Dzien

 1 1 |          zdobiła mozaika do wysokości człowieka, sufity zaś pokrywały wspaniałe
 2 5 |              ucieszony widokiem braci człowieka, który mi wyświadczył tak
 3 5 |       przypadkiem mój sztylet w ciele człowieka zamordowanego na drodze
 4 5 |              w lesie, jak przystoi na człowieka honorowego, ale nigdy nie
 5 6 |            patrzeć na bogato ubranego człowieka.~Bez wątpienia zemsta musi
 6 6 |         pozwolić, dam wam poznać tego człowieka, którego pamięć wiecznie
 7 7 |               zbyt krótkie są w życiu człowieka. Przepędziliśmy tu trzy
 8 7 |              zasłony łóżka i ujrzałem człowieka wspaniałej postawy, ubranego
 9 8 |             zaś spostrzegłem jakiegoś człowieka, którego także wziąłem za
10 9 |                ujrzeliśmy wchodzącego człowieka, chudego i wybladłego, którego
11 9 |               lękam się pogróżek tego człowieka, zaraz wam powiem, że jest
12 10|          szatan jest wiecznym wrogiem człowieka i że aby mu zaszkodził,
13 12|              de Avadoro i uchodził za człowieka najpoważniejszego i najbardziej
14 12|        zaręczyć, że nie było na ziemi człowieka więcej niestałego ode mnie.
15 12|       atrament. Kotły te są wysokości człowieka, możesz więc domyślić się,
16 12|           abyście mnie nie uważali za człowieka łatwowiernego lub zabobonnego.
17 13|               Wybrałem spomiędzy nich człowieka, który miał powszechnie
18 13|         Niebawem spostrzegłem młodego człowieka przyzwoitej postaci z kilku
19 15|           ponieważ nie zaślubię nigdy człowieka waszego wyznania, mogę więc
20 15|        przyjemni.~Obym tylko znalazła człowieka z czułym sercem, niczego
21 16|            Zaniechaj zamiaru poznania człowieka, który ocalił ci życie,
22 18|              istocie bowiem znalazłem człowieka leżącego między dwoma wisielcami.
23 18|           kobiety zainteresowanie dla człowieka, który nigdy nie miał posiadać
24 19|      cokolwiek dotyczy takiego jak on człowieka, ma prawo do pilnej mojej
25 19|              Wyobraźcie sobie młodego człowieka, którego znakomite zdolności
26 19|         następnie tego samego młodego człowieka zakochanego w osobie równego
27 19|            jej oczach zasługę młodego człowieka.~Przez cały czas balu Karlos
28 21|              na oddalonym wierzchołku człowieka, który szedł z niezwykłym
29 21|            między mułami tego młodego człowieka i jego towarzysza. o którym
30 22|               mieszkanie u prywatnego człowieka.~Mój dziad, widząc człowieka
31 22|          człowieka.~Mój dziad, widząc człowieka jadącego do Jerozolimy,
32 22|               na zwiady do Jerozolimy człowieka wiernego i pojętnego.~Po
33 23|           zostawiłem w Ceucie żadnego człowieka naprawdę godnego politowania,
34 23|                ujrzeliśmy wchodzącego człowieka mniej więcej trzydziestoletniego,
35 23|            opuścić Francję za zabicie człowieka w pojedynku i że prosi nas
36 24|            żadnej nauki nie pragnę od człowieka tak źle wychowanego. Ojciec
37 24|               znowu kształcić mnie na człowieka światowego i kazał mi okręcać
38 24|           twego ojca jako bogobojnego człowieka; słyszeliśmy także różne
39 24|           tego dawny stan niewinności człowieka. Są oni na pierwszym stopniu
40 25|         dźwignię wszystkich czynności człowieka, z tym wszystkim jednak
41 25|           Spotkawszy na swojej drodze człowieka lekceważącego własny interes,
42 26|               jak sobie tylko możecie człowieka wyobrazić, na wszystkich
43 26|         zwróciła moją uwagę na zalety człowieka, do którego nigdy nie mogę
44 26|     dla-czegóż nie jest on podobny do człowieka, którego ukochałam? dla
45 26|                Cygan zaś, wyprawiwszy człowieka, który go zatrzymywał, tak
46 27|           życia poznałam tego zacnego człowieka.~Przepędziłam młodość w
47 28|             zamordowałem przyjaciela, człowieka, który tobie i mnie życie
48 28|           Zaklinam cię, uznaj mnie za człowieka z honorem. Van Berg rzucił
49 31|            balkon, na którym ujrzałem człowieka poważnej postaci, palącego
50 32|              leżącego przede drzwiami człowieka, który zdawał się jeszcze
51 32|               mój ojciec zabijał tego człowieka. Ojciec przesiedział sześć
52 32|               na świecie tak nędznego człowieka, który by nie był w stanie
53 33|         istocie, ujrzałem za drzwiami człowieka dość porządnie ubranego,
54 34|              użyłeś do oddania mi ich człowieka, którego zuchwalstwo, jak
55 34|            usłyszysz, że jestem córką człowieka równie bogatego jak twój
56 35|              oczach każdego myślącego człowieka. Wiara moja, śmiem to utrzymywać,
57 35|           jednak spostrzegłem w łóżku człowieka, który wpatrywał się we
58 36|      uchodzący za najnieznośniejszego człowieka w całym Madrycie.~Gdy to
59 37|               ścisłego połączenia się człowieka ze Stwórcą. Nie przemawia
60 37|               w pewnej części dziełem człowieka, gdyż to, co uważa się w
61 38|             Gdybyśmy sobie wyobrazili człowieka, który przez długi czas
62 39|     zyskiwałem coraz większy szacunek człowieka. który byłby mnie zamordował,
63 39|             nie jest to bowiem w mocy człowieka. Od Arystotelesa powszechnie
64 39|           organizmu zbliżające się do człowieka i wykazujące mniejszą lub
65 40|          uwagę, spostrzegłem jakiegoś człowieka, należącego do karawany,
66 41|            tylu latach znowu spotykał człowieka, który w młodości mojej
67 41|           żadnego obowiązku uczciwego człowieka, mogę zatem śmiało przyznać
68 41|             że zwraca swoje zapały do człowieka, który żadnym sposobem nie
69 45|               czternastu lat, która u człowieka umiarkowanego wynosiła 109/
70 45|           Natomiast w 42 roku życia u człowieka umiarkowanego dzielność
71 47|         okupić szczęście tego młodego człowieka, któremu zadałem tyle cierpień.
72 47|          chęcią przyjąłem zaproszenie człowieka, do którego coraz silniej
73 47|           Ineza jest tutaj, u młodego człowieka, którego kocha nad życie.
74 49|               szczególną właściwością człowieka, pierwszy tom poświęcił
75 49|         Następnie z myśli wewnętrznej człowieka przechodząc do pojęć, jakie
76 49|          żegludze.~Po czym, traktując człowieka znowu jako jednostkę wchodzącą
77 49|    przechodzącą siły umysłowe jednego człowieka. Nie ulega jednak wątpliwości,
78 49|              kierunkach granic wiedzy człowieka.~Hervas podołał tomu wszystkiemu
79 50|         uznania Stwórcy.~Co się tyczy człowieka i zwierząt, przyznawał początek
80 50|            ciała mego ojca i jakiegoś człowieka siedzącego naprzeciw mnie,
81 52| współwinowajcą jej ojca.~Wystaw sobie człowieka, którego duch i ciało zniewieściały
82 52|            zastałem w ogrodzie, prócz człowieka siedzącego na oddalonej
83 54|               jakiegoś nie znanego mu człowieka, który przyniósł podobne
84 54|               Toledo, skąd spostrzegł człowieka dość przyzwoicie ubranego,
85 55|              pobytu na Malcie. Śmierć człowieka ambitnego zawsze wielkie
86 56|             Cóż za chwila dla młodego człowieka!~Gdy Cygan domawiał tych
87 57|            ten sam order na piersiach człowieka, którym najbardziej pogardzałem,
88 58|              są niezbędne dla każdego człowieka chcącego trudnić się sprawami
89 58|          rządu i muszę słuchać plotek człowieka, którym pogardzam. Z drugiej
90 59|           głównym placu, spostrzegłem człowieka, którego chód raz wolny,
91 61|           pogańscy przyjęli mnie jako człowieka przeznaczonego na ich naczelnika
92 61|         błyskała żyła złota objętości człowieka. Kruszec był ciemnożółty
93 63|     wystawiony. Spostrzegłem jakiegoś człowieka, siedzącego na zwaliskach
94 63|              wyżywić wstrzemięźliwego człowieka, a tacy składają tameczny
95 64|            Bezustanne spojrzenia tego człowieka wprawiały mnie w niewypowiedziany
96 65|             naszych jaskiń przysyłali człowieka odważnego, mądrego, znającego