Dzien

4001 50   |              jeżeli gdzie jesteś, zlituj się nad moją duszą, jeżeli ją
4002 50   |               poduszkami; Hervas położył się na nim, skrzyżował ręce
4003 50   |              więcej nie wymówił.~Dziwisz się, że widząc te przygotowania
4004 50   |                samobójstwa, nie rzuciłem się na kubek i nie zawołałem
4005 50   |              zawołałem o pomoc. Dziś sam się temu dziwię, ale zarazem
4006 50   |                  Włosy tylko najeżyły mi się z przestrachu.~Bracia miłosierni,
4007 50   |                 nie wiem. Wtedy zapytali się, kto go owinął całunem.
4008 50   |              sobie uczynił. Przypatrzyli się ciału i w istocie znaleźli
4009 50   |                go z sobą dla przekonania się, czy nie ma w nim śladów
4010 50   |          przygnębieniu. Następnie zeszli się ludzie z parafii, zadawali
4011 50   |              czucia i myślenia. Rzuciłem się na fotel, na którym jeszcze
4012 50   |          odrętwienie.~Nocą niebo pokryło się chmurami, a gwałtowna zawierucha
4013 50   |           Chciałem wstać, ale nie mogłem się ruszyć, jak gdybym był przykuty
4014 50   |          opanował zmysły.~Nagle zerwałem się: ujrzałem sześć wysokich
4015 50   |             naprzeciw mnie, który zdawał się oczekiwać chwili mego przebudzenia.
4016 50   |                 jakie szlachta po wsiach się odziewa.~Nieznajomy spostrzegłszy,
4017 50   |             Nieznajomy spostrzegłszy, że się obudziłem, uśmiechnął się
4018 50   |                się obudziłem, uśmiechnął się do mnie uprzejmie i rzekł:~-
4019 50   |                 ludzie mnie opuścili. Co się tyczy tych ostatnich, masz
4020 50   |              Tymczasem, ażebyś przekonał się, jak bardzo się tobą interesujemy,
4021 50   |                przekonał się, jak bardzo się tobą interesujemy, przyjmij
4022 50   |            kieszeni, niemało przyczyniło się do dodania mi odwagi. Przebiegłem
4023 50   |              posąg Cybeli. Tam położyłem się na ławce i wkrótce twardym
4024 51   |           pięćdziesiąty pierwszy~Zebrano się o zwykłej godzinie. Rebeka
4025 51   |                godzinie. Rebeka zwróciła się do starego naczelnika, mówiąc,
4026 51   |                 było dla przysłużenia mu się wynajdywać i udawać różne
4027 51   |            Mówiłem ci więc, że położyłem się i zasnąłem na ławce przy
4028 51   |                   Słońce już dość wysoko się wzbiło, gdy się obudziłem.
4029 51   |              dość wysoko się wzbiło, gdy się obudziłem. Sen mój przerwało,
4030 51   |            poczułem na twarzy, ocknąwszy się bowiem, spostrzegłem młodą
4031 51   |          przerywały snu. Daleko bardziej się jednak zdziwiłem ujrzawszy,
4032 51   |                  w moich włosach. Budząc się, nie uczyniłem żadnego gwałtownego
4033 51   |          przepędzić?~- Zapewne - odezwał się głos, tym razem bardziej
4034 51   |             zauważyła Celta, która dotąd się jeszcze nie odzywała - teraz
4035 51   |              udawać śpiącego; podniosłem się na ławce i otworzyłem oczy.
4036 51   |                zaś, pani, która wydajesz się ich matką dlatego tylko,
4037 51   |             gdyby wiek dozwolił rozwinąć się ich wdziękom, matka zaś
4038 51   |                 trzydziestu lat, zdawała się liczyć najwyżej dwudziestą
4039 51   |                udawałeś śpiącego, mogłeś się przekonać o niewinności
4040 51   |         mniemanie o ich matce. Nie lękam się zmiany twego zdania, gdy
4041 51   |          sposobem zaczęta zasługuje, aby się przemieniła w zażyłość.~
4042 51   |        wychodziły na Prado. Córki zajęły się przyrządzaniem czekolady,
4043 51   |                   Okoliczności, w jakich się znajduję, nie pozwalają.
4044 51   |              miesiące z góry. Ułożyliśmy się, że obiad będzie przynoszony
4045 51   |                   Spojrzenia ich zdawały się obejmować w posiadanie moją
4046 51   |                  ale wzrok matki wydawał się odmawiać im praw do mnie.
4047 51   |           przeznaczeniu, sam zaś zająłem się wyłącznie wprowadzaniem
4048 51   |                długo czekać, by znalazło się w nim wszystko, czego potrzebowałem
4049 51   |        zapomniano. Każda z nich zjawiała się osobno, a gdy czasami się
4050 51   |                się osobno, a gdy czasami się spotkały, dopieroż to były
4051 51   |                miała swoją kolej; zajęła się zwłaszcza moim łóżkiem,
4052 51   |            stworzenia, które prześcigały się w staraniach około mnie
4053 51   |                  z przyjemnością oddałem się zaspokojeniu mego głodu,
4054 51   |                mego głodu, nie kłopocząc się na razie niczym innym.~Po
4055 51   |                jeszcze nie przechadzałem się z taką jak wówczas rozkoszą.
4056 51   |                  pełne pieniędzy, czułem się pełen zdrowia, życia i dzięki
4057 51   |              zwykle młodzież o tyle sama się ceni, o ile zyskuje w tym
4058 51   |            klejnotów, stamtąd zaś udałem się do teatru. Wieczorem, wróciwszy
4059 51   |                  cię zawiadomić. Dowiedz się zatem, senor, że nazywam
4060 51   |                 zatem, senor, że nazywam się Inez Santarez i jestem wdową
4061 51   |              corregidorze Hawany. Ożenił się on ze mną bez majątku i
4062 51   |                   fortuna uśmiechnęła mu się i został mianowany podskarbim
4063 51   |        Przyjechałam więc - by dowiedzieć się, że oskarżono mego ojca
4064 51   |             najęto dla nas, wprowadziłam się więc i żyję w jak najściślejszym
4065 51   |               słów, pani Santarez zalała się łzami.~- Nie płacz, droga
4066 51   |            świecie, i zmartwienia kończą się kiedyś. Widzisz, już spotkałyśmy
4067 51   |            Szczęśliwe to zdarzenie zdaje się być dla nas pomyślną wróżbą.~-
4068 51   |                  Zorilla - od czasu, jak się do nas wprowadził, nasza
4069 51   |                 spuściły oczy, zapłoniły się. zmieszały i wpadły w rozmarzenie.
4070 51   |                   wszystkie trzy kochały się we mnie; stan ten przepełnił
4071 51   |            szczęściem.~Śród tego zbliżył się do nas jakiś kształtny,
4072 51   |           szlachcicem z Asturii, nazywam się Leganez.~Sądziłem, że lepiej
4073 51   |           zuchwałym spojrzeniem i zdawał się odmawiać mi nawet ukłonu.
4074 51   |         podwoiłem grzeczności i starałem się, o ile mogłem, rozwinąć
4075 51   |               lewe kolano i przypatrując się podeszwie swego trzewika,
4076 51   |                jak szewc Marańon rozstał się z tym światem, niepodobna
4077 51   |        wdzięczność. Pomimo to zdawało mi się, że nazwisko jego szpeci
4078 51   |              myśli ułożył. Mniemałem, że się rozgniewa, ale przeciwnie,
4079 51   |              początku nie wiedziałem, co się ze mną stało, wkrótce jednak
4080 51   |                wkrótce jednak podniosłem się. okryty błotem i miotany
4081 51   |          Wróciłem do domu. Kobiety udały się na spoczynek, ale ja na
4082 51   |             urocze ich obrazy krzyżowały się w moich marzeniach i przez
4083 51   |            rankiem i późno już było, gdy się obudziłem. Otworzywszy oczy,
4084 51   |            siedzącą u moich nóg. Zdawała się zapłakana.~- Mój młody gościu -
4085 51   |              zalane, mimowolnie obróciły się ku mojej kiesie, która tuż
4086 51   |                Santarez. Nie spodziewała się tak nadzwyczajnej wspaniałomyślności.
4087 51   |                  nocne marzenia. Ubrałem się czym prędzej i chciałem
4088 51   |                płakały i łkając ściskały się nawzajem. Nasłuchiwałem
4089 51   |                 twego przybycia wszystko się zmieniło. Zazdrość wkradła
4090 51   |               zmieniło. Zazdrość wkradła się do naszych dusz i może byłybyśmy
4091 51   |            naszych dusz i może byłybyśmy się znienawidziły, łagodny jednak
4092 51   |                 moje objęcia, pomieszały się nasze łzy i zbliżyły serca.
4093 51   |              gdzie pani Santarez wkrótce się z nami złączyła. Radość
4094 51   |             złączyła. Radość z wydobycia się z długów opromieniła jej
4095 51   |             więcej po tym zabłysły i tak się ożywiła, że teraz córki
4096 51   |             dozwolił temu uczuciu wkraść się do ich serc. Wino wzburzyło
4097 51   |                powitaliśmy ich zjawienie się, tym sposobem bowiem mogliśmy
4098 51   |               stołu, gdy drzwi otworzyły się i wszedł don Krzysztof Sparadoz.
4099 51   |              boleść.~Don Krzysztof wcale się tym nie przejął i nie zwrócił
4100 51   |              najmniejszej uwagi, ukłonił się kobietom, odprowadził panią
4101 51   |                 w tej zabawie, że starał się o ile możności ją przedłużać.
4102 51   |             kapelusz i szpadę i zabierał się do wyjścia. Dotychczas nie
4103 51   |                  teraz jednak, zwracając się do mnie, rzekł:~- Słuchaj
4104 51   |                 Kobietom słowa te wydały się jeszcze jednym błazeństwem,
4105 51   |                  ręki. Następnie zbliżył się do mnie, porwał mnie za
4106 51   |               ogłuszony, nie wiedząc, co się ze mną dzieje.~Ktoś wziął
4107 51   |              dobrocią i kazał, abym udał się za nim. Szliśmy w milczeniu
4108 51   |                 domu, którego drzwi same się przed nami poodmykały. Weszliśmy
4109 51   |             widzisz, jakie rzeczy dzieją się na tym świecie, którego
4110 51   |                 podziwiane, nie odznacza się bynajmniej sprawiedliwym
4111 51   |                 mostu, gdzie trzeba było się rozłączyć.~Powróciłem do
4112 51   |                 pod poduszkę; zdawało mi się, że stamtąd wychodzi i zapuszcza
4113 51   |             stamtąd wychodzi i zapuszcza się w sam środek mego serca.
4114 51   |                  i pieszczoty moje stały się mniej niewinne. Zostawszy
4115 51   |        Krzysztofowi, którego, zdawało mi się, ciągle widzę przed sobą.~
4116 51   |       Nienawistny natręt wieczorem znowu się zjawił i znowu nie zwracał
4117 51   |                 natomiast więcej zalecał się kobietom. Przekomarzał się
4118 51   |               się kobietom. Przekomarzał się z nimi, a gdy się dąsały,
4119 51   |           Przekomarzał się z nimi, a gdy się dąsały, bawił je i rozśmieszał.
4120 51   |                  dowcipy więcej podobały się od mojej grzeczności.~Kazałem
4121 51   |               kapelusz i nagle zwracając się do mnie, rzekł:~- Mój szlachetnie
4122 51   |            śmiechem i wyszedł. Wymknąłem się za nim i dopadłszy go na
4123 51   |                  napadłem. Potem obrócił się do mnie i z zimną krwią
4124 51   |        popełniłem morderstwa. Podniosłem się dość wesoło, wróciłem do
4125 51   |            wróciłem do domu i położywszy się do łóżka, spałem znacznie
4126 51   |                 nich na wieczór. Lękałem się, że nie zdołam spojrzeć
4127 51   |               wściekłością przechadzałem się po ulicach, myśląc o wilku,
4128 51   |            myśląc o wilku, który zakradł się do mojej owczarni.~O północy
4129 51   |              trzy razy w dłonie; zjawiły się karę rumaki, wskoczyłem
4130 51   |                  don Beliala. Drzwi same się otworzyły, mój opiekun wyszedł
4131 51   |                  przyjacielu, morderstwo się nam nie udało? Nie zważaj
4132 51   |                mnie to pudełko, znajdują się w nim cukierki nadzwyczajnych
4133 51   |             dzięki temu zdołają utrzymać się na drodze cnoty. Oszczędziliby
4134 51   |               zaś spraw ustala. Stosując się do nich, jesteśmy uczciwymi
4135 51   |                  prawa nakazują, stajemy się cnotliwymi.~- Określenie
4136 51   |              twojego określenia. Zgadzam się z tobą, że przesądy są zdaniami
4137 51   |             pracy. Inaczej jednak dzieje się z geniuszami, z charakterami
4138 51   |                 innym, aniżeli tym, czym się wydają. Są to zapory, przed
4139 51   |              którymi przechodzień zwraca się na inną drogę, ale ci, którzy
4140 51   |             Otworzono mi drzwi, rzuciłem się na łóżko i starałem się
4141 51   |                  się na łóżko i starałem się zasnąć. Pudełko stało obok
4142 51   |                 wonie. Nie mogłem oprzeć się pokusie, zjadłem dwa cukierki
4143 51   |                innymi oczyma. Zdawało mi się, że wszystkie ich poruszenia
4144 51   |                  złudzenia moje zmieniły się w rzeczywistość. Tajemne
4145 51   |         opanowało obie siostry, które mu się bezwiednie oddały. Same
4146 51   |                  bezwiednie oddały. Same się tego przestraszyły i uciekły
4147 51   |                   w której jakaś dzikość się przebijała.~Weszła ich matka.
4148 51   |                 co na córki. Poznała, co się we mnie dzieje, zmieszała
4149 51   |                we mnie dzieje, zmieszała się i spojrzenia jej, unikając
4150 51   |           widoczną przykrością, z trudem się przezwyciężając. Pomieszanie
4151 51   |                były uchylone, nie mogłem się powstrzymać i wszedłem do
4152 51   |           nieładzie od moich. Przeląkłem się. chciałem wyrwać się z ich
4153 51   |          Przeląkłem się. chciałem wyrwać się z ich objęć, ale nie miałem
4154 51   |                cię zatracie i spodziewam się, że dokonam mego zamiaru.
4155 51   |                 zamiaru. Pamiętaj stawić się tu jutro o tej samej godzinie.~
4156 51   |             domawiając tych słów, musiał się z nami rozłączyć i odłożyć
4157 52   |           pięćdziesiąty drugi~Zebraliśmy się o zwykłej godzinie i stary
4158 52   |                Jak tylko Cornadez stawił się o oznaczonej godzinie, pielgrzym
4159 52   |                 spojrzenia nasze zdawały się chcieć ożywić przygasłe
4160 52   |              zapały. Nasze myśli karmiły się występnymi wspomnieniami,
4161 52   |           szerokim płaszczem. Przeląkłem się go nieco, tym bardziej że
4162 52   |                    Senor Hervas, zdajesz się być przyjacielem pani Santarez.
4163 52   |             kilku dygnitarzom, ale mylił się; ja za to znam ją dokładnie.
4164 52   |          Wiedziałem, a raczej domyślałem się. że pani Santarez nie ma
4165 52   |                  postanowiłem więc uciec się do łaski don Beliala. Uwiadomiłem
4166 52   |                 ministerium i spodziewam się szczęśliwego wyniku moich
4167 52   |             przejęta. Jej oddanie wydało się jej mniej występne. Tak
4168 52   |               wszystkie chwile.~Wyrwałem się na jedną noc, ażeby pójść
4169 52   |              gliny. Ale nie spodziewałem się, żeby tak wcześnie znudziły
4170 52   |                 tak wcześnie znudziły ci się rozkosze, jakich nigdy nie
4171 52   |                 życia, ten bynajmniej mi się nie znudził. Przeciwnie,
4172 52   |             znudził. Przeciwnie, obawiam się, że gdyby się miał kiedykolwiek
4173 52   |        Przeciwnie, obawiam się, że gdyby się miał kiedykolwiek odmienić,
4174 52   |                   i bez zawiści cieszyła się szczęściem, którym darzyła
4175 52   |        absolutnymi ani ogólnymi. Zgadzam się z tobą, że istnieje pewnego
4176 52   |                 Nie powinieneś na chwilę się wahać, jeżeli znudziła cię
4177 52   |               już jego rodzina. Zastanów się, masz na to dość czasu.
4178 52   |         zapomniano.~Sobotni dzień chylił się już ku końcowi. Słońce zachodzące
4179 52   |             zachodzące za chmury zdawało się rzucać po niebie krwawe
4180 52   |             dostać i przed chwilą udusił się w więzieniu. Mnie także
4181 52   |                panią Santarez, domyślają się więc, że jesteś współwinowajcą
4182 52   |             długich męczarni. Zdawało mi się, że już doznaję boleści
4183 52   |                  dopiero, gdyby przyszło się nim przebić. Rozpacz moja
4184 52   |                  chodź za mną!~Obudziłem się, czyli raczej miałem wrażenie,
4185 52   |               raczej miałem wrażenie, że się budzę; w istocie, nie znajdowałem
4186 52   |                 istocie, nie znajdowałem się już w więzieniu, ale na
4187 52   |                  z Komposteli. Złączyłem się z nimi i obszedłem wszystkie
4188 52   |                kościołów, po czym udałem się do Buen Retiro. Nikogo nie
4189 52   |           starszyzny tego zakonu. Zdawał się dumać; siedział nieruchomo,
4190 52   |              pogrążony w marzeniach.~Gdy się zbliżyłem do niego, zdało
4191 52   |             zbliżyłem do niego, zdało mi się, że widzę pod jego nogami
4192 52   |                 której twarz jego odbija się odwrotnie, jak to zdarza
4193 52   |                 odwrotnie, jak to zdarza się siedzącym nad wodą. Przepaść
4194 52   |               znikło, ale przypatrzywszy się nieznajomemu spostrzegłem,
4195 52   |         czynności, musiał więc rozłączyć się z nami.~ ~
4196 53   |                drogę zbawienia. Starałem się pozyskać jego zaufanie.
4197 53   |          zaufanie. Zamiar mój powiódł mi się w zupełności i gdy nieznajomy
4198 53   |                 gdy nieznajomy przekonał się, że nie ciekawość wyłącznie
4199 53   |                dziś jeszcze mogę ubiegać się o najpierwsze godności w
4200 53   |                   jednym słowem, oddałem się miłostkom. Wprawdzie wtedy
4201 53   |          zachowanie tajemnicy nie zgadza się z charakterem kawalerów
4202 53   |                   że niesłychanie rzadko się zdarza, żeby który z nich
4203 53   |                   na Malcie muszą wdawać się z dziewczętami ulicznymi.
4204 53   |                  zaś karawaniści, mszczą się na kobietach "onorate",
4205 53   |                  osobno i nie chcą uczyć się włoskiego języka, którym
4206 53   |                  raz na Malcie i wsławił się znaczną liczbą pojedynków.
4207 53   |                   Teraz przybywał starać się o generalne dowództwo galer.
4208 53   |             sześć lat życia, spodziewano się zatem, że mu-siał się ustatkować.
4209 53   |        spodziewano się zatem, że mu-siał się ustatkować. W istocie, przestał
4210 53   |                hałaburdą, ale za to stał się wyniosły, dumny, buntowniczy
4211 53   |            Kawalerowie francuscy tłumnie się do niego schodzili. My rzadko
4212 53   |                 pokazywał miejsca, gdzie się pojedynkował, i opowiadał
4213 53   |                ludzi, którzy chcą złożyć się i skrzyżować szpady. Żaden
4214 53   |             Żaden z nich jednak nie może się cofnąć.~Przeciwnicy stają
4215 53   |              karawaniści francuscy stali się zawadiakami, do czego zresztą
4216 53   |                 obyczaje z dnia na dzień się pogarszały. Kawalerowie
4217 53   |              hiszpańscy jeszcze bardziej się od nich odstrychnęli, nareszcie
4218 53   |          odstrychnęli, nareszcie zebrali się u mnie, zapytując, co mają
4219 53   |                nadziei, aby mogło obejść się bez pojedynku. Pomimo to
4220 53   |           rozmowę z komandorem. Zdaje mi się, że doniesiono mu o moim
4221 53   |            zwyczaju hiszpańskiego podaje się tego dnia wodę święconą
4222 53   |                  tym sposobem nie starał się zawrzeć znajomości. Zwyczaj
4223 53   |               Stosownie do niego, udałem się za pewną młodą kobietą "
4224 53   |                 weszła, komandor zbliżył się do niej przede .mną. Stanął
4225 53   |          zwrócony do mnie tyłem i cofnął się o kilka kroków, jak gdyby
4226 53   |         Wyszedłszy z kościoła, zbliżyłem się obojętnie do komandora,
4227 53   |                jakiego kościoła zamierza się teraz udać. Nazwał mi jakiegoś
4228 53   |           jakiegoś świętego. Ofiarowałem się, że go zaprowadzę krótszą
4229 53   |                 krótszą drogą, i tak, że się nie spostrzegł, zawiodłem
4230 53   |              bowiem tego dnia znajdowali się w kościołach.~Komandor także
4231 53   |                  ostateczności, nie mogą się już opamiętać. Zmusiłem
4232 53   |                  jakiś przestrach rozlał się po jego twarzy. Oparł się
4233 53   |                się po jego twarzy. Oparł się o mur i jak gdyby przewidując,
4234 53   |                Pochylił ostrze, zatoczył się na mur i rzekł umierającym
4235 53   |                na sobotę nagle obudziłem się i gdy spojrzałem dokoła,
4236 53   |              spojrzałem dokoła, zdało mi się, że nie znajduje się w swoim
4237 53   |                  mi się, że nie znajduje się w swoim pokoju, ale leżę
4238 53   |               Ciasnej Uliczce. Zdziwiłem się niepomału, gdy ujrzałem
4239 53   |            opartego o mur. Widmo zdawało się dobywać nadprzyrodzonych
4240 53   |        letargiczny. Nazajutrz obudziłem .się w moim pokoju i w moim łóżku,
4241 53   |              Widmo komandora pokazało mi się a powtórzyło te same słowa.~
4242 53   |                  o moim sumieniu.~Udałem się do Rzymu, wyznałem moje
4243 53   |              moją ofiarę i od chwili gdy się wyspowiadałem, widmo komandora
4244 53   |                natychmiast więc wybrałem się w drogę do Francji.~Gdy
4245 53   |              wołaliśmy, wreszcie pokazał się murgrabia. Był on jedynym
4246 53   |                nich przeciwników. Udałem się za murgrabia do zbrojowni
4247 53   |                    odpowiedział - ale co się tyczy noclegu, radziłbym
4248 53   |               pielgrzymie, abyś przespał się raczej w moim pokoju.~Zapytałem
4249 53   |             ostrożności.~- Niepotrzebnie się pytasz - odparł murgrabia -
4250 53   |             właśnie był piątek i lękałem się powrotu mego zjawiska.~Murgrabia
4251 53   |             Murgrabia wyszedł, aby zająć się wieczerzą, ja zaś zacząłem
4252 53   |                zaś zacząłem przypatrywać się broni i portretom, które,
4253 53   |                 Im bardziej dzień chylił się ku schyłkowi, tym więcej
4254 53   |                ciemnymi barwami, zlewały się w jedno z mrocznym tłem
4255 53   |       przerażającego, może zresztą dałem się zbyt unieść wyobraźni, stan
4256 53   |               jeszcze nie morzy, pomodlę się zatem w zbrojowni do późnej
4257 53   |               przyjdzie o północy modlić się do kaplicy. Wtedy zejdziesz
4258 53   |              Murgrabia wyszedł. Zacząłem się modlić, dorzucając od czasu
4259 53   |                 jednak zbyt przypatrywać się ścianom, portrety bowiem
4260 53   |                  portrety bowiem zdawały się ożywiać. Jeżeli przypadkiem
4261 53   |             który, natychmiast zdawał mi się mrugać oczami i wykrzywiać
4262 53   |                nie przestawałem żarliwie się modlić.~Nareszcie usłyszałem
4263 53   |            zszedłem schodami, chcąc udać się do pokoju murgrabiego. Trzymałem
4264 53   |             komandora, nie pozwalając mu się nawet wyspowiadać?~- Myślę,
4265 53   |                 żeby ją zapalić, i nieco się uspokoiłem, usiłowałem wytłumaczyć
4266 53   |          drzwiach zbrojowni, przekonałem się, że rzeczywiście przy kominie
4267 53   |             wojowniczej postawie składał się do mnie końcem swojej szpady.
4268 53   |              szpadę ze ściany i rzuciłem się na mego urojonego przeciwnika.
4269 53   |                  przeciwnika. Zdawało mi się nawet, żem go przeciął na
4270 53   |            padłem bez zmysłów.~Obudziłem się nazajutrz w pokoju murgrabiego,
4271 53   |          Poszedłem za jego radą i udałem się drogą do Hiszpanii. Po tygodniu
4272 53   |           gospodzie. Śród nocy obudziłem się nagle i ujrzałem przed sobą
4273 53   |                Taillefera, który składał się do mnie szpadą. Przeżegnałem
4274 53   |                mnie szpadą. Przeżegnałem się znakiem krzyża i widmo rozwiało
4275 53   |                  krzyża i widmo rozwiało się oparem. Wszelako uczułem
4276 53   |                 Tete-Foulque. Zdawało mi się, że krew mnie zalewa, chciałem
4277 53   |                  piątek to samo widzenie się powtarza i żadne pobożne
4278 53   |                nim, zanim zdołam wydobyć się spod władzy szatana; słaby
4279 53   |             zasady religii, pojedynkując się z przeciwnikiem, któremu
4280 53   |                pozwolił nawet porachować się z sumieniem. Łatwo przekonałem
4281 53   |             rzeczywiście pragnie uwolnić się od nagabywań szatana, powinien
4282 53   |            Hiszpanii. Następnie udaliśmy się do Włoch. Byliśmy w Loreto
4283 53   |                 albo raczej przyczyniłeś się do jego śmierci. Oto jest
4284 53   |            zbawienie zależy.~Comadez dał się przekonać. Zwiedził cudowne
4285 53   |                Hiszpanii, następnie udał się do Włoch i dwa lata zeszło
4286 53   |                Madrycie, gdzie osiedliły się jej matka i siostra.~Wróciwszy
4287 53   |               stanowczo muszę dowiedzieć się, co ostatecznie stało się
4288 53   |                się, co ostatecznie stało się z panią Comadez?~- Owdowiała -
4289 53   |                odtąd jak najprzykładniej się prowadzi. Ale co widzę?
4290 53   |             zmierza w tę stronę i jeżeli się nie mylę, idzie prosto do
4291 54   |             czwarty~Nazajutrz zebraliśmy się o zwykłej godzinie i poprosiwszy
4292 54   |                przez jakiś czas zabawiał się opowiadaniem jej o Frasquecie
4293 54   |              przeszkodzie. Rzecz zaś tak się miała:~Mówiłem wam już na
4294 54   |           uprzejmi sąsiedzi wyprowadzili się jednak, a miejsce ich zajęły
4295 54   |                 Obie kobiety wprowadziły się. jak tylko mieszkanie było
4296 54   |              dobry, one zaś odkłoniły mu się, jak można najwdzięczniej.
4297 54   |            przyjemność, wszelako oddalił się do swego pokoju, co też
4298 54   |      kryształowymi. Jedne z nich zdawały się zawierać jaskrawe farby,
4299 54   |           alabastrowym ramieniem zdawała się zaćmiewać świetne barwy,
4300 54   |                 zaś zwyczaju nigdy o nic się pytać, wolał raczej pozostać
4301 54   |                go rozrzedziła, ze zrobił się do niczego. Mój ojciec,
4302 54   |              Ojciec nareszcie dowiedział się, czym trudni się panna Cimiento.
4303 54   |              dowiedział się, czym trudni się panna Cimiento. Praca ta,
4304 54   |       dopełnieniem zatrudnienia, jakiemu się oddawał. Wydoskonalenie
4305 54   |             nowym lakiem. Pieczęć odbiła się wyśmienicie. Położył kopertę
4306 54   |                 kopertę na stole i długo się w nią wpatrywał.~Wieczorem
4307 54   |              laskami laku. Obecni wzięli się do próbowania i nie mogli
4308 54   |                do próbowania i nie mogli się dość nachwalić doskonałości
4309 54   |                móc dokładnie widzieć, co się dzieje u panny Cimiento.
4310 54   |                  pyłu, a kiedy udało jej się jakie wynaleźć, kazała sprzątać
4311 54   |               swego nazwiska i pozbędzie się przydomku: del Tintero Largo.
4312 54   |                   Jakkolwiek mało znałem się na interesach, wszelako
4313 54   |          interesach, wszelako domyśliłem się, że małżeństwo mego ojca
4314 54   |                   aby koniecznie starała się złemu zapobiec. Ciotka moja
4315 54   |           zapobiec. Ciotka moja szczerze się tą wieścią zmartwiła i powtórnie
4316 54   |              zmartwiła i powtórnie udała się do wuja Santeza; ale teatyn
4317 54   |                  Nigdy dawniej nie byłby się wyrzekł swego teatru ani
4318 54   |                   Wtedy nie mógł oderwać się od okna wychodzącego na
4319 54   |              małą uliczkę i przypatrywał się, jak panna Cimiento ustawia
4320 54   |                  trójnogu. Lampy, palące się pod nim, utrzymywały ciągle
4321 54   |              otworzył usta chcąc zapytać się, co znaczą te kociołki,
4322 54   |                 jest w stanie poszczycić się podobnymi. Na te słowa jakiś
4323 54   |                 jakiś nieznajomy obrócił się do mego ojca i rzekł:~-
4324 54   |                 co pytano, i z łatwością się mieszał. Otworzył jednak
4325 54   |                  nie mogli dość wydziwić się doskonałości atramentów,
4326 54   |                  przepisów pomieszało mu się w głowie, nie umiał zebrać
4327 54   |           ramiona sąsiadki żywo malowały się przed jego wyobraźnią. Uśpione
4328 54   |              Uśpione jego zmysły ocknęły się i dały mu odczuć całą swoją
4329 54   |          postanowił stanowczo dowiedzieć się o ich nazwisku, otworzył
4330 54   |                 Kurek od kotła znajdował się na jednej trzeciej wysokości,
4331 54   |                 do mego ojca - zajmujesz się wyrabianiem płynu, który
4332 54   |              odpowiadasz, przyzwyczaiłeś się bowiem do milczenia. Mniejsza
4333 54   |                 butelkę i atrament wylał się na kolana mego ojca, który
4334 54   |            milczeniu pośpieszył obetrzeć się i zmienić ubranie. Wróciwszy
4335 54   |        kapeluszem w ręku, chcącego z nim się pożegnać. Ojciec, uszczęśliwiony,
4336 54   |            Ojciec, uszczęśliwiony, że go się pozbędzie, otworzył mu drzwi.
4337 54   |                 drzwi. Don Roque wyniósł się czym prędzej, gdy wtem nagle
4338 54   |                odkręcony i atrament leje się na pokój. Pobiegł zakręcić
4339 54   |               butelkę na stole, rozwalił się na tym samym krześle, dobył
4340 54   |                pływać, byłby niezawodnie się wyratował. Gdzież to senor
4341 54   |                 mego ojra i wszystko, co się znajdowało w pokoju, nie
4342 54   |                gardło. Sąsiadki pokazały się na balkonie.~- Ach, zacne
4343 54   |             zawołał Busqueros - stał nam się straszny wypadek, wielki
4344 54   |            wypadek, wielki kocioł stłukł się i cały pokój zalał atramentem.
4345 54   |             Senor Tintero nie wie, gdzie się podziać. Okażcie nam miłosierdzie
4346 54   |             mieszkania.~Sąsiadki zdawały się zgadzać z radością i ojciec,
4347 54   |          przyjemności na myśl, że zbliży się do pięknej nieznajomej,
4348 54   |             śnieżne ramiona i uśmiechała się ze szczególniejszym wdziękiem.~
4349 54   |                 Nie potrzebujesz martwić się, senor Avadoro - rzekł mu
4350 54   |                 całym mieście nie będzie się o niczym innym mówiło.~Ojciec
4351 54   |                   poszedł więc rozgościć się w nowym swoim mieszkaniu.
4352 54   |              powiedziała, że naradziwszy się z bratanicą, postanowiła
4353 54   |              których dotąd nie odważyłoś się wypowiedzieć. Wzruszyłeś
4354 54   |             krewni panny Cimiento zbiorą się u mnie, a wtedy przyjdziesz
4355 54   |                doskonale, chcesz upewnić się o twoim szczęściu z ust
4356 54   |                  Panna Cimiento zbliżyła się z drżeniem. wzięła je do
4357 54   |             dalej płakać, chcąc zaś, aby się wytłumaczyła, należało wdać
4358 54   |              wytłumaczyła, należało wdać się z nią w rozmowę, ojciec
4359 54   |                 mówiąc ani słowa, zajęła się fabrykacją niebieskiego
4360 54   |               ojciec nie śmiał pokazywać się w teatrze, a tym mnie] u
4361 54   |           namawiać mego ojca, aby wybrał się z nim na przejażdżkę. Ojciec
4362 54   |                  przejażdżkę. Ojciec dał się nakłonić i pojechali na
4363 54   |            hałaśliwą i płochą. Do nikogo się nie odzywał, a ponieważ
4364 54   |                   zmorzony snem, odważył się zapytać, czy nie byłaby
4365 54   |            Odpowiedziano mu, że znajduje się we własnym mieszkaniu. Ojciec
4366 54   |                ale odtąd zamierzam zająć się nimi więcej niż mymi własnymi,
4367 54   |           żadnych własnych interesów. Co się tyczy twego majątku, senor
4368 54   |              senor Avadoro, wywiedziałem się dokładnie o twoich dochodach
4369 54   |                 stanu posiadania. Żeniąc się po raz pierwszy, miałeś
4370 54   |               będą bowiem musieli obejść się bez twego wsparcia.~Naprzód,
4371 54   |             nicponia syna, w razie gdyby się ten kiedy wynalazł. Pięć
4372 54   |               wyprawa twojej żony składa się z sześciu koszul i tyluż
4373 54   |               ciebie na procent, o który się już ułożymy. Oto jest, senor
4374 54   |            wiedząc, jak zacząć, odwróci! się do ściany i nacisnął szlafmycę
4375 54   |         szlafmycę i udawać, że śpi. Znam się na tych wybiegach i zawsze
4376 54   |             szlafmycę w kieszeni, położę się na kanapie, prześpimy się
4377 54   |                się na kanapie, prześpimy się obaj, a gdy obudzimy się,
4378 54   |                 się obaj, a gdy obudzimy się, powrócimy znowu do naszego
4379 54   |           zobaczymy, czy ta rzecz nie da się inaczej ułożyć.~Mój ojciec
4380 54   |                 Moreno, a nawet od-dawać się rozkoszy wyrabiania atramentu.
4381 54   |               wstać z łóżka.~- Wstrzymaj się, senor Avadoro - rzekł mu
4382 54   |                tym dopomogę i spodziewam się, że będziesz zadowolony
4383 54   |             ciebie u bramy, przejedziemy się po Prado, dokąd i pani Avadoro
4384 54   |         przybędzie w karecie. Przekonasz się, senor don Filipie, że małżonka
4385 54   |                 przyjaciół, którzy staną się także twoimi. Wprawdzie
4386 54   |                 ci zaszczyt, zapraszając się na twoje obiady. Tak jest, .
4387 54   |                  i mysie, że nie zawiodą się na tobie. Przekonasz się,
4388 54   |                 się na tobie. Przekonasz się, jak twoja żona umie przyjmować
4389 54   |           komedię hiszpańską, ale założę się. że nigdy nie byłeś na operze
4390 54   |                włoskiej, która cały dwór się zachwyca. Dobrze więc, dziś
4391 54   |                ani więcej. Stamtąd udamy się na bal do tegoż pana, gdzie
4392 54   |               tobą rozmawiali, przygotuj się na odpowiedzi.~Ojciec mój
4393 54   |                ramiona zdrętwiały, szyja się skurczyła, głowa opadła
4394 54   |                oczy, z piersi wydarły mu się gwałtowne westchnienia,
4395 54   |            zawołał o pomoc, sam zaś udał się na Prado, dokąd i moja macocha
4396 54   |         spostrzegał, wściekłość malowała się w jego rysach, zresztą był
4397 54   |                powstać na chwilę, zdawał się być zziębnięty i dzwonił
4398 54   |            Wkrótce objawy słabości stały się przykrzejsze. Chory mógł
4399 54   |               straciły blask, wzrok stał się błędny, a ciemnożółta skóra
4400 54   |                ciemnożółta skóra pokryła się białymi gruzełkami.~Zdobyłem
4401 54   |                  który w istocie powiódł się na chwilę. Pewnego dnia
4402 54   |                lica ojca, wstał, zbliżył się do stolika, zażądał fotela,
4403 54   |         osłabiony, kto inny musiał zająć się fabrykacją, której ojciec
4404 54   |        fabrykacją, której ojciec bacznie się przyglądał. Nazajutrz mógł
4405 54   |                  dnia stan jego znacznie się polepszył, ale w kilka dni
4406 54   |                 kilka dni potem pojawiła się gorączka, zupełnie obca
4407 54   |              własnych przygód. Skończyły się nareszcie dwa lata mojej
4408 54   |                 ten rozkaz, spodziewając się, że spotkam komandora Toledo
4409 54   |                  łachmanów. Oporządziłem się zbytkownie, przymierzając
4410 54   |             większą przyjemność, aniżeli się spodziewałem. Toledo zapewnił
4411 54   |          zapewnił mnie, że nigdy nie dał się omamić memu przebraniu i
4412 54   |                  nami umykali.~Tu kończy się historia moich lat dziecięcych.
4413 54   |                  mojej pamięci. Zdaje mi się, że widzę przed sobą celę
4414 54   |             postać ojca Sanudo: zdaje mi się, że zajadam kasztany pod
4415 54   |             młodości. Ile razy przenoszę się wyobraźnią w te najświetniejsze
4416 54   |                  miłości, przedzierające się do mnie przez mgłę minionych
4417 54   |                minionych dni, ale plączą się przedmioty tej miłości i
4418 54   |          ochmistrzynie, nie mogąc oprzeć się tak wzruszającemu widokowi,
4419 54   |              bije, zaczyna dnieć, trzeba się rozstać, ach! i rozstanie
4420 55   |           pięćdziesiąty piąty~Zebraliśmy się o zwykłej godzinie i Cygan,
4421 55   |               uzbroił. Kawalerów zebrało się sześciuset. Była to najpierwsza
4422 55   |            innemu. Zamiany takie stawały się powodem (najzabawniejszych
4423 55   |             zatrzymania, jak łatwo dawał się chwytać w sieci pięknych
4424 55   |           Madrytu.~Gdy tylko znaleźliśmy się w stolicy, Toledo poszedł
4425 55   |               Toledo poszedł przedstawić się królowi, następnie zaś,
4426 55   |           pojechaliśmy na Prado zmieszać się z czeredą galopującą przy
4427 55   |       księżniczkę Avila i podjechał, aby się z nią przywitać. Druga z
4428 55   |                 Druga z kobiet odwróciła się ku niemu; nie znał jej wcale
4429 55   |                  znał jej wcale i zdawał się być oczarowany jej pięknością.~
4430 55   |                   które ciągle spotykały się podczas wszystkich rozrywek
4431 55   |                  setny w życiu, zakochał się po raz pierwszy. Ja starałem
4432 55   |                raz pierwszy. Ja starałem się składać hołdy pełne poszanowania
4433 55   |              położeniu, w jakim naówczas się znajdowała.~Książę Avila,
4434 55   |                 tej rodziny. Spodziewano się, że testament nieboszczyka
4435 55   |          kiedykolwiek.~Chociaż urodziłem się z dobrej szlacheckiej rodziny,
4436 55   |              której mogłem tylko zbliżyć się jako młody człowiek szukający
4437 55   |              słowem, wyłącznie poświęcić się na jej usługi. Wiernie pilnując
4438 55   |               mojej władczyni, strzegłem się, aby żaden wyraz, spojrzenie
4439 55   |                nie ubliżyć i nie narazić się na zakaz widywania, jaki
4440 55   |                  Księżna Sidonia starała się o ile możności podnieść
4441 55   |        otrzymywała dla mnie, ograniczały się jedynie do kilku przyjaznych
4442 55   |                jego nazwiska. Spodziewam się, że nie odmówisz mu zaszczytu
4443 55   |         przyjęcia tej godności. Zastanów się.~- Pani - odpowiedziałem -
4444 55   |                moje życzenia, pozwala mi się spodziewać, że tym razem
4445 55   |             przyjąć nie mogę.~- Przybliż się - mówiła dalej księżniczka -
4446 55   |                   która żyje i wychowuje się w jednym z klasztorów niedaleko
4447 55   |         oświadczyłam, że pragnę szczerze się nią opiekować i że jest
4448 55   |                 że dwór zaczął wypytywać się o nią w klasztorze; wieść
4449 55   |                ulicy, która nawet nazywa się Retrada, niepozorny domek.
4450 55   |          mieszkała. We wszystkim do niej się odwołasz, do domu zaś nie
4451 55   |          odejścia. Opuściłem ją i udałem się naprzód do mego nowego mieszkania,
4452 55   |              mieszkania, które wydało mi się wygodne, a nawet dość zbytkownie
4453 55   |            Przeczytała list, uśmiechnęła się i westchnęła.~- Słodki Jezu -
4454 55   |                ileż to grzechów popełnia się na świecie! Jakże szczęśliwa
4455 55   |              pomówić z odźwierną.~Udałem się do furty. Wkrótce wyszły
4456 55   |              nimi, również nie odzywając się do nikogo. Gdy przybyliśmy
4457 55   |             wszedłem za nimi, ale udałem się do mego mieszkania, skąd
4458 55   |          mieszkania, skąd widziałem, jak się moje podróżne rozgaszczały
4459 55   |                  przynajmniej zdawało mi się z mego okna, ale ponieważ
4460 55   |              mogłem przeto dokładnie jej się przypatrzyć. Szczęśliwa,
4461 55   |                  Szczęśliwa, że wydobyła się z klasztoru, cała oddawała
4462 55   |                 klasztoru, cała oddawała się niepomiarkowanej radości.
4463 55   |                aż do piwnic, zachwycając się sprzętami gospodarskimi,
4464 55   |               wyborze nie będę powodował się zyskiem, chociaż, prawdę
4465 55   |            wyznam, że postanowiłem nigdy się nie żenić.~Wyszedłem od
4466 55   |                  od księżniczki i udałem się do Toleda, któremu jednak
4467 55   |            któremu jednak nie zwierzałem się z moich tajemnic, po czym
4468 55   |                 jakiego nigdy nie byłbym się spodziewał po wychowanicy
4469 55   |         tańczenia z Andradem. Nie mogłem się nadziwić, że poważna i zimna
4470 55   |                było uderzające. Kochałem się szalenie w księżniczce,
4471 55   |              zajmował. Gdy tak oddawałem się rozkoszy spoglądania na
4472 55   |                  jej siostry, ośmieliłem się nawet przypisać zachwycenie
4473 55   |                mi odejść i nie pokazywać się więcej na oczy; ale nie,
4474 55   |             dokładnie mogłem widzieć, co się dzieje w całym mieszkaniu.
4475 55   |                podridę. Co chwila pytała się ochmistrzyni o radę, krajała
4476 55   |                  je na półmisku, śmiejąc się ciągle i okazując najżywszą
4477 55   |                  są przyczyną, że ludzie się żenią.~Nazajutrz poszedłem
4478 55   |                 jej mówiłem. Ona zdawała się znowu obawiać oświadczenia
4479 55   |                 Jeżeli naówczas zechcesz się do niej zbliżyć, uprzedziłam
4480 55   |               tylko sam zechcesz. Staraj się zbadać serce i sposób myślenia
4481 55   |                   Z boleścią rozstawałem się z księżniczką, kochałem
4482 55   |           kochanka z niższego stanu, jak się to zwykle dzieje w Hiszpanii.
4483 55   |               spostrzegła mnie, zbliżyła się, zaprosiła, abym usiadł
4484 55   |                 Odpowiedziałem, że nigdy się na niej nie zawiedzie.~-
4485 55   |                  racz mi powiedzieć, jak się nazywam.~- Leonora - odrzekłem.~-
4486 55   |                    odrzekłem.~- Nie o to się pytam - przerwała - muszę
4487 55   |                myślałam, że świat składa się tylko z zakonnic i spowiedników,
4488 55   |             Dlatego to pragnę dowiedzieć się mego nazwiska.~Ponieważ
4489 55   |                nie u karmelitanek uczyła się tańca.~- Nie - odpowiedziała -
4490 55   |                  do Leonory spodziewałam się, ze obudzę w niej pewną
4491 55   |                  naręcza mi, że spełnily się moje nadzieje. Jeżeli po-święcenie,
4492 55   |             życiu doznałam. Postanowiłam się jednak przezwyciężyć. Daję
4493 55   |             wyznać przed Toledem i uciec się pod jego opiekę, ale kawaler,
4494 55   |           wieczorem siadłem w oknie, aby się przypatrzeć mojej przyszłej
4495 55   |                  kobiet, które zajmowały się jej ubiorem. Miała na sobie
4496 55   |           wkrótce zdumienie moje jeszcze się powiększyło. W głębi pokoju
4497 55   |             dwoma panami, którzy zdawali się być świadkami obrzędu, brakowało
4498 55   |               może zamierzasz sprzeciwić się rozkazom księżniczki?~Poszedłem
4499 56   |           pięćdziesiąty szósty~Zeszliśmy się o zwykłej godzinie i Cygan,
4500 56   |               zachodzie słońca otwierała się żaluzja i widziałem całe