Dzien

 501 9    |            wrażeniom niezwykłego widoku. Nie tyle smutek mnie ogarnął,
 502 9    |                 je rozumiałem; nareszcie nie śmiałem już o nich myśleć
 503 9    |             myśleć z obawy, abym całkiem nie postradał rozumu. Nadzieja
 504 9    |                mięsiwa i suchych owoców; nie było jednak mięsa zwierząt
 505 9    |           igraszką baalimów, nad którymi nie posiadamy żadnej władzy.
 506 9    |                że poprzysiągłem na honor nie wspominać przed nikim o
 507 9    |              drugi zaś Zibeldą, wszelako nie możemy dotąd przeniknąć
 508 9    |                jak we wszystkich innych, nie można wszystkiego wiedzieć.~
 509 9    |          dziewczynę, aby mi więcej o tym nie wspominała. Natenczas spojrzała
 510 9    |         zrozumieć to, czego umysł ludzki nie jest w stanie pojąć. Ja
 511 9    |                  jest w stanie pojąć. Ja nie jestem stworzona do tych
 512 9    |            przejdzie w znak Panny, wtedy nie będzie już czasu i spełni
 513 10   |                  odróżniał się od innych nie tylko wielką buławą ze srebrną
 514 10   |                 frędzlami, jakich zwykle nie widać u pospolitych Cyganów.
 515 10   |               ale zdawały się wcałe mnie nie spostrzegać. Następnie przywołały
 516 10   |             głowę ubrane po mauretańsku, nie mniej zachwyciły mnie w
 517 10   |          gospodarz miał klucze u siebie, nie mogłem więc zejść do Cyganek.
 518 10   |                  nawet rozmawiać z nimi, nie będąc wcale dostrzeżonym
 519 10   |                od tancerek. Ale to wcale nie były moje kuzynki. Wygląd
 520 10   |           wytłumaczyć, ale teraz sam już nie wiedziałem, czemu mam wierzyć.~
 521 10   |                 odpustami Ojca świętego. Nie tylko, że zabito tłuste
 522 10   |                  oświadczenia bynajmniej nie przypadły mu do smaku. Rozpustnik
 523 10   |                 nich kilka flaszek wina, nie troszcząc się wcale ani
 524 10   |          dziewcząt. Tym razem jednak nic nie wskórali; nie było żadnej
 525 10   |                 jednak nic nie wskórali; nie było żadnej kobiety na placu,
 526 10   |                  wino rozgrzało.~Mowa ta nie podobała się dwom przyjaciołom
 527 10   |             przyjaciołom Tybalda, którzy nie byli jeszcze tak zatwardziałymi
 528 10   |                  i że aby mu zaszkodził, nie potrzeba go zapraszać ani
 529 10   |                 i obróciła dokoła, jakby nie wiedząc, co z sobą począć.
 530 10   |                 ściskała go za rękę, aby nie upaść. Tybald ze swej strony,
 531 10   |               wielką ostrożnością, ażeby nie spłoszyć zwierzyny.~Tak
 532 10   |              zabłądzili w ulicach Lyonu. Nie użalał się jednak, gdyż
 533 10   |               Sombre Roche w Pirenejach. Nie widziałam tam żadnego ludzkiego
 534 10   |                biskajskim, którego wcale nie rozumiem. Na szczęście umiałam
 535 10   |              Sombre Roche, inaczej nigdy nie byłabym się nauczyła z dwiema
 536 10   |                powinnościach małżeńskich nie tłumacząc nigdy, co to jest
 537 10   |               innych rzeczach, ale nigdy nie chciała mi dać żadnego wyjaśnienia.
 538 10   |          zabawności mnie zapewniała, ale nie mogąc nigdy dojść do drugiego
 539 10   |                   Ale młody Tybald wcale nie wiedział, że dziewczę znajduje
 540 10   |                  robili to tak jak ja, a nie tak jak moja stara ochmistrzyni.~
 541 10   |                przebieg biesiady, o mało nie udusił się ze śmiechu.~-
 542 10   |                  ów młody człowiek?~Ach, nie śmiej się, senor; zapewniam
 543 10   |            zaprowadziła do karety, która nie była już tak zamknięta jak
 544 10   |                  wczorajsza, i gdyby noc nie była tak ciemna, byłabym
 545 10   |         przekonasz, jeżeli mały Murzynek nie zapomniał drogi, widzę bowiem,
 546 10   |                tym małym Murzynkiem. Ale nie sądzę, żeby ochmistrzyni
 547 10   |                 swojej siostry. Ponieważ nie mógł przysłać karety, którą
 548 10   |                  i stłukł latarnię; sama nie wiedziałam, co począć, gdy
 549 10   |                 dziewcząt na takie miano nie zasługuje.~- Jak to? Zdawało
 550 10   |                 więcej, że żadnej z nich nie kocham naprawdę - rzekł
 551 10   |                  się do niej i tak, sami nie wiedząc kiedy, zaszli na
 552 10   |          zawieszonym u pasa. Wnętrze jej nie miało w sobie nic z wieśniaczego
 553 10   |             Tybald na to wszystko jednak nie zważał, widział tylko Orlandynę
 554 10   |             wtedy dopiero spostrzegł, że nie jest to dziecko, jak zrazu
 555 10   |            przyniósł rzeczy, które wcale nie były brzydkie: wielki złocony
 556 10   |             spędzimy ten wieczór? Tybald nie wiedział, co na to odpowiedzieć.~-
 557 10   |            odmienne piersi! Przed rokiem nie byłoby jeszcze tej różnicy,
 558 10   |                 dziś moich wprost poznać nie mogę, takiej zmianie uległy.
 559 10   |                 to za frędzle?...~Tybald nie panował już nad sobą, poniósł
 560 10   |             Orlandyno, co to ma znaczyć?~Nie było już Orlandyny; Tybald
 561 10   |            ujrzał w jej miejscu okropne, nie znane mu dotąd kształty.~-
 562 10   |                 mu dotąd kształty.~- Jam nie Orlandyna - krzyknął potwór
 563 10   |           schwycił go zębami za gardło i nie pozwolił wymówić tego świętego
 564 10   |                 czym prędzej.~Z początku nie zrozumiano go, otworzono
 565 10   |                mocno mnie zadziwiły, ale nie chciałem tego pokazać i
 566 10   |              wisielców i że kto wie, czy nie jestem drugim Tybaldem.~
 567 10   |          Zadzwoniono na obiad. Kabalista nie przyszedł do stołu. Wszyscy
 568 10   |     roztargnionymi, może dlatego, że sam nie mogłem zebrać myśli.~Po
 569 10   |              Niepojęte Cyganki wcale się nie ukazały; tymczasem noc już
 570 11   |                Ach. mój ojcze, dlaczegóż nie uczyniłeś mnie podobną do
 571 11   |                książkę z biblioteki, ale nie mogłem długo czytać. Byłem
 572 11   |                im wspólne z wielu ludźmi nie mającymi żadnego wyobrażenia
 573 11   |           jakiegoś jeszcze nigdy w życiu nie kosztował. Nie potrzebujesz
 574 11   |             nigdy w życiu nie kosztował. Nie potrzebujesz obawiać się
 575 11   |         jakkolwiek z natury umiarkowany, nie umiał oprzeć się tym słodkim
 576 11   |                 Kocha cię kobieta, która nie może być twoją małżonką.
 577 11   |                 Apolloniusz.~- Dlaczegoż nie miałbym ożenić się z kobietą,
 578 11   |                 filozofskiego nic więcej nie posiadam. Wtedy Apolloniusz
 579 11   |            Tantala, które są, a przecież nie są?~- Widzieliśmy je w Homerze -
 580 11   |                odpowiedzieli - gdyż sami nie zstępowaliśmy do piekieł.
 581 11   |              jest tylko czczym mamidłem, nie zaś rzeczywistością. I ażeby
 582 11   |                  lub lamiami. Wiedźmy te nie tyle są chciwe uniesień
 583 11   |                ją męczyć, ale ten, wcale nie zważając na jej prośby,
 584 11   |                 że nareszcie wyznała, iż nie szczędziła wszelkich rozkoszy
 585 11   |          szatanem pożądliwości; wszelako nie pojmuję tych słów, które
 586 11   |     Apolloniuszowi. Przecież filozof ten nie był chrześcijaninem i nie
 587 11   |                nie był chrześcijaninem i nie mógł używać straszliwej
 588 11   |             Mniemam więc. że Apolloniusz nie tylko nie był w stanie wypędzić
 589 11   |                 że Apolloniusz nie tylko nie był w stanie wypędzić najmniejszego
 590 11   |         najmniejszego szatana, ale nawet nie miał żadnej władzy nad ostatnim
 591 11   |            których, jak wiecie, zupełnie nie znano za czasów pogańskich.~
 592 11   |                 bowiem, jakkolwiek widma nie było. wrażenie okropnego
 593 11   |             nadziei, że jaki nieznajomy, nie wiedzący o przerażających
 594 11   |                  wyobraźnia za daleko go nie uniosła i nie przedstawiła
 595 11   |                  daleko go nie uniosła i nie przedstawiła mu rzeczy wcale
 596 11   |             przedstawiła mu rzeczy wcale nie istniejących, przygotował
 597 11   |               brzęk łańcuchów;~pomimo to nie podniósł oczu, nie porzucił
 598 11   |             pomimo to nie podniósł oczu, nie porzucił pióra, uspokoił
 599 11   |           odwrócił się i ujrzał, że duch nie przestaje go wzywać, wstał
 600 11   |        gwałtownie, i wyszedłem na taras. Nie upłynęło pół godziny, gdy
 601 11   |              Cyganki, które jednak wcale nie były moimi kuzynkami. Jakkolwiek
 602 11   |             można domyślić się. że nigdy nie byłbym odgadł, że dirvanos
 603 11   |                 niekorzystne wieści? Czy nie lękasz się naszego towarzystwa?~
 604 11   |                 Wybacz, senor kawalerze, nie miałem zamiaru cię obrazić;
 605 11   |             dwoma wisielcami? - Jednakże nie zatrzymałem się na tej myśli:
 606 11   |               przekonaniem, że tym razem nie miałem do czynienia z wisielcami.~ ~
 607 12   |                 dostaniesz muła, jakiego nie znajdziesz w całej Hiszpanii,
 608 12   |             całej Hiszpanii, i ręczę, że nie poczujesz znużenia.~Ubrałem
 609 12   |                 zatrzymywałem się, by na nie spojrzeć, i znowu zdawało
 610 12   |                  już powiedziałem, wcale nie były podobne do moich kuzynek;
 611 12   |        przeczucie ostrzegało mnie, że to nie one należały do przygody
 612 12   |                 się senor, że bynajmniej nie urodziłem się śród Cyganów,
 613 12   |             siebie przez kilka miesięcy, nie chcąc widzieć nawet żadnego
 614 12   |                 odtąd nigdy własnowolnie nie opuścił żadnego przedstawienia.
 615 12   |            przechodzenia jedna za drugą. Nie czynił tego jednak, jak
 616 12   |                słowami. W razie gdy nikt nie ukazywał się w oknie naprzeciwko,
 617 12   |                  ziarenko kurzu, którego nie zgarnęła miotła służącej.~
 618 12   |                  swego pokoju, dopóki mu nie przyniesiono obiadu.~Po
 619 12   |               się w zegar, dopóki mu ten nie oznajmił godziny udania
 620 12   |                zaś przypadkiem tego dnia nie było przedstawienia w żadnym
 621 12   |                się tam w pewnych dniach, nie mieszając się jednak nigdy
 622 12   |                rozmowy. Jeżeli zasłabł i nie wychodził z domu, posyłał
 623 12   |                zabierał się do czytania, nie omieszkując szczerze poklaskiwać
 624 12   |             Ojciec bądź z obawy, abym mu nie przypomniał ukochanej osoby,
 625 12   |         mimowolną przyczyną, bądź też że nie życzył sobie, aby moje dziecinne
 626 12   |                  aby mnie nigdy do niego nie zbliżał. W tym samym jednak
 627 12   |                 mogę śmiało zaręczyć, że nie było na ziemi człowieka
 628 12   |              więcej niestałego ode mnie. Nie mogłem wytrwać nawet w mojej
 629 12   |       koczowniczych, popęd zaś do zmiany nie pozwalał mi pomyśleć o wybraniu
 630 12   |                  dość jednostajny, atoli nie muszę spoglądać zawsze na
 631 12   |                  się coraz nowych zajęć, nie zdoławszy wytrwać przy żadnym
 632 12   |                trzymała mnie przy sobie. Nie miała własnych dzieci i
 633 12   |               dobroci. Z drugiej strony, nie doznając żadnej przeszkody
 634 12   |             przeszkody w moich chęciach, nie sprzeciwiałem się życzeniom
 635 12   |                pieszczotliwy uśmiech, że nie miałem serca stawiać jej
 636 12   |                 upór, którego by kobieta nie umiała przezwyciężyć? Pani
 637 12   |               które nic złego w życiu mu nie uczyniło. Fra Geronimo dotrzymał
 638 12   |           obietnicy, wszelako mój ojciec nie mógł bez przerażenia pomyśleć
 639 12   |                przechadzka ta bynajmniej nie wchodziła w systematyczny
 640 12   |                 ojciec mój nigdy na krok nie odstępował. Wolał więc na
 641 12   |             mojej ciotce, która ledwo że nie umarła z radości.~Muszę
 642 12   |              atramentu; każdy wyznał, że nie ma czym pisać i na próżno
 643 12   |              Poszedł więc po tę książkę, nie mógł jej jednak od razu
 644 12   |          powodzeniem nowej sztuki i nikt nie chciał już słyszeć ani o
 645 12   |                go pilnie, albowiem guma. nie mając żadnego powinowactwa
 646 12   |                  odosobnione, ojciec mój nie miał nigdy sposobności wyświadczenia
 647 12   |             przedstawiały niedogodności. Nie można było jednocześnie
 648 12   |               powiem, że w całym mieście nie nazywano inaczej mego ojca
 649 12   |               się tyczy mojej ciotki, ta nie wątpiła, że jak tylko ojciec
 650 12   |            zamiarze, ostrzegł mnie, abym nie dotykał się niczego w pokoju
 651 12   |              ojciec, spostrzegłszy mnie, nie omieszka szalenie się we
 652 12   |                za frędzle szarfy, ażebym nie mógł wstawać i dotykać się
 653 12   |                  sądziłem bowiem, że nic nie będzie zabawniejszego, jak
 654 12   |                abym zeskoczył na ziemię. Nie mogłem oprzeć się tak wzruszającym
 655 12   |                  do mieszania atramentu, nie była rozbiła kotła na tysiąc
 656 12   |                 że znowu lękano się. bym nie postradał zmysłów. Mieliśmy
 657 12   |                  najwyższym uniesieniu - nie jestem babą i nie chcę inaczej
 658 12   |           uniesieniu - nie jestem babą i nie chcę inaczej podróżować
 659 12   |             Można domyślić się, że nigdy nie zdarzyła mi się sposobność
 660 12   |      przynajmniej na chwilę powagą swoją nie przerwał tych zalecanek.
 661 12   |           podróży, miało wdzięk, którego nie potrafię ci opisać. Powiem
 662 12   |                 który dotąd ani razu ust nie był otworzył, rzekł:~- Wszystkie
 663 12   |             byłbym rad, aby mi się nigdy nie zdarzyło nic gorszego, wszelako,
 664 12   |              zarazem strasznej, że dotąd nie mogę jej wymazać z pamięci.
 665 12   |                jakim sposobem smutek ten nie pozbawia mnie rozumu.~Podobny
 666 12   |               Podróżnik długo wahał się, nie wiedząc, co ma czynić, nareszcie
 667 12   |                  od głównych zatrudnień.~Nie chwaląc się, mogę wyznać,
 668 12   |                  Kopernika i Galileusza. Nie mówię wam tego w zamiarze
 669 12   |           przygodę, pragnę, abyście mnie nie uważali za człowieka łatwowiernego
 670 12   |                 nauką, do której nic się nie przykładałem, była teologia.
 671 12   |                wyjątkiem własnego kraju; nie chciałem narazić się po
 672 12   |                 wioski, której nazwy już nie pamiętam, położonej u stóp
 673 12   |            zewsząd uwijali się po morzu. Nie wiedziałem, jakim sposobem
 674 12   |                gdyby fałszywy wstyd mnie nie pohamował, byłbym niezawodnie
 675 12   |            okryty szkarłatnym płaszczem. Nie pozdrowiwszy mnie wcale,
 676 12   |                 się tak lękasz, i ażebyś nie wątpił o tym, co ci powiadam,
 677 12   |                 część, podczas gdy nowe, nie przewidziane okoliczności
 678 12   |              mnie w przepaść zwątpienia. Nie ma wątpliwości, że sam jestem
 679 12   |                 spoczynek; ale tym razem nie pokazała się żadna z moich
 680 13   |                 im, jak i ich zwierzętom nie wyrządzali żadnej krzywdy.
 681 13   |                Tym sposobem, pojmujecie, nie miałem się czego obawiać.~
 682 13   |              salernitańska. Wreszcie sam nie wiem. jaki fatalizm ciągnął
 683 13   |          przewodnik nazywał gospodą, ale nie poznałem tego bynajmniej
 684 13   |               jest zupełnie zrujnowany i nie zamieszkany, ale że wewnątrz
 685 13   |                 tym zamku, ale ja żadnej nie umiem na pamięć, gdyż jak
 686 13   |                na pochyłości góry. gdzie nie było żadnego schronienia.
 687 13   |                towarzyszów, ale żaden mi nie odpowiedział.~Błyskawice
 688 13   |              małej jaskini, która jednak nie dotykała żadnej ścieżki,
 689 13   |                 dotykała żadnej ścieżki, nie mogła więc być tą, o której
 690 13   |                ponieważ jednak pochodnie nie oświecały reszty budynku,
 691 13   |                oświecały reszty budynku, nie mogłem dostatecznie o nim
 692 13   |           pomyślałem, że kto wie, czy to nie jest sama księżniczka. Zauważyłem
 693 13   |            służby księżniczki.~Nic na to nie odpowiedziałem i weszliśmy
 694 13   |                   w pokojach księżniczki nie zobaczysz ani złota, ani
 695 13   |                  która jednak bynajmniej nie zakłócała wrażenia ogólnej
 696 13   |               tak długo się zastanawiał, nie skończymy nigdy.~Natenczas
 697 13   |                obszerne, wspaniałe łoże. Nie było tu widać ani lamperii,
 698 13   |                 drugie w razie, gdy upał nie dozwala zasnąć - odpowiedziała
 699 13   |           indyjskie muszle.~Na ten widok nie mogłem już powstrzymać oznak
 700 13   |                Proszę cię, panie Romati, nie wyrażaj się w ten sposób,
 701 13   |            boskim pałacu. Widzę, że pani nie masz zamiaru dotrzymywać
 702 13   |              towarzystwa. Z mojej strony nie odważę się sam zasiąść,
 703 13   |          księżniczka Monte Salerno - ale nie przerywaj mi.~- Książę Monte
 704 13   |             twoich, pani? - zawołałem.~- Nie przerywaj mi pan, już cię
 705 13   |              przysłała mi inne, ale i te nie mogły długo ze mną wytrzymać.
 706 13   |          widywałam, ale oboje Spinaverde nie opuszczali go na chwilę.
 707 13   |                 jest na moje usługi i że nie ma dość srogiej kary dla
 708 13   |            srogiej kary dla tych, którzy nie chcą mi być posłuszni.~Pewnego
 709 13   |             kolei i zapewniłam, że nigdy nie będą ani szczypane, ani
 710 13   |         poczynały lub ośmielały się mnie nie słuchać, nigdy się na nie
 711 13   |                nie słuchać, nigdy się na nie gniewałam.~- Ależ pani -
 712 13   |                  czy te młode dziewczęta nie były przebranymi chłopcami.~
 713 13   |            Romati, prosiłam cię, abyś mi nie przerywał - i po tych słowach
 714 13   |                  był ujmującej postaci i nie mogę zaprzeczyć, że uczynił
 715 13   |                   już cię prosiłam, abyś nie używał więcej tego wyrażenia -
 716 13   |            sklepienia, których końca oko nie mogło dojrzeć.~Natenczas,
 717 13   |                  dojrzeć.~Natenczas, sam nie wiem dlaczego, znowu wzięła
 718 13   |                jeszcze trzy inne. Wtedy, nie mając nadziei wyjścia zwycięzcą
 719 13   |             pamiętaj, abyś nigdy w życiu nie zapomniał tego, co tu widziałeś.~
 720 13   |                 aż do kości i zemdlałem.~Nie wiem, jak długo zostawałem
 721 13   |                przeor rzekł:~- Synu mój, nie patrzałeś, czy księżniczka
 722 13   |               patrzałeś, czy księżniczka nie zostawiła ci jakich znaków
 723 13   |             środku rzeczonych zwalisk...~Nie pamiętam już końca bulli,
 724 13   |             smutne wrażenie, którego nic nie zdoła wy-mazać. Nadto ręka
 725 13   |               zawracały mi głowę i nigdy nie zdołałem zupełnie się z
 726 13   |                   rzekłem na to - czyliż nie dałeś mi do zrozumienia,
 727 13   |                  przeklętych straszydeł; nie wiedziałem, czy to upiory,
 728 14   |                 znowu wziąłem strzelbę i nie pojmuję, jakie nieszczęsne
 729 14   |                jednakowoż widok, którego nie mogłem zasłonić, wtrącił
 730 14   |           przywróciłem do zmysłów.~Nigdy nie byłbym się odważył zapytać
 731 14   |                  dla mnie zgubne skutki. Nie chciałeś opowiedzieć nam
 732 14   |                  nieśmiertelności. Dotąd nie mogę jeszcze wytłumaczyć
 733 14   |               zdam ci z nich sprawę, ale nie zrozumiałbyś mnie, gdybym
 734 14   |                zrozumiałbyś mnie, gdybym nie zaczęła od początku mego
 735 14   |                 byłam tym przerażona, że nie mogłam ułożyć dwóch wierszy
 736 14   |                  Przyrzekłam mu poprawę, nie myśląc jednak o dotrzymaniu
 737 14   |               ponieważ do tego czasu nic nie uczyniłam, wszedł do mnie
 738 14   |                mnie zgrozą; myślałam, że nie przeżyję pierwszego wyrazu,
 739 14   |                 straszliwe przekleństwo; nie powtórzę ci jego stów...~
 740 14   |             siebie i tak mówiła dalej;~- Nie słyszałam reszty mowy ojca,
 741 14   |           Zulejka, rozbierała mnie, sama nie wiedziałam kiedy. Po kilku
 742 14   |        zatrudnień, do których bynajmniej nie byłam stworzona, jak to
 743 14   |                  całą swoją duszę.~Dotąd nie miałam żadnego pojęcia o
 744 14   |             ofiarę, gdyż sama do niczego nie byłam zdolna. Ku wieczorowi
 745 14   |                tak roztargniona, że sama nie wiedziałam, co mówię. Spojrzenia
 746 14   |                  padł trupem u mych nóg. Nie będzie to cię dziwiło, gdy
 747 14   |                oprawa księgi i tym razem nie była bezskuteczna; rozwścieczone
 748 14   |                   że umieram z czczości, nie miałam zaś jeszcze żadnego
 749 14   |            dziewczynę, która nigdy dotąd nie opuściła swego domu rodzinnego,
 750 14   |                ręku straszliwą broń, ale nie byłam przyzwyczajona jej
 751 14   |               dobrze, senor Alfonsie, że nie jestem w stanie opowiedzieć
 752 14   |               się ze mną działo, a nawet nie mógłbyś tego zrozumieć.
 753 14   |                siły, ażeby osiągnąć cel, nie chcąc zaś przerywać moich
 754 14   |                owładnął mną sen, któremu nie mogłam się oprzeć.~Nazajutrz,
 755 14   |                  Obróciłam się, alem nic nie ujrzała; rzuciłam znowu
 756 14   |           przedstawił. Zjawisko to wcale nie było straszne. Widziałam
 757 14   |                   poza tym jednak niczym nie różnili się od mężczyzn.
 758 14   |                  pierścieniach na barki. Nie mówię już o rysach ich twarzy:
 759 14   |                zapytałem Rebeki.~- Wcale nie byli ubrani - odrzekła -
 760 14   |       przeznaczona jestem na małżonkę. - Nie mogłam wewnętrznie wstrzymać
 761 14   |                 rozproszyły moją bojaźń. Nie wiedziałam jednak, co im
 762 14   |               harmonię ciał niebieskich. Nie jestem dość obeznana z językiem
 763 14   |               lękając się więc, czym źle nie przeczytała, ukradkiem spojrzałam
 764 14   |             którego rozkoszach dotąd nic nie wiedziałam.~Brat kazał otworzyć
 765 14   |           zwierciadło. Spostrzegłszy, że nie jestem sama, kazałam je
 766 14   |         obyczajem strusia, że skoro sama nie widzę, nie będę widziana.
 767 14   |                 że skoro sama nie widzę, nie będę widziana. Położyłam
 768 14   |            Powinnam była ją zawołać, ale nie uczyniłam tego. Nie wiem,
 769 14   |                  ale nie uczyniłam tego. Nie wiem, jaka nieszczęsna płochość
 770 14   |               jednak jest mu przykro, iż nie przewidział tego, co się
 771 14   |                  w zwierciadło.~Brat mój nie znał rodzaju moich stosunków
 772 14   |              Thoamimami, ale widział, że nie jestem dla nich obca, bacząc
 773 14   |                smutkowi, lękał się, abym nie zaniechała rozpoczętych
 774 14   |               snu; zadrżałam na myśl, że nie zobaczę więcej moich półbożków
 775 14   |                  na jedenaście miesięcy, nie wiedząc nawet, jakie miejsce
 776 14   |              zajmuję w ich sercach i czy nie staję się zupełnie niegodna
 777 14   |                  ich oczach, o mało mnie nie spalił. Spuściłam wzrok
 778 14   |             opisy, często zacinałam się, nie mogąc zrozumieć słów poety.
 779 14   |                   których przyczyny sama nie potrafiłam określić.~Tymczasem
 780 14   |                 dowodzeniu, ponieważ zaś nie zwykł zmieniać zdania, chciał
 781 14   |                 ażeby mnie przekonać, że nie on, lecz ja byłam w błędzie.~
 782 14   |               Venty. Następnie brat mój, nie potrzebując już Nemraela,
 783 14   |           powrócić do Venty i na krok go nie odstępować. Poleciał i wkrótce
 784 14   |                silniejsza od jego potęgi nie pozwoliła mu przedrzeć się
 785 14   |            siebie, które mi dowiodły, że nie jesteś ka-balistą. Ojciec
 786 14   |                 memu zadziwieniu, że sam nie wie, z jakiego rodzaju duchami
 787 14   |            zaklęcia. Wszystko na próżno: nie mogliśmy niczego dowiedzieć
 788 14   |                objaśnienia, ale - wierny nie wiem jakiemu tam słowu honoru -
 789 14   |           jakiemu tam słowu honoru - nic nie chciałeś powiedzieć.~Natenczas
 790 14   |            ulatywać przede mną, wszelako nie obrał najkrótszej drogi.
 791 14   |               jego nieposłuszeństwo, ale nie zwracałam na nie zbytniej
 792 14   |   nieposłuszeństwo, ale nie zwracałam na nie zbytniej uwagi. Północ była,
 793 14   |                 stopnia, że w tej chwili nie mogę ci powiedzieć, czy
 794 14   |                 uznawszy, że w gospodzie nie ma ani duchów, ani szatanów,
 795 14   |                  że żadna muzyka ziemska nie może iść w porównanie z
 796 14   |              rozkoszne doznania, których nie umiałabym ci opisać. Długo
 797 14   |               jeść bez ceregieli, że zaś nie było wody, napiłam się wina.
 798 14   |               szaloną wesołość. Jednakże nie dałam się obłąkać tym pozorom:
 799 14   |                  który dotąd się jeszcze nie był odezwał - nie jesteśmy
 800 14   |                jeszcze nie był odezwał - nie jesteśmy wcale Turkami,
 801 14   |                  możesz-że tak długo nas nie poznawać? Jestem Polluks,
 802 14   |                  przekonywa mnie, że nic nie straciłam z tego, com powinna
 803 14   |           zjawiskami. Boskie bliźnięta 1 nie jestem godna waszej miłości.
 804 14   |                do tych ostatnich, jeżeli nie są szatanami, to bez wątpienia
 805 14   |                 i o znakach niebieskich, nie mogłem wynaleźć żadnego
 806 15   |                 rozmowę. Odwróciłem się, nie chcąc im przerywać, ale
 807 15   |             udaliśmy się na przechadzkę, nie odzywając się do siebie.
 808 15   |              czynię ci zwierzenie, które nie będzie dla ciebie obojętne,
 809 15   |                obdarzyć? Czyż i bez tego nie jesteśmy wszyscy nieśmiertelni?
 810 15   |              wszyscy nieśmiertelni? Czyż nie mamy złączyć się razem w
 811 15   |                 z prawdziwym małżonkiem, nie zaś z gwiazdami. Chcę być
 812 15   |              Zaczeka więc, dopóki słońce nie wejdzie w znak Panny, i
 813 15   |               nazywały Eminą i Zi-beldą. Nie chciał sam zadawać ci względem
 814 15   |              pytań, utrzymuje bowiem, że nie wiesz więcej od niego. Dzisiejszego
 815 15   |                  się w kołdrę, ażeby nic nie widzieć, i wkrótce zasnąłem.~
 816 15   |                  zakryte nieco chmurami, nie paliło nas zbyt silnie i
 817 15   |                wziąć za ciotkę Dalanosę, nie tak dla podobieństwa rysów,
 818 15   |                  coś pocieszającego, ale nie wiedząc, jak zacząć, zajadałem
 819 15   |                  ten widok mało mi serce nie pękło; rzuciłem się na szyję
 820 15   |           zapytała o przyczynę tych łez. Nie wiedząc, dlaczego płakaliśmy,
 821 15   |            wiedząc, dlaczego płakaliśmy, nie umiałem jej na to odpowiedzieć.
 822 15   |           płakałem bez żadnej przyczyny, nie mogła wstrzymać się od śmiechu.
 823 15   |                   jak szlochały razem, i nie pokazały się, aż przy wieczerzy.~
 824 15   |                wieczerzy.~Biesiada nasza nie była ani długa, ani wesoła.
 825 15   |           pięknego chłopca, z tej strony nie mam mu nic do zarzucenia,
 826 15   |                się, zauważywszy, że pani nie znajdujesz w tym nic nagannego.
 827 15   |               nagannego. Bez wątpienia - nie mam żadnego prawa... ale
 828 15   |                  się zaplątała, że nigdy nie byłaby wybrnęła z kłopotu,
 829 15   |                sam czas jej przerywając, nie była rzekła:~- Tak jest,
 830 15   |                 zamilczeć, ale widzę, że nie przystoi, abym ukrywała
 831 15   |                szlacheckich domów, które nie były zamożniejsze od naszego.
 832 15   |             więcej, gdyż to wszystko nic nie kosztowało. Fabrykanci sukna
 833 15   |                  wystawnie, ale ponieważ nie byliśmy w stanie ich naśladować,
 834 15   |                bynajmniej me zwracała na nie uwagi. Siostra moja prawie
 835 15   |                swoim pokoju, ja zaś, aby nie okazać się niegrzeczną,
 836 15   |          konieczny obowiązek, od którego nie mogłam się uwolnić, wszelako
 837 15   |                 mówiono, nazajutrz żaden nie byłby powrócił. Nie pobłażaliśmy
 838 15   |                żaden nie byłby powrócił. Nie pobłażaliśmy nikomu; rozmowy
 839 15   |                  miłości i potem nic już nie słyszałam. Wychodząc z pokoju,
 840 15   |                 drzwiami. Udałam, że nic nie widzę, ale przy wieczerzy
 841 15   |             Powód wygnania, jak widzisz, nie był nader zaszczytny, wszelako
 842 15   |              zrozumienia, że księżniczka nie była obojętna na jego oświadczenia.~
 843 15   |                  śpiewania i tańca. Nikt nie był dość niegrzeczny, aby
 844 15   |             ostatnie talenty, byki tylko nie okazywały tak wykwintnego
 845 15   |                  Powiedziałam ci już, że nie prowadziliśmy domów otwartych,
 846 15   |           odpowiedziała, że dotąd żadnej nie dała pierwszeństwa.~- Pani -
 847 15   |               barwą.~Moja siostra, wcale nie przyzwyczajona do podobnych
 848 15   |                do podobnych grzeczności, nie wiedziała, co ma na to odpowiedzieć.
 849 15   |                 z odwiedzinami, o niczym nie mówił, jak tylko o piękności
 850 15   |                 czarnym jedwabiem. Odtąd nie usłyszeliśmy więcej tkliwych
 851 15   |                 Se-gowii, zwyczaj, który nie pozwalał często przyjmować,
 852 15   |               nam ten zaszczyt. Ponieważ nie otrzymał godności granda,
 853 15   |                  koncertach.~Ta wyższość nie czyniła jeszcze zadość dumie
 854 15   |                  zawrócił głowy i jeżeli nie zniszczył, to przynajmniej
 855 15   |             słusznie począł się gniewać. Nie uznawał za stosowne, aby
 856 15   |          nadeszła dla biednego hrabiego.~Nie będę wdawała się w opis
 857 15   |            Wiadomo jednakże, że szlachta nie potyka się tak, jak ludzie
 858 15   |               Ażeby to się powiodło, byk nie może być złośliwy. Tymczasem
 859 15   |          Rovellas był już w szrankach i. nie było sposobu wycofania się.
 860 15   |                  wycofania się. Udał, że nie spostrzega grożącego mu
 861 15   |            mylnych obrotów, które jednak nie oszukały nieznajomego, nareszcie
 862 15   |                  jeżeli do jutra nikt go nie podniesie, lękam się, by
 863 15   |                 podniesie, lękam się, by nie było za późno.~- Nie obawiaj
 864 15   |                  by nie było za późno.~- Nie obawiaj się - przerwałem -
 865 15   |                 i bądź pewna, że bogacza nie tak łatwo opuszczą; możesz
 866 15   |                 mówiła Żydówka - zresztą nie to mnie niepokoi; chciałabym
 867 15   |                     Alfonsie - odparła - nie wspominaj mi więcej o naukach
 868 15   |             wiedzieć, co sama usłyszę, i nie chcę znać innej nauki poza
 869 15   |                Bynajmniej, o nikim dotąd nie myślałam. Nie wiem dlaczego
 870 15   |                nikim dotąd nie myślałam. Nie wiem dlaczego wyobrażam
 871 15   |                 się spodobać, a ponieważ nie zaślubię nigdy człowieka
 872 15   |            czułym sercem, niczego więcej nie wymagam.~- Ależ - dodałem -
 873 15   |                 odraza do chrześcijan?~- Nie pytaj mnie o to, wiedz tylko,
 874 15   |               mnie o to, wiedz tylko, że nie mogę zmienić wiary, chyba
 875 16   |         dostaniemy. Czy liż na tej ziemi nie znajdujemy dość rozmaitych
 876 16   |               swemu panu na pomoc. Ranny nie dawał żadnego znaku życia;
 877 16   |                  zdrowie. Paź nasz długo nie powracał, nareszcie przyniósł
 878 16   |                 ocalenia moich. Z reszty nie mogę uczynić lepszego użytku,
 879 16   |          wyzdrowienie. Hrabia bynajmniej nie przyjął tej odpowiedzi za
 880 16   |               wybawcę Rovellasa. Mąż mój nie zwrócił na niego uwagi,
 881 16   |                 się, jak człowiek, który nie chce zawierać znajomości,
 882 16   |                    Więc to małżeństwo?~- Nie inaczej - odparła Manuela -
 883 16   |                dziewczyna. Nikt tu o tym nie wątpi; zaraz poznaliśmy,
 884 16   |                  zaraz poznaliśmy, że to nie są wieśniacy.~Mąż mój zapytał
 885 16   |             naprzeciwko były zamknięte i nie widzieliśmy więcej naszych
 886 16   |             Elwiry i wesele odbyło się z nie widzianym dotąd przepychem.~
 887 16   |              jakiegoś współzalotnika. że nie wiedział, iż Elwira miała
 888 16   |                 i że w takim razie nigdy nie byłby pojął jej za żonę.
 889 16   |               Dobrze je spostrzegła, ale nie wiedziała, czemu tę nagłą
 890 16   |                Hrabia oświadczył jej, że nie chcąc zakłócać jej spokoju,
 891 16   |                 dawały mi pierwszeństwo; nie będziesz ich jednak podzielała,
 892 16   |          podzielała, gdyż się już więcej nie zobaczymy. Wszelako zapewnię
 893 16   |               zapewnię twój los, chociaż nie przyznam dziecka, które
 894 16   |              nosisz w twym łonie.~Elwira nie doczekała końca tego pisma
 895 16   |                  ja zostałam przy życiu, nie Pojmuję, ale sądzę, że nadmiar
 896 16   |              moją siostrę, a że poza mną nie miała nikogo na świecie,
 897 16   |            dobrze wiedziano, że Rovellas nie przyznał dziecka mojej siostry.
 898 16   |                 siostry. Cały mój dochód nie byłby wystarczył na opłacenie
 899 16   |               gdy ulica była już pusta i nie miałem świadków mojej śmiałości.~
 900 16   |                niekiedy na tę, do której nie ośmieliłem się nigdy przemówić,
 901 16   |                   na które wszakże nigdy nie byłbym się poważył podnieść
 902 16   |                zbawienie - nikogo innego nie pojąć za żonę, jak tylko
 903 16   |                to dostateczny do-wód, że nie jest ona moją córką. Na
 904 16   |                  oczach, raczej z ciebie nie dobył wnętrzności? Twój
 905 16   |       Zatrzymałam kobietę, która miała o nie pierwsze starania, zresztą
 906 16   |                 lat - obym nigdy w życiu nie doznała była nieszczęśliwszych.~
 907 16   |               Będzie miała Elwira jeżeli nie męża, to przynajmniej opiekuna.
 908 16   |               córce boskiej Elwiry. i że nie tylko nie jest winien podobnego
 909 16   |           boskiej Elwiry. i że nie tylko nie jest winien podobnego zapomnienia,
 910 16   |                  będzie trwał długo, ale nie śmie przyśpieszać jego biegu,
 911 16   |              poślubić moją siostrzenicę, nie wypada więc, ażeby dla własnej
 912 16   |                  Poznałam. że don Sancho nie odstąpił od swego zamiaru.~
 913 16   |                 każda po osiem pistolów, nie chcąc powiedzieć, od kogo
 914 16   |         wicekróla, ale przez delikatność nie chciałam przyjąć ani nawet
 915 16   |                  tajemnicy, ale ponieważ nie ma rzeczy. której by ludzie
 916 16   |                 rzeczy. której by ludzie nie odkryli, dowiedziano się
 917 16   |               mojej siostrzenicy i odtąd nie nazywano jej inaczej jak "
 918 16   |          myślałam o rozłączeniu ich. ale nie wiedziałam, co począć z
 919 16   |         doskonale i kryli przede mną, co nie przychodziło im z wielką
 920 16   |                 Elwirę w klasztorze, ale nie miałam na to dość pieniędzy.
 921 16   |               Okazuje się, że bynajmniej nie uczyniłam tego, com była
 922 16   |                  skrycie, że niczego się nie domyślałam.~Pewnego dnia
 923 16   |                 tych komedii. Udałam, że nie spostrzegłam niczego, ale
 924 16   |              Elwiry, ale na nieszczęście nie pomyślałam o oknie. Pewnej
 925 16   |                    żaden ksiądz się w to nie mieszał. Pobraliśmy się
 926 16   |       nieszczęśliwe dzieci - zawołałam - nie jesteście połączeni świętym
 927 16   |                świętym związkiem i nigdy nie możecie być nim połączeni.
 928 16   |                być nim połączeni. Czyliż nie wiesz, hultaju, że Elwira
 929 16   |              gwałtowna mnie ogarnęła, że nie miałam nawet sił czynić
 930 16   |                tak mnie już znudziła, że nie słuchałem, gdy zaczynano
 931 16   |               ani jego siostra wcale się nie pokazali. To sam na sam
 932 16   |             Zdawało mi się jednak, że to nie one, ale moje kuzynki zaszczyciły
 933 16   |         ziemianki, z tego w żaden sposób nie umiałem zdać sobie sprawy.~ ~
 934 17   |              Marią de Torres. Pandesowna nie dał się długo prosić i zaczął
 935 17   |              była kogo się poradzić, ale nie chciałam nikomu wyjawić
 936 17   |              złego. Przez dwa dni ciągle nie mogłam zatamować łez; trzeciego
 937 17   |                oświadczyć pani, że nigdy nie będę miał innej żony, prócz
 938 17   |                Pomimo całego zmartwienia nie mogłam wstrzymać się od
 939 17   |                  w drugiej ręce. Jeszcze nie ochłonęłam z zadziwienia,
 940 17   |                  łzy biednej dziewczyny? Nie chciałam zostawić mego syna
 941 17   |                 syna w domu z obawy, aby nie wzbudzić podejrzeń alkada
 942 17   |               alkada i proboszcza, nadto nie mogłam oprzeć się gorącym
 943 17   |                 Jeżeli moja siostrzenica nie zasługuje na to, aby być
 944 17   |          opieszałości? W istocie, gdybym nie była chrześcijanką, przeniosłabym
 945 17   |              chciałem krzyczeć.~- Cicho, nie podnoś głosu - szybko mi
 946 17   |          towarzyszyli nam od Villaca. ci nie będą mogli nas zdradzić.
 947 17   |                 Elwiry, ona zaś w twoje.~Nie miałem nic do zarzucenia
 948 17   |            bowiem, że kobiety w Kastylii nie są tak słuszne, jak Andaluzyjki.~
 949 17   |                ale marszałek, wcale tego nie widząc, przykląkł na jedno
 950 17   |            litości, które wskazywały, że nie ma co, jak tylko poddać
 951 17   |            którego natury dobrze jeszcze nie pojmowałem. Byłem jednak
 952 17   |                jednak pewny, że wicekról nie ożeni się ze mną, nie pozostawało
 953 17   |           wicekról nie ożeni się ze mną, nie pozostawało ml więc nic
 954 17   |                  pocałował mnie w rękę i nie czekając odpowiedzi, wsadził
 955 17   |                 w dalszą drogę.~Gdy tak, nie zwracając na mnie zbytnio
 956 17   |              przypatrzeć mu się do woli. Nie był to już ten młodzieniec,
 957 17   |                  piszczał tak cienko, że nie można było powstrzymać się
 958 17   |                się tej chwili jak ognia. Nie potrzebowałem więc udawać
 959 17   |                 w istocie cały drżałem i nie śmiałem na chwilę podnieść
 960 17   |                nóg, zaklinając, aby mnie nie zdradzały, i przedstawiając
 961 17   |           wicekrólewską godność, ale jej nie znosi. Przebacz mi zatem,
 962 17   |                wszyscy dobrze wiedzą, że nie lubię żartować.~Po tych
 963 17   |                 ustała i nikt więcej się nie odezwał. Gdy obiad się skończył,
 964 17   |            oznajmił, że przez cały dzień nie będzie mnie widział, tajemnie
 965 17   |                domem. Głos jego, chociaż nie młodzieńczy, miał jednak
 966 17   |                  że wicekról i w Ameryce nie zaniedbywał muzyki.~Mała
 967 17   |               Elwirą uciekli w nocy i że nie wiadomo, co się z nimi stało.
 968 17   |               mnie, pomyślałem sobie, że nie mogę nic lepszego uczynić,
 969 17   |                do Hiszpanii. Ostatecznie nie wiem. co wszyscy przez cały
 970 18   |                 jaką ofiarę. Przechadzka nie była nadaremna, w istocie
 971 18   |             widząc jednak, że bynajmniej nie wraca do zmysłów, wziąłem
 972 18   |                 głowę. Nieznajomy nic mi nie rzekł; wtedy, zachęcony
 973 18   |             Cyganów, Przez cały ten czas nie mogłem wydobyć z niego ani
 974 18   |         rozsunięto się dla nieznajomego, nie pytając wcale, kim jest
 975 18   |          hiszpańskiej, którym nigdy nikt nie poważa się uchybiać.~Nieznajomy
 976 18   |               pole; wtedy, w obawie, aby nie zabłądził w zaroślach, pogoniłem
 977 18   |           sposobem, sprawił, że upadłem, nie zaś podwojenie mojej szybkości.
 978 18   |            szybkości. To jednak w niczym nie przeszkadza, że uważam cię
 979 18   |             dowodzenia. w istocie bowiem nie wiedziałem, czy prawdziwie
 980 18   |            potrzebuje zapewne spoczynku, nie należy dziś zatem nalegać
 981 18   |           odpowiedziała, że nic dla niej nie może być przyjemniejsze,
 982 18   |         marszałka z postawą skromną, acz nie bez godności, na której
 983 18   |          zmartwienia.~Tego dnia wicekról nie galopował już przy moich
 984 18   |                tylko z kilku postępków i nie domyślacie się ani ich powodów,
 985 18   |                  grenadczyków, którzy by nie przepędzili młodości swojej,
 986 18   |               przywilejów. Mężowie wcale nie są zazdrośni o ten rodzaj
 987 18   |                stosunków, gdyż w istocie nie ma o co być zazdrosnym,
 988 18   |                żadnego z tych zalotników nie przyjmują u siebie, gdzie
 989 18   |                 zwyczaj ten jednak wcale nie pociągnął mnie za sobą,
 990 18   |                  pociągnął mnie za sobą, nie dlatego, żeby miało mi zbywać
 991 18   |               dla człowieka, który nigdy nie miał posiadać jej osoby,
 992 18   |              zarazem:~- Pod tym względem nie zmieniłem dotąd uczuć i
 993 18   |                   że nieporównana Elwira nie pozwoli. by krew jej dzieci
 994 18   |              oświecony panie, racz nigdy nie wspominać mi o tych rzeczach,
 995 18   |                rzeczach, gdyż nic z tego nie rozumiem.~- Mocno ubolewam,
 996 18   |              mojej historii i przyrzekam nie wpadać więcej w podobne
 997 18   |                 jednak podobne mniemania nie mają w sobie nic pochlebnego,
 998 18   |                zauważyłyście, bynajmniej nie zgadzał się z moim sposobem
 999 18   |                przeszło dziś do Madrytu, nie było tam jeszcze wówczas
1000 18   |          czarownego miejsca przechadzki.~Nie miałem ani odpowiedniejszego