Dzien

1501 28   |              Dokazał cudów waleczności i nie tylko wyrwał nas z niebezpieczeństwa,
1502 28   |           najlepiej przystoi przyjaźni i nie można przekroczyć jej bez
1503 28   |              upijać; gdy zaś przypadkiem nie jestem pijany, gram w grę
1504 28   |                  do podobnych zwyczajów, nie sądzę, aby nasz związek
1505 28   |               chęci zysku, co bynajmniej nie wydawało się nam trudne.
1506 28   |        wystudzone jeszcze przed wiekiem, nie mogą nigdy wznieść się nad
1507 28   |            przysiągł na słowo honoru, że nie tylko wyda te pieniądze
1508 28   |      odpowiedział, że przysiągł wydawać, nie zaś rozdawać, i że poczucie
1509 28   |                poczucie własnej godności nie pozwala mu najmniejszej
1510 28   |                  uczynki; gra nawet w to nie wchodzi, gdyż mógł wygrać,
1511 28   |            wygrać, a pieniądze przegrane nie były wydanymi.~Tak trudne
1512 28   |                pomimo wszelkich usiłowań nie udało mu się wydać tysiąca
1513 28   |                chwilach, gdy mnie w domu nie było. Wiedziałem o tym i
1514 28   |        Wiedziałem o tym i bynajmniej się nie gniewałem, wyobrażałem sobie
1515 28   |             sławie. Do mnie żadna z nich nie doszła, książę posłyszał
1516 28   |                  do nóg, zaklinając, aby nie zapominała swoich obowiązków
1517 28   |           zapominała swoich obowiązków i nie widywała van Berga sam na
1518 28   |           widywała van Berga sam na sam. Nie wiem, co mu na to odpowiedziano.~
1519 28   |             zwrócenia go na drogę cnoty. Nie zastał go w domu. Powrócił
1520 28   |            przyjemności mych przyjaciół, nie zaś niegodziwców, którzy
1521 28   |                  się do tego, co do nich nie należy.~Kilka osób słyszało
1522 28   |                  wyrazy.~- Nigdy niczego nie odwołuję - odparł van Berg.
1523 28   |             rzekł:~- Zwyczajny pojedynek nie może załatwić tej sprawy.
1524 28   |            przysięgam, że jeżeli wygram, nie będę oszczędzał waszej książęcej
1525 28   |           szatana - zawołał - coś mi się nie wiedzie! Z kolei książę
1526 28   |             powszechnie sprawił. Księcia nie tylko Hiszpanie kochali,
1527 28   |               spokojnie w nim przebywać, nie lękając się przemocy świeckiego
1528 28   |                  wszelako oświadczył, że nie chce korzystać z tego przywileju.~
1529 28   |        postępowaniu pani de Val Florida. Nie pojmuję, jakim sposobem
1530 28   |          dowodzili, że to był pojedynek, nie zaś morderstwo. Rzeczy tak
1531 28   |                  dwunastu Flamandczyków, nie dla osądzenia księcia, ale
1532 28   |                 było przeciwnego zdania; nie usprawiedliwiali swego sądu,
1533 28   |                  opowiadaniu nic takiego nie usłyszę, co by mogło honor
1534 28   |               sama broń służyła dla obu, nie można przeto wymagać większej
1535 28   |                 większej równości. Kości nie były fałszywe, więc równowadze
1536 28   |                 sprawa była pojedynkiem, nie zaś morderstwem. Tak mi
1537 28   |            dzielnemu Flamandczykowi, ale nie myślano już ani o juncie,
1538 28   |                wypadków. Nauczył się, że nie wystarcza chcieć dobra.
1539 28   |                 zmiany w umyśle księcia. Nie tylko że odstąpił od porywów
1540 28   |                  Radzie zdawał się nigdy nie mieć własnego zdania i szedł
1541 28   |                 w Lizbonie. Wiedział, że nie wolno mu odmówić, przyjął
1542 28   |                 sekretarzem stanu.~Odtąd nie widziałem go więcej, ale
1543 28   |                słowa naszego naczelnika, nie mogę przecie schwytać w
1544 28   |        najmniejszego związku. W istocie, nie wiem, kto mówi, a kto słucha.
1545 28   |                całe opowiadanie.~- Wcale nie to chciałem powiedzieć -
1546 28   |                 go już na marach. Czyliż nie lepiej było zacząć od wojny
1547 28   |                się nad sztuką lekarską i nie zdziwiłbym się, widząc.
1548 28   |              mało zajmującym, gdyż nigdy nie można zgadnąć, co po czym
1549 28   |                 jeszcze nader młody i ze nie można było dość wydziwić
1550 28   |                księcia Medina Sidonia.~- Nie ma o czym mówić - rzekła
1551 28   |               Rebeka - gdyby twój ojciec nie był się pojedynkował z jedenastu
1552 28   |              Pomyślałem, że kto wie, czy nie mogłaby nam opowiedzieć
1553 29   |                przez kilka dni wcale się nie pokazała, a koszyk przynosiła
1554 29   |          podziemiu. Odpowiedziała mi, że nie mam innego wyjścia i że
1555 29   |                 list od księcia Sidonii. Nie czytał mi go ani też późniejszych,
1556 29   |           Sidonia. Nigdy dotąd nikt mnie nie prosił o poparcie i sposobność
1557 29   |                go widywałam, gdyż prawie nie wychodził z domu mego ojca.~
1558 29   |            szczery i otwarty, bynajmniej nie taił przyjemności, jakiej
1559 29   |             coraz ściślejsze. Wcale więc nie zdziwiłam się, gdy pewnego
1560 29   |                 rękę.~Odpowiedziałam, że nie żądam czasu do namysłu,
1561 29   |          uszczęśliwiłam, gdyż ojciec mój nie posiadał się z radości.
1562 29   |                pierwszego spomiędzy nas, nie dlatego, żeby twój ród był
1563 29   |          Eleonory de Val Florida, że już nie wspomnę o znanych powszechnie
1564 29   |             staraj się nigdy w niczym go nie obrazić.~Wyznałam ci, że
1565 29   |               słowem, jesteś szczęśliwa; nie potrzebujesz mnie, a moje
1566 29   |                 Chciałam ją zatrzymać.~- Nie - rzekła - moja obecność
1567 29   |              nieziemskiej szczęśliwości; nie trwał on długo, gdyż szczęście
1568 29   |                wielkie jak nasze zapewne nie może spotykać ludzi za życia.
1569 29   |             przez dwa lata w zamknięciu. Nie było to bynajmniej moim
1570 29   |               mężu. Śmiałam się z tego i nie zwracałam na to najmniejszej
1571 29   |                 błogosławiąc nas oboje i nie przewidując gorzkich chwil,
1572 29   |                  Nieba! - zawołałam - to nie jest złodziej, ale uczciwy
1573 29   |       powiedziała, że to syn Girony, ale nie przypominam sobie dokładnie.~
1574 29   |              zadziwieniem na Mencję, ale nie chcąc sprawić przykrości
1575 29   |              rzekłam - twoja matka nigdy nie wspominała przede mną twego
1576 29   |                od siebie. W żaden sposób nie mogłem odgadnąć przyczyn
1577 29   |                tubę do ust, zapytał, czy nie spotkaliśmy kogo w drodze,
1578 29   |               Mencję. Domyśliłam się, że nie chce się tłumaczyć w jej
1579 29   |                mogę wpaść w podejrzenie, nie przeszła mi nawet przez
1580 29   |                  zdawało mi się więc, że nie ma nic piękniejszego nad
1581 29   |                sprzeciwiał się temu, ale nie chciałem go słuchać i byłem
1582 29   |          Veracruz oznajmił memu ojcu, że nie wypada przyjmować syna do
1583 29   |          wszelkimi sposobami. Bynajmniej nie rozmiłowałem się w tych
1584 29   |                zwaliły się na mój umysł. Nie mogłem oprzeć się tylu nieprzyjaciołom
1585 29   |          trawiącej gorączki; co do mnie. nie uważałem się za chorego,
1586 29   |                  wcale przed mymi oczyma nie istniejące.~Ty to, pani,
1587 29   |            rozmarzonej mojej wyobraźni - nie taka, jaką dziś cię widzę,
1588 29   |                 miłość, której świat ten nie jest godny; pójdź do mojej
1589 29   |                  których widok wcale się nie przeląkłem, żadne bowiem
1590 29   |                  żadne bowiem cierpienia nie mogły iść w porównanie z
1591 29   |                  mego ojca. Od dawna już nie podobała mu się moja pobożność,
1592 29   |                 moja pobożność, wszelako nie ośmielając się otwarcie
1593 29   |             matki. Odpowiedziałem mu, że nie mam już rodziców na ziemi
1594 29   |              pani, ujrzeć, sam wcale się nie pokazując.~Tymczasem sami
1595 29   |                nieznajomi przechodzili i nie wiedziałem, co z sobą począć.
1596 29   |                 ale tym razem już nikogo nie ujrzałam.~Uwolniłam się
1597 29   |                zapewnili mnie, że książę nie powrócił jeszcze z Biskai.~
1598 29   |       Odpowiedziano mi. że już go w domu nie ma. W trzy dni potem, gdy
1599 29   |               rzekł umierającym głosem - nie mogę mówić, nie dają mi
1600 29   |                 głosem - nie mogę mówić, nie dają mi wody i język przysycha
1601 29   |                 tego samego miejsca, ale~nie widziałam skutku, gdyż straciłam
1602 29   |               które zdawały się o niczym nie wiedzieć; oznajmiły mi tylko,
1603 29   |                 miał odprawiać nowicjat. Nie znalazłszy go tam, pojechała
1604 29   |          postąpić; postanowiłem w niczym nie zaprowadzać odmiany. Będą
1605 29   |               trwało, dopóki córka twoja nie dojdzie szesnastu lat.~-
1606 29   |               grobie twojej matki, która nie była więcej warta od ciebie.~
1607 29   |               już moje serce, że mowa ta nie uczyniła na mnie większego
1608 29   |           dowiedziałam, od dwóch dni nic nie jadł. Filiżanka stała przed
1609 29   |                   aby prócz niego nikogo nie wpuszczano.~Udano się do
1610 29   |         Pojechano za nim, ale już go tam nie było, szukano go u wszystkich
1611 29   |             obowiązki krwawego trybunału nie do mnie należą, zostawiam
1612 29   |             własne dziecko, kto wie, czy nie stałabyś się okrutniejszą
1613 29   |         rozjuszonej tygrysicy.~Nic na to nie potrafiłam odpowiedzieć,
1614 29   |                  przy balsamowaniu ciała nie odkryto śladów trucizny,
1615 29   |              ciebie tu przyniesiono, aby nie wyprowadzać ich z błędu,
1616 29   |         ostrożności Girona dotąd jeszcze nie jest spokojna, mówi ciągle
1617 29   |            pragnie cię zatrzymać, dopóki nie poweźmie jakiejś stanowczej
1618 29   |                  Co do mnie, niczego się nie lękam, i jeżeli mnie powołają
1619 29   |                  go mojej miłości, nigdy nie mogłabym żyć z nim razem.
1620 29   |                 jest moja mała córeczka; nie lękam się o jej los. Odziedziczy
1621 29   |                tytuły i mnogie dostatki, nie potrzebuję więc troszczyć
1622 29   |                historię, i utrzymuje, że nie należy zostawiać cię w niepotrzebnych
1623 29   |                  ułożyłem już sobie plan nie tylko ucieczki, ale i całego
1624 29   |                 usychałem nad książkami, nie mogąc nigdy zadowolić moich
1625 29   |                  do upadłego - i nikt im nie przerywał tej rozrywki,
1626 29   |            tarzały się w piasku - i nikt nie zmuszał ich do mycia; rozbierały
1627 29   |                 w jakim się znajdowałem, nie mogłem wpaść na lepszą.~
1628 29   |                mi Girona. Zapytałem, czy nie lęka się, aby nie odkryto
1629 29   |         Zapytałem, czy nie lęka się, aby nie odkryto przypadkiem, że
1630 29   |             chłopca w podziemiu.~- Wcale nie - odpowiedziała - drzwiczki
1631 29   |               odchodzisz? - zapytałem.~- Nie mam czasu do stracenia -
1632 29   |      Dowiedziałem się, czego chciałem, i nie zatrzymywałem więcej Girony,
1633 29   |                która wyszła, i tym razem nie zamykając drzwi za sobą.
1634 29   |               powierzchowność moja wcale nie odpowiada stanowi, jaki
1635 29   |              spostrzegłem, że żadne inne nie wychodzi na tę stronę; nie
1636 29   |               nie wychodzi na tę stronę; nie było wysoko, mogłem był
1637 29   |               Zapytałem, czy przypadkiem nie wraca od senora Avadoro.~-
1638 29   |               wraca od senora Avadoro.~- Nie - odpowiedziała - idę od
1639 29   |               powiedziałem im, aby grali nie zwracając na mnie uwagi,
1640 29   |                  dokoła, czy kto za nimi nie idzie, po czym szybko przebiegły
1641 29   |              towarzystwie żadnej kobiety nie doświadczałem takiej przyjemności,
1642 29   |             wprawia mnie w kłopot. Dotąd nie znam nazwiska pani i muszę
1643 29   |            twojej uczciwości, gdybym się nie lękała skutków twego roztargnienia.~-
1644 29   |           skutków twego roztargnienia.~- Nie lękaj się, pani - przerwał
1645 29   |              pomimo najszczerszej chęci, nie będziesz w stanie go odmienić.~-
1646 29   |              umiesz dotrzymywać słowa, i nie wątpię, że jesteś równie
1647 29   |     niecierpliwością. Spodziewam się, że nie zawiedziesz położonego w
1648 29   |         nieznajomego, który wcale za mną nie zdążał. Postąpiwszy kilka
1649 29   |                 i spadzistość niewielka. Nie męczyłem się więc bynajmniej,
1650 29   |            Czarujące gnomidy, jeżeli się nie mylę, poznaję was po głosie.
1651 29   |                   poznaję was po głosie. Nie wolno mi rzucać szpady,
1652 29   |                 przekonało mnie, żem się nie pomylił. Zaprowadziły mnie
1653 29   |               odpowiedziałem - że Rebeka nie sprawiła na mnie żadnego
1654 29   |                 myślę, że już was więcej nie ujrzę. Chciano we mnie wmówić,
1655 29   |             duchami, wszelako nigdy temu nie dałem wiary. Wewnętrzny
1656 29   |                Serce moje bynajmniej was nie rozdziela, obie razem wspólnie
1657 29   |                od nas piękniejszych...~- Nie mówmy - rzekłem - o tych
1658 29   |              oświeca, jesteśmy teraz sam nie wiem w jakiej otchłani,
1659 30   |               trzydziesty~Obudziwszy się nie znalazłem już moich kuzynek.
1660 30   |             ciebie.~Zapytałem go, czy to nie są czasem podziemia Kassar-Gomelezu.~-
1661 30   |             podziemia Kassar-Gomelezu.~- Nie mylisz się, szlachetny nazarejczyku -
1662 30   |                 rzekł:~- Senor Alfonsie, nie jest mi obcym, że piękne
1663 30   |                 W istocie, nic w świecie nie może być ważniejsze. Człowiek
1664 30   |                  honoru, że nigdy nikomu nie wyjawisz tego, co tu zobaczysz
1665 30   |             służbie króla hiszpańskiego, nie powinienem dawać mego słowa,
1666 30   |             powinienem dawać mego słowa, nie dowiedziawszy się wprzódy,
1667 30   |           dowiedziawszy się wprzódy, czy nie ujrzę w jaskini rzeczy,
1668 30   |              gdzie jego władza nigdy się nie przedarła. Krew, z której
1669 30   |                  Zejdź tędy - rzekł - ja nie potrzebuję d towarzyszyć,
1670 30   |                  gdyby dane słowo honoru nie kładło temu nieprzezwyciężonej
1671 30   |               wieczerzy derwisz rzekł:~- Nie dziw się różnicy, jaką spostrzegasz
1672 30   |             urzędy. Żadnego z nich nigdy nie przypuszczono do naszej
1673 30   |                odpowiedzieć, ale derwisz nie dał mi wyrzec jednego słowa
1674 31   |               noce, ale nikt się do mnie nie odezwał, tak dalece przygotowania
1675 31   |                  Żyda Wiecznego Tułacza. Nie straciłem jeszcze mojej
1676 31   |                zbliżył się ku nam, Uzeda nie mógł powstrzymać się od
1677 31   |        Nieszczęśliwy wędrowiec nic na to nie odrzekł i tak zaczął mówić:~
1678 31   |         natchnieniach proroków, stąd też nie omieszkali tak zabudowywać
1679 31   |                   z świątynią, której by nie brakowało niczego, co by
1680 31   |               Żydzi, chociaż do słów ich nie przywiązywali wielkiej wagi,
1681 31   |                 też w żadnym Machabeuszu nie widziano Mesjasza, chociaż
1682 31   |                  nosili tytuł królewski, nie mówiono, że go przepowiedzieli
1683 31   |               ani mój dziad, ani Dellius nie myśleli już o przesiedleniu
1684 31   |                  pieczęcie i postanowili nie myśleć o tym, dopóki okoliczności
1685 31   |                 tym, dopóki okoliczności nie przybiorą przyjaźniej-szego
1686 31   |               dla nas brązową skrzynkę i nie pozwolił, iżby niegodziwiec
1687 31   |                 Moja matka, której połóg nie odbył się szczęśliwie, tylko
1688 31   |          pustynne okolice.~- Dlatego, że nie spotykam w nich ludzi -
1689 31   |                  odparł włóczęga - pewno nie byłbyś lepszy ode mnie.~-
1690 31   |                dalej swoje przygody.~Żyd nie odpowiedział ani słowa i
1691 31   |                 tej okoliczności i wcale nie wychodził z domu.~Tu jakiś
1692 31   |             Cygana, rzekła:~- Jeżeli się nie mylę, w chwili gdy nam przerwano,
1693 31   |              upewniwszy się, iż nikt ich nie śledzi, szybko przebiegły
1694 31   |                  was. Skoro was zobaczy, nie chcąc zapewne, abyście wiedziały,
1695 31   |                odwróciła się i jak gdyby nie naumyślnie uchyliła nieco
1696 31   |             jedną sztukę złota. Sumienie nie pozwalało mi jej przyjąć,
1697 31   |            pozwalało mi jej przyjąć, ale nie chcąc się zdradzić, musiałem
1698 31   |               nigdy nikt tak ich sowicie nie wynagradzał. Zaniosłem złoto
1699 31   |               pieniędzy. Oświadczyła, że nie tylko da nam tyle kasztanów,
1700 31   |              naszą czeredę, ja tylko jej nie podzielałem i po stanowiłem
1701 31   |                  nader powabnej postaci. Nie potrzebował uśmiecha.:~się,
1702 31   |          szkodziło u kobiet, gdyby każda nie była przekonana, że potrafi
1703 31   |              Urodziłem się szlachcicom i nie mogę podejmować się obowiązków
1704 31   |                żebracki, gdyż ten nikomu nie przynosi ujmy.~- Wyśmienicie -
1705 31   |                 przyznam się, że kuchnia nie jest tam najlepsza. Jeżeli
1706 31   |                 senora Avadoro, ale nikt nie umiał mi odpowiedzieć. Wtedy
1707 31   |            poszedłem dowiedzieć się, czy nie potrzebują moich usług,
1708 31   |                  że mogę go zaprowadzić. Nie znaleźliśmy nikogo w przedpokoju,
1709 31   |             zabrawszy głos, tak rzekł:~- Nie pojmuję, jakim sposobem,
1710 31   |              dowodzę, gdyż dotąd z nikim nie zaprzyjaźniłem się w Madrycie
1711 31   |         przyjacielem. Ale prawdę mówiąc, nie jestem równie stały w miłości.~-
1712 31   |                 Aguilar - ciągle jeszcze nie wyrzekłeś się tej lekkomyślności?~-
1713 31   |                 tej lekkomyślności?~- Ja nie - odpowiedział Toledo -
1714 31   |                lękam się, ażeby ona mnie nie opuściła. Kobiety madryckie
1715 31   |           aniżeliby sobie tego życzył.~- Nie rozumiem zupełnie twoich
1716 31   |                  rzekł Aguilar - zresztą nie ma w tym nic dziwnego, nasz
1717 31   |                czy za złamanie przysięgi nie czeka ich straszna kara
1718 31   |                  które dziś widziałem.~- Nie mogę ci tego zaprzeczyć -
1719 31   |                  czy jutro je zobaczę.~- Nie wątpię o tym, zwłaszcza
1720 31   |               tym, zwłaszcza jeżeli mgły nie będzie.~- Nie zaręczaj,
1721 31   |                jeżeli mgły nie będzie.~- Nie zaręczaj, gdyż, być może,
1722 31   |                zaręczaj, gdyż, być może, nie dożyję jutrzejszego dnia.~-
1723 31   |             przerwał Aguilar - ale nigdy nie wie, kiedy ostatnia chwila
1724 31   |                  rzekł Toledo - od dawna nie trzymałem już szpady w ręku
1725 31   |             jedynym człowiekiem, którego nie mogę prosić o wyświadczenie
1726 31   |        nieszczęsny spór z moim bratem?~- Nie inaczej, mój przyjacielu -
1727 31   |            odparł Aguilar - książę Lerma nie chciał zgodzić się na zadośćuczynienie,
1728 31   |                rzekł Aguilar - i dlatego nie chciałem widzieć się z tobą,
1729 31   |             zawołał Toledo - proszę cię, nie myśl wcale o moim nawróceniu.~-
1730 31   |             żołnierzem - rzekł Aguilar - nie umiem wygłaszać kazań, ale
1731 31   |           przekonany, że przyjaciel twój nie omieszka upewnić cię o istnieniu
1732 31   |                wyszedłem do przedpokoju, nie zamykając za sobą drzwi.
1733 31   |               Manzanaresowi, ale jeszcze nie doszliśmy do wielkiego mostu,
1734 31   |             Toledo poznał swego brata.~- Nie masz potrzeby iść dalej -
1735 31   |                 mu książę Lerma - jeżeli nie chcesz potknąć się o trupa
1736 31   |            czyśćcu i nowe to zapewnienie nie sprawiło na mnie nadzwyczajnego
1737 32   |             rzekł:~- Kochany Mardocheju. nie masz potrzeby się usprawiedliwiać,
1738 32   |            płomień tam, gdzie go jeszcze nie było.~O wschodzie słońca
1739 32   |                jakiś nieznajomy, którego nie mógł poznać po głosie, rzekł
1740 32   |                 Za to też przy śniadaniu nie zapomniano o mnie.~Zaledwie
1741 32   |               drzwi zamknięte. Wy jednak nie macie ani drzwi, ani domu,
1742 32   |            spodziewam się zatem, że mnie nie odepchniecie.~Stary Dellius,
1743 32   |               Stary Dellius, który nigdy nie omieszkał korzystać ze sposobności
1744 32   |                 moralnej nauki, rzekł:~- Nie ma więc na świecie tak nędznego
1745 32   |             nędznego człowieka, który by nie był w stanie wyświadczyć
1746 32   |          bliźniemu przysługi, równie jak nie ma tak potężnego, który
1747 32   |                  tak potężnego, który by nie potrzebował pomocy drugich.
1748 32   |                są zamknięte i że płomień nie zdołał przedrzeć się przez
1749 32   |           znaleziono kilka belek i desek nie uszkodzonych, złożono je,
1750 32   |              naszym szczęśliwym klimacie nie potrzeba więcej - najlżejszy
1751 32   |                więc można powiedzieć, że nie obawiamy się u nas takiej
1752 32   |                Winniśmy byli to wsparcie nie tylko głosowi Dolliusa,
1753 32   |           pięćset sztuk złota, a chociaż nie była to nawet trzecia część
1754 32   |                  zapewnił mnie, że ubogi nie powinien się niczego spodziewać
1755 32   |              mojego dzieciństwa.~Dellius nie zaniedbywał mego wychowania
1756 32   |                 mu się przymilać, dopóki nie zaczął mówić w te słowa:~
1757 32   |             zaledwie świtał i na ulicach nie było jeszcze nikogo. Kawaler
1758 32   |             służący będą się niepokoili, nie widząc go tak długo.~- Bynajmniej -
1759 32   |                   Uprzedziłem ich, żaden nie będzie na mnie czekał.~-
1760 32   |              Wyspowiadałoś się i zapewne nie odmówiono ci rozgrzeszenia.
1761 32   |                  twoim postępowaniu, ale nie widzę znowu potrzeby obarczania
1762 32   |                 głowę, postanowiłem więc nie opuszczać go ani na chwilę.~
1763 32   |                rozrywką.~Pierwszego dnia nie uskarżałem się na milczenie,
1764 32   |                 kamedułów, ale trzeciego nie mogłem już wytrzymać. Kawaler
1765 32   |              mając połamane ręce i nogi, nie może obejść się bez chłopca
1766 32   |             usług.~Odpowiedziałem mu, że nie mogę już dłużej znieść pobytu
1767 32   |              mymi towarzyszami, że malec nie śmiał dłużej mi się opierać.~
1768 32   |                za samego siebie. Kawaler nie odrzekł ani słowa, ale dał
1769 32   |                nader przykrym położeniu;~nie mógł poruszać żadnym członkiem
1770 32   |               postaci i właściwie nic mu nie dolegało poza tym, że potrzaskane
1771 32   |                zatrudnieniom kupieckim i nie myślał nawet o rozrywkach,
1772 32   |            teatru, w niedzielę zaś nigdy nie należałem do tych rozrywek,
1773 32   |                 na miasto i wcale prawie nie widując kobiet w domu, nic
1774 32   |          jedziesz do miasta, gdzie kupcy nie mają takiego znaczenia jak
1775 32   |            poważnie i przyzwoicie, ażeby nie poniżali stanu, który ich
1776 32   |                   Jest to błąd, w którym nie powinno się ich zostawiać,
1777 32   |              nasze dobre imię bynajmniej nie od tego zależy.~Po wtóre,
1778 32   |                  się po prostu "Suarez", nie zaś "don Lopez Suarez" -
1779 32   |                   tytuły żadnemu kupcowi nie dodają blasku; jego dobre
1780 32   |                 Zwyczaj ją upowszechnił, nie zabraniam ci więc nosić
1781 32   |     dotrzymywaniu zobowiązań, dlatego to nie chciałem, abyś brał lekcje
1782 32   |             czwartemu, wystawisz się już nie na gniew, ale na przekleństwo
1783 32   |                Idzie tu o to, abyś nigdy nie wchodził w żadne związki
1784 32   |                moje opowiadanie ci w tym nie przeszkodziło.~- Bynajmniej -
1785 32   |          początkowych wyrazów. Racz więc nie zważać na mnie i ciągnąć
1786 32   |                  Antwerpii i wystawił na nie weksel na Madryt. Ale jakież
1787 32   |                  postępowania, że jednak nie ma zadośćuczynienia, jakiemu
1788 32   |               najszczerszą chęcią by się nie poddał. Ale obraza już nastąpiła.
1789 32   |                polecił synowi, aby nigdy nie ważył się wdawać z nią w
1790 32   |           płynęły do Ameryki, a nikt ich nie otwierał i każdy z przyjemnością
1791 32   |             pierwszego buchaltera, który nie tylko że je otworzył, ale
1792 32   |        cudzoziemcem, niedawno przybyłym, nie miał jeszcze czasu poznać
1793 32   |      hiszpańskich. Ale ojciec bynajmniej nie poprzestał na tych usprawiedliwieniach.
1794 32   |                samej rzeczy tym sposobem nie zawiązywałem żadnych stosunków
1795 32   |                  spółce komandytowej ale nie chcąc mieć żadnej styczności
1796 32   |           wciągnięty do ksiąg i że wcale nie chcą słyszeć o tych pieniądzach.~
1797 32   |              pokwitować mnie z kapitału, nie ma zatem żadnego prawa do
1798 32   |               sąd negocjantów, wyrok ich nie byłby dla mnie przychylny.~
1799 32   |               Moro, jest innym milionom, nie mającym z tym pierwszym
1800 32   |               obawiałem się, aby zasługa nie spadła w pewnej części na
1801 32   |       przeklętych braci Moro. Dotychczas nie wiem jeszcze, co pocznę
1802 33   |                TUŁACZA~Wzrastaliśmy więc nie pod oczyma zacnego Delliusa,
1803 33   |              zacnego Delliusa, który ich nie miał, ale pod opieką jego
1804 33   |             Twoje bałwany mają oczy, ale nie widzą, mają uszy, ale nie
1805 33   |                nie widzą, mają uszy, ale nie słyszą, złotnik je ulał
1806 33   |               Germanus odpowiadał mi, że nie uważa wcale bałwanów za
1807 33   |             wcale bałwanów za bogów i że nie mam żadnego pojęcia o religii
1808 33   |                  Jesteś świętym, którego nie natura stworzyła,~Jesteś
1809 33   |            wierzy zaledwie przez połowę. Nie mogę zatem zaręczyć, że
1810 33   |                uprzedzam cię, abyś nigdy nie przywiązywał się ani do
1811 33   |           spoczywa na materii, wcale jej nie dotykając. Jest to symbol,
1812 33   |                znacznie zdrowszym, atoli nie mógł jeszcze zasnąć, prosiłem
1813 33   |                się już szalenie, chociaż nie znałem jeszcze przedmiotu
1814 33   |           podziwiam twoją przenikliwość! Nie mogę utaić, że pragnąc zaznajomić
1815 33   |                słowach nieznajomy, wcale nie proszony, wszedł do mnie
1816 33   |                  Starej Kastylii, której nie należy mieszać z innymi
1817 33   |                oraz rozkazał, abym nigdy nie wdawał się z żadnym szlachcicem.
1818 33   |                 a zakaz dobywania szpady nie pozwalał mi wszcząć kłótni.~
1819 33   |                 Ale don Roque wcale tego nie uczynił i wracając do dawnej
1820 33   |                  Lopez, zdaje mi się, że nie wypada, abyśmy jedli z jednego
1821 33   |                  naszych romansach i sam nie wiem, jakie przeczucie zapowiadało
1822 33   |             trawie o dwa kroki ode mnie, nie był zwrócił mojej uwagi.
1823 33   |            szukasz, wszelako roztropność nie pozwala mi oddać go, zanim
1824 33   |                  go, zanim kilku słowami nie raczysz dowieść swoich praw
1825 33   |              ręku.~- Ale - dodałem - czy nie było jakiegoś napisu na
1826 33   |                  zechcesz mi go oddać.~- Nie mówisz mi pani - rzekłem -
1827 33   |     zadośćuczynić pańskiej przezorności, nie zaś zaspokajać jego ciekawość,
1828 33   |             zaspokajać jego ciekawość, i nie pojmuję, jakim prawem zadajesz
1829 33   |               jak na pierwsze spotkanie, nie jest to bynajmniej sposób
1830 33   |       najwyższego oburzenia.~- Sądzę, że nie dałam powodu - rzekła -
1831 33   |                  rozwiązaniom, które nic nie pozostawiają do życzenia.
1832 33   |        przeciwnie, jestem przekonana, że nie ma kobiety, która by nie
1833 33   |                 nie ma kobiety, która by nie uległa podobnemu rozumowaniu.~-
1834 33   |          rozumowaniu.~- Wcale by mnie to nie cieszyło - rzekł Velasquez -
1835 33   |             mniej miłość, czego wszelako nie należy uważać za jedno z
1836 33   |      kiedykolwiek, dopóki ujemny czynnik nie zamieni wszystkich ich uczuć
1837 33   |                 na nienawiść. Niepodobna nie dostrzec, że iloczyny byłyby
1838 33   |        zamordował swoją kochankę, i sama nie wiesz, co o tym myśleć,
1839 33   |                pochodził on z Gomelezów, nie wątpiłem, że chciano użyć
1840 33   |                   Dalszy ciąg pokaże, że nie myliłem się w moich wnioskach.~ ~
1841 34   |                 koni. Żyd Wieczny Tułacz nie sądząc, abyśmy mogli tak
1842 34   |                TUŁACZA~Symbole nigdy nam nie przeszkadzały wierzyć w
1843 34   |             nawet żadne oderwane pojecie nie może się z nim potoczyć.~
1844 34   |               bohaterów i dusz. Wszelako nie mogą wykonywać tych teurgii
1845 34   |              naówczas możemy ściągnąć na nie niejakie cząstki istoty
1846 34   |                  w ich istocie. Wszelako nie przestaje być człowiekiem,
1847 34   |                  wyłożyłem, przypisujemy nie Thotowi, czyli trzeciemu
1848 34   |                dodał, przemienił, tak że nie sądzę, aby dawna religia
1849 34   |                tak się wyrażają: "Jeżeli nie spełnisz mego żądania, odsłonię
1850 34   |           członki".~Wyznam wam, że wcale nie pochwalam tych formuł, od
1851 34   |                 zapewnił nas, że niczego nie dowiedział się nowego i
1852 34   |          czytałem z wielką uwagą i nigdy nie mogłem pojąć, jakim sposobem
1853 34   |                 spotkanie w Buen Retiro, nie mógł oprzeć się snowi, którego
1854 34   |                przekonany, że obojętność nie byłaby jej podała tej uspokajającej
1855 34   |               cię przekonać, że bogactwa nie sprawiają na jej sercu żadnego
1856 34   |                  sercu żadnego wrażenia. Nie wierz temu, senor don Lopez.
1857 34   |                 żadnej miłostce złoto ci nie zaszkodzi. Ze mną na przykład
1858 34   |                  dla mnie samego i nigdy nie wzbudziłem namiętności,
1859 34   |                przeczuciom, że tym razem nie spotkam pięknej Inezy. W
1860 34   |                pięknej Inezy. W istocie, nie przyszła, ale natomiast
1861 34   |              przez cały wieczór już mnie nie odstąpił.~Nazajutrz znowu
1862 34   |                 będąc zaś przekonany, że nie zaufa memu słowu, nad wieczorem
1863 34   |                 który śpieszył do parku. Nie znalazłszy mnie tam, wrócił
1864 34   |                   dość jej się podobało; nie wiedziałem jednakże, czy
1865 34   |          oryginałem. Teraz znasz je już; nie pytaj zatem o nic więcej,
1866 34   |                  nowych nagród. Wszelako nie wypada, aby zbyt często
1867 34   |               się razem. Żegnam cię, ale nie zabraniam ci zbliżać się
1868 34   |               jak mi się wydawało, pełne nie tajonej przychylności.~Nazajutrz
1869 34   |               Ponieważ zaś nigdy w życiu nie pisałem miłosnych listów,
1870 34   |                  stóp twoich zachował, i nie mogą się stamtąd oderwać.~
1871 34   |                  wydaje? Bez wątpienia - nie; urok jest w moich oczach,
1872 34   |             niedorzeczności, dlatego też nie chciałem go ani oddać, ani
1873 34   |                  miłosny, ale już go tam nie znalazłem. Pytałem moich
1874 34   |              Busquera nikt więcej u mnie nie był. Nie wątpiłem, że on
1875 34   |              nikt więcej u mnie nie był. Nie wątpiłem, że on go zabrał,
1876 34   |               nim pocznie.~Nad wieczorem nie poszedłem prosto do Buen
1877 34   |              poszedł w przeciwną stronę.~Nie potrafiłem wyobrazić sobie,
1878 34   |                jak wiesz, już raz mi się nie podobało?~- Nie mogę zaprzeczyć -
1879 34   |               raz mi się nie podobało?~- Nie mogę zaprzeczyć - odrzekłem -
1880 34   |                  pisałem, wszelako nigdy nie miałem zamiaru wręczać go
1881 34   |             wsiadła do powozu, rzekła:~- Nie wypada, abym zatrzymywała
1882 34   |               warunkiem jednak, abyś ich nie zgubił. Być może, że się
1883 34   |                   że się jeszcze kiedy o nie zapytam.~Oddając mi list,
1884 34   |           Dotychczas nigdy żadna kobieta nie uścisnęła mnie za rękę.
1885 34   |                  romansach, ale czytając nie mogłem sobie dostatecznie
1886 34   |             najnieszczęśliwszym z ludzi, nie wolno mi myśleć o tobie
1887 34   |            między mną a Ineza, rzekła:~- Nie wierz mu, pani, on tak zawsze
1888 34   |                 dom handlowy w Kadyksie. Nie trać pani odwagi. Te małe
1889 34   |                  już go więcej tego dnia nie widzieliśmy.~ ~
1890 35   |               roślinne, które spożywamy, nie zapalają w nas krwi i łatwiej
1891 35   |             nawet zostali wtajemniczeni, nie bylibyście mędrszymi co
1892 35   |              greckich jak taki. który by nie miał w tym względzie jaśniejszych
1893 35   |                co on nazywa świętą mową, nie miało żadnego związku z
1894 35   |                  więcej nic w tej mierze nie wiemy.~Pewien znakomity
1895 35   |           naturze bogów. Wyznaje tam, że nie wie, skąd Italia przyjęła
1896 35   |                wtajemniczenie bynajmniej nie uczyniłoby was mądrzejszymi
1897 35   |            tysiącami lat.~Wtajemniczenie nie rzuca żadnego światła ani
1898 35   |                  moja. ani twoja religia nie wystarczy już dla ludzkości.
1899 35   |             Tułacz opowiada. Mniemam, że nie należy nam wszystkiego słuchać,
1900 35   |                  w ogrodzie Buen Retiro, nie mógł oprzeć się ogarniającemu
1901 35   |                  Lopez, że w twoim wieku nie masz ochoty do małżeństwa;
1902 35   |                że piękna Ineza wcale tam nie przyjdzie, jeżeli zaś ją
1903 35   |                ją zastanę, bez wątpienia nie będzie chciała słowa do
1904 35   |                myśl, że poświęcenie moje nie miało szczęścia przypaść
1905 35   |           naprawi twoje niedorzeczności? Nie, senor don Lopez, zbyt ci
1906 35   |                 Buen Retiro, ale wprzódy nie omieszkałem .skryć się na
1907 35   |                  szukać do Buen Retiro i nie znalazłszy mnie tam, wrócił
1908 35   |                  wczoraj na ciebie, gdyż nie zrozumiałam, dlaczego mówiłeś
1909 35   |                 prawic od wieku dom wasz nie chce mieć żadnych stosunków
1910 35   |                trudności, i mnie na nich nie zbywa. Mój ojciec od dawna
1911 35   |        rozporządził mną i lęka się, abym nie przedsięwzięła zamiarów
1912 35   |        przeciwnych jego widokom. Dlatego nie życzy sobie, abym często
1913 35   |                jest do mnie przywiązana, nie cierpi zaś neapolitańskiego
1914 35   |             Maura. Pani Avalos kazała mi nie tracić odwagi, służąca zaś
1915 35   |                  na uliczkę Augustianów. Nie jest ono zbyt wysoko, będziemy
1916 35   |                cztery godziny, z którymi nie wiedziałem, co począć. Postanowiłem
1917 35   |              marzeniach, na których, sam nie wiedząc kiedy, spędzałem
1918 35   |                 dom handlowy w Kadyksie. Nie odpowiadasz mi, senor don
1919 35   |                pomimo uporczywości nigdy nie dosłuży się stopnia podporucznika,
1920 35   |               owocem tego związku, który nie trwał długo, ojciec bowiem
1921 35   |                po ulicy wcale się o mnie nie troszcząc. Innym dzieciom
1922 35   |              Innym dzieciom w moim wieku nie pozwalano wychodzić, kiedy
1923 35   |                  i w końcu wcale na mnie nie zważali. Dzięki temu mogłem
1924 35   |            cudzych spraw, choć zazwyczaj nie mam z tego żadnej dla siebie
1925 35   |                  rozgłos taki bynajmniej nie przypadł jej do smaku i
1926 35   |                  tylko przynosić nowiny, nie zaś wynosić je z domu.~Po
1927 35   |                dniem coraz bardziej mnie nie cierpiano. Wszystkie domy
1928 35   |               rzutem oka, że sam niczego nie dokonam i że trzeba mi dobrać
1929 35   |                  ażeby zbyt lekkomyślnie nie obdarzyć ich zaufaniem.
1930 35   |                  Drodzy przyjaciele, czy nie podziwiacie śmiałości, z
1931 35   |              przyjęto oklaskami, chociaż nie wiedziano jeszcze, jakie
1932 35   |           powierzchowności, którego okna nie były bardzo wysoko. Przystawiliśmy
1933 35   |                to w pierwszej chwili nic nie mogłem rozpoznać, wkrótce
1934 35   |                   przestań mnie ścigać i nie wyrzucaj mi mimowolnego
1935 35   |                  chyli się ku zachodowi, nie mając ze sobą zegarka, zapytałem
1936 35   |             opowiadać ci swoją historię, nie powinieneś przerywać mu
1937 35   |                pesado, czyli nudziarzem. Nie myślę, aby podobny zarzut
1938 35   |           najokropniejszy wyraz, znajomy nie mógł tego znieść, wyskoczył
1939 35   |                 snu. Spostrzegłszy mnie, nie była zaskoczona; wstała,
1940 35   |                   ja zaś zrozumiałem, że nie jestem tym, którego oczekiwała.
1941 35   |                miał wejść oknem, zapewne nie czynił tego bez nader ważnych
1942 35   |              powodów. Ciebie zaś, senor, nie mam zaszczytu znać i nie
1943 35   |                 nie mam zaszczytu znać i nie rozumiem przyczyny, dla
1944 35   |                do składania odwiedzin.~- Nie miałem zamiaru - odrzekłem -
1945 35   |                szacunek. Masz słuszność, nie ma na świecie nic przyjemniejszego
1946 35   |                   ale spodziewam się, że nie po raz ostatni cię widzę.~-
1947 35   |             zaręczam ci, że ważna sprawa nie pozwala mi dłużej pozostać.
1948 35   |                  gadułę i nudziarza. Ale nie, senor don Lopez, nie mogę
1949 35   |                Ale nie, senor don Lopez, nie mogę przypuścić, abyś miał
1950 35   |                naszego mieszkania.~Matka nie pozwalała nam uczęszczać
1951 35   |                 na walki byków; sama też nie bywała u nikogo i nie przyjmowała
1952 35   |                też nie bywała u nikogo i nie przyjmowała żadnych odwiedzin.
1953 35   |           przyjmowała żadnych odwiedzin. Nie mając przeto żadnych rozrywek,
1954 35   |             zajęcie. Przechodzący zwykle nie byli nieczułymi na te oznaki
1955 35   |              bezpiecznie na niej usiąść, nie wzbudzając żadnego podejrzenia.~
1956 35   |            czytanie i odtąd oczu ze mnie nie spuszczał. Nieznajomy powracał
1957 35   |                  i rzekł:~- Czy pani nic nie upuściłaś? Odpowiedziałam
1958 35   |         upuściłaś? Odpowiedziałam mu, że nie.~- Tym gorzej - przerwał -
1959 35   |               byłbym sobie wyobraził, że nie jestem ci tak obojętny,
1960 35   |                chwili weszła moja matka, nie mogłam więc nic odpowiedzieć,
1961 35   |          opanował, tak że przez całą noc nie zmrużyłam oka. Nazajutrz
1962 35   |             matka i siostra, które nigdy nie wyglądały oknem, nie mogły
1963 35   |               nigdy nie wyglądały oknem, nie mogły tym razem oprzeć się
1964 35   |                łyżek, wyprawiono więc po nie moją siostrę; po chwili
1965 35   |                mnie i odpowiedziałam, że nie potrafię ich znaleźć, matka
1966 35   |                małżonki, wszelako gdybym nie przystał na ten związek,
1967 35   |                okropne sceny, do których nie mam najmniejszego pociągu.
1968 35   |               mam najmniejszego pociągu. Nie mogąc rozporządzać moją
1969 35   |               aniżeli księżniczka Arcos. Nie sądź pani jednak, że zamierzam
1970 35   |             sławie, ale ani pani, ani ja nie porzucamy Hiszpanii; los
1971 35   |          połączyć, w razie zaś gdyby nam nie sprzyjał, potrafię wynaleźć
1972 35   |        brylantowy pierścień na dowód, że nie skłamałem, mówiąc o moim
1973 35   |           urodzeniu. Zaklinam cię, pani, nie odrzucaj tego upominku,
1974 35   |                zasadach i wiedziałam, że nie należy od nieznajomych przyjmować
1975 35   |                  których teraz sobie już nie przypominam, sprawiły, że
1976 35   |                 dni, powabny młodzieniec nie pokazał się więcej pod mymi
1977 35   |                że znalazłyśmy pierścień, nie wymieniając jego wartości.
1978 35   |                  jak św. Antoni Padewski nie mają doń żadnego prawa,
1979 35   |               należy.~Matka nic mi na to nie odrzekła.~Ogłoszono w Salamance
1980 35   |                łatwo odgadnąć - nikt się nie zgłosił.~Młodzieniec, od
1981 35   |               moim sercu i przez tydzień nie pokazywałam się w oknie.
1982 35   |               się, że wcale go mój widok nie cieszy. Odwrócił się, ale
1983 35   |              obecność, gdyż chociaż mnie nie widział, często obracał
1984 35   |                wyrazem zadowolenia wcale nie było mu do twarzy, odstręczał
1985 35   |                zalety, ani moje nazwisko nie zwróciły na mnie twojej
1986 35   |             usłużyć, zawiedli mnie, gdyż nie otrzymałem od ciebie żadnego
1987 35   |            śmiałości; odtąd nic mnie już nie powstrzyma, gdyż chodzi
1988 35   |                 która od samego początku nie zna ani miary, ani wędzidła.
1989 35   |                niespokojny, podejrzliwy, nie pozwalał mi wychodzić, chyba
1990 35   |               sąsiadek, której wprawdzie nie znał bliżej, ale którą polubił
1991 35   |          pobożności.~Jednakowoż Cornadez nie śmiał wspomnieć mi o swoich
1992 35   |                 mi o swoich męczarniach, nie wiedział bowiem, jak daleko
1993 35   |               porwał mnie za rękę i sama nie wiem, czego ten szaleniec
1994 35   |                wiem, czego ten szaleniec nie byłby się dopuścił, gdybyśmy
1995 35   |             byłby się dopuścił, gdybyśmy nie zaczęły z całych sił krzyczeć.~
1996 35   |               mężowi, że za żadne skarby nie chce ze mną wychodzić i
1997 35   |                wychodzić i że szkoda, iż nie mam brata, który by obronił
1998 35   |          sukcesom hrabiego de Peńa Flor. Nie pragnę wcale go zabić, chcę
1999 35   |              nauczkę. żeby się tu więcej nie pokazywał. Nie na próżno
2000 35   |                 tu więcej nie pokazywał. Nie na próżno nazywają don Ramira