Dzien

  1 1 |            pokrewieństwa. Miejsce to długo było widownią niecnych ich
  2 1 |      pojmowałyśmy.~Nie pamiętam, jak długo bawiły nas te namiętne sceny,
  3 1 |             rządził swoim ludem, jak długo mu sił starczyło. Na koniec
  4 1 |            przylgnęła do moich ust i długo nie mogła się od nich oderwać.
  5 2 |          warto się było nad tą jedną długo zastanawiać. Byłbym natychmiast
  6 3 |               Upominał mnie tak dość długo, po czym zamilkł i czekał
  7 3 |       krwawym trybunałem, ojciec mój długo zostawał nieczuły na ponęty
  8 5 |     dowiedzieć się o przyczynie, ona długo wzbraniała się mu ją wyznać,
  9 5 |             wszystkich mieszkańców i długo jeszcze będą o nim mówić
 10 6 |             bez naczelnika nie mogła długo się ostać; kilku towarzyszów
 11 6 |         żadnej radości tego wieku, i długo potem nie mogłem z zimną
 12 7 |       domyślić się, że nie dałem się długo prosić. Jednakowoż należało
 13 8 |         przytomności i nie wiem, jak długo zostawałem w tym stanie.
 14 9 |        oberżysty.~- Nie potrzeba tak długo czekać - odparł kabalista. -
 15 9 |          wszelako nie przebywaj zbyt długo w żadnej z obu tych prowincji.
 16 10|              spłoszyć zwierzyny.~Tak długo szli razem, że nareszcie
 17 10|              drzwi za nim zamknięto.~Długo słyszano jeszcze napominania
 18 10|         udałem się do mojej komnaty. Długo czekałem na Rebekę, ale
 19 11|           biblioteki, ale nie mogłem długo czytać. Byłem roztargniony
 20 12|      bliższego zapoznania się z nim; długo wzbraniał się, ja wszelako
 21 12|    nadzwyczajnych zdarzeń. Podróżnik długo wahał się, nie wiedząc,
 22 13|           mniemana dama dworu - zbyt długo zatrzymujesz się nad tymi
 23 13|           nad wszystkim będziesz tak długo się zastanawiał, nie skończymy
 24 13|             inne, ale i te nie mogły długo ze mną wytrzymać. Tymczasem
 25 13|             zemdlałem.~Nie wiem, jak długo zostawałem w tym stanie;
 26 13|    młodocianym wieku, że marzenia te długo zawracały mi głowę i nigdy
 27 14|        wracając z obserwatorium, gdy długo na próżno wołałam na nią.
 28 14|         przerywać moich działań, tak długo w noc przeciągnęłam pracę,
 29 14|           świetlnych pierścieniach i długo wirując z osobna, zestrzeliły
 30 14|             nie umiałabym ci opisać. Długo przysłuchiwałam się im z
 31 14|       przerwał drugi - możesz-że tak długo nas nie poznawać? Jestem
 32 16|             o jego zdrowie. Paź nasz długo nie powracał, nareszcie
 33 16|    meksykańskim; proces będzie trwał długo, ale nie śmie przyśpieszać
 34 17|               Pandesowna nie dał się długo prosić i zaczął w te słowa:~
 35 17|            DE TORRES~Wypłakawszy się długo na łóżku Elwiry, odeszłam
 36 17|          miejsce dla pani de Torres.~Długo wszyscy jedli w milczeniu,
 37 18|             Ze szczytu mego poddasza długo byłem świadkiem tej zuchwałej
 38 19|          dlaczegóż przeznaczenie tak długo nas rozdziela?~Pewnego dnia
 39 19|              było ogólne.~Don Karlos długo kazał na siebie czekać,
 40 20|        rozeszliśmy się na spoczynek. Długo myślałem nad sposobami wydobycia
 41 22|           rozpuście? O Delliusie. za długo żyłem na świecie; rozedrę
 42 22|      faryzeusza.~Dziad mój i Dellius długo spoglądali po sobie z zadziwieniem,
 43 22|         przyniósł list od Sedekiasa. Długo leczył się z tej rany, gdy
 44 22|        źródła historyczne. Skarb ten długo był dla mnie zamknięty,
 45 22|             wieczerzy brat z siostrą długo między sobą rozmawiali.
 46 23|              padli sobie w objęcia i długo nie byli w stanie słowa
 47 23|            stałem się konchologiem i długo zapewne byłbym w tej gałęzi
 48 24|            przywyknąć do więzienia i długo gorzko płakałem. Cały we
 49 24| zapowiadającej im obfity zysk.~Szejk długo stał zamyślony i poważnie
 50 25|           dopytywał się o przyczynę. Długo opierałem się, nareszcie
 51 25|               ale bo i dlaczegóż tak długo opłakiwała błąd, który ojciec
 52 26|               Pandesowna nie dał się długo prosić i zaczął w te słowa:~
 53 26|        gwałtownie zapadł na zdrowiu, długo potem nie mógł wrócić do
 54 26|         padłszy krzyżem, modliła się długo i gorąco; nareszcie wyszła
 55 26|          nawet płakać. Nie wiem, jak długo zostawałem w tym stanie;
 56 27|     opowiedziała swoje nieszczęścia. Długo opierała się, wreszcie uległa
 57 28|           korzystne położenie i dość długo się na nim utrzymywał, nareszcie
 58 29|          szczęśliwości; nie trwał on długo, gdyż szczęście tak wielkie
 59 29|          obok mnie.~- Pani - rzekł - długo namyślałem się. jak mam
 60 30|             nierozsądnych rękach, na długo mogłyby zniszczyć porządek,
 61 31|           jego domu. Widząc, że dość długo tam bawią, poszedłem dowiedzieć
 62 31|           zaledwie mogłem go poznać. Długo modlił się, wreszcie zażądał
 63 32|       przepowiednią, gdyż dziecię to długo żyło i dotychczas nawet
 64 32|        obciążyć swojo sumienie, gdyż długo zatrzymywał spowiednika.
 65 32|        niepokoili, nie widząc go tak długo.~- Bynajmniej - odpowiedział. -
 66 32|             Ojciec mój, Ruiz Suarez, długo był posłuszny rodzicielskim
 67 32|             w jakiekolwiek interesy.~Długo święcie słuchałem jego rozkazów
 68 33|            mogę wypowiedzieć. Byłbym długo tak stał pogrążony w marzeniach,
 69 34|        wybrać, znacznie się oddalił. Długo czekaliśmy na niego, wreszcie
 70 34|            na mój majątek.~Busqueros długo jeszcze wygadywał podobne
 71 35|             związku, który nie trwał długo, ojciec bowiem odumarł mnie,
 72 35|               gdzie zabawiłyśmy dość długo; była późna pora i prawie
 73 36|             powiernikiem panny Moro. Długo szeptali cos między sobą.
 74 38|              ramię i wyzionął ducha.~Długo opłakiwaliśmy naszego opiekuna,
 75 38|           ten bardzo mi się podobał; długo rozmawialiśmy o wnuczce
 76 38|         tylko życie je opuści.~Życie długo może ukrywać się w płynie,
 77 39|      starcowi. Słuchał mnie z uwagą, długo zdawał się zastanawiać i
 78 42|           prałat wynalazł tę krewną. Długo cała rodzina nie mogła się
 79 45|          dalej wykładać swój system. Długo mu się przysłuchiwałem,
 80 46|   Odprowadziwszy ich do końca doliny długo ścigaliśmy wzrokiem odjeżdżających.
 81 46|         straszliwe zaklęcia, ale Żyd długo na nie nie zważał, nareszcie,
 82 46|             mi się na szyję. Starzec długo spoglądał w milczeniu, trząsł
 83 46|             zaraz na spoczynek, gdyż długo jeszcze słyszałem głos Velasqueza,
 84 47|            sam zostałem przy chorym. Długo wpatrywałem się w blade
 85 48|    zachwycająca, że potrafiła na tak długo przywiązać do siebie księcia.
 86 48|      stanowiło prawdziwe nomen-omen. Długo w jednym z biur miejskich
 87 51|             mieszkania. Nie musiałem długo czekać, by znalazło się
 88 51|              odprowadził na stronę i długo wiódł z nią cichą rozmowę.
 89 51|           Santarez na koniec tarasu, długo z nią rozmawiał, po czym,
 90 53|          Zastaliśmy bramę zamkniętą, długo dzwoniliśmy i wołaliśmy,
 91 54|          pozdrowił. Sąsiedzi, aby go długo nie zatrzymywać, spieszyli
 92 54|           Położył kopertę na stole i długo się w nią wpatrywał.~Wieczorem
 93 55|       broniła ci z nią rozmawiać tak długo, jak tylko sam zechcesz.
 94 56|            bieli, z lampą w ręku, że długo spoglądała na dziecko, pobłogosławiła
 95 56|           ręku, zbliżyła do kolebki, długo spoglądała na dziecko, pobłogosławiła
 96 56|           może uwolnić. Gdy człowiek długo nie przystępuje do sakramentów,
 97 56|       śledzić i dowiedziałem się, że długo klęczałeś przy konfesjonale.
 98 60|           zaś zapuściłem się w góry. Długo nie mogłem rozpoznać drogi,
 99 60|            do powstania w Katalonii.~Długo rozmawialiśmy o tym przedmiocie,
100 62|            się złota. Stan ten trwał długo, nareszcie Zegrysowie i
101 63|      żądaniom, dlatego też nie zabaw długo.~Podziękowałem mojej dobrej
102 66|           czynienia.~Musieliśmy dość długo zatrzymywać cię między nami