Dzien

  1 1  |            dumałem o nagłym zniknięciu moich dwóch służących, lub znowu
  2 1  |         aczkolwiek później, w dalszych moich podróżach, przekonałem się.
  3 1  |            medalion, który spoczywa na moich piersiach - zapewne wizerunek
  4 1  |            Potem Zibelda przylgnęła do moich ust i długo nie mogła się
  5 1  |                senne widziadła cisnę w moich objęciach. Gubiłem się w
  6 1  |         znajdowałem się w towarzystwie moich pięknych kuzynek. Zasypiałem
  7 2  |         wisiały, ale spoczywały po obu moich stronach. Bez wątpienia
  8 2  |               mnie i pożerał jednego z moich towarzyszów noclegu. Ból,
  9 2  |               chce, i żeby mi przysłał moich służących. Gonzalez nie
 10 2  |            których trupy leżały po obu moich stronach.~Tu pustelnik przerwał
 11 2  |          Ouemada. Zastałem oberżystę i moich służących wielce o mnie
 12 3  |           nakazuje mi zamieszkać zamek moich przodków lub też czy dalej
 13 3  |             urodzeniem przeznaczono na moich nauczycieli. Jednakże dano
 14 4  |             Ardeny i Zeelandię. U stóp moich rozciągała się czarująca
 15 4  |               i zapomniałem zupełnie o moich kuzynkach, które nie-bawem
 16 4  |               jaskini wygodne łoże dla moich kuzynek, ja wynalazłem sobie
 17 5  |          zaszczyt przedstawić ci dwóch moich braci: Cicia i Moma. Zapewne
 18 5  |           dzieci, to jest mnie i dwóch moich braci.~W trzy lata po ślubie
 19 5  |           braci.~W trzy lata po ślubie moich rodziców młodsza siostra
 20 6  |            czym prędzej i poszedłem do moich kuzynek, które czekały w
 21 6  |               moją matkę, mnie i dwóch moich braci zaprowadzono do więzienia.
 22 6  |           które zakupiłem dla siebie i moich braci, i dzieliłem między
 23 6  |          ogrodowej, w otoczeniu ojca i moich braci, którzy obmywali mi
 24 6  |         nurkowałem jak najbieglejszy z moich towarzyszów.~Po ośmiu dniach
 25 6  |          wątpić, jak umiem dotrzymywać moich przyrzeczeń.~Na te słowa
 26 6  |           przez to powiedzieć, że pasy moich kuzynek nie zostały naruszone.~ ~
 27 7  |              zmysły. Wszystko słuchało moich rozkazów i wszystko ulegało
 28 7  |          obojętność dla bezpieczeństwa moich towarzyszów, wkrótce zatem
 29 7  |           rzeczywistymi uczestniczkami moich snów w Venta Quemada.~Zmysły
 30 7  |                wzruszenia i rzekłem do moich kuzynek, że obawiam się,
 31 8  |           pragnął cieszyć się widokiem moich męczarni. Nareszcie strącił
 32 8  |            Wisielec, który siedział na moich ramionach, ściskał mi boki
 33 8  |               i zachowania miłości dla moich kuzynek, gdy wtem usłyszałem
 34 9  |                śmiałem prowadzić dalej moich działań.~Następnej nocy
 35 9  |                wyrazy. Zawiodłem się w moich oczekiwaniach. Zachwycająca
 36 10 |             przezierać w całym tumanie moich przygód i wykładać je bez
 37 10 |          jeszcze tej różnicy, ale dziś moich wprost poznać nie mogę,
 38 10 |           zdawał się chcieć wyczytać z moich oczu wrażenie, jakiego doświadczyłem.
 39 11 |               was przekonać o prawdzie moich słów, powiem wam, że ta
 40 11 |             się wiedzieć o poprzednich moich przygodach i zapowiadał
 41 12 |              wcale nie były podobne do moich kuzynek; ukradkowymi spojrzeniami
 42 12 |             ścigała mnie ciągle pośród moich dni koczowniczych, popęd
 43 12 |           doznając żadnej przeszkody w moich chęciach, nie sprzeciwiałem
 44 12 |              ojciec mógł być świadkiem moich niesłychanych postępów;
 45 12 |             razu byłby się przekonał o moich doskonałościach. Zamiar
 46 12 |                zdołałem oderwać się od moich książek, gabinetu i obserwatorium,
 47 12 |               nie pokazała się żadna z moich kuzynek.~ ~
 48 13 |               abym mu udzielił nieco z moich zapasów. Na szczęście miałem
 49 13 |             ocalony, zacząłem wołać na moich towarzyszów, ale żaden mi
 50 13 |               spełniania najmniejszych moich skinień.~- Skinień twoich,
 51 13 |              się wystawiać cierpliwość moich kobiet na próby wszelkiego
 52 13 |         siedziby, przedstawię ci sześć moich służących.~Przy tych słowach
 53 14 |         zaznajomił cię z pewną częścią moich własnych. Ojciec nasz przeznaczał
 54 14 |             wybrałam do uskutecznienia moich działań; mogłam jednak rozpocząć
 55 14 |                nie chcąc zaś przerywać moich działań, tak długo w noc
 56 14 |              Brat mój nie znał rodzaju moich stosunków z Thoamimami,
 57 14 |            myśl, że nie zobaczę więcej moich półbożków i rozłączę się
 58 14 |                utopiłam wzrok w oczach moich boskich kochanków. Chwila
 59 14 |          lekkie zarysy postaci boskich moich kochanków. W dzień potem
 60 14 |     przyłożonym do teleskopu śledziłam moich kochanków aż do ich zniknięcia.
 61 14 |                ogon Raka znikał sprzed moich oczu, odchodziłam na spoczynek,
 62 14 |               chce wyrwać mi tajemnicę moich kuzynek. Co zaś do tych
 63 15 |              być matką, widzieć dzieci moich dzieci, a potem, znudzona
 64 16 |         narażał dni swoje dla ocalenia moich. Z reszty nie mogę uczynić
 65 17 |         chciałam nikomu wyjawić wstydu moich dzieci, sama zaś umierałam
 66 17 |                 którzy galopowali przy moich drzwiczkach. W tym tak dziwnym
 67 17 |          zbytnio uwagi, galopował obok moich drzwiczek, miałem czas przypatrzeć
 68 17 |        wicekról odprowadził mnie aż do moich pokojów. Obie ciotki poszły
 69 17 |            grzeczności, zdjęła jedną z moich rękawiczek i rzuciła ją
 70 18 |        wicekról nie galopował już przy moich drzwiczkach. Zastaliśmy
 71 18 |            zamiast odprowadzić mnie do moich pokojów, zawiódł nas troje
 72 18 |          ukrytą i zarazem najdroższą z moich myśli, bóstwem mojej wyobraźni.~
 73 18 |               Gdy tak zatapiałem się w moich marzeniach, rozmowa szła
 74 18 |            opętanym wdziękami której z moich współobywatelek. Ponieważ
 75 18 |              spoglądania przez żaluzje moich okien. Wieczorem spostrzegłem
 76 18 |          zapoznaniu się i zaprzestałem moich czułych pieśni.~Tymczasem
 77 18 |              wszelkie tajniki. Jeden z moich ludzi, którego zwolniłem,
 78 18 |           nigdy nie pokocham żadnego z moich współwyznawców ani też chrześcijanina.
 79 18 |               więcej zagłębiałem się w moich myślach, tym mniej mogłem
 80 19 |      pułkownika artylerii, którą wielu moich przodków z zaszczytem piastowało.~
 81 19 |              Ja zrzekam się wszystkich moich praw.~Książę obrócił się
 82 19 |            rozgniewał się na mnie i na moich urzędników za tę pomyłkę.
 83 19 |                posłuchać z uwagą kilku moich słów. Jesteś nieszczęśliwy,
 84 19 |           Quemada. Jeżeli nie odzyskam moich papierów, nie mam po co
 85 20 |              uśmiechem, ale myśl, że u moich nóg klęczy człowiek, który
 86 20 |        ofiarując ramię, zaprowadził do moich pokojów. Znalazłszy się
 87 20 |                Wicekról galopował przy moich drzwiczkach, łagodząc zwykłą
 88 21 |             królowej Egiptu. Ostatni z moich niewolników powinien być
 89 21 |        wszystko złoto znajdujące się w moich pałacach; nadto podskarbi
 90 22 |          zabrała mego ojca i starszych moich braci. Są oni w tej chwili
 91 24 |              udając, że nie spostrzega moich niezgrabnych ruchów, po
 92 24 |               nie będą szczęśliwsze od moich.~W pięć lat po mojej przygodzie
 93 24 |            zostawałem sam, wracałem do moich rachunków.~Pewnego dnia,
 94 25 |               Newton pochwalał jedną z moich bezimiennych prac i chciał
 95 25 |           ofierze Stwórcy. Wspomnienie moich cierpień mieszało do tych
 96 25 |                czasu do pracy, dobyłem moich tabliczek i zająłem się
 97 25 |             ale nie ujrzałem żadnego z moich służących, jąłem więc przyzywać
 98 25 |            nogach, wspierając głowę na moich kolanach.~Znowu zagłębiłem
 99 26 |     nieszczęsną myśl, porwałam jedną z moich podwiązek i okręciłam ją
100 26 |              bądźcie pewni, że żaden z moich kolegów jej nie ujdzie.
101 26 |           margrabina, idąc za namowami moich nieprzyjaciół, wzbroniła
102 27 |               go do dworu, odeszłam do moich pokojów, byłam jednak bardzo
103 27 |               po czym oddaliłam się do moich pokojów. Wróciwszy w chwili
104 28 |              jestem przebywać. Jeden z moich ludzi ma odwieźć list do
105 28 |         przyczyniałem się do szczęścia moich poddanych. Miłość ku ojczyźnie
106 28 |         niewiarę. Bynajmniej nie ganię moich przodków, ale też i nie
107 28 |            mając pięć lat mniej, był w moich oczach młodzieńcem. Było
108 28 |    okoliczności zdarły nieco zasłonę z moich oczu, poszedłem więc do
109 28 |              się to sposobowi widzenia moich jedenastu kolegów. Będąc
110 29 |                przyjedzie.~Odeszłam do moich pokojów i poznałam księcia
111 29 |              chorobą, wyzionął ducha w moich objęciach, błogosławiąc
112 29 |           wspomnienia niewinnych zabaw moich lat dziecięcych. Myśl o
113 29 |              błagając je o zakończenie moich męczarni, widziałem obraz
114 29 |             zmysły, znalazłam się śród moich kobiet, które zdawały się
115 29 |              nie mogąc nigdy zadowolić moich nauczycieli, te szczęśliwe
116 29 |                mowie rozpoznać mnie od moich towarzyszów, ale spodziewałem
117 29 |               dwóch latach powrócić do moich. Jakkolwiek myśl ta była
118 30 |       Obudziwszy się nie znalazłem już moich kuzynek. Niespokojny, obejrzałem
119 31 |             rozkoszą patrzę, jak ich w moich oczach pożera.~- Senor Ahaswerze -
120 31 |                się, czy nie potrzebują moich usług, ale właśnie w tej
121 32 |           pewnego dnia przybył jeden z moich towarzyszy z przysionka
122 32 |           dodałem jeden okręt do dwóch moich, które corocznie do wysp
123 33 |               ofiarę mego serca i stów moich.~Jestem niewysłowionym,
124 33 |             wszelako powtórzę ci nauki moich mistrzów tak, jak wykładam
125 33 |              znałem jeszcze przedmiotu moich uwielbień.~Stanąwszy w stolicy,
126 33 |             czyli wnioski wynikające z moich zasad. Tymczasem postępuję
127 33 |           pokaże, że nie myliłem się w moich wnioskach.~ ~
128 34 |              którym kościele przedmiot moich marzeń. Przebiegłem trzy
129 34 |           wątpienia - nie; urok jest w moich oczach, a ty. Pani, jesteś
130 34 |             tam nie znalazłem. Pytałem moich służących, którzy powiedzieli
131 35 |               głąb mieszkania; jedno z moich okien wychodzi na uliczkę
132 35 |               ich przyzwyczaili się do moich odwiedzin i w końcu wcale
133 35 |            poddaszu, przebywałem wśród moich współobywateli, obywając
134 35 |                czas badałem charaktery moich współuczniów, ażeby zbyt
135 35 |               że czekałam na jednego z moich krewnych, z którym miałam
136 35 |               uwiadomiłem nieznajomą o moich upodobaniach, zajęciach,
137 35 |          Zastaniesz mnie tam z jedną z moich przyjaciółek. Tymczasem
138 36 |        przedpokoju. Nieszczęsny skutek moich usiłowań pozbycia się natręta
139 37 |           zdaniom przeciw przekonaniom moich braci i Kościoła? Czyż mogę
140 39 |             przytomność i widząc się w moich objęciach, zrozumiał, że
141 39 |                 zda się, wyczytać je z moich oczu.~Nareszcie, gdy doszedłem
142 41 |              części czerpałem myśli do moich oświadczeń miłosnych. Elwira
143 41 |               przycisnąłem jej rękę do moich ust.~Jej palce pałały: sądziłem,
144 41 |         mówiłem; duma z wszechmocności moich uczuć ogarnęła całą moją
145 42 |                że nie odrzucisz, pani. moich próśb, że raczysz pojechać
146 42 |                o moim czarnym chlebie, moich Kasztanach i o tobie, drogi
147 43 |                roztargnieniem słuchała moich uwag i chłodno odpowiadała
148 43 |             potrzebę urzeczywistnienia moich uczuć w czynie i chciałem
149 43 |          chciałem zdobyć wpływ na losy moich bliźnich.~Prosiłem i otrzymałem
150 43 | powściągliwością, ale wzrok jej szukał moich oczu, spoczywał na nich
151 44 |              mój nauczyciel mowy ojców moich. Zaprowadź go do kamienia,
152 44 |            rozbójników morskich. Duchy moich przodków, które zstępujecie
153 44 |               męczarnie konania. Duchy moich przodków, wysłuchajcie mego
154 44 |               mego głosu, wysłuchajcie moich przekleństw. Spojrzyjcie
155 44 |           naszego sławnego rodu. Duchy moich, przodków, jeżeli kiedykolwiek
156 44 |                się druga Marina, duchy moich przodków, zstępujące tu
157 44 |            śmiertelnego konania. Duchy moich przodków, jeżeli nie wypełnicie
158 44 |            Alonzo, zwyciężyłeś. Cienie moich ojców są uspokojone. To
159 44 |       przestajesz podejmować dla dobra moich nieszczęśliwych rodaków.~
160 45 |               równowagę. Wyjechałem do moich majątków, zamieszkałem u
161 45 |               zamieszkałem u jednego z moich wasali, którego córka, zbyt
162 45 |        Nareszcie wiek ściął lodem prąd moich zmysłów. ale czułość nie
163 45 |           sądziłem, że można z przygód moich wyciągnąć naukę moralną,
164 46 |       dziewczyna.~- Posłałem jednego z moich ludzi - odpowiedział Cygan -
165 46 |               osiągnąć najgorętszy cel moich życzeń, powstała wrzawa
166 46 |                 Aby wam dowieść prawdy moich słów, ofiaruję każdemu dwa
167 46 |                 miałżeby to być koniec moich cierpień? Żegnam was.~To
168 47 |               książęca mość potrzebuje moich usług, racz senor oświadczyć
169 47 |             Senor don Lopez, biegnę do moich przyjaciół, rozstawię ich
170 47 |           kobieta, ale jest to jedna z moich krewnych, której nikomu
171 51 |                łagodny oddech czułem w moich włosach. Budząc się, nie
172 51 |             nie przykry, skierowany do moich piastunek:~- Celio, Zorillo,
173 51 |                przekonać o niewinności moich córek i powziąć korzystne
174 51 |                zgubiłoby mnie w oczach moich pięknych gospodyń. Natychmiast
175 51 |                obrazy krzyżowały się w moich marzeniach i przez całą
176 51 |              panią Santarez siedzącą u moich nóg. Zdawała się zapłakana.~-
177 51 |         zawładnęło nimi i nadwerężenie moich praw zadawało mi śmiertelną
178 51 |           młody przyjacielu, pokosztuj moich cukierków i licz zawsze
179 51 |                 by uczynić wrażenie na moich zmysłach; słowom ich, nawet
180 51 |               spojrzenia jej, unikając moich, padły na nieszczęsne pudełko.
181 51 |           przezwyciężając. Pomieszanie moich zmysłów dochodziło do szaleństwa.
182 51 |           daleko większym nieładzie od moich. Przeląkłem się. chciałem
183 52 |                się szczęśliwego wyniku moich starań. Nadzieja ocalenia
184 52 |           małej kuli, którzy nie znali moich cukierków.~- Niestety, senor
185 52 |                śmiałem dalej prowadzić moich poszukiwań.~Zwiedziłem kilka
186 53 |           Malcie. Zostawiłem w mieście moich służących, sam zaś przywdziałem
187 53 |                dodaje sił do znoszenia moich cierpień.~Na tym komandor
188 54 |        bardziej odpowiadało, zbierzemy moich i twoich krewnych i zobaczymy,
189 54 |                 Tu kończy się historia moich lat dziecięcych. Opowiedziałem
190 54 |            jest jednakowa. Opowiadanie moich mogłoby nie być dla was
191 54 |        posłuchacie historię pierwszych moich uczuć. Szczegóły ich są
192 55 |          jednak przystąpię do historii moich stosunków z tą damą, muszę
193 55 |        przodków, których krew płynie w moich żyłach, gdybym nie użyła
194 55 |                Sorrientów nie płynie w moich żyłach, serce jednak, jakie
195 55 |      księżniczki i zdałem jej sprawę z moich czynności. Przyjęła mnie
196 55 |            jednak nie zwierzałem się z moich tajemnic, po czym wróciłem
197 56 |             Leonora, tajemnicza bogini moich nocy, rękami hymenu podała
198 56 |               na ulicę i jął stukać do moich drzwi. Stojąc w oknie, zapytałem
199 56 |          Leonora wnet wyśliznęła się z moich objęć i zniknęła w ciemności.
200 57 |               nawet dwór poznał się na moich zdolnościach. Książę Arcos
201 58 |              księżniczka cierpiała, do moich jednak cierpień dodawała
202 58 |           zabezpieczam jego wartość na moich dobrach w Portugalii, w
203 58 |               nie należało mi porzucać moich opiekunów. Udałem się do
204 60 |              tym razem zaniechałem już moich przestróg. Ondynie, jak
205 64 |            czas napawałem się widokiem moich bogactw, nie śmiejąc ich
206 64 |               do jaskiń dla odnowienia moich funduszów.~Takie były moje
207 65 |                nawet od czasu zarazy z moich własnych funduszów wypłaciłem
208 66 |              umyśle. Ja sam z dwunastu moich żon miałem tylko dwóch synów,
209 66 |         wyuczył pewnego starca spośród moich podwładnych historii Żyda
210 66 |             zarazem spostrzegłem dwóch moich służących, Lopeza i Moskita,
211 Zak|             już od dawna ułożony przez moich opiekunów. Wsiadłem na okręt
212 Zak|                przypatrzyć się twarzom moich sąsiadek, ale zawsze pilnie
213 Zak|        przekonacie się o prawdzie słów moich; następnie każdy przystąpi
214 Zak|          kastylijskimi titulados. Przy moich bogactwach moje zasługi
215 Dod|             proszę, mojej gorliwości i moich nóg na tak ciężkie próby.~-
216 Dod|             Nie ma wierszy lepszych od moich. Moje wiersze mają ogromny
217 Dod|            cyrulika, i zdałem sprawę z moich czynności. Busqueros zapytał
218 Dod|            tajemnic, strzec będziesz i moich.~Szczęśliwy Avila, dumny
219 Dod|             Ofiaruję ci udział w kilku moich przedsięwzięciach i żebyś