Dzien

  1 1  |               Obie siostry umoczyły w niej usta i rozkazały mi od razu
  2 2  |         odpowiadała wieściom, jakie o niej krążyły. Przybywszy do naszego
  3 2  |        spoczy-wała w łóżku, ale nic w niej nie było ze zwykłej skromności.
  4 2  |               swej siostry, rzekła do niej:~- Nieszczęsna Inezillo,
  5 2  |              piekielny potwór zdarł z niej skórę, powyciągał wszystkie
  6 3  |              nadzwyczajnych razach do niej odwoływał się po radę.~Ciągle
  7 3  |            kochankowie zniżali się do niej hańbiącymi postępkami. Pewnego
  8 3  |              się, czy nadal zdołasz w niej wytrwać. Ci Gome-lezowie,
  9 5  |            studnię i powiedz mi, co o niej sądzisz.~Odpowiedziałem,
 10 7  |          samego siebie, przystąpił do niej wesoło i rzekł:~- Kochana
 11 7  |     domyślałem się więc, że stygnie w niej zapał dawnej miłości. Ze
 12 7  |        Taormińskiej i ukrywałem się w niej przez trzy dni. Czwartego
 13 7  |         włosów wraz z przywiązanym do niej talizmanem, który uchroni
 14 8  |            wiary, gdyby mi co złego o niej mówiono. Właśnie pogrążyłem
 15 8  |          wierzył, gdyby mi co złego o niej i o jej siostrze mówiono.
 16 10 |             tylko z góry.~Wyszłyśmy z niej trzeciego dnia albo raczej
 17 10 |               Tybald przymilał się do niej i tak, sami nie wiedząc
 18 11 |      zamknięta. Przynoszę ci klucz do niej. Jeżeli i dziś pokażą się
 19 11 |             druga, udając, że czyta z niej całą moją przyszłość, mówiła
 20 12 |            szczerze zabraliśmy się do niej, z tą tylko różnicą, że
 21 12 |       zalewającą jego pokój, a pośród niej wijącą się czarną postać,
 22 13 |      wyobrażenie, jakie można sobie o niej uczynić.~W istocie, przewodniczka
 23 13 |             przy jego łóżku i wyjął z niej stary pergamin.~- Oto jest -
 24 14 |            jest zaszczytów, które dla niej przeznacza!~Wołania te zbudziły
 25 14 |               w tej chwili uczułam na niej pocałunek, równie jak na
 26 15 |     Postąpiłem kilka kroków naprzeciw niej i razem udaliśmy się na
 27 15 |           chwilę ujrzę wychodzących z niej sześć kościotrupów księżniczki.
 28 15 |         ciekawość Elwiry i wywarły na niej wrażenie.~Tymczasem dowiedzieliśmy
 29 16 |            mojej matki wezwała nas do niej, a za moim powrotem Elwira
 30 16 |          łzami; Lonzeto, klęcząc koło niej, również z całych sił płakał.
 31 16 |            słuchałem, gdy zaczynano o niej rozmawiać. Oddaliłem się
 32 17 |           wstałem i poszedłem zamiast niej. Ciotka jej wzniosła ręce
 33 18 |             odpowiedziała, że nic dla niej nie może być przyjemniejsze,
 34 18 |         Elwirę do mnie tak, jak ja do niej byłem usposobiony. Zazdrościłem
 35 18 |          dziecię, które wkrótce się z niej narodzi. Co do mnie, wyjeżdżam
 36 19 |              wiedząc o uczynionym dla niej wyborze, coraz goręcej do
 37 19 |           Henryk zaś, który tylko dla niej żył, kochał ją całym sercem.
 38 19 |             Don Karlos zbliżył się do niej poufale i rzekł:~- Boska
 39 19 |        tańczyła. Wszelako, chociaż do niej niby stosowały te grzeczności,
 40 19 |            nie wiedziała, co się koło niej dzieje.~Pewnego dnia, przy
 41 19 |         wczoraj? Sam Ludwik XIV był z niej zadowolony, szkoda tylko,
 42 20 |          powszechnym prawem natury. W niej nic nie próżnuje. Zdaje
 43 21 |             przez miłość, jaką mam ku niej, abym natychmiast zjadł
 44 22 |              że niesłychanie jestem z niej zadowolony. Heroda nie było
 45 23 |           szalupę. Niebawem wysiadł z niej starzec złamany wiekiem
 46 24 |               mną, mówiąc, że wtedy z niej wyjdę, gdy wróci mi ochota
 47 25 |          całym światem, wychodziłem z niej tylko myślą, ażeby gubić
 48 25 |             mnie, nigdy nie miałem do niej żalu. Wprawdzie nie służyłem
 49 26 |             ręce ludzi, którzy się na niej poznali i oznaczyli właściwą
 50 27 |        pokrytej, koniuszy jechał obok niej konno, służący zaś, którzy
 51 27 |    zrozumienia, że miejsce to budzi w niej straszliwe wspomnienia.
 52 27 |              że do grobu zachowam dla niej synowskie uczucia.~Tym sposobem
 53 27 |               serce małżonka było dla niej zamknięte na zawsze. Margrabina
 54 27 |                i umrę. jeżeli mnie od niej oddalą.~W kilka dni potem
 55 27 |          żadnych wiadomości. Pisał do niej, że w Veracruz zebrał znaczny
 56 28 |              przeoryszą oddzielony od niej nieprzełamaną kratą, która,
 57 28 |             mego życia, czegóż się od niej dziś mogę spodziewać? Postanowiłem
 58 29 |              przynosiła mi Girona. Od niej też dowiedziałem się, że
 59 29 |               ojcu, który mocno był z niej zadowolony i posłał ją księciu.
 60 29 |             ją do siebie i tak się do niej odezwę:~"Twoje rysy, moje
 61 29 |              pergolę, przeskoczyłem z niej na mur ogrodowy i wydostałem
 62 29 |              wszystkie te pieniądze u niej wydać. Na te słowa roześmiała
 63 29 |            Jednakże zatrzymałem się u niej tylko przez krótką chwilę,
 64 29 |               Velasquez - czy myślę o niej przed lub po geometrii;
 65 31 |         skrzynkę z brązu i zamknęli w niej kontrakt sprzedaży domu
 66 32 |              matę na ulicę, usiadł na niej i zaczął grać na fenickiej
 67 32 |           stałe stosunki. Otrzymał od niej przyzwolenie i aby rozpocząć
 68 33 |        portret. Zbliżyłem się więc do niej z uszanowaniem i rzekłem:~-
 69 34 |          nieznajomą. Zbliżyłem się do niej z uszanowaniem, które, o
 70 34 |         dobrze uczynię, jeżeli zjem w niej obiad i tym sposobem uniknę
 71 35 |             pani Avalos, który cię do niej zawiedzie.~Słowa zachwycającej
 72 35 |        godzinie i zawsze zastawałem u niej piękną jej siostrzenicę.~
 73 35 |        przyjrzeć, mógł bezpiecznie na niej usiąść, nie wzbudzając żadnego
 74 35 |           grzeczna. Zbliżywszy się do niej, spostrzegłem, że bardzo
 75 36 |              inni także zasmakowali w niej, zwłaszcza zaś oczarował
 76 36 |              nasza umowa; jeżeli ty o niej zapomniałeś, ja dobrze ją
 77 37 |        niewiary, nieuctwo nas tylko w niej pogrąża. Nieuk, który co
 78 38 |          Sedekiasa i przez całą noc o niej tylko marzyłem.~Nazajutrz
 79 38 |            chociaż nie przemówiłem do niej ani słowa, nie wątpiłem
 80 40 |              omdlałą, w lektyce; obok niej ksiądz jechał na mule, skraplał
 81 40 |             się na tę wysoką skalę; z niej będziemy mogli obejrzeć
 82 41 |           Sierra Moreny lękają się do niej zbliżać i wieczorami opowiadają
 83 41 |             poświęcałem na pisanie do niej listów lub czytanie romansów,
 84 42 |             jednym słowem, utworzyć z niej istotę całkowicie sobie
 85 42 |          prosiła, aby raczył kilka od niej kupić. Ricardi rozpustną
 86 42 |          Cerlli. Ricardi kazał się do niej zaprowadzić, wymienił swojo
 87 42 |             że postara się umieścić u niej małą Laurę.~Matka uśmiechnęła
 88 42 |              że nic tylko nigdy nam o niej nie wspominano, ale nawet
 89 42 |       Nazajutrz po przybyciu rzekł do niej:~- Muszę pani oznajmić nowinę,
 90 42 |               zewsząd ciśnięto się do niej z hołdami. Ricardi oznajmił
 91 43 |         równie płomienne pisywałem do niej listy. Mentor mój, pragnąc
 92 43 |             ujrzeliśmy wychodzącego z niej wicekróla, który zwracając
 93 43 |         Spokojność nie wydawała się w niej spoczynkiem i zdradzała
 94 43 |             świata. Zbliżywszy się do niej, spostrzegało się naprzód
 95 43 |         pochopne do uczuć poznawały w niej władczynię i słały się jej
 96 43 |            uczuciami, najsilniejsze w niej obudzała zajęcie. Rada by
 97 45 |            nie opuszczał, chociaż dla niej cały wdzięk już postradał.~
 98 46 |                 dla dowiedzenia się o niej szczegółów. Doniesiono mi,
 99 46 |         początku pasterze uciekali od niej, ale późniejszy zwyczaili
100 46 |              wyjąłem znajdujące się w niej papiery i rozdarłszy je
101 47 |            kazała mi, abym wyszedł do niej do sieni.~- Mój młody przyjacielu -
102 49 |            skrzyni, po czym usiadł na niej i oddał się najposępniejszym
103 50 |           winien.~- Mariko - rzekł do niej - ocaliłaś mi życie i osładzasz
104 50 |       ogarnęła izbę. Nie pozostałem w niej dłużej; po omacku dotarłem
105 51 |           wyciągnął szufladę, dobył z niej puginał i dodał:~- Spójrz
106 52 |      przełożonych i nie może więcej u niej bywać, ale że ja mam znajomych
107 53 |            swobody, ale mówią nawet o niej z pewnego rodzaju oburzeniem,
108 53 |               komandor zbliżył się do niej przede .mną. Stanął pomiędzy
109 53 |            Salamanki i na stałe już w niej pozostała, zwłaszcza gdy
110 54 |     upodobanie w sąsiadce, powziął ku niej szczególniejszy szacunek.~
111 54 |             zaledwie kilka minut przy niej wysiedział, gdyż potężny
112 54 |               w don Filipie, utkwił w niej oczy i nic mógł ich oderwać.
113 54 |               czasu ostygli nieco dla niej, ale teraz, widząc ją połączoną
114 54 |              zapomną o dawnym swym do niej uprzedzeniu. Powtarzam ci,
115 54 |              u teatynów w Burgos, a w niej surową postać ojca Sanudo:
116 55 |             zamiarach, jakie względem niej powziął, ale śmierć położyła
117 55 |      nieszczęśliwej. Niedawno byłam u niej. Leonora jest prostą, dobrą
118 55 |            mieszkała. We wszystkim do niej się odwołasz, do domu zaś
119 55 |        naszych obyczajów nie możesz u niej bywać, chociażbyś sam miał
120 55 |           znajomość z tobą byłaby dla niej niebezpieczna, zwłaszcza
121 55 |               zabroni ciebie, pani, w niej ubóstwiać?~Z każdym moim
122 55 |              naówczas zechcesz się do niej zbliżyć, uprzedziłam ochmistrzynię,
123 55 |       Odpowiedziałem, że nigdy się na niej nie zawiedzie.~- Dobrze
124 55 |         spodziewałam się, ze obudzę w niej pewną skłonność ku tobie.
125 55 |          zapewne nie znalazłyby już w niej miejsca. Leonora zasługuje
126 55 |           nigdy nie byłby nic przeciw niej przedsięwziął. Postanowiłem
127 56 |        sposobności, by zbliżyć się do niej. Dopiero o północy ochmistrzyni
128 56 | świętokradztwo wobec miłości, jaką ku niej pałałem, i gorzko je sobie
129 56 |            sposób obejścia, byłem dla niej bratem i przyjacielem.~Pewnego
130 56 |             teraz przywiązałem się do niej i miłość moja z każdym dniem
131 56 |              dziś jeszcze udaj się do niej.~Poszedłem do księżniczki,
132 56 |           które cię jeszcze więcej do niej przywiążą.~To mówiąc księżniczka
133 56 |           była ona moją żoną i myśl o niej łączyła się z rozkosznymi
134 56 |               miłości ustali twoje do niej prawa.~Teraz, kochany Avadoro,
135 57 |          Bardzo młode kobiety były od niej znacznie młodsze, to zaś
136 58 |          księżniczka - ale teraz mi o niej nie wspominaj. Wierzaj mi,
137 59 |              natychmiast pójdziemy do niej na śniadanie.~Otworzył skryte
138 60 |               Barcelonę i zostawili w niej margrabiego Castelli, w
139 60 |              Frita i ponieważ masz do niej prawo, staraj się zbadać
140 60 |        pieszczotami, ale nie mogłem z niej wydobyć ani jednego słowa.~
141 60 |           habit podobny do swego i do niej zaprowadzić. Szliśmy wzdłuż
142 60 |        ostrzegało mnie, że nie będę z niej korzystał.~W owym czasie
143 62 |             kaplicę i udał, że chce w niej prowadzić pustelnicze życie
144 62 |                Gomelezowie posiedli w niej kilka tronów. Zapanowali
145 63 |           całe dnie bowiem tylko przy niej spędzałem. Wieczorami chodziłem
146 63 |        znajdujemy. Światło pochyło do niej wpadało, nieba wcale nie
147 65 |             nieczystych mięs, jakie w niej gotowano, żywili się więc
148 Zak|         publiczna usilnie je tylko do niej skłania. Pokój jednak jest
149 Zak|           Rebeka spostrzegła, że mi o niej mówiono, rzuciła mi więc
150 Zak|               i Rebeki, o dwa lata od niej młodszego.~Zapewniłem jej
151 Dod|                rzekł poeta - nigdy do niej nie zdołam przywyknąć. Co
152 Dod|            Avila zdołał umieścić przy niej swą krewną, którą darzył
153 Dod|            każdego ranka otrzymuję od niej próbkę wstążki, w którą
154 Dod|            się rozmowie, wcale się do niej nie mieszając. Postępowanie
155 Dod|         wszelako wolał wkradać się do niej przez okno. Jego postępowanie