Dzien

  1 33 |            uprzejmości.~Na te słowa Busqueros przybrał poważną postać
  2 33 |       narzucać ci się z moją osobą.~Busqueros zmieszał mnie tą uwagą,
  3 33 |            widywał przy moim stole.~Busqueros wyszedł od razu po obiedzie,
  4 33 |         Portret ten...~W tej chwili Busqueros wyszedł niespodzianie z
  5 34 |           mimowolnie unikać kłótni.~Busqueros kazał sobie przynieść nakrycie,
  6 34 |      zwracano uwagę na mój majątek.~Busqueros długo jeszcze wygadywał
  7 34 |       potoczyła się ku Buen Retiro, Busqueros zaś poszedł w przeciwną
  8 34 |         wykradł go ten niegodziwiec Busqueros, który od czasu mego przybycia
  9 34 | najszczęśliwszym z ludzi.~Nazajutrz Busqueros znowu uczynił mi zaszczyt
 10 35 |         jakiś czas w moim sklepiku. Busqueros zjawił się niebawem, poszedł
 11 35 |            w ramię. Sądziłem, że to Busqueros, i odwróciłem .się z gniewem.
 12 35 |         udałem się do parku.~Gdy to Busqueros mówił, zdawało mi się, że
 13 35 |         przyjścia do mnie na obiad.~Busqueros przybrał tym razem jeszcze
 14 35 |            ci zaraz mój pomysł.~Gdy Busqueros domawiał tych słów, spostrzegłem
 15 35 |            pomysłach księcia Arcos. Busqueros odpowiedział mi ze zwykłym
 16 35 |         przeciwnika, wkrótce jednak Busqueros złożył się i przeszył mi
 17 36 |         CIĄG HISTORII LOPEZA SUAREZ~Busqueros, zraniwszy mnie w ramię,
 18 36 |            powóz i odwiózł do domu. Busqueros kazał wnieść sobie łóżko
 19 36 |            zwykle nawiedza rannych. Busqueros nadal narzucał mi się z
 20 36 |             i przyniósł list, który Busqueros natychmiast pochwycił i
 21 36 |        Lopez - rzekł nienawistny mi Busqueros - widzisz, że tym razem
 22 36 |            zaufaj!~To powiedziawszy Busqueros wyszedł do drugiego pokoju
 23 36 |           cos między sobą. wreszcie Busqueros sam powrócił, niosąc w ręku
 24 36 |             czas będę porabiał, ale Busqueros przerwał mi opryskliwie
 25 36 |         pamiętam.~Przez resztę dnia Busqueros ciągle wchodził i wychodził.
 26 36 |          umówionych znaków. Czasami Busqueros przychodził sam, kiedy indziej
 27 36 |          górę nad innymi uczuciami.~Busqueros, wchodząc w uliczkę Augustianów,
 28 36 |           planach i przygotowaniach Busqueros pomyli się w oknach. Uczynił
 29 36 |     błyskało się i być może dlatego Busqueros pomylił się w oknach.~-
 30 47 |          przy nim w fotelu siedział Busqueros, ale nie obejrzał się nawet,
 31 47 |              Co do drugiego - dodał Busqueros - nic mu senor nie pomożesz,
 32 47 |             Tak jest - odpowiedział Busqueros - wnuk tego samego Ińiga
 33 47 |             Po odejściu pani Avalos Busqueros wpadł znowu do pokoju i
 34 47 |        ślubie wyjechali do Kadyksu. Busqueros odprowadził ich o kilka
 35 47 |         krok i dowiedziałem się, że Busqueros ma krewną, nazwiskiem Gita
 36 48 |     małżonkiem zachwycającej Inezy, Busqueros zaś, dokonawszy, jak mu
 37 48 |             przychodzić do siebie i Busqueros wiedział, że dla zachowania
 38 48 |       przywiązać do siebie księcia. Busqueros przybrał poważny wyraz twarzy
 39 48 |             wiernego sługi.~- Senor Busqueros - odparł kawaler - wcale
 40 48 |     panegiryk.~- Wiem o tym - rzekł Busqueros - ale panegiryk waszej wysokości
 41 48 |        Wasza wielmożność - przerwał Busqueros - ma zadziwiającą pamięć.
 42 48 |        wszystkie, jakie dotąd znał. Busqueros uśmiechnął się dwuznacznie,
 43 49 |           Rebeka uczyniła uwagę, że Busqueros z wielką zręcznością ułożył
 44 52 |             ciągiem historii, którą Busqueros opowiadał na życzenie Toleda.~
 45 53 |        zabrał glos i rzekł:~- Senor Busqueros, nie myślę darować ci dalszego
 46 53 |       Comadez?~- Owdowiała - odparł Busqueros - po czym znowu wyszła za
 47 54 |       wychodzącego na małą uliczkę.~Busqueros pierwszy spostrzegł tę zmianę
 48 54 |       czasami nawet i działać, gdyż Busqueros posyłał mnie z listami do
 49 54 |      Nieznajomym tym był niegodziwy Busqueros.~- Senor Avadoro - rzekł
 50 54 |      atramentu wyjdzie...~To mówiąc Busqueros popchnął butelkę i atrament
 51 54 |       otworzył mu drzwi. W istocie, Busqueros wyszedł, ale po chwili wrócił:~-
 52 54 |           sam potrafię ją napełnić.~Busqueros wziął lejek, wsadził go
 53 54 |             kurek, a w tejże chwili Busqueros jeszcze raz powrócił i udając,
 54 54 |            przeszkodzić próbie, ale Busqueros uderzył włosiem w kocioł
 55 54 |          Ach, zacne panie - zawołał Busqueros - stał nam się straszny
 56 54 |         szczególniejszym wdziękiem.~Busqueros zarzucił memu ojcu płaszcz
 57 54 |            senor Avadoro - rzekł mu Busqueros. - Te panie mają w podwórzu
 58 54 |     przeszło osiem dni. Dziewiątego Busqueros odwiedził mego ojca i rzekł
 59 54 |            chciał odpowiedzieć, ale Busqueros nie dał mu na to czasu i
 60 54 |           wzro-kiem na nią patrzył.~Busqueros zostawił na stole papiery
 61 54 |            od podpisania kontraktu. Busqueros przyszedł namawiać mego
 62 54 |               Mniejsza o to - rzekł Busqueros - nie jesteś pierwszym,
 63 54 |            senor Avadoro - rzekł mu Busqueros - zanim wstaniesz, powinieneś
 64 54 |           słowem, dostał konwulsji. Busqueros spostrzegł nareszcie, jaki
 65 54 |     wyjechała na prowincję, dokąd i Busqueros za nią pospieszył.~Wymyśliłem
 66 56 |          słowa przypomniały mi, ile Busqueros przyczynił się do śmierci
 67 56 |             być mocno zmartwiona.~- Busqueros - rzekła - to szpieg, którego
 68 56 |           się przed wzrokiem ogółu. Busqueros przybył do Madrytu, kazałem
 69 57 |        Powiedziawszy tę grzeczność, Busqueros skłonił się głęboko i odszedł.~-
 70 57 |             cię teraz, do widzenia!~Busqueros odszedł, ja zaś poznałem,
 71 57 |      rozpierały się panie Uscariz i Busqueros. Książę Arcos jechał obok
 72 57 |             jechał obok nich konno. Busqueros, który także pośpieszał
 73 57 |          mnie był wprzódy zostawił, Busqueros zbliżył się do mnie poufale
 74 57 |             jesteś kawalerem, senor Busqueros, przestrzegam cię, że jeżeli
 75 57 |          jak z ostatnim nędznikiem.~Busqueros przybrał jak mógł najsłodszą
 76 57 |           osoby, dałem się namówić. Busqueros kazał przynieść chłodzące
 77 57 |          sobie przynieść czekolady.~Busqueros pochylił się ku mnie i półgłosem
 78 57 |       ciągle krążą mi po głowie.~Tu Busqueros zaczął śmiać się do rozpuku
 79 57 |             po Leonorze".~To mówiąc Busqueros znowu zaczął się śmiać do
 80 57 |             nami się zajmować. Wtem Busqueros nagle zerwał się i ani słowa
 81 58 |        kochany pasierbie - przerwał Busqueros - to ostatnie wcale nie
 82 58 |            półgłosem:~- Wiem, senor Busqueros, że jesteś jednym z ludzi
 83 58 |             do mnie mówiąc:~- Senor Busqueros, jego eminencja polecił
 84 58 |       gabinetu.~- No cóż, senor don Busqueros - rzekł - nie dowiedziałżeś
 85 58 |           rzekła do mnie - ten łotr Busqueros był już na prawdziwej drodze
 86 59 |        poruszeniom prawej ręki. Don Busqueros, wychodząc z odwachu, poznał,
 87 61 |          Hiszpanią. Pod jego władzą Busqueros doznał jeszcze kilku pomyślnych
 88 61 |           że Homer także był ślepy. Busqueros opowiadał mu plotki miejskie,
 89 Dod|           Pomyślałem, że to zapewne Busqueros: podszedłem doń i zapytałem,
 90 Dod|       mógłbym mieć służąc ci, senor Busqueros, i spełniając twoje polecenia.~-
 91 Dod|                Korzyści te - odparł Busqueros - polegać będą na nadzwyczajnie
 92 Dod|         znaleźliśmy się u cyrulika, Busqueros w te słowa zaczął wyliczać
 93 Dod|          Toledo. Powiesz mu, że don Busqueros prosi o atrament dla pewnego
 94 Dod|        Litości! - zawołałem - senor Busqueros, przecież na wypełnienie
 95 Dod|           próby.~- Wybornie - rzekł Busqueros. - Miałem dać ci jeszcze
 96 Dod|            z pałacu Avilów.~- Senor Busqueros - powiedziałem - czy nie
 97 Dod|             się, jakim sposobem don Busqueros zdoła odwieść księcia Santa
 98 Dod|          drzwi i zamknął je za mną.~Busqueros polecił mi zanieść butelkę
 99 Dod|             aniżeli mi ją odmalował Busqueros. Agudez zdawał się być napełniony
100 Dod|           sprawę z moich czynności. Busqueros zapytał mnie, jakim sposobem
101 Dod|             że sam mi je opowiadał. Busqueros niewiele wiedział o tym,
102 Dod|        rodem monarchy.~W tej chwili Busqueros przerwał i rzekł do mnie:~-
103 Dod|       urodzenia.~- Wybornie - rzekł Busqueros - twój sposób wyrażania
104 Dod|           więcej słyszeć - przerwał Busqueros - i nie chciałbym mieć do
105 Dod|          senor uliczniku - dorzucił Busqueros - że wystarczy ci sprytu
106 Dod|             zwrócił się Suarez, był Busqueros. Sądził on, że powinien
107 Dod|            był szlachcic nazwiskiem Busqueros. Na dobitkę pojedynkował
108 Dod|               Znam, senor - odrzekł Busqueros - córko pewnego nader uczciwego
109 Dod|             miody Moro wycofał się. Busqueros przewiązał rannemu skaleczone
110 Dod|            zapominaj, senor - rzekł Busqueros - że jesteś ranny w ramię.~-
111 Dod|           sama przykrość - przerwał Busqueros - mogła się i tobie, senor,
112 Dod|         Przypomnij sobie - przerwał Busqueros - że sam klęczałeś u jej
113 Dod|        niecierpliwie ich oczekiwał.~Busqueros, dokonawszy tego ważnego