Dzien

  1 Przed|               ładnie zbudowany domek, którego, jak mi się zrazu zdawało,
  2 Przed|    podziękował za ocalenie dzieła; do którego przywiązywał wielką wagę,
  3 1    | odpowiedziałem - który mam od matki i którego obiecałem nigdy nie zdejmować.
  4 2    |               przygotowane śniadanie, którego dwaj podróżni z takim pośpiechem
  5 2    |         diabli poczęli z moim koniem, którego zostawiłem w Venta Quemada;
  6 2    |            znalazła się butelka wina, którego pustelnik nie pił, ale używał
  7 2    |          starzec - jest to opętany, z którego wypędzam duchy czartowskie.
  8 3    |               od burmistrza Bouillon, którego świadectwo zasługuje na
  9 3    |             oblężenie Leridy, podczas którego trzy tygodnie przepędził
 10 3    |        rozmawiał z moją matką o synu, którego się spodziewał, i o wyborze
 11 3    |     nieznanego ci dotąd pchnięcia, za którego pomocą, odparowując cios
 12 4    |            oddaliśmy się spoczynkowi, którego potrzeba tak silnie dawała
 13 5    |       rozpoznać położenie lub cel, do którego zmierzaliśmy.~Postępowaliśmy
 14 5    |              klasztor wykuty w skale, którego cele również obite były
 15 5    |              zastał już nieznajomego, którego nienawiści tak dobrze usłużył.~-
 16 6    |               towarzysza.~Mój ojciec, którego całym zatrudnieniem w klasztorze
 17 6    |             chłopca okrętowego. Skoro którego wyciągnięto z wody, wnet
 18 6    |            zaś do chłopca okrętowego, którego ocalono, i do mnie, to wypuszczono
 19 6    |             to źle nabyty majątek, do którego nie mieliście żadnego prawa.
 20 6    |            wam poznać tego człowieka, którego pamięć wiecznie pozostanie
 21 6    |             strony czujnego starania, którego nie powinienem zaniedbywać.~
 22 7    |              rozbójnik imieniem Moro, którego, przeciwnie, dla nikczemności
 23 8    |      spostrzegłem jakiegoś człowieka, którego także wziąłem za wisielca,
 24 9    |      człowieka, chudego i wybladłego, którego cała postać miała w sobie
 25 9    |            mocą podzielenia go z tym, którego kiedyś dwie bliźnie siostry
 26 9    |              bardzo niskiego stopnia, którego używam do podobnych posyłek,
 27 9    |             gościnę wraz z Paszekiem, którego - bądź tego pewny - zupełnie
 28 10   |  ochmistrzynią w narzeczu biskajskim, którego wcale nie rozumiem. Na szczęście
 29 10   |              przedstawiającymi ogród, którego jedyne wyjście prowadziło
 30 11   |      rześkiemu i czerstwemu starcowi, którego nazywały ojcem. Starzec,
 31 12   |              nieopisanym zachwycie, z którego wyrwały mnie dwie córki
 32 12   |             słomy lub ziarenko kurzu, którego nie zgarnęła miotła służącej.~
 33 12   |               Gdzież atoli jest upór, którego by kobieta nie umiała przezwyciężyć?
 34 12   |         jednostajny rozkład czasu, od którego ojciec mój nigdy na krok
 35 12   |            wrzeszczeć, gdyż atrament, którego się opiłem, pozbawił mnie
 36 12   |              w podróży, miało wdzięk, którego nie potrafię ci opisać.
 37 12   |               jestem tym samym Zotem, którego się tak lękasz, i ażebyś
 38 13   |            historią odrodzenia sztuk, którego kolebką była we Włoszech
 39 13   |            Monte Salerno. Przewodnik, którego wziąłeś w Monte Brugio,
 40 13   |          ujrzysz przepyszny pałac, od którego zaledwie o dwieście kroków
 41 13   |                zielonego aksamitu, od którego barwy malowidła wybornie
 42 13   |          razem cztery: Amor Fidiasza, którego Fryne zażądała jako ofiary,
 43 13   |           ziemi pochłonęło jej pałac, którego zwaliska stały się piekielną
 44 13   |         zostawiła mi smutne wrażenie, którego nic nie zdoła wy-mazać.
 45 14   |       najłagodniej, jednakowoż widok, którego nie mogłem zasłonić, wtrącił
 46 14   |              duch ostatniego stopnia, którego przeznaczono na moje usługi.
 47 14   |              słodkiemu rozmarzeniu, o którego rozkoszach dotąd nic nie
 48 15   |       Wiecznego Tułacza, tego samego, którego widziałaś u pustelnika.
 49 15   |               konieczny obowiązek, od którego nie mogłam się uwolnić,
 50 15   |       podróżuje z nami. Chłopiec ten, którego nazwaliśmy Lonzetem, był
 51 16   |           marzeń idealnego świata, do którego i tak prędzej czy później
 52 16   |           przesyła, ci nieszczęśliwy, którego pełna uszanowania miłość
 53 16   |             lucyperze! dlaczegóż byk, którego zabiłeś w naszych oczach,
 54 17   |        małżeństwem, rodzajem związku, którego natury dobrze jeszcze nie
 55 17   |               to już ten młodzieniec, którego Maria de Torres znajdowała
 56 17   |               czyni łaskawy monarcha, którego mam zaszczyt przedstawiać,
 57 18   |               trójkąta prostokątnego, którego podstawa jest równoległa
 58 18   |        osłabiała uczucia dla tego, do którego rzeczywiście należała. Rozdział
 59 18   |             jest tym samym mulnikiem, którego wicekról chciał posłać na
 60 18   |         tajniki. Jeden z moich ludzi, którego zwolniłem, udając się do
 61 18   |                męża pani i Rovellasa, którego chciałem przekonać o fałszu
 62 18   |            hiszpańskiego i majątek, o którego źródłach winienem ci jeszcze,
 63 18   |              pewien rodzaj letargu, z którego nie chcieliśmy go budzić,
 64 19   |              sobie młodego człowieka, którego znakomite zdolności ogarniały
 65 19   |             razem do starego księcia, którego Karlos mało nie udusił w
 66 21   |              powodem odszczepieństwa. którego Żydzi obawiali się niby
 67 21   |              Piętnastoletni brat jej, którego przed czterema laty zaślubiła,
 68 21   |             dla mnie świętokradztwem, którego w żaden sposób nie mogę
 69 22   |           Heroda, wnuka Antypasowego, którego później Marek Antoniusz
 70 22   |             swoją żoną Meleą i synem, którego nazwał Mardochejem. Drzwi
 71 22   |         Heroda, i młodym Arystobulem, którego przeznaczano na arcykapłana,
 72 22   |            lub wykorzenić, za robaka, którego wolno im zdeptać, słowem,
 73 24   |              arytmetyki ojca Anzelma, którego nauka nie wykraczała poza
 74 24   |             pracę, wraca do punktu, z którego wyszedł, i uzupełnia niedokładność
 75 25   |               obdarzyło. Książę, przy którego łożu jestem już od dwóch
 76 25   |           systemie.~Jechałem na mule, którego równy i wolny krok sprzyjał
 77 26   |              lęka się nieprzyjaciela, którego tylekroć już zwalczył. Być
 78 26   |               na zalety człowieka, do którego nigdy nie mogę należeć,
 79 26   |              on podobny do człowieka, którego ukochałam? dla czegóż nie
 80 26   |               ci go cnotliwy starzec, którego krew krąży w twych żyłach.
 81 26   |           zwracając je na sługi Boga, którego szatan jest wiecznym nieprzyjacielem.~
 82 26   |            możecie sobie wyobrazić, a którego nie będę nawet starał się
 83 27   |           ojca, margrabiego Astorgas, którego była jedyną dziedziczką.~
 84 27   |            gdy chciał wybrać gniazdo, którego żądałam. Upadł na ziemię
 85 27   |      domowników margrabiego Astorgas. którego byłam jedyną dziedziczką.
 86 28   |            posługę temu młodzieńcowi, którego bohaterskie męstwo na lepszy
 87 28   |            wielki marszałek Aragonii, którego urząd teraz właśnie zniesiono,
 88 28   |              przykład książę Sidonia, którego charakter mam zgłębiać,
 89 29   |        szacunek dla pamięci bohatera, którego nosisz nazwisko. Przesąd,
 90 29   |         dziedziniec myśląc, że znajdę którego z dawnych twoich służących,
 91 29   |           umieścił w takim miejscu, z którego będę mógł cię zobaczyć,
 92 29   |         młodego męczennika i słup, do którego był przykuty, dodawały mu
 93 29   |        prowadzą do osobnego pawilonu, którego drzwi kazałam zamurować,
 94 30   |           szczególnym, i dałem słowo, którego ode mnie żądano.~Natenczas
 95 31   |             został przy moim ojcu, na którego tyle trosk się od razu zwaliło.
 96 31   |           jesteś jedynym człowiekiem, którego nie mogę prosić o wyświadczenie
 97 31   |             ta jest straszna.~Toledo, którego tkliwa dusza łatwo przejmowała
 98 32   |        nieobecności jakiś nieznajomy, którego nie mógł poznać po głosie,
 99 32   |         jałmużnę biednemu Delliusowi, którego wasi ojcowie znali jako
100 32   |           zostawiam mu towarzysza, za którego ręczę tak, jak za samego
101 32   |         Zaprowadzono mnie do chorego, którego znalazłem rozciągniętego
102 33   |               słowem,~Jesteś świętym, którego natura jest obrazem,~Jesteś
103 33   |              obrazem,~Jesteś świętym, którego nie natura stworzyła,~Jesteś
104 33   |       wielkiemu Thotowi, temu samemu, którego dzieła obnosimy w procesji
105 33   |             wyznać, że Gaspar Suarez. którego jestem synem, żegnając się
106 33   |               że znalazłem przedmiot, którego szukasz, wszelako roztropność
107 33   |          kawałkiem złotego łańcuszka, którego resztę trzymam w ręku.~-
108 33   |              Co zaś do prawa, na mocy którego śmiem pani zadawać podobne
109 34   |               stopnia aniżeli ten, do którego mam zaszczyt należeć.~Skoro
110 34   |            nie mógł oprzeć się snowi, którego w istocie gwałtownie do
111 34   |             oddania mi ich człowieka, którego zuchwalstwo, jak wiesz,
112 34   |               przez gęsty szpaler, do którego nasza ławka była przyparta,
113 35   |            mianowicie na samego Boga, którego nazwał Ojcem, następnie
114 35   |         przyzwoitej powierzchowności, którego okna nie były bardzo wysoko.
115 35   |       zrozumiałem, że nie jestem tym, którego oczekiwała. Jednakże kazała
116 35   |            ubranych podobnie jak ten, którego widziałam wczoraj. Przynieśli
117 35   |              zgłosił.~Młodzieniec, od którego otrzymałam tak kosztowny
118 35   |              o hrabiego de Peńa Flor, którego wczoraj zamordowano. Dowiedzieliśmy
119 36   |     wznioślejszą.~W teologii tej Bóg. którego nazywano Ojcem, czczony
120 36   |             egipskim, gdyż mówi:~Ten, którego Pismo święte nazywa bodącym (
121 37   |  chrystianizmu i wchodziła do spisku, którego celem było skłonienie nas
122 37   |             znalazł takiego równania, którego rozwiązanie nastręczałoby
123 38   |             wyobrażającego to słońce, którego równie jak i ja nie widział.
124 38   |          spostrzegliśmy przedmiot, na którego widok zapomnieliśmy o wszystkich
125 38   |           takiego rodzaju kombinacji, którego ostatecznym wynikiem jest
126 39   |              pięknej Sarze, Germanus, którego moje zamiary mało co obchodziły,
127 39   |          skali stoi don Izaak Newton, którego rozum przedstawiałoby sto
128 39   |              dole zaś chłop alpejski, którego rozum wyobrazi sto tysięcy.
129 40   |            Ten pan w podeszłym wieku, którego senor widzisz na prawo,
130 41   |           oznajmił, że zna powód, dla którego przyjechaliśmy do Rzymu,
131 41   |       pogrążoną w głębokim dumaniu, z którego wyrwał ją szelest, jaki
132 41   |        Włoszka - zdziałałeś cud! Ten, którego kocham, przywraca mi życie.~
133 42   |           śnieżnobiałe łóżeczko, spod którego wyglądała para uderzająco
134 43   |          upragnione potwierdzenie, do którego dwór dołączył dla mnie tytuł
135 43   |            ulubiony jej przedmiot, do którego wracała, ile razy zdarzała
136 43   |               jak gdyby święty ogień, którego płomień podsycała żarliwie
137 44   |              są uspokojone. To serce, którego żaden śmiertelnik nie miał
138 44   |             twoją świątynią, słup, do którego byłem przykuty, twoim ołtarzem,
139 45   |               odjechała do klasztoru, którego rozmownica od razu zmieniła
140 45   |         pociechy i w przygnębieniu, z którego nic nie mogło mnie wyrwać.~
141 45   |               jednego z moich wasali, którego córka, zbyt młoda jeszcze,
142 45   |         piątego. Dla ciebie, senor, w którego życiu miłość była głównym
143 45   |                doznany już w 28 roku, którego rzędna równa się rzędnej
144 45   |                jakim byłeś w 21 roku, którego rzędna równa się rzędnej
145 45   |              jaką kochałeś w 14 roku, którego rzędna równa się rzędnej
146 47   |             zaproszenie człowieka, do którego coraz silniej zacząłem się
147 47   |           tutaj, u młodego człowieka, którego kocha nad życie. Po tym,
148 47   |               nieznośnym natrętem, do którego czułem niewymowną odrazę,
149 48   |       opowiadać młodemu negocjantowi, którego przed niedawnym czasem połączyliśmy
150 48   |              wielki tom in quarto, do którego trzeba było ulać brakujące
151 48   |          dziewięć egzemplarzy dzieła. którego mam zaszczyt wręczyć ci
152 48   |              przedsięwziąć drugie, do którego dodam pewne objaśnienia,
153 48   |            Wyjdź z tego więzienia, do którego nigdy więcej nie powrócisz.~
154 49   |           ruszał do księgarza Moreno, którego zaufanie umiał sobie pozyskać,
155 50   |              i wróciłem do mego ojca, którego od czterech dni nie widziałem.
156 51   |          oszukania biednego małżonka, którego można było łatwiejszym sposobem
157 51   |              przybyliśmy do ich domu, którego okna wychodziły na Prado.
158 51   |      spotkałyśmy tego młodego senora, którego postać jest tak ujmująca.
159 51   |             który mnie wychował i dla którego przechowywałem w sercu najżywszą
160 51   |               wrót opuszczonego domu, którego drzwi same się przed nami
161 51   |            dzieją się na tym świecie, którego urządzenie, szeroko podziwiane,
162 51   |        groziłem nim don Krzysztofowi, którego, zdawało mi się, ciągle
163 51   |          spojrzeć w oczy człowiekowi, którego chciałem zamordować. Przez
164 52   |        najwyższą nagrodę w szczęściu, którego była przyczyną, i bez zawiści
165 52   |               Wystaw sobie człowieka, którego duch i ciało zniewieściały
166 53   |              pewien rodzaj nadużycia, którego postępy on sam tylko może
167 53   |              w pierwszym kościele, do którego weszła, komandor zbliżył
168 53   |              który doglądał kaplicy i którego właśnie znaleźliśmy na modlitwie.
169 53   |              mógł ominąć mego pokoju, którego drzwi zostawię otwarte.
170 53   |            ogólnego rozgrzeszenia, do którego dodał odpust papieski. Toralva,
171 54   |              trwała tylko tydzień, po którego upływie ojciec mój odkrył
172 54   |            wyłączając nawet Busquera, którego także mocno obryzgał.~Ojciec,
173 54   |         podwórzu obszerne mieszkanie, którego wcale nie potrzebują;~każę
174 54   |         zwłoki. Jest to postępowanie, którego żadnym sposobem nie możesz
175 54   |            pistolów rocznego dochodu, którego, nawiasem mówiąc, nie umiałeś
176 55   |            piękne swe oczy na Toleda, którego twarz wyrażała powagę i
177 55   |          szczęścia. Pewien szlachcic, którego rodzina przywiązana jest
178 55   |               tym młodym człowiekiem, którego mi pozwolono widywać? Mogęż
179 56   |       Busqueros - rzekła - to szpieg, którego uwadze nic ujść nie zdoła.
180 56   |         zachowała atoli przywiązanie, którego tysiączne odbierałem dowody.
181 56   |                sam zaś zająłem pokój, którego okna wychodziły na dawny
182 56   |             latarnia zagasła. Karzeł, którego przywoływałem, nie odpowiadał
183 56   |              tu o grzech wyjątkowy, z którego nie każdy spowiednik może
184 56   |              W istocie, miał on syna, którego chciał przyznać, ale syn
185 57   |             nieszczęście minister, na którego liczył, hrabia Oropesa,
186 57   |          piękną, strój zaś francuski, którego nigdy nie chciał porzucić,
187 57   |           towarzysz pękał od śmiechu, którego bynajmniej nie zgaduję przyczyny.
188 58   |              jednego z jej służących, którego przy mnie zostawiła.~W dwa
189 58   |            zakon szlacheckich panien, którego sama będę pierwszą ksienią.~
190 58   |              się w drogę ze służącym, którego mi nastręczył Uzeda. Przez
191 59   |             tego samego jeziora, koło którego teraz się znajdujemy, i
192 59   |         wojskiem lorda Peterborougha, którego, jak to wam już mówiłem,
193 59   |               spostrzegłem człowieka, którego chód raz wolny, to znowu
194 61   |          stronnictwem austriackim, do którego sam także należałem. Jeżeli
195 63   |              zaś wróciła do źródła, z którego była wyszła. Mimowolnym
196 63   |              bardzo mądry Hebrajczyk, którego się o to zapytam. Jeżeli
197 63   |             Zaguanie o pałacu duchów, którego zwaliska leżały o kilka
198 64   |       otrzymałem od mego ojca list, z którego dowiedziałem się, że moja
199 64   |           ścigał mnie jakiś człowiek, którego bystre i przenikliwe oczy
200 65   |      młodszego, imieniem Obadiasz, od którego my właściwie pochodzimy.
201 65   |         żyjącego za czasów Kserksesa, którego powinniście nazywać Szyroesem,
202 65   |              i pradziadem Efraima, za którego czasów podobało się cesarzowi
203 65   |               był ojcem Nebajotha, za którego Jerozolima powstała przeciw
204 65   |        Mehritala i dziadem Azaela, za którego to Billah, ostatni prawodawca
205 Zak  |            jednego z wtajemniczonych, którego miałem spotkać w Maladze.~
206 Zak  |         przechowywaczami tego skarbu, którego straż kosztowała ich tyle
207 Dod  |              do Madrytu. Mały żebrak, którego zastępowałem przy Suarezie,
208 Dod  |             jak gdyby wahając się, do którego z nas ma się odezwać. Nie
209 Dod  |              przezornym przyjacielem, którego radom Lopez Suarez tak wiele
210 Dod  |         zastaniesz don Ranuca Agudez, którego z łatwością rozpoznasz,
211 Dod  |               wprowadzony do księcia, którego właśnie ubierano. Ujrzałem
212 Dod  |        zaufanie wuja rodziny Moro, od którego pożyczył milion. I żeby
213 Dod  |          Suarezem, naczelnikiem domu, którego tak dzielnie broniłeś przeciwko
214 Dod  |             nazwisko.~Człowiekiem, do którego w te słowa zwrócił się Suarez,
215 Dod  |        natknął się tam na swego syna, którego właśnie przyniesiono na
216 Dod  |              był to ten sam człowiek, którego teraz widzę obok ciebie.