Dzien

  1 3  |             W liście tym marszałek, książę de Tavannes, prosił go o
  2 7  |      zachwycającej piękności. Młody książę Vał Castera, zwiedzając
  3 7  |        niegodziwym hultaju.~- Mości książę - odpowiedziała dziewczyna -
  4 7  |             na kolana i wyjąkał, że książę Rocca Fiorita zapłacił mu,
  5 13 |             ale nie przerywaj mi.~- Książę Monte Salerno, pochodzący
  6 13 |              ambasador hiszpański i książę Guadarrama. Ten ostatni
  7 13 |         poparcia jego prośby. Młody książę był ujmującej postaci i
  8 13 |           rzucił się prosto na nas. Książę zabiegł mu drogę z płaszczem
  9 13 |           krajach Rzeszy. Niemiecki książę wyjechał dotknięty do żywego.
 10 14 |   zastanawiałam.~Nareszcie Semjasa, książę egregorów, przyszedł oznajmić
 11 19 |        jedną córkę imieniem Blanka. Książę przeznaczył ją za żonę jednemu
 12 19 |             tymże samym stopniu jak książę Velasquez pochodził od don
 13 19 |            miałaby go kochać? Stary książę pysznił się nim, cała prowincja
 14 19 |             rozdziela?~Pewnego dnia książę kazał przyzwać do siebie
 15 19 |           Królem~- Cóż więc - rzekł książę - czy czujesz w sobie, kochany
 16 19 |         pewności:~- Tak jest, mości książę, i chociaż wstępuję dopiero
 17 19 |       zaufać.~- Dobrze więc - rzekł książę - staraj się wykonać tę
 18 19 |           rzekł:~- Jaśnie oświecony książę, racz pozwolić przyjechać
 19 19 |             tak długim rozłączeniu.~Książę zmarszczył brwi i odpowiedział:~-
 20 19 |            odpowiedzieć ministrowi.~Książę odmówił mu:~- Do ciebie -
 21 19 |           zarozumiałości.~To mówiąc książę siadł do stolika i zaczął
 22 19 |           drogi synowcze - przerwał książę - ja nie znam żadnego z
 23 19 |           ale na próżno, gdyż stary książę zbyt już był do niego uprzedzony,
 24 19 |        stole na najwyższym miejscu. Książę zmarszczył brwi, ale don
 25 19 |             upłynęły trzy tygodnie. Książę stawał się coraz kwaśniejszy,
 26 19 |        Pewnego dnia, przy obiedzie, książę otrzymał depeszę z dworu.
 27 19 |           słowach:~Jaśnie Oświecony Książę!~JKMość, najmiłościwszy
 28 19 |            to ma znaczyć? - zawołał książę w największym gniewie. -
 29 19 |            rzekł:~- Nie wiem, mości książę, jakim sposobem imię Karlosa
 30 19 |         Opatrzności. W istocie, sam książę zapewne raczyłeś już spostrzec,
 31 19 |          się wszystkich moich praw.~Książę obrócił się do córki i rzekł:~-
 32 19 |           swoją miłość dla Karlosa.~Książę w rozpaczy rzekł do mego
 33 19 |           mego majątku.~- Przebacz, książę - odrzekł don Henryk - ale
 34 19 |             innego stopnia. Pozwól, książę, abym oddalił się w jakie
 35 19 |          bez żadnej świetności. Sam książę nie był na nim obecny. Blanka,
 36 19 |       powszechnym smutkiem.~Wkrótce książę zapadł na podagrę i czując,
 37 19 |          głęboką melancholię.~Młody książę niczego nie szczędził dla
 38 19 |          wielkim szatnym koronnym i książę wraz z panną Lajardin przeniósł
 39 21 |            pierwszego jej małżonka. Książę ten miał wówczas dopiero
 40 23 |  odosobnienia i modlitwy. Tymczasem książę, oddany światowym rozkoszom,
 41 25 |         politowanie niż zazdrość: - Książę - prawił - zna dwór doskonale,
 42 25 |        ogromnego majątku.~- Jak to. książę - przerwała Rebeka - wspominasz
 43 25 |         którym cię niebo obdarzyło. Książę, przy którego łożu jestem
 44 27 |               on jeden wiedział, że książę został otruty. Jestem zgubiona...~-
 45 27 |         razie - rzekłam - ten zacny książę ma także prawo i do mego
 46 28 |             KSIĘŻNEJ MEDINA SIDONIA~Książę Medina Sidonia do margrabiego
 47 28 |            ojca, w jakim wieku jest książę Medina Sidonia.~- Jest on -
 48 28 |            nie uważałam za starego, książę zaś, mając pięć lat mniej,
 49 28 |            za morderstwa, o których książę wspominał. Na te słowa mój
 50 28 |              jestem pułkownik wasz, książę Medina Sidonia.~W istocie,
 51 28 |           prawdziwymi przyjaciółmi: książę nigdy nie traktował mnie
 52 28 |            otworzyło wiele awansów. Książę został generałem, mnie zaś
 53 28 |            w przejściu przez Duero. Książę zajął korzystne położenie
 54 28 |    cofaliśmy się razem z Wallonami, książę zbliżył się do mnie i rzekł:~-
 55 28 |            oficerów armii. Wszelako książę i ja mało oddawaliśmy się
 56 28 |            żadna z nich nie doszła, książę posłyszał je jednak, a wiedząc,
 57 28 |            odpowiedziano.~Następnie książę poszedł do van Berga z zamiarem
 58 28 |         potrząsał kubkiem z kośćmi.~Książę zbliżył się do niego przyjaźnie
 59 28 |            ma się stosować? - rzekł książę. - Van Berg, racz natychmiast
 60 28 |         odwołuję - odparł van Berg. Książę ukląkł na jedno kolano,
 61 28 |         Berg rzucił jakąś zniewagę.~Książę powstał spokojnie, dobył
 62 28 |            się nie wiedzie! Z kolei książę potrząsnął kośćmi i wyrzucił
 63 28 |   nietykalne schronienie, że przeto książę może spokojnie w nim przebywać,
 64 28 |       przemocy świeckiego ramienia. Książę nader był wzruszony przywiązaniem
 65 28 |          nieszczęście nas dotknęło. Książę zawsze okazywał wiele szacunku
 66 28 |             Tymczasem nastał pokój, książę postanowił podróżować, przebiegliśmy
 67 28 |           słowy. Staranność, z jaką książę osłaniał swoje zdolności
 68 28 |            Ale oto jest na przykład książę Sidonia, którego charakter
 69 29 |           żem się tego spodziewała. Książę uznał roszczenia wdowy i
 70 29 |            jego przymioty osobiste. Książę udał się do Saragossy i
 71 29 |      odetchnąć powietrzem ojczyzny.~Książę, człowiek szczery i otwarty,
 72 29 |            gabinetu, oświadczył, że książę prosi o moją rękę.~Odpowiedziałam,
 73 29 |              przewidując bowiem, że książę może sobie upodobać córkę
 74 29 |          Widok ten wzruszył mnie, i książę niedługo czekał na moją
 75 29 |          nasze szczęście.~Nazajutrz książę zaprosił na obiad grandów
 76 29 | zgromadzenia.~- Ja podnoszę - rzekł książę Alba - aby ci ją oddać wraz
 77 29 |             najsłodszymi uczuciami. Książę w domowym pożyciu był najprzyjemniejszym
 78 29 |             się obecnie znajdujesz. Książę zostawił mnie z całym moim
 79 29 |          służący zapewnili mnie, że książę nie powrócił jeszcze z Biskai.~
 80 29 |        przez myśl, że jest zatruta. Książę tak dalej mówił:~- W dniu,
 81 29 |          zapomniałam o czekoladzie, książę zaś, jak się później dowiedziałam,
 82 29 |             Mogę panią zapewnić, że książę umarł wskutek otrucia mieszaniną
 83 29 |           Przed światem ogłoszę, że książę skończył na apopleksję.
 84 29 |             mi przyjemność.~- Mości książę - odpowiedziała Żydówka -
 85 31 |      przyjacielu - odparł Aguilar - książę Lerma nie chciał zgodzić
 86 31 |       potrzeby iść dalej - rzekł mu książę Lerma - jeżeli nie chcesz
 87 32 |             się ku niemu i rzekł:~- Książę zapewne życzysz sobie przedsięwziąć
 88 33 |        rzekła:~- Cóż myślisz, mości książę, o egzaltowanych uczuciach
 89 33 |       Velasquezowi, mówiąc:~- Mości książę, jeżeli dobrze cię zrozumiałam,
 90 35 |           neapolitański. nazwiskiem książę Santa Maura. Zdaje mi się,
 91 35 |            ja sam. Moim bratem jest książę San Lugar, ja zaś wkrótce
 92 35 |     Kamienną ławkę, na której młody książę .siadywał, zajmował naówczas
 93 35 |           widzisz koło mnie, to sam książę, przebrany w niewieście
 94 35 |    niewieście suknie. Tak jest, sam książę, który kocha mnie nad życie,
 95 35 |        skończyła swoje opowiadanie, książę zaś zwrócił się do mnie
 96 38 |      teleskopu.~- Przedstawiasz mi, książę, zachwycający obraz - rzekła
 97 41 |           natury.~- Mniemasz zatem, książę - rzekła Rebeka - że wulkan
 98 47 |       uchylił kapelusza i odparł:~- Książę Santa Maura gotów jest na
 99 47 |        nieszczęsnej przygody. Nagle książę wypuścił szpadę z ręki,
100 47 |           do niego i rzekł:~- Mości książę, nie myliłeś się, piękna
101 47 |        liter jej ręką napisanych...~Książę chciał mówić dalej, ale
102 48 |            była za miłostka, której książę Arcos przez tyle lat się
103 48 |          swoją historię w ogrodzie, książę Arcos zaś, przebrany za
104 48 |            do mnie jaśnie oświecony książę; ponieważ jednak historia
105 51 |             zaszczyt wam opowiadać. Książę Arcos był to wielki i wspaniały
106 55 |            naówczas się znajdowała.~Książę Avila, ojciec jej, umarł
107 55 |           mi wyświadczasz. Wuj mój, książę Sorriente, uczynił mi też
108 55 |        sieci ambitnych intryg, jaką książę utkał dla dopięcia swoich
109 55 |            tym nie wie. Nieboszczyk książę Avila, Panie świeć nad jego
110 55 |               Nie - odpowiedziała - książę Avila umieścił mnie u karmelitanek,
111 56 |         przyznać, ale syn ów umarł, książę zaś naówczas zażądał od
112 57 |          się na moich zdolnościach. Książę Arcos powrócił z Londynu
113 57 |          nam odwiedziny swego pana. Książę był wówczas w kwiecie wieku.
114 57 |          panie Uscariz i Busqueros. Książę Arcos jechał obok nich konno.
115 58 |      eminencja przypomina sobie, że książę Avila połączony był tajemnym
116 59 |        miasta i zaczęły je rabować. Książę Popoli, który wówczas dowodził
117 60 |             z przeorem dominikanów,~Książę Popoli, naczelny wódz wojsk
118 61 |         moim łonie wyzionęła ducha. Książę Sorriente, spadkobierca
119 61 |            nie mogę w nie wchodzić.~Książę Sorriente miał słuszność.
120 Zak|       księżniczki Alpuhary, po czym książę Velasquez zażądał jej ręki.
121 Dod|             Moro. Ale cierpliwości, książę Santa Maura nie jest jeszcze
122 Dod|             z chłopcami kuchennymi. Książę spojrzał porozumiewawczo
123 Dod|             rodu Avilów.~Dzisiejszy książę Avila był w latach swojej
124 Dod|           które potrafi osiągnąć, a książę bynajmniej nie był wyjątkiem
125 Dod|            była ściśle zachowywana; książę dążył tymczasem do obalenia
126 Dod|      wykryto.~Księżna Avila umarła; książę umieścił córkę w jednym
127 Dod|          nowo poczynają wierzyć, że książę istotnie poślubił infantkę,
128 Dod|           Przypuszczają również, iż książę ma nadzieję na uznanie praw
129 Dod|            inne.~Minionej niedzieli książę Santa Maura był przedstawiony
130 Dod|         dnia odbył się bal dworski. Książę ma szlachetną postawę i
131 Dod|          się oczekiwać jego hołdów. Książę złożył je naprzód dumnej
132 Dod|          śniadanie ze swym teściem, książę Santa Maura zapytał go o
133 Dod|          leżały na sercu. W istocie książę Santa Maura osądził, że
134 Dod|             Hiszpanami.~Tegoż ranka książę Santa Maura otrzymał kartę,
135 Dod|             wyrażały zdziwienie, że książę Santa Maura wciąż jeszcze
136 Dod|         dnia zamiast zwykłego listu książę Santa Maura otrzymał długi
137 Dod|           jednak oczekiwany skutek.~Książę Santa Maura z satysfakcją
138 Dod|        przeszli do drugiego pokoju, książę, nie tracąc czasu na wyjaśnienia,
139 Dod|          oświadczyć się o jej rękę. Książę uczynił to; ojciec Beaty