Dzien

  1 1  |          przy jukach. Czekaliśmy na niego, postąpiliśmy kilka kroków
  2 3  |          można było jednego słowa z niego wydobyć. Nareszcie rozłożył
  3 3  |         mego ojca, spostrzegł raz u niego kronikę pojedynków. Dzieło
  4 3  |          floret. Wnet uderzyłem na .niego i zadałem mu kilka pchnięć,
  5 3  |             i zakrystian tak się do niego przyzwyczaił, że nie zwracał
  6 4  |            i zamierzyłem na włos od niego nie odstąpić. Przywiodłem
  7 5  |            namysłu Monaldi rzekł do niego tymi wyrazy:~- Panie Zoto.
  8 5  |           nieznajomy zbliżył się do niego i rzekł:~- Oto masz pan
  9 5  |         uncji, które dawniej był od niego pożyczył, ale Monaldi rzekł:~-
 10 5  |            fotela. Starzec rzekł do niego:~- Panie Zoto, masz tu jeszcze
 11 5  |           małżonka, który więcej na niego nie nalegał, kazał mu znowu
 12 6  |             siebie. Przebywaliśmy u niego kilka dni, następnie zaś
 13 6  |            czynię, zbliżyłem się do niego i ofiarowałem mu dwa kasztany,
 14 6  |           dozwolą mi zbliżyć się do niego) i zadośćuczyniwszy namiętności,
 15 6  |       nieznajomego, który stał obok niego, powiedział:~- Padron Lettereo,
 16 6  |            o tym okręcie i tuż obok niego zarzucił kotwicę. Następnie
 17 6  |            ośmieliliśmy się wziąć z niego kilka skudów dla kapitana
 18 7  |          już o krzywdach, jakich od niego doświadczyłem, gdy nazwa
 19 7  |          świeżej wody, tuż zaś obok niego stał marmurowy stół otoczony
 20 8  |    zapowiada. Chciałem przemówić do niego, ale mnie nie poznał; wtedy
 21 8  |             siedział na łóżku, obok niego zaś zobaczyłem dwie prześliczne
 22 8  |          moje kuzynki poskoczyły do niego i wyciągnęły go z izby;
 23 11 |         Menipa. zaczął spoglądać na niego jak snycerz, który by chciał
 24 12 |         Geronimo, aby mnie nigdy do niego nie zbliżał. W tym samym
 25 12 |        jakby służył za ozdobę, obok niego zaś stała szklana szafa,
 26 15 |             upiory naigrawały się z niego w Venta Quemada i nazywały
 27 15 |              że nie wiesz więcej od niego. Dzisiejszego wieczora jednak
 28 15 |           że będzie mógł powziąć od niego niektóre wiadomości.~Podczas
 29 15 |           tym, że powszechnie się z niego śmiano.~Młodzi panowie mieli
 30 15 |    szrankach. Wtedy byk powrócił do niego, zaczepił rogiem kołnierz
 31 15 |           rogi do ziemi, uderzył na niego, wbił się na podstawioną
 32 16 |              Mąż mój nie zwrócił na niego uwagi, ale siostra rzuciła
 33 16 |             droższe i powróciłam do niego z większą niż kiedykolwiek
 34 16 |      wicekróla i wtedy napisałam do niego list, wstawiając się za
 35 18 |           czas nie mogłem wydobyć z niego ani jednego słowa.~Przybywszy
 36 18 |        należy dziś zatem nalegać na niego, aby mówił, i jeżeli towarzystwo
 37 18 |            Jeżeli później poszła za niego, uczyniła to myśląc, że
 38 18 |        wyciągnąć na brzeg. Dobyto z niego wodę, której się opił, rozpalono
 39 19 |          było równie szczęśliwe dla niego, jak zaszczytne dla całej
 40 19 |           wyborze, coraz goręcej do niego się przywiązywała. Podzielała
 41 19 |            mnie o to, poślę więc po niego.~Ojciec ucałował ręce księcia
 42 19 |        francuskim, po czym rzekł do niego:~- Drogi stryju, poczciwina
 43 19 |        stary książę zbyt już był do niego uprzedzony, Blanka zaś nie
 44 19 |    pułkownika artylerii nie był dla niego stosowny, przez jakiś czas
 45 19 |            dygnitarz odezwał się do niego w te słowa:~- Sprawa twoja,
 46 19 |             z moim ojcem, wszedł do niego wieczorem i zastał go pogrążonego
 47 19 |       niepodobna zaś mieć więcej od niego doświadczenia.~Następnie
 48 21 |     kabalista z całej siły wołał do niego:~- Cóż więc?... mamże jeszcze
 49 21 |          ale kabalista przemówił do niego kilka niezrozumiałych słów
 50 21 |            potem królowa posłała po niego i rzekła:~- Wiadomo ci zapewne,
 51 21 |     opowiadania, kabalista rzekł do niego:~- Dość tego na dzisiaj,
 52 22 |    panowania, i miłość, która go od niego odciąga. Przedstawiam dwa
 53 22 |          poprzedza zwykle możebne z niego wnioski. Wszelako nie przeczę,
 54 23 |            Ojciec wybiegi naprzeciw niego aż do przystani, obaj padli
 55 23 |     dosłownie, zdał się być mocno z niego zadowolony i podwoił zuchwalstwa,
 56 24 |           ze mną. W istocie, nie od niego nauczyłem się matematyki,
 57 24 |            zdawali się oczekiwać od niego odpowiedzi zapowiadającej
 58 25 |            go zrozumieć, wmawiają w niego tysiące ukrytych przyczyn,
 59 25 |             tako nie uporządkowałem niego systemu. Następnie, im mniej
 60 25 |          słuchałem. Przenocowałem u niego i nazajutrz wcześnie wybrałem
 61 26 |           istocie, duena patrzyła w niego jak w tęczę, co zaś do młodej
 62 26 |             o księdza, może nawet o niego samego.~- Cała twoja miłość -
 63 26 |       Ochmistrzyni dopytywała się o niego, ale przysłał na swoje miejsce
 64 27 |  posłuszeństwo zdawało się mieć dla niego niewypowiedziany urok, ja
 65 27 |           poranku matka przyszła do niego i zmusiła go, by wsiadł
 66 27 |            żyć i oddychać tylko dla niego, podczas gdy do mnie odnosiła
 67 27 |              natychmiast poszłam do niego. Pił czekoladę i rzekł mi
 68 28 |       kośćmi.~Książę zbliżył się do niego przyjaźnie i śmiejąc się
 69 28 |           dawnych ricos hombres, do niego należy. Słowem, wielu usilnie
 70 28 |           sądzę, że wypada, abyś do niego pojechała. Zresztą córka
 71 29 |     znalazłam sposobność pisania do niego i znowu odebrałam list,
 72 29 |           Moreno i kazał, aby prócz niego nikogo nie wpuszczano.~Udano
 73 29 |     sypialnego -pokoju i wejście do niego znajduje się pod obiciem
 74 29 |           opowiadania, przysłano po niego i musiał odejść. Wtedy Velasquez
 75 29 |        szpadę, zbliżyłybyśmy się do niego.~Z kolei ja zabrałem głos
 76 31 | uprzyjemniające mu życie, wmówili w niego nareszcie, że jest Mesjaszem
 77 31 |            mój ojciec zaś, będąc do niego szczerze przywiązany, odosobnił
 78 32 |              ale zaledwie wrócił do niego, gdy nagle dom jego niegodziwych
 79 32 |          dnia zwykle tłum się wokół niego zgromadzał i obdarzał hojną
 80 32 |          wędkę, przyłączyłem się do niego i zatrudnienie to było jedyną
 81 32 |      kończył te słowa, przysłano po niego i każdy z nas odszedł w
 82 33 |          tego miejsca, przysłano po niego, prosił nas więc o pozwolenie
 83 34 |        oddalił. Długo czekaliśmy na niego, wreszcie pokazał się, zajął
 84 34 |      tirorzącą zasadę istnienia. Od niego bowiem pochodzi istnienie
 85 34 |            że poczuwam się względem niego do pewnej wdzięczności.~
 86 35 |         wzrokiem lub spoglądałam na niego tak, ażeby myślał, że obudził
 87 35 |              i co gorsza, wpoiłam w niego przekonanie, że on także
 88 35 |         wybawić z kłopotu, wziął od niego list i rzucił okiem na adres: "
 89 36 |         obrazem. Położyłem się obok niego, a ponieważ u kamedułów
 90 37 |             chcieli sobie uczynić z niego igraszkę. Usiłowali nam
 91 40 |      marszałek dworu hrabiego. Obok niego kroczą pasztetnik Lemada
 92 42 |         dzienną pracę, chodziłam do niego pod przysionek jednego z
 93 42 |             cię prosił, abyś mnie z niego wydobywał? - odparła Laura
 94 45 |         rozpędem skrzydeł ucieka od niego, szukając młodzieńczego
 95 45 |            chwilę nie odwróciłem od niego uwagi. Postępując za tobą
 96 46 |            szacunek, jaki mieli dla niego, i uczynili mi zaszczyt
 97 46 |              ale czas już zedrzeć z niego maskę. Aby wam dowieść prawdy
 98 46 |        zaczął tłumnie garnąć się do niego i okrzykiwać go dobroczyńcą
 99 46 |          przyjaźni, jaką miałem dla niego, musiałem zerwać z nim wszelkie
100 47 |         wchodzili. Zbliżyłem się do niego i poznałem, że śpi. Toledo
101 47 |         koniec Ineza, niespokojna o niego, dowiedziawszy się o nowym
102 47 |         wtedy kawaler przystąpił do niego i rzekł:~- Mości książę,
103 48 |        silnie przekonany o moim dla niego poświęceniu, kiedy raczy
104 50 |           sił na krzątanie się koło niego. Wreszcie i ten zaniemógł
105 50 |            nim, ale gdy wszedłem do niego, nadzwyczajny widok uderzył
106 51 |             sprawy mego ojca. Prócz niego nikt nie wie o naszych stosunkach
107 51 |             z równą siłą, z jaką na niego napadłem. Potem obrócił
108 51 |           moralnej. Przesąd, według niego, nie jest zdaniem nie popartym
109 52 |          śmierci może został już na niego podpisany. Ja tym mniej
110 52 |        zgubić albo ocalić. Żądał od niego trzech tysięcy pistolów.
111 52 |    marzeniach.~Gdy się zbliżyłem do niego, zdało mi się, że widzę
112 53 |            francuscy tłumnie się do niego schodzili. My rzadko kiedy
113 53 |       schodzili. My rzadko kiedy do niego uczęszczaliśmy, na koniec
114 53 |             zawsze bowiem toczono u niego nieprzyjemną dla nas rozmowę,
115 53 |      również na Maltę. Stosownie do niego, udałem się za pewną młodą
116 53 |            broni pozabijanych przez niego rycerzy, że nareszcie, według
117 54 |   zatrzymywać, spieszyli odebrać od niego dzień dobry; poza tym nie
118 54 |         która z daleka wyciągała do niego śnieżne ramiona i uśmiechała
119 54 |            natychmiast przenieść do niego twoje rzeczy. Będzie ci
120 54 |           pani Cimiento przyszła do niego i powiedziała, że naradziwszy
121 54 |         powodu do płaczu. Łzy przez niego spowodowane tym bardziej
122 55 |     umieszczone, aby milion mógł do niego dosięgnąć.~Chciałem odejść,
123 56 |          niechęci i udało mi się od niego uwolnić.~Nazajutrz poszedłem
124 56 |            i kilka razy wracałem do niego, zanim poszedłem przywitać
125 58 |          mnie objaśnić - rzekłem do niego - czy twoja sztuka zasadza
126 59 |              i zarazem upraszać dla niego o klucz szambelański.~Cesarz
127 60 |      pięknego źródła. Tam wyszła do niego jakaś prześliczna dziewczyna,
128 61 |          dzielność. Coraz więcej do niego się przywiązywałem.~Tymczasem
129 62 |    poszedłem do szejka i zastałam u niego obie moje małżonki. Prosiłem
130 62 |        skarb i nie mogłem uczynić z niego żadnego użytku. Gdybym był
131 63 |         usłyszałem szmer i wyszła z niego wróżka z śmiejącą twarzą,
132 63 |          mnie przywołać. Zastałem u niego zgromadzonych sześciu naczelników
133 64 |       pokazał nam spis wierzących w niego pokoleń arabskich i dowiódł,
134 65 |            nareszcie odezwać się do niego.~- Czego chcesz ode mnie? -
135 65 |          Azaela i w te słowa się do niego odezwał:~- Wiesz, że zamordowałem
136 Zak|         istocie, dowiedziałem się z niego, że ojciec mój umarł tknięty
137 Dod|    szlachcic zamieszkał następnie u niego, zapoznał go z kobietami
138 Dod|          natomiast dołączony był do niego kawałek zielono-liliowej
139 Dod|         kawalera Toledo. Zastałem u niego panią Uscariz. Kawaler odesłał