Dzien

  1 1 |            głębszym mi się zdawało. Nareszcie przybyłem i ujrzałem przy
  2 1 |      napełniałyśmy naszymi krzykami Nareszcie, gdy oznaki .naszej boleści
  3 2 |                         Dzień drugi~Nareszcie ocknąłem się naprawdę. Słońce
  4 2 |              sam nie wiedząc dokąd, nareszcie spotkałem podróżnych, którzy
  5 3 |         nieczuły na ponęty miłości; nareszcie wzruszyły mu serce wdzięki
  6 3 |      jednego słowa z niego wydobyć. Nareszcie rozłożył księgę pojedynków,
  7 3 |         jaka go wskroś przejmowała. Nareszcie, nie bez rzewnych łez, opuścił
  8 3 |        tchórzami i niezgrabiaszami.~Nareszcie rodzice moi opuścili Paryż
  9 3 |          udaliśmy się do Holandii i nareszcie w końcu jesieni wróciliśmy
 10 3 |           jej zbyt wielki zaszczyt. Nareszcie wdzięki młodej Niny dei
 11 3 |         ostatnią chwilą jego życia.~Nareszcie północ uderzyła. Otwarły
 12 3 |          zdawał się go spostrzegać. Nareszcie zbliżył się do drzwi zakrystii
 13 3 |             uwag do drugich, zasnął nareszcie w swoim fotelu. Matka moja
 14 3 |        byłaby się zupełnie obeszła. Nareszcie wyprawiła obie z pokoju,
 15 5 |        pochwalić się swoim lokajem. Nareszcie wróciła uradowana do domu,
 16 5 |            długim kołowaniu przybył nareszcie z nieznajomym do zamku.
 17 5 |       nadzieją bliskiego szczęścia.~Nareszcie sen zaczął tłoczyć powieki
 18 6 |      pięknej damie, za nimi ksiądz, nareszcie mały chłopczyk w moim wieku,
 19 6 |       wysadzany drogimi kamieniami. Nareszcie w ręku trzymał .książkę
 20 6 |     namiętności, natychmiast uciec. Nareszcie postanowiłem. że ugodzę
 21 7 |            otwór w murze ogrodowym.~Nareszcie ujrzałem nadchodzący pułk,
 22 8 |            to znów na drugim z nas. Nareszcie przybyliśmy do pustelni.~
 23 8 |            widokiem moich męczarni. Nareszcie strącił mnie w przepaść.
 24 8 |      przepaści, jakby to były rowy; nareszcie otrząsnął się i, sam nie
 25 8 |         niesłychanym okrucieństwem. Nareszcie przybyliśmy do drzwi pustelni,
 26 9 |         przez podksiężycowe istoty. Nareszcie pewnego dnia kazał~nas zawołać
 27 9 |            tym mniej je rozumiałem; nareszcie nie śmiałem już o nich myśleć
 28 10|       doświadczenia mojej stałości.~Nareszcie zaczynałem jaśniej przezierać
 29 10|            Tak długo szli razem, że nareszcie Tybald mniemał, iż zabłądzili
 30 10|           się nadzwyczajnie kochać. Nareszcie jeden z biesiadników rzekł,
 31 10|          ale tym razem na próżno, i nareszcie usnąłem.~ ~
 32 11|            zaprzątniętą czym innym. Nareszcie dano znać do stołu. Rozmowa,
 33 11|           nią coraz mocniej, tak że nareszcie wyznała, iż nie szczędziła
 34 11| najśmielszych przejmowało strachem. Nareszcie opuszczono dom i zostawiono
 35 11|             już dochodził do drzwi, nareszcie dał się słyszeć w samym
 36 11|    przygodach i zapowiadał mi nowe. Nareszcie czas było udać się na spoczynek.
 37 12|           usilnie nalegałem, tak że nareszcie zgodził się opowiedzieć
 38 12|              ukoił także jego żal i nareszcie ujrzano, jak otwierał drzwi
 39 12|            serca stawiać jej oporu. Nareszcie, poczciwa dona Dalanosa,
 40 12|        swoim wujem Geronimo, że ten nareszcie przyrzekł skorzystać z pierwszej
 41 12|            mną od rana do wieczora. Nareszcie naznaczono dzień wzajemnego
 42 12|          nie wiedząc, co ma czynić, nareszcie zaczął w te słowa:~HISTORIA
 43 13|            pustkowia Sierra Moreny. Nareszcie zatrzymaliśmy się w głębokiej
 44 13|           chciał powalić na ziemię. Nareszcie zdołałem się go pozbyć,
 45 14|            o dotrzymaniu obietnicy. Nareszcie zagroził mi, że oskarży
 46 14|     wspomnienie tej okropnej sceny; nareszcie przyszła do siebie i tak
 47 14|          głęboko się zastanawiałam.~Nareszcie Semjasa, książę egregorów,
 48 14|             spojrzeć w zwierciadło. Nareszcie odważyłam się. Boskie bliźnięta,
 49 14|     marzyłam, że jeszcze ich widzę. Nareszcie, gdy ogon Raka znikał sprzed
 50 14|      dobiegła najwyższego stop-nia. Nareszcie ujrzałam cię przybywającego
 51 15|            odzywając się do siebie. Nareszcie piękna Izraelitka pierwsza
 52 15|             zajmowała się Lonzetem. Nareszcie wyzdrowiało drogie dziecię,
 53 15|            grzeczność jak należało. Nareszcie wyznaczono ów pamiętny dzień
 54 15|            ją rozjuszonymi oczyma i nareszcie spostrzegłszy hrabiego,
 55 15|          nie oszukały nieznajomego, nareszcie wściekły byk, pochyliwszy
 56 16|            nasz długo nie powracał, nareszcie przyniósł nam list zawarty
 57 16|           nimi moją siostrę, tak że nareszcie wyuczyliśmy się ich na pamięć.~
 58 16|          miłością do mojej siostry. Nareszcie przyzwyczaiłam się i dzieci
 59 18|            jął tym prędzej uciekać; nareszcie zatoczył się, upadł i zranił
 60 18|       gospodzie, nie widząc nikogo. Nareszcie kazałem zaprowadzić się
 61 18|        kolei przez kilka wieczorów, nareszcie spostrzegłem, że oddalaliście
 62 19|          sposobem cały rok upłynął. Nareszcie poprzysyłano mnóstwo planów
 63 19|           przejęły starego księcia. Nareszcie stryj rzekł mu surowo:~-
 64 19|             kazał na siebie czekać, nareszcie wszedł, wystrojony wedle
 65 20|         roli przeciwnej mojej płci, nareszcie sam nie wiem jakie pomieszanie
 66 20|             od stopnia do stopnia i nareszcie zaszczycił godnością, która
 67 20|           powoli będzie ostygał, że nareszcie opuści klasztor i wtedy
 68 22|     najbardziej gorszące widowiska. Nareszcie, zniecierpliwiony, kazał
 69 22|            po sobie z zadziwieniem, nareszcie ten ostatni pierwszy przerwał
 70 23|     parsknął głośnym śmiechem i gdy nareszcie ochłonął nieco z tej wielkiej
 71 23|          tej lekcji było, że mogłem nareszcie oddać się moim ulubionym
 72 24|            żebym stąpał na palcach. Nareszcie, zniecierpliwiony, ujął
 73 24|             zacząłem wołać o pomoc. Nareszcie wrócił do zmysłów i przycisnął
 74 24|             nie wiedząc, co czynię.~Nareszcie ochłonąłem nieco; dzień
 75 25|           jęki zdawały się oddalać: nareszcie przybyłem na otwarte miejsce,
 76 25|             uporządkowały w system. Nareszcie oznajmiłem, jak - przekonawszy
 77 25|     przyczynę. Długo opierałem się, nareszcie powtórzyłem mu słowa szejka
 78 26|           coraz poważniejszą barwę. Nareszcie wpadłem na pomysł, zapewne
 79 26|   występował przed jego wyobraźnią. Nareszcie gwałtownie zapadł na zdrowiu,
 80 26|         modliła się długo i gorąco; nareszcie wyszła z kościoła wraz z
 81 26|           obeszło się bez szlochów. Nareszcie srebrzystym głosem wyrzekła
 82 26|            zostawałem w tym stanie; nareszcie drzwi się otworzyły. Ujrzałem
 83 26|            odziana w żałobne szaty, nareszcie dama niezwykłej piękności,
 84 27|              Okrutniku; tu cię więc nareszcie twoja nieubłagana wściekłość
 85 27|   postępowałam przez kilka piątków:~Nareszcie pewnego dnia ośmieliłam
 86 28|        długo się na nim utrzymywał, nareszcie całe wojsko angielskie na
 87 28|         kilka dni był roztargniony, nareszcie wpadł na sposób, który miał
 88 28|            nieszczęsnego pojedynku. Nareszcie jakiś znajomy zlitował się
 89 29|          wszystkich jego pacjentów, nareszcie po trzech godzinach przybył
 90 29|           zaczęło przybywać parami: nareszcie zbliżyły się dwie, na których
 91 30|         wkłada na ciebie obowiązki, nareszcie słowo honoru, jakiego od
 92 30|           się dla nabrania oddechu; nareszcie ujrzałem nad sobą gwiaździste
 93 31|           mu życie, wmówili w niego nareszcie, że jest Mesjaszem zapowiedzianym
 94 32|            zatrzymywał spowiednika. Nareszcie powstał, cały zapłakany,
 95 32|   posępniejszy i bardziej milczący, nareszcie zupełnie zaprzestał mówić.~
 96 32|             i dobrze mi z tym było, nareszcie nieprzewidziane okoliczności
 97 32|       wchodzi w interesy pieniężne. Nareszcie przekonał mnie, co mu przyszło
 98 33|       niewypowiedzianą przyjemność.~Nareszcie wsiadłem na pinkę i muszę
 99 35|          piękna Ineza Moro zmiękczy nareszcie twego pradziada, Ińiga Suareza,
100 35|             obdarzyć ich zaufaniem. Nareszcie znalazłem czterech, o których
101 35|        hałasując trochę po ulicach; nareszcie, gdy osądziłem, że są dostatecznie
102 35|             musi zdobyć moje serce, nareszcie zuchwale porwał mnie za
103 35|            Z początku zapierał się, nareszcie wyznał, że dał sto dublonów
104 36|    opuszczał. Czwartego dnia mogłem nareszcie z przewiązaną ręką wyjść
105 36|      jednego ze swoich powierników. Nareszcie przyszedł po mnie i wymógł,
106 37|         przystawało do nowej wiary. Nareszcie Ojcowie Kościoła zabłysnęli
107 38|        rozciągający się u stóp gór, nareszcie całą naturę dostrzegalną
108 38|            pierwiastkami powietrza. Nareszcie, gdyby panią wsadzono do
109 38|       oddzielonych od reszty ciała. Nareszcie, życie użycza zdolności
110 39|           wyczytać je z moich oczu.~Nareszcie, gdy doszedłem do wniosku,
111 39|             zastanawiać i namyślać, nareszcie rzekł:~- Kochany Antypie,
112 39|            i jedenaście kombinacji, nareszcie trzy pojęcia i cztery kombinacje.~
113 40|            niż chciałem wiedzieć.~- Nareszcie - dodał - tym, który zamyka
114 42|             wcale się nie pokazała. Nareszcie po tygodniu przyszła wystrojona
115 42|            Służyłam w kilku domach, nareszcie dostałam się do margrabiego
116 42|             się niczego wywiedzieć, nareszcie, czego panowie nie potrafili,
117 43|             dyspensy na małżeństwo.~Nareszcie pewnego dnia Ricardi kazał
118 43|           dość często ją odwiedzać, nareszcie przychodziłem co dzień.
119 44|          malowała się w jej rysach, nareszcie padła bez zmysłów na głaz,
120 45|       szukając młodzieńczego grona.~Nareszcie, jeżeli mam wam powiedzieć
121 45|        dniach jesieni mojego życia.~Nareszcie wiek ściął lodem prąd moich
122 45|           równa się rzędnej 49 lat. Nareszcie wyjeżdżasz do jednego z
123 45|             się przysłuchiwałem, aż nareszcie, zmęczony mnóstwem naukowych
124 46|             zamierzyli, postanowili nareszcie nas opuścić. Margrabia usiłował
125 46|             z rozumem zniszczyła go nareszcie i - uzbrojona berłem niedorzeczności -
126 46|            długo na nie nie zważał, nareszcie, jak gdyby tylko przez grzeczność
127 46|         gdyby szukał jakiejś myśli, nareszcie rzeki:~- Przyrzekłem, że
128 47|       bacznie się im przysłuchiwał, nareszcie rzekł:~- Wchodząc niejako
129 48|            się nad wyborem i umiera nareszcie bezżenny; drugi przysięga
130 48|            go niewysłowioną udręką. Nareszcie Cornadez, przezwyciężając
131 48|      aniżeli samo napisanie dzieła. Nareszcie największy wóz, jaki można
132 49|            o rachunku różniczkowym, nareszcie 100. tom zawierał analizę,
133 51|         całe życie walczył z losem, nareszcie, jak mi to donosił w swym
134 51|             możności ją przedłużać. Nareszcie wziął kapelusz i szpadę
135 53|           się od nich odstrychnęli, nareszcie zebrali się u mnie, zapytując,
136 53|             przez niego rycerzy, że nareszcie, według zwyczaju przyjętego
137 53|   przestawałem żarliwie się modlić.~Nareszcie usłyszałem pustelnika śpiewającego
138 54|      przywiązać i na wieki ustalić. Nareszcie znudziły go wszystkie miłostki,
139 54|            srebrny i błękitny, inne nareszcie lakier złotawy. Szafa stała
140 54|        misternie wykończone.~Ojciec nareszcie dowiedział się, czym trudni
141 54|     konwulsji. Busqueros spostrzegł nareszcie, jaki skutek wywarły jego
142 54|     własnych przygód. Skończyły się nareszcie dwa lata mojej pokuty. Trybunał
143 55|           za nią nadążyć i zamknęła nareszcie żaluzje na klucz, tak że
144 56|        poznałem Busquera.~- Mam cię nareszcie, senor - rzekł. - Kawaler
145 56|            wkrótce we mnie ugodzić.~Nareszcie ujrzałem przybywającego
146 56|          chciano mi nic powiedzieć, nareszcie mamka wyznała, że w nocy
147 56|           obu dam była tak żywa, że nareszcie rozchmurzyłem czoło.~Podczas
148 58|             się do mojej przyjaźni.~Nareszcie przybył pewien Austriak,
149 59|             ukryć swego wzruszenia. Nareszcie przyszła do siebie i rzekła:~-
150 59|         drudzy chrześcijanami, inni nareszcie żadnej nie wyznają wiary.
151 60| niepohamowana duma księżnej Orsini. Nareszcie ta ostatnia musiała na jakiś
152 60|             mogłem rozpoznać drogi, nareszcie odnalazłem zamek Uzedy i
153 60|          dni potem uległa chorobie. Nareszcie, muszę bowiem wszystko wyznać,
154 61|           za każdym naszym krokiem, nareszcie cała natura wystrojona we
155 61|           kilka godzin w ciemności. Nareszcie spostrzegłem światełko i
156 62|      sześciu naczelników pokolenia. Nareszcie złożył godność i jednemu
157 62|        złota. Stan ten trwał długo, nareszcie Zegrysowie i Gomelezi, pragnąc
158 64|           hieroglifami. Przybyliśmy nareszcie do portu i udaliśmy się
159 64|        spodziewałem, i otrzymaliśmy nareszcie wiadomości z Hiszpanii.
160 64|             na podróż.~Dostałem się nareszcie do naszych jaskiń, gdzie
161 65|       Pewnego wieczora postanowiłem nareszcie odezwać się do niego.~-