Dzien

1 14|         oblałam łzami pościel, łkania dech mi zatrzymywały i z
2 24|        ilość szyb. Ustały moje łkania i ukoiła się boleść. Powtórzyłem
3 26|        od gwałtownego płaczu i łkania. Sanudo, jak mógł, starał
4 26|       że go kocham...~Tu znowu łkania się rozpoczęły, ale Sanudo
5 27|    nawet nie miała spokojnego. Łkania i westchnienia ciągle go
6 44| starzec nie mógł więcej mówić, łkania stłumiły mu głos w piersiach;