Dzien

1001 11   |                  do drzwi, nareszcie dał się słyszeć w samym pokoju.
1002 11   |             łańcuchami.~Mędrzec odwrócił się i ujrzał, że duch nie przestaje
1003 11   |             nagle w samym środku zapadło się w ziemię. Filozof, zostawszy
1004 11   |                 i trawą i nazajutrz udał się do urzędników, prosząc,
1005 11   |              czcigodny ojcze, pokazywały się od najdawniejszych czasów.
1006 11   |                 jeżeli śmiem tak wyrazić się, należą do nowych odkryć.
1007 11   |              dwie Cyganki, które zdawały się zdążać do zamku i z tej
1008 11   |                  że muszę jeszcze dostać się na drugą stronę potoku.
1009 11   |                  pomocą których dostałem się do kamienistego łożyska;
1010 11   |              kobiet tego narodu. Zdawało się prawie, że tylko na jakiś
1011 11   |                     Łatwo można domyślić się. że nigdy nie byłbym odgadł,
1012 11   |                 kawalerze, że znajdujesz się pośród czeredy, o której
1013 11   |      niekorzystne wieści? Czy nie lękasz się naszego towarzystwa?~Na
1014 11   |          samotność jego zamku stawała mi się co dzień nieznośniejsza.~
1015 11   |                 słowa starzec uśmiechnął się i rzekł:~- Senor kawalerze,
1016 11   |                 spokojnie nawet odłączyć się od naszego towarzystwa.
1017 11   |          nieroztropnością byłoby narażać się bezużytecznie.~Starzec miał
1018 11   |                 słuszność i zawstydziłem się niepotrzebnego junactwa.~
1019 11   |               Cygankami, które wydały mi się najdziwniejszymi, ale zarazem
1020 11   |                 naczelnika. Rozłożyliśmy się na skórach jelenich; rozesłano
1021 11   |             podtrzymywał rozmowę, zdawał się wiedzieć o poprzednich moich
1022 11   |                 Nareszcie czas było udać się na spoczynek. Posłano mi
1023 11   |        podnoszono moje nakrycie i tulono się do mnie. - Wielki Boże -
1024 11   |             siebie - mamże znowu obudzić się między dwoma wisielcami? -
1025 11   |                 Jednakże nie zatrzymałem się na tej myśli: widocznie
1026 11   |         wojskowemu w moim wieku stosować się do przyjętych zwyczajów.
1027 12   |                  Los Hermanos, obudziłem się w moim łóżku na hałas, jaki
1028 12   |              poczujesz znużenia.~Ubrałem się czym prędzej i dosiadłem
1029 12   |               dziewczyny, z którymi, jak się domyślałem, spędziłem ubiegłą
1030 12   |                nich. Wtedy zatrzymywałem się, by na nie spojrzeć, i znowu
1031 12   |             spojrzeć, i znowu zdawało mi się, że widzę moje kuzynki.
1032 12   |           kuzynki. Stary naczelnik śmiał się z mojego zakłopotania.~Po
1033 12   |        hiszpański. Zresztą tutaj wszyscy się tym trudnią. Niektóre z
1034 12   |              czerwono naznaczone dostaną się w ręce celników, którzy
1035 12   |               celników, którzy poszczycą się nimi przed rządem; ofiara
1036 12   |                 z której widok rozciągał się dalej, niż można było okiem
1037 12   |                 widnokrąg całkiem zdawał się zlewać z błękitem niebios.
1038 12   |                 i ja szczerze zabraliśmy się do niej, z tą tylko różnicą,
1039 12   |            jedzenie częstym odwoływaniem się do obszernego bukłaka z
1040 12   |           ciekawość bliższego zapoznania się z nim; długo wzbraniał się,
1041 12   |               się z nim; długo wzbraniał się, ja wszelako usilnie nalegałem,
1042 12   |                 tak że nareszcie zgodził się opowiedzieć mi swoje przygody
1043 12   |        rodzinnego, Avadoro, gdyż dowiedz się senor, że bynajmniej nie
1044 12   |                 bynajmniej nie urodziłem się śród Cyganów, Ojciec mój
1045 12   |              Cyganów, Ojciec mój nazywał się don Felipe de Avadoro i
1046 12   |             opieką mego dziada, zakochał się w dalekiej swojej krewnej,
1047 12   |               zaślubił, skoro tylko stał się panem własnej woli. Biedna
1048 12   |                  po tej stracie, zamknął się u siebie przez kilka miesięcy,
1049 12   |                tego samego wieczoru udał się do teatru de la Cruz. Właśnie
1050 12   |                 wszelkimi siłami starało się ją wygwizdać. Spółzawodnictwo
1051 12   |               przedstawienia. Przyłączył się do stronnictwa Pollacos
1052 12   |                 jednak, jak inni, aby im się przypatrywać bliżej; przeciwnie,
1053 12   |           Maltański, gdzie przed udaniem się na spoczynek spożywał lekką
1054 12   |                 bowiem gorliwie zajmował się powodzeniem wszystkich komedii
1055 12   |              razie gdy nikt nie ukazywał się w oknie naprzeciwko, z cierpliwością
1056 12   |                  Następnie ojciec udawał się na mszę do teatynów. Za
1057 12   |                 cygar, a potem wpatrywał się w zegar, dopóki mu ten nie
1058 12   |                  oznajmił godziny udania się do teatru. Jeżeli zaś przypadkiem
1059 12   |              Moreno, gdzie przysłuchiwał się sporom kilku literatów,
1060 12   |                  mieli zwyczaj zbierania się tam w pewnych dniach, nie
1061 12   |            pewnych dniach, nie mieszając się jednak nigdy do ich rozmowy.
1062 12   |                 przedstawienia, zabierał się do czytania, nie omieszkując
1063 12   |                 obowiązkom religii, udał się do teatynów z prośbą, aby
1064 12   |               żyję na świecie i znajduję się w domu dony Felicji Dalanosy,
1065 12   |                 zapał, z jakim chwytałem się coraz nowych zajęć, nie
1066 12   |                własnych dzieci i zdawała się łączyć w swych uczuciach
1067 12   |                każdym nawet dniem psułem się coraz bardziej, gdyż w miarę
1068 12   |              chęciach, nie sprzeciwiałem się życzeniom innych, co mi
1069 12   |            postępów; wtedy od razu byłby się przekonał o moich doskonałościach.
1070 12   |              Pewnego dnia, gdy znajdował się w towarzystwie kilku literatów
1071 12   |                 próżno usiłuje sam zająć się fabrykacją tak potrzebnego
1072 12   |                których na pewno znajdują się recepty na wyrabianie atramentu.
1073 12   |                powrócił, rozmowa toczyła się o czym innym: zastanawiano
1074 12   |                 czym innym: zastanawiano się nad powodzeniem nowej sztuki
1075 12   |           wyrabiania atramentu i zdziwił się mocno, widząc. że z łatwością
1076 12   |                atrament tylko wtedy, gdy się zaprawi na raz wielką ilość,
1077 12   |              dąży usilnie do oddzielenia się od nich. że nadto sama guma
1078 12   |              książkę, nazajutrz wystarał się o potrzebne ingrediencje,
1079 12   |               uwag autora. Atrament udał się wyśmienicie: ojciec zaniósł
1080 12   |                 i szczególnie przywiązał się do zatrudnienia przynoszącego
1081 12   |                 wiosłem mieszać gotujący się atrament. Kotły te są wysokości
1082 12   |          człowieka, możesz więc domyślić się, jaką ilość atramentu mój
1083 12   |              ojciec z radością uśmiechał się na myśl, że on także należy
1084 12   |               oczy te dziwy obejrzeć. Co się tyczy mojej ciotki, ta nie
1085 12   |            dziwactw, aby tylko zachwycać się mną od rana do wieczora.
1086 12   |          spotkania. Mój ojciec spowiadał się u fra Geronimo ostatniej
1087 12   |              końcu oznajmić, że znajduję się w jego mieszkaniu, i towarzyszyć
1088 12   |          ostrzegł mnie, abym nie dotykał się niczego w pokoju mego ojca.
1089 12   |              pokoju mego ojca. Zgodziłem się na wszystko, ciotka zaś
1090 12   |              mnie, nie omieszka szalenie się we mnie rozkochać. Pełni
1091 12   |              ulicę Urszulanek i udaliśmy się do Prado, gdzie kobiety
1092 12   |               gdzie kobiety zatrzymywały się, aby się ze mną popieścić.
1093 12   |            kobiety zatrzymywały się, aby się ze mną popieścić. Przybyliśmy
1094 12   |                  pokoju. Ciotka, lękając się mojej żywości, posadziła
1095 12   |               nie mógł wstawać i dotykać się porozstawianych sprzętów.~
1096 12   |               początku ciotka zachwycała się moją zręcznością, po chwili
1097 12   |                ziemię. Nie mogłem oprzeć się tak wzruszającym prośbom,
1098 12   |                kotła. Chciałem zatrzymać się, ale spostrzegłem, że pociągam
1099 12   |              pokój, a pośród niej wijącą się czarną postać, która napełniała
1100 12   |                   gdyż atrament, którego się opiłem, pozbawił mnie przytomności.
1101 12   |              stanu najwięcej przyczyniła się nowina udzielona mi przez
1102 12   |                  radość, że znowu lękano się. bym nie postradał zmysłów.
1103 12   |                wyjechać z Madrytu i udać się na stałe mieszkanie do Burgos.
1104 12   |                 tej podróży, zmniejszyła się, gdy ciotka zapytała mnie,
1105 12   |        niedorzeczności, które zdawały mi się najrozumniejszymi w świecie.
1106 12   |                  rozkazywałem, wtrącałem się do wszystkiego, w istocie
1107 12   |                Arandę, sami zaś udaliśmy się przez Valladolid.~Ciotka,
1108 12   |              wyglądała: ja zaś, uważając się za jej naczelnika, czasami
1109 12   |             podejrzanych.~Można domyślić się, że nigdy nie zdarzyła mi
1110 12   |                 że nigdy nie zdarzyła mi się sposobność okazania mojej
1111 12   |           żłobach, podróżni zaś mieścili się w przeciwnym kącie stajni,
1112 12   |              urządzone. Cały dom składał się z jednej długiej izby, której
1113 12   |               kóz. Podróżni zaznajamiali się nawzajem i zapraszali na
1114 12   |             następnie wszyscy przysuwali się do ogniska, każdy rozpowiadał,
1115 12   |                 wszyscy podróżni zebrali się koło ogniska i każdy z nich
1116 12   |                 mnie. byłbym rad, aby mi się nigdy nie zdarzyło nic gorszego,
1117 12   |                  w istocie często dziwię się, jakim sposobem smutek ten
1118 12   |           zdarzeń. Podróżnik długo wahał się, nie wiedząc, co ma czynić,
1119 12   |           HISTORIA GIULIA ROMATI~Nazywam się Giulio Romati. Mój ojciec,
1120 12   |            Sycylii. Jak możecie domyślić się, mocno przywiązany jest
1121 12   |                  zatrudnień.~Nie chwaląc się, mogę wyznać, że śmiało
1122 12   |                 doktorem prawa. Oddawszy się następnie matematyce i astronomii,
1123 12   |               tego w zamiarze chełpienia się z mojej uczoności, ale mając
1124 12   |              jedyną nauką, do której nic się nie przykładałem, była teologia.
1125 12   |          przykładałem, była teologia. Co się tyczy innych, zagłębiałem
1126 12   |                tyczy innych, zagłębiałem się w nich całą duszą, wytchnienia
1127 12   |              trudnością zdołałem oderwać się od moich książek, gabinetu
1128 12   |           nająłem muła i wesoło puściłem się w dalszą drogę.~Wielu ludzi
1129 12   |              kraju; nie chciałem narazić się po powrocie na podobny zarzut
1130 12   |              naszej wyspie. Zamiast udać się prosto nadbrzeżem z Palermo
1131 12   |                  Etny. Tam przygotowałem się do wejścia na górę i postanowiłem
1132 12   |                 Podczas nocy wpatrywałem się w niebo i z niewypowiedzianym
1133 12   |             Palermo, ponieważ znajdowały się znacznie pod jego widnokręgiem.~
1134 12   |                miejsce, gdzie zdawało mi się, że istność moja jak gdyby
1135 12   |                moja jak gdyby rozpływała się w eterycznych światłach
1136 12   |              obrotami tyle zastanawiałem się w życiu. Wreszcie niepodobna
1137 12   |              mieszkańcy gorliwie zajmują się sztukami, starymi zabytkami
1138 12   |               odrzuciłem ofiary i udałem się drogą do Mesyny. Przez tydzień
1139 12   |                Przez tydzień zatrzymałem się w tym miejscu, sławnym przez
1140 12   |             jednak przedsięwzięcie stało się sprawą poważniejszą. Rozbójnik
1141 12   |            trypolitańscy zewsząd uwijali się po morzu. Nie wiedziałem,
1142 12   |        wiedziałem, jakim sposobem dostać się do Neapolu i gdyby fałszywy
1143 12   |                  wieczora, przechadzając się po porcie, usiadłem na nadbrzeżnych
1144 12   |              najmniej ludzi. Tam zbliżył się do mnie jakiś człowiek ujmującej
1145 12   |                  wcale, usiadł i odezwał się w te słowa:~- Czy signor
1146 12   |              signor Romati znowu zajmuje się rozwiązaniem jakiego zagadnienia
1147 12   |            signor Romati chciałby dostać się z Reggio do Neapolu i w
1148 12   |                ten bez wątpienia jeszcze się powiększy, gdy przez nowe
1149 12   |                ludziom i śmiało puszczaj się w drogę. Co do mnie. jestem
1150 12   |                 tym samym Zotem, którego się tak lękasz, i ażebyś nie
1151 12   |               rozmyślania nad tym, czego się z ostatnich jego słów dowiedziałem. -
1152 12   |                  do siebie - które zdaje się śnie mieć innego celu prócz
1153 12   |            przybywały prosząc, abym udał się z nimi na przechadzkę, przerwały
1154 12   |               marzenia. Wstałem i udałem się za nimi. Rozmowa toczyła
1155 12   |                 za nimi. Rozmowa toczyła się w czystym hiszpańskim języku,
1156 12   |                 po czym wszyscy rozeszli się na spoczynek; ale tym razem
1157 12   |               ale tym razem nie pokazała się żadna z moich kuzynek.~ ~
1158 13   |                Senor kawalerze, zbliżają się nasi nieprzyjaciele, czyli,
1159 13   |               bezpiecznym miejscu. Posil się śniadaniem, a następnie
1160 13   |            śniadaniem, a następnie udamy się w dalszą drogę.~Ponieważ
1161 13   |                 było celników, posiliłem się więc czym prędzej, a tymczasem
1162 13   |               góry na górę, zapuszczając się coraz głębiej w pustkowia
1163 13   |                  Nareszcie zatrzymaliśmy się w głębokiej dolinie, gdzie
1164 13   |               drogę i zaledwie oddaliłem się o milę od miasta, gdy ujrzałem
1165 13   |             oddziały Zota, które zdawały się pilnować mnie z daleka i
1166 13   |                  miarę naszego posuwania się naprzód. Tym sposobem, pojmujecie,
1167 13   |                   pojmujecie, nie miałem się czego obawiać.~Podróż wiodła
1168 13   |                obawiać.~Podróż wiodła mi się wybornie, a zdrowie z każdym
1169 13   |                Ciekawość ta łatwo dawała się usprawiedliwić, wiele bowiem
1170 13   |                  wiele bowiem zajmowałem się historią odrodzenia sztuk,
1171 13   |            pobliskiej wioski, zapuściłem się w okolicę najdzikszą, jaką
1172 13   |              mięso na zimno, podzieliłem się więc z nim. z moim przewodnikiem
1173 13   |          Zapytałem mego przewodnika. jak się to miejsce nazywa i czy
1174 13   |         wysokości góry, na której wznosi się zamek.~Śród tego niebo pokryło
1175 13   |                  Śród tego niebo pokryło się chmurami i nad wieczorem
1176 13   |               nieszczęście znajdowaliśmy się na pochyłości góry. gdzie
1177 13   |               nam. że w pobliżu znajduje się obszerna jaskinia, do której
1178 13   |                  upadł, ja zaś stoczyłem się z wysokości kilku sążni;
1179 13   |               cudownym trafem zaczepiłem się o drzewo i czując, że jestem
1180 13   |          Postępowałem naprzód, chwytając się za drzewa i tym sposobem
1181 13   |                  i tym sposobem dostałem się do małej jaskini, która
1182 13   |             grzmoty i pioruny zwiększyły się w dwójnasób. Drżałem cały
1183 13   |                położeniu. Nagle zdało mi się. że widzę pochodnie, migające
1184 13   |                   Młodzieniec ukłonił mi się z głębokim uszanowaniem
1185 13   |               doniósł nam, że zabłąkałeś się w tych górach, przychodzimy
1186 13   |                  tych okolicach, ubrałem się więc i pośpieszyłem za moim
1187 13   |         przewodnikiem. Wkrótce znalazłem się przed przysionkiem z czarnego
1188 13   |                srebra. Posadzka składała się ze srebrnych kwadratów,
1189 13   |                  zbyt długo zatrzymujesz się nad tymi drobnostkami. Jest
1190 13   |            począłem naprzód przypatrywać się posadzce, która była ułożona
1191 13   |               główny, ale przypatrzywszy się bliżej każdej z osobna,
1192 13   |            każdej z osobna, spostrzegało się nieskończoną rozmaitość
1193 13   |             pereł. Cała mozaika wydawała się płaskorzeźbą i jakby rzeczywista.
1194 13   |             wszystkim będziesz tak długo się zastanawiał, nie skończymy
1195 13   |              obraz Rafaela, który zdawał się być pierwszym szkicem jego
1196 13   |                 barwy malowidła wybornie się odbijały.~Po obu stronach
1197 13   |                 zapytałem.~- Ażeby można się przenieść z jednego na drugie
1198 13   |                 środku komnaty znajdował się okrągły basen, dokoła obłożony
1199 13   |                panie Romati, nie wyrażaj się w ten sposób, usunie cię
1200 13   |                  mojej strony nie odważę się sam zasiąść, chyba pod warunkiem,
1201 13   |                 Młoda kobieta wdzięcznie się uśmiechnęła, podała mi jadło,
1202 13   |                  tej ostatniej znajdował się margrabia Spinaverde, pierwszy
1203 13   |               książęcy: mąż, ażeby zająć się ogólnym zarządem dóbr, żona
1204 13   |              Salerno. Niewiele zajmowano się wychowaniem Elfridy, natomiast
1205 13   |             dalej mówiła:~- Zachciało mi się wystawiać cierpliwość moich
1206 13   |             ciężko zachorował i udałyśmy się do Neapolu. Mało go widywałam,
1207 13   |             wieczorem musiałam rozbierać się sama. Rozpłakałam się ze
1208 13   |          rozbierać się sama. Rozpłakałam się ze złości i pobiegłam do
1209 13   |             wzruszenia. One same zdawały się być równie wzruszone. Ja
1210 13   |                  poczynały lub ośmielały się mnie nie słuchać, nigdy
1211 13   |                  mnie nie słuchać, nigdy się na nie gniewałam.~- Ależ
1212 13   |                 spomiędzy drzew i rzucił się prosto na nas. Książę zabiegł
1213 13   |              drugiej ręce. Byk wstrzymał się na chwilę, wkrótce jednak
1214 13   |                 jego żelazem. Zdawało mi się, że byłam winna życie odwadze
1215 13   |               ale nazajutrz dowiedziałam się, że koniuszy jego naumyślnie
1216 13   |               wdzięczności, rozgniewałam się za bo jaźń, jakiej mnie
1217 13   |                 mój niesłychanie podobał się margrabinie. Korzystała
1218 13   |                  mi straty, na jakie bym się naraziła, zmieniając stan
1219 13   |                   Zaprawdę, wybornie jej się udało! - zawołałem - cudowny
1220 13   |                    po czym zaczęła śmiać się, ale straszliwym i konwulsyjnym
1221 13   |                Scena ta poczynała stawać się przykra; księżniczka na
1222 13   |        spojrzawszy, rozkazała, abym udał się za nią.~Natenczas otworzyła
1223 13   |            otworzyła drzwi i znaleźliśmy się w obszernych podziemiach,
1224 13   |              stóp skały, która otworzyła się, i znowu weszliśmy do podziemia,
1225 13   |         porównania o raju, aby przekonać się, jakie wrażenie słowo to
1226 13   |                 jednak najwdzięczniej mi się uśmiechnęła, mówiąc:~- Ażebyś
1227 13   |               kościotrupa, który zbliżał się ku mnie w groźnej postawie.
1228 13   |                 na mnie napadł. Broniłem się dość dzielnie, gdy wtem
1229 13   |               ziemię. Nareszcie zdołałem się go pozbyć, gdy wtem trzeci
1230 13   |                trzeci kościotrup wywlókł się z kufra, i złączył z dwoma
1231 13   |              pierwszymi. Za nim pokazały się jeszcze trzy inne. Wtedy,
1232 13   |          ścisnęła mnie za ramię, uczułem się sparzony aż do kości i zemdlałem.~
1233 13   |              stanie; na koniec obudziłem się i usłyszałem gdzieś niedaleko
1234 13   |             obszernych zwalisk; chciałem się z nich wydostać i zaszedłem
1235 13   |              Poszedłem za nim i starając się zebrać moje zmysły, opowiedziałem
1236 13   |              bezbożność, głośno chełpiła się z posiadania prawdziwego
1237 13   |                 raju i wyraźnie zrzekała się tego, jaki nas czeka w przyszłym
1238 13   |                   którego zwaliska stały się piekielną siedzibą, gdzie
1239 13   |        tysiącznymi obłędami odważających się przybliżać do Monte Salerno,
1240 13   |                 mi, że nagabywania stały się daleko rzadsze, że jednakowoż
1241 13   |           rzadsze, że jednakowoż czasami się wydarzały, szczególnie zaś
1242 13   |                  wysłuchał. Zastosowałem się do jego rady i następnie
1243 13   |                  rady i następnie udałem się w dalszą podróż, ale pamięć
1244 13   |            naczelnik - że Romati nauczył się swojej historii z tej książki,
1245 13   |                  jego wielce przyczyniło się do podniecenia we mnie chęci
1246 13   |              nigdy nie zdołałem zupełnie się z nich otrząsnąć.~- Senor
1247 13   |              rozmowę, a ponieważ okazało się. że Pandesowna ma wiele
1248 13   |                 na polowanie. Przedarłem się przez kilka pagórków i rzuciwszy
1249 13   |             wzrok na dolinę rozciągającą się pod mymi stopami, zdało
1250 13   |               pod mymi stopami, zdało mi się. że poznaję z daleka nieszczęsną
1251 13   |              kroku i w istocie znalazłem się u wejścia do szubienicy,
1252 13   |         odpowiedziałem mu, że zapuściłem się aż do szubienicy dwóch braci
1253 13   |                czasami zwyczaj odczepiać się?~- Bardzo często - rzekł
1254 13   |                   Znowu więc znajdowałem się w sąsiedztwie dwóch przeklętych
1255 13   |           strachy, wszelako należało ich się bądź co bądź obawiać. Smutek
1256 14   |                zmysłów.~Nigdy nie byłbym się odważył zapytać ją, jakim
1257 14   |                   jakim sposobem dostała się pod szubienicę, ale ona
1258 14   |             swojej przygody, więc stałam się równie jak ty ofiarą tych
1259 14   |                nocy. Będę jednak starała się przypomnieć je sobie i zdam
1260 14   |                  życia.~Rebeka zamyśliła się przez chwilę i w te słowa
1261 14   |                 z kości słoniowej ukazał się mój ojciec. Wzrok jego zagniewany
1262 14   |                 twarz w dłonie i zdawała się drżeć na samo wspomnienie
1263 14   |                   ale trzeba było poddać się wyrokowi. Mój brat, który
1264 14   |               pocałunki, w które zdawała się wkładać całą swoją duszę.~
1265 14   |                 posąg. Zulejka odwróciła się: żywy rumieniec przebił
1266 14   |                  barwę jej płci i rozlał się po całym jej ciele. Ja także
1267 14   |             ciele. Ja także zarumieniłam się i nagle zbladłam. Czułam,
1268 14   |                do łóżka, odeszła, jak mi się wydawało, z przyjemnością,
1269 14   |          mimowolnym poruszeniem zerwałam się z łóżka, pobiegłam do drzwi
1270 14   |                  do łona. Tanzai zbliżył się, aby oddychać ich zapachem,
1271 14   |                  zapachem, który mieszał się z westchnieniami jego kochanki.
1272 14   |                 w jego objęcia. Rzuciłam się na łóżko, oblałam łzami
1273 14   |          Abrahama, widzisz stan, w jakim się znajduję, ubłagaj cień Mamuna
1274 14   |                 mi gwałtownie, ofiarował się dalej prowadzić za mnie
1275 14   |          kierunku góry, która zdawała mi się być najbliższa. Jakiś pasterz
1276 14   |               będzie to cię dziwiło, gdy się dowiesz, że okładka mojej
1277 14   |                 wszystkiego, czego tylko się dotknie.~Słońce zaczęło
1278 14   |            zaczęło wstawać, gdy dostałam się na wierzchołek, który wybrałam
1279 14   |          nazajutrz o północy. Schroniłam się do jaskini, gdzie zastałam
1280 14   |           kilkoma niedźwiadkami; rzuciła się na mnie, ale oprawa księgi
1281 14   |                 sposobności i położywszy się na ziemi, ugasiłam pragnienie
1282 14   |           niedźwiadki przyszły dopominać się o swoją część. Wyobraź sobie,
1283 14   |            powietrze gwałtownie rozżarza się, a ptaki padają martwe w
1284 14   |                co ma nastąpić, zaczynają się już zgromadzać. Pobliskie
1285 14   |        zgromadzać. Pobliskie drzewo samo się zapaliło, buchnęło kłębami
1286 14   |                   które, zamiast wznieść się do góry, otoczyły moją jaskinię
1287 14   |                leżąca u mych nóg zdawała się ożywiać i oczy jej zabłysły
1288 14   |               dzieło, nad którym głęboko się zastanawiałam.~Nareszcie
1289 14   |            dotychczas zaledwie odważałam się czytać po cichu.~Pojmujesz
1290 14   |           opowiedzieć ci wszystkiego, co się ze mną działo, a nawet nie
1291 14   |               miały umożliwić zapoznanie się z bliźniętami niebieskimi.
1292 14   |                 raczej tej nocy, wzięłam się do dzieła. Wytężyłam wszystkie
1293 14   |                  sen, któremu nie mogłam się oprzeć.~Nazajutrz, spojrzawszy
1294 14   |              ludzkie postacie. Obróciłam się, alem nic nie ujrzała; rzuciłam
1295 14   |                 i znowu ten sam obraz mi się przedstawił. Zjawisko to
1296 14   |                jednak niczym nie różnili się od mężczyzn. Wytoczone ramiona
1297 14   |                ramion, dwa zaś zataczały się wokół pasa. Jakkolwiek skrzydła
1298 14   |             mogłam wewnętrznie wstrzymać się od porównania ich z młodym
1299 14   |                  Zulejkę, ale zapłoniłam się na tę myśl. Spojrzałam w
1300 14   |                 w zwierciadło i zdało mi się, że półbożkowie rzucają
1301 14   |            odgadli moje myśli i obrazili się, żem śmiała mimowolnie poniżyć
1302 14   |             kilka następnych dni lękałam się spojrzeć w zwierciadło.
1303 14   |         zwierciadło. Nareszcie odważyłam się. Boskie bliźnięta, z rękami
1304 14   |            językiem tego autora, lękając się więc, czym źle nie przeczytała,
1305 14   |               zwierciadło, aby przekonać się, jaki skutek wywieram na
1306 14   |                   tym bardziej że czułam się przejęta nieznanym dotąd
1307 14   |             wyjścia na górę, i oddaliśmy się przyjemności przechadzki.
1308 14   |           przechadzki. Okolica wydała mi się czarowna, pola połyskiwały
1309 14   |             gorzał do nauk. Zapuściliśmy się w lasek pomarańczowy. On
1310 14   |                 będę widziana. Położyłam się i zasnęłam, ale wkrótce
1311 14   |              moją wyobraźnią. Zdawało mi się, że w przepaści niebios
1312 14   |                  drogi i po chwili znowu się pokazały, prowadząc za sobą
1313 14   |                drogę, po czym zatrzymały się i przybrały postać ognistego
1314 14   |            wirując z osobna, zestrzeliły się w jedno ognisko. Wtedy zmieniły
1315 14   |                  ognisko. Wtedy zmieniły się w wielką glorię, czyli światłokrąg,
1316 14   |                ale w tej chwili zdało mi się. że Mulat Tanzai chwyta
1317 14   |              ściśnienie i nagle ocknęłam się.~Ciemność ogarniała moją
1318 14   |             Tanzai i Zulejkę, oddających się swawoli, która przejęła
1319 14   |                 przerażeniem; zaćmiło mi się w oczach i padłam zemdlona.~
1320 14   |              zabroniłam jej pokazywać mi się na oczy. Brat mój zapytał
1321 14   |         opowiedziałam mu wszystko, co mi się wydarzyło w nocy. Odrzekł
1322 14   |                 nie przewidział tego, co się stało. Wprawdzie tylko wzrok
1323 14   |              obca, bacząc zaś, że oddaję się coraz głębszemu smutkowi,
1324 14   |                głębszemu smutkowi, lękał się, abym nie zaniechała rozpoczętych
1325 14   |           uprzedzić mnie o tym. Ocknęłam się jakby ze snu; zadrżałam
1326 14   |               moich półbożków i rozłączę się z nimi na jedenaście miesięcy,
1327 14   |                  sercach i czy nie staję się zupełnie niegodna ich uwagi.~
1328 14   |         podnosząc nagle głos, ośmieliłam się zapytać Thoamimów, czy byli
1329 14   |           zwierciadło weneckie odczepiło się ze ściany i stanęło przede
1330 14   |                nim Thoamimów; uśmiechali się do mnie z zadowoleniem i
1331 14   |                że w istocie wszystko tak się odbyło, jak pisze Edris.~
1332 14   |                  opisy, często zacinałam się, nie mogąc zrozumieć słów
1333 14   |                 moje mimowolnie zwracały się ku zwierciadłu i zdawało
1334 14   |                 zwierciadłu i zdawało mi się, że widzę, jak Thoamimowie
1335 14   |                  mnie ramiona i zbliżali się do mego krzesła. Roztaczali
1336 14   |                 niż kiedykolwiek oddawał się pracy nad naukami tajemnymi.
1337 14   |      zamieszkujący piramidę Sufisa udaje się do Ameryki i że dwudziestego
1338 14   |          przyjemności przechadzki i udał się przez góry, wybierając drogę,
1339 14   |                 duchowi, który ukazał mi się w jaskini, i polecił mu
1340 14   |               nie pozwoliła mu przedrzeć się do wnętrza gospody. Niespokojność
1341 14   |                na mnie wywrze, obawiałam się więc, iż ty nim się okażesz.~
1342 14   |            obawiałam się więc, iż ty nim się okażesz.~Wkrótce inne kłopoty
1343 14   |             Paszeka i to, co jemu samemu się przytrafiło, ale dodał,
1344 14   |              mogliśmy niczego dowiedzieć się ani o naturze owych dwóch
1345 14   |               było w nocy, gdy znalazłam się przy wejściu do doliny.
1346 14   |                Mój błędny ognik wybornie się zapalił i zaczął ulatywać
1347 14   |                tam być ludzie, i oddałam się rozkoszy słuchania ich śpiewu.
1348 14   |            opisać. Długo przysłuchiwałam się im z ławki, ale na koniec
1349 14   |                 przygrywali.~Udzielił mi się ich swobodny sposób bycia:
1350 14   |               zaś nie było wody, napiłam się wina. Natenczas przyszła
1351 14   |                  Turkami, którzy zdawali się uszczęśliwieni z mego głosu.
1352 14   |            Zapytałam ich, gdzie nauczyli się po hiszpańsku.~- Jesteśmy
1353 14   |              żeglarze, łatwo nauczyliśmy się języka portów, do których
1354 14   |             wesołość. Jednakże nie dałam się obłąkać tym pozorom: spoglądałam
1355 14   |         mniemanych żeglarzy i zdawało mi się, żem znalazła w nich nadzwyczajne
1356 14   |            odpowiedział ten, który dotąd się jeszcze nie był odezwał -
1357 14   |       Poskoczyłam z krzesła i schroniłam się do kąta izby. Mniemane bliźnięta
1358 14   |                waszej miłości. Urodziłam się na zwyczajną śmiertelniczkę.~
1359 14   |          wydziwiania. Po chwili złączyła się ze mną i rzekła:~- Doniosłam
1360 14   |                 do obozu Cyganów.~Oparła się szczerze na moim ramieniu
1361 14   |                  naturalnością i zdawała się zapominać o tajemnych naukach.
1362 14   |             odeszli razem, ja zaś udałem się na spoczynek. Ległszy w
1363 15   |                Dzień piętnasty~Obudziłem się dość wcześnie i czekając
1364 15   |                żwawą rozmowę. Odwróciłem się, nie chcąc im przerywać,
1365 15   |                 zaś z pośpiechem ku mnie się zbliża. Postąpiłem kilka
1366 15   |          naprzeciw niej i razem udaliśmy się na przechadzkę, nie odzywając
1367 15   |               przechadzkę, nie odzywając się do siebie. Nareszcie piękna
1368 15   |     nieśmiertelni? Czyż nie mamy złączyć się razem w przybytku sprawiedliwych?
1369 15   |               początku - rzekła - uniósł się szalonym gniewem, ale następnie
1370 15   |              jeżeli będzie musiał wyrzec się córek Salomona. Zaczeka
1371 15   |            Tymczasem chciałby dowiedzieć się, co to za upiory naigrawały
1372 15   |                  to za upiory naigrawały się z niego w Venta Quemada
1373 15   |                  u pustelnika. Spodziewa się, że będzie mógł powziąć
1374 15   |                 niebo zaczynało pokrywać się chmurami. Niebawem zagrzmiała
1375 15   |              mnie wrażenie. Gdy udaliśmy się na spoczynek, w pokoju przyświecał
1376 15   |               słaby blask lampy. Lękałem się spoglądać na ciemne kąty
1377 15   |             zapas jęczmienia. Zdawało mi się, że za chwilę ujrzę wychodzących
1378 15   |      kościotrupów księżniczki. Zawinąłem się w kołdrę, ażeby nic nie
1379 15   |                  odpoczynku, zatrzymując się tylko przy studni dos Leones,
1380 15   |                 droga do Segowii łączyła się z gościńcem do Madrytu.
1381 15   |              wanny, niemało przyczyniają się do podniesienia jego uroku.~
1382 15   |          siedziała młoda dziewczyna, jak się zdawało, w moim wieku, chociaż
1383 15   |             dobra moja ciotka przysunęła się do nieznajomej damy, ja
1384 15   |       nieznajomej damy, ja zaś zbliżyłem się do młodej dziewczyny i widziałem,
1385 15   |               poprawiania siodła dotykał się jej nogi lub ręki, a raz
1386 15   |               dwóch godzinach dostaliśmy się do Olmedo, gdzie mieliśmy
1387 15   |                 gdzie mieliśmy zatrzymać się na nocleg. Ciotka moja kazała
1388 15   |                 naszych ludzi, znalazłem się w pokoju, gdzie ujrzałem
1389 15   |                  mulnika. Oboje zalewali się rzewnymi łzami. Na ten widok
1390 15   |                serce nie pękło; rzuciłem się na szyję młodego mulnika
1391 15   |            młodego mulnika i rozpłakałem się prawie do szaleństwa. Wtem
1392 15   |           przyczyny, nie mogła wstrzymać się od śmiechu. Tymczasem druga
1393 15   |            Tymczasem druga dama zamknęła się z młodą dziewczyną; usłyszeliśmy,
1394 15   |          szlochały razem, i nie pokazały się, aż przy wieczerzy.~Biesiada
1395 15   |              stołu, ciotka moja obróciła się do nieznajomej damy i rzekła:~-
1396 15   |                  o tobie, która wydajesz się mieć duszę dobrą i prawdziwie
1397 15   |         wieczerzać z panią i zawsze będę się tym szczyciła. Tymczasem
1398 15   |                zarzucenia, ale zdziwiłam się, zauważywszy, że pani nie
1399 15   |             daleka...~Tu ciotka moja tak się zaplątała, że nigdy nie
1400 15   |                 tym, co widziałaś, pytać się o powody mego pobłażania.
1401 15   |          ukrywała przed panią, cokolwiek się mnie dotyczy. To mówiąc
1402 15   |               ojcu była prawie żadna. Co się tyczy mego męża, ten posiadał
1403 15   |             naśladować, przeto mściliśmy się, gardząc nimi i wyśmiewając
1404 15   |                 moja prawie zawsze kryła się w swoim pokoju, ja zaś,
1405 15   |                   ja zaś, aby nie okazać się niegrzeczną, siadałam w
1406 15   |         obowiązek, od którego nie mogłam się uwolnić, wszelako gdy ostatni
1407 15   |          zalotnika. Jednakowoż zdało nam się, że przyjmuje te żarty z
1408 15   |              moją siostrę przysłuchującą się pode drzwiami. Udałam, że
1409 15   |                 Tymczasem dowiedzieliśmy się o przybyciu do Segowii nowej
1410 15   |              prowincji. Rovellas urodził się w Veracruz; matka jego,
1411 15   |         wyobrazić, senora, że urodziwszy się w Nowym Świecie, niewiele
1412 15   |                  nawet król raczył bawić się jego prostodusznością. Ponieważ
1413 15   |          skończył na tym, że powszechnie się z niego śmiano.~Młodzi panowie
1414 15   |                   Królowi myśl ta bardzo się podobała, ale księżniczka,
1415 15   |                  ale księżniczka, czując się mocno obrażona, posłała
1416 15   |            uwolniony z zakazem wydalania się z tego miasta. Powód wygnania,
1417 15   |                hrabia nawet tym potrafił się chełpić. Z przyjemnością
1418 15   |                  szczególnie zaś chełpił się ze sztuki zwalczania byków,
1419 15   |                był dość niegrzeczny, aby się z nim sprzeczać o dwa ostatnie
1420 15   |              swoich dojeżdżaczów, uważał się za niezwyciężonego.~Powiedziałam
1421 15   |                 Rovellas wstał, pożegnał się z nami i odszedł. Tego jeszcze
1422 15   |                  wieczora dowiedzieliśmy się, że wszędzie, gdzie był
1423 15   |              przyjmować, z pokorą poddał się swemu losowi i przepędzał
1424 15   |        niepowściągnioną chęcią potykania się z bykiem w naszej obecności
1425 15   |               majątki.~Zaledwie rozeszła się wieść o walce byków, gdy
1426 15   |                 w oszołomieniu, uczących się postaw przyjętych w walkach,
1427 15   |                   że nasza ulica zaczęła się wyludniać. Wszelako Rovellas
1428 15   |             napoje.~Nazajutrz powtórzyła się ta sama historia i mąż mój
1429 15   |                  mąż mój słusznie począł się gniewać. Nie uznawał za
1430 15   |                 drzwi naszego domu stały się miejscem publicznych schadzek.
1431 15   |                schadzek. Raczył poradzić się mnie w tej mierze; byłam,
1432 15   |                 Elwira tymczasem, jak mi się wydaje, zupełnie zapomniała
1433 15   |                  Kiedy mieliśmy już udać się do Villaca, Lonzeto zachorował
1434 15   |            tęskne pieśni. Elwira płoniła się, jak tylko śpiewak zaczynał
1435 15   |                jednak gorliwie zajmowała się Lonzetem. Nareszcie wyzdrowiało
1436 15   |               okna nasze znowu otworzyły się dla wzdychających, ale tajemniczy
1437 15   |            umilkł.~Jak tylko pokazałyśmy się w oknie, wnet Rovellas stawił
1438 15   |              oknie, wnet Rovellas stawił się przed nami. Oznajmił, że
1439 15   |               hrabiego.~Nie będę wdawała się w opis szczegółów tego widowiska.
1440 15   |                   że szlachta nie potyka się tak, jak ludzie gminnego
1441 15   |              zeskakuje z konia. Ażeby to się powiodło, byk nie może być
1442 15   |               nie było sposobu wycofania się. Udał, że nie spostrzega
1443 15   |                  drzwiom, ale zwróciwszy się nagle, poskoczył na hrabiego
1444 15   |               widząc, że ofiara wymknęła się Jego wściekłości, jął szukać
1445 15   |                   uderzył na niego, wbił się na podstawioną szpadę i
1446 15   |          spojrzał na naszą lożę, skłonił się nam, wyskoczył ze szranków
1447 15   |              jutra, i wyszedł zatrudniać się rządami swego małego państwa.~-
1448 15   |                  go nie podniesie, lękam się, by nie było za późno.~-
1449 15   |                  za późno.~- Nie obawiaj się - przerwałem - i bądź pewna,
1450 15   |          niepokoi; chciałabym dowiedzieć się nazwiska wybawcy i czy to
1451 15   |               śpiewak.~- Ależ zdawało mi się - zawołałem - że pani wiesz
1452 15   |              wiary z trudnością zdoła mi się spodobać, a ponieważ nie
1453 15   |              mahometańską.~Sprzeczaliśmy się jakiś czas w ten sposób,
1454 15   |         odłożenia jej na jutro. Udaliśmy się na spoczynek i zasnąłem
1455 16   |                 namiotu, aby przypatrzyć się połyskowi pierwszych promieni
1456 16   |          promieni słońca, roztaczających się po niezmierzonym widnokręgu.
1457 16   |                  tak prędzej czy później się dostaniemy. Czy liż na tej
1458 16   |                 widząc, że wszyscy udają się do jaskini na śniadanie,
1459 16   |                 samą stronę. Posilaliśmy się jak ludzie oddychający powietrzem
1460 16   |                Burgos i że znajdowaliśmy się tam z młodą dziewczyną,
1461 16   |                  ugodził byka gotującego się dobić swoją ofiarę.~Co dalej
1462 16   |             dobić swoją ofiarę.~Co dalej się stało, sama Maria de Torres
1463 16   |             tylko straszliwy byk powalił się we własnej krwi, służba
1464 16   |             przerwano i wszyscy rozeszli się do domów.~Tego samego wiec/
1465 16   |                  wiec/ora dowiedzieliśmy się, że Rovellas wyszedł z niebezpieczeństwa.
1466 16   |         niniejszy, Wasza Miłość przekona się, że łaska Stwórcy raczłla
1467 16   |                który może wkrótce stanie się garstką popiołu i prochu,
1468 16   |               pozwala jeszcze podpisywać się jako~hrabia Rovellas, margrabia
1469 16   |                 że nareszcie wyuczyliśmy się ich na pamięć.~Skoro tylko
1470 16   |                że we wszystkim zastosuje się do rad mego męża, ale przy
1471 16   |                  własnej, która przebija się w jego słowach i uczynkach.~
1472 16   |             uczucia, że jednak przyłącza się do modłów, które zanoszono
1473 16   |                  jakby na wsi, znajdował się w czarującym położeniu.
1474 16   |             przezroczyste, obok wznosiła się mała ptaszarnia, słowem,
1475 16   |                 już było, gdy dostaliśmy się do Villaca. Zaczęliśmy od
1476 16   |         szlachetną postawę i gdy zbliżył się do nas, poznałyśmy w nim
1477 16   |                  Młodzieniec ukłonił nam się, jak człowiek, który nie
1478 16   |             Towarzyszka jego bacznie nam się przypatrywała.~- Piękna
1479 16   |                 zapytał Elwiry, dlaczego się tak obruszyła, i dodał:~-
1480 16   |                  dla mnie. Roześmieliśmy się z jej prostoduszności i
1481 16   |                  naszych sąsiadów. Zdaje się nawet, że przed nami opuścili
1482 16   |                tego czasu dowiedzieliśmy się, że Rovellas przyszedł już
1483 16   |            zdrowia i że walki byków mają się znowu rozpocząć, wszelako
1484 16   |             serce Elwiry i wesele odbyło się z nie widzianym dotąd przepychem.~
1485 16   |                 ślubie hrabia dowiedział się, że położono koniec jego
1486 16   |           wygnaniu i że wolno mu pokazać się na dworze. Z radością mówił
1487 16   |                Segowii chciał dowiedzieć się o nazwisku swego wybawcy,
1488 16   |          przestano myśleć. Rovellas stał się ponury i popędliwy. Cała
1489 16   |              jego miłość własna obróciła się w zazdrość, a zazdrość w
1490 16   |                   Poleciliśmy wywiedzieć się bliższych szczegółów, ale
1491 16   |            spokoju, postanowił przenieść się do innego mieszkania. Widywał
1492 16   |         obiadowych, rozmowa wtedy ciężko się wlokła i prawie zawsze przybierała
1493 16   |                Gdy siostra moja zbliżała się do chwili rozwiązania, Rovellas
1494 16   |               wobec świadków. Zebraliśmy się wszyscy i usłyszeliśmy,
1495 16   |              Sombre. Od dawna domyślałem się zdrady, ale pobyt jego w
1496 16   |                  jednak podzielała, gdyż się już więcej nie zobaczymy.
1497 16   |          popłynął do Ameryki. Mąż zabrał się na drugi okręt, ale straszliwa
1498 16   |              moje życie. Zaczęłam starać się o zapewnienie jej puścizny
1499 16   |                Powiedziano mi, że należy się udać do sądu meksykańskiego.
1500 16   |                 Nareszcie przyzwyczaiłam się i dzieci moje stały się