Dzien

2501 50   |            powiększeniem pracy, wszelako nie chciał, aby dzieło jego
2502 50   |                dwanaście lat przepędził, nie wychodząc prawie z domu
2503 50   |            powiedzieć - całej Hiszpanii. Nie żądam żadnej zapłaty za
2504 50   |              ażeby wiekopomna moja praca nie poszła na marne.~Moreno
2505 50   |                   Ale te-raz niczego już nie wymagam od ludzi, a tym
2506 50   |            wydane na świat z bólem, choć nie bez przyjemności, a teraz
2507 50   |                   prócz złego nic więcej nie widział, zawołał więc w
2508 50   |             zwierząt, i wykazując jeżeli nie tożsamość tych procesów,
2509 50   |             zasad, których krystalizacja nie jest klarowna. Reakcja niektórych
2510 50   |                 przyjaznych okoliczności nie mogło bardziej się rozwinąć.~
2511 50   |                nieszczęśliwy nasz uczony nie lękał się oprzeć na tej
2512 50   |                odepchnął moje starania i nie chciał wcale mnie widzieć.
2513 50   |                 w tejże samej prostocie. Nie daj się obłąkać twemu ojcu,
2514 50   |                 twemu ojcu, od kilku lat nie dba on wcale o religię i
2515 50   |               niejeden heretyk. Błażeju, nie ufaj mądrości ludzkiej;
2516 50   |                  którego od czterech dni nie widziałem. Tymczasem stary
2517 50   |                  wzgardzili. Nic ze mnie nie pozostanie, umieram cały
2518 50   |                bez śladu, tak jak gdybym nie był się narodził. Nicości! -
2519 50   |                 piersiach i słowa więcej nie wymówił.~Dziwisz się, że
2520 50   |            przygotowania do samobójstwa, nie rzuciłem się na kubek i
2521 50   |                  rzuciłem się na kubek i nie zawołałem o pomoc. Dziś
2522 50   |                  mnie na miejscu, tak że nie mogłem wykonać żadnego poruszenia.
2523 50   |             Odpowiedziałem, że nic o tym nie wiem. Wtedy zapytali się,
2524 50   |                 dla przekonania się, czy nie ma w nim śladów trucizny,
2525 50   |             Umarł, jak żył, pogrzeb jego nie do nas należy.~Zostałem
2526 50   |         przestrzeni. Chciałem wstać, ale nie mogłem się ruszyć, jak gdybym
2527 50   |            ludzie opuścili cię, a ziemia nie chce przyjąć do swego łona
2528 50   |             życie; wszelako my cię nigdy nie opuścimy.~- Mówisz, senor -
2529 50   |               sądzę jednak, że Bóg nigdy nie może opuścić żadnego ze
2530 50   |                twoja pod pewnym względem nie jest bezzasadna - przerwał
2531 50   |              środki do ich zaspokajania. Nie oszczędzaj złota i licz
2532 50   |            ciemność znowu ogarnęła izbę. Nie pozostałem w niej dłużej;
2533 50   |                  już go więcej tego dnia nie ujrzeliśmy.~ ~
2534 51   |              osoby; z drugiej zaś strony nie ma żadnej podstawy do przypuszczeń,
2535 51   |               syna, o której nigdy dotąd nie słyszałaś.~Rebeka zapewniła
2536 51   |                  twarz od much, ażeby mi nie przerywały snu. Daleko bardziej
2537 51   |               moich włosach. Budząc się, nie uczyniłem żadnego gwałtownego
2538 51   |          brzmiała nagana, ale bynajmniej nie przykry, skierowany do moich
2539 51   |               służyła za poduszkę - czyż nie mówiłaś nam, że uczynki
2540 51   |                  jak modlitwa? A czyż to nie miłosierny uczynek przedłużyć
2541 51   |                  która dotąd się jeszcze nie odzywała - teraz swobodniej
2542 51   |           świadczy o twoim rozsądku, ale nie trzeba za daleko posuwać
2543 51   |                  Pomyślałem naówczas, że nie warto już dłużej udawać
2544 51   |         korzystne mniemanie o ich matce. Nie lękam się zmiany twego zdania,
2545 51   |         odnajęłabym pierwsze piętro, ale nie śmiem tego uczynić. Okoliczności,
2546 51   |                   w jakich się znajduję, nie pozwalają. abym kogokolwiek
2547 51   |                  mego nowego mieszkania. Nie musiałem długo czekać, by
2548 51   |                układać książki. O niczym nie zapomniano. Każda z nich
2549 51   |                 zaspokojeniu mego głodu, nie kłopocząc się na razie niczym
2550 51   |                 do miasta. Nigdy jeszcze nie przechadzałem się z taką
2551 51   |            zaufanie bez granic, a jednak nie pytasz, kim jesteśmy. Wypada
2552 51   |                  najwyższy kłopot i sama nie wiedziałam, co począć, gdy
2553 51   |             najściślejszym odosobnieniu, nie widując nikogo, wyjąwszy
2554 51   |              mego ojca. Prócz niego nikt nie wie o naszych stosunkach
2555 51   |             Santarez zalała się łzami.~- Nie płacz, droga mamo - rzekła
2556 51   |              wprowadził, nasza samotność nie ma w sobie już nic smutnego.~
2557 51   |                  i wpadły w rozmarzenie. Nie było wątpliwości, wszystkie
2558 51   |           mieszkamy w jednym domu, dotąd nie wiem, z kim mam zaszczyt
2559 51   |                 że i dla nowo przybyłego nie szczędzono spojrzeń i uśmiechów.
2560 51   |             nosem w rynsztok. Z początku nie wiedziałem, co się ze mną
2561 51   |                  mnie pieniędzy, których nie jestem w stanie zapłacić.
2562 51   |         ofiarowałem jedną pani Santarez. Nie spodziewała się tak nadzwyczajnej
2563 51   |                  urodzenia żadna chmurka nie zasępiła naszych wzajemnych
2564 51   |           szacunek, jakim matkę darzyły, nie dozwolił temu uczuciu wkraść
2565 51   |               myśl o uwodzeniu jej wcale nie przeszła mi przez głowę.
2566 51   |           francuskiego do haremu sułtana nie byłoby sprawiło na władcy
2567 51   |                Pani Santarez i jej córki nie były wprawdzie mymi małżonkami
2568 51   |              wprawdzie mymi małżonkami i nie składały mego haremu, ale
2569 51   |                  Krzysztof wcale się tym nie przejął i nie zwrócił na
2570 51   |              wcale się tym nie przejął i nie zwrócił na mnie najmniejszej
2571 51   |                  nią rozmawiał, po czym, nie proszony, zasiadł do stołu.
2572 51   |               się do wyjścia. Dotychczas nie zwrócił na mnie najmniejszej
2573 51   |                chwilę leżałem ogłuszony, nie wiedząc, co się ze mną dzieje.~
2574 51   |          urządzenie, szeroko podziwiane, nie odznacza się bynajmniej
2575 51   |                  Żegnam cię młodzieńcze, nie zapominaj o prawdziwym twym
2576 51   |                obecność dwojga dziewcząt nie mogła go rozproszyć. Starania
2577 51   |                 znowu się zjawił i znowu nie zwracał na mnie uwagi, ale
2578 51   |               rzekł:~- Cóż to, chłystku, nie wiesz, że noszę na piersiach
2579 51   |          zadowoleniu, gdyż rad byłem, że nie popełniłem morderstwa. Podniosłem
2580 51   |                  powodu radość. Wszelako nie śmiałem pozostać u nich
2581 51   |                 wieczór. Lękałem się, że nie zdołam spojrzeć w oczy człowiekowi,
2582 51   |          przyjacielu, morderstwo się nam nie udało? Nie zważaj na to,
2583 51   |            morderstwo się nam nie udało? Nie zważaj na to, chęć stanie
2584 51   |                 i niewinności jej córek. Nie jestem tak przewrotny, jak
2585 51   |                   odparł don Belial - że nie jesteś ani lepszy, ani gorszy
2586 51   |                   jak wiesz, są zdaniami nie popartymi poprzednim zgłębieniem
2587 51   |                   Przesąd, według niego, nie jest zdaniem nie popartym
2588 51   |                  niego, nie jest zdaniem nie popartym poprzednim zgłębieniem
2589 51   |                  to - rzekł don Belial - nie jest zupełnie zło i przynosi
2590 51   |          zdaniami już osądzonymi, ale to nie powód, żebyśmy ich sami
2591 51   |                  powód, żebyśmy ich sami nie mieli sądzić, jeżeli czujemy
2592 51   |                 najrozkoszniejsze wonie. Nie mogłem oprzeć się pokusie,
2593 51   |                 w istocie spoglądałem na nie innymi oczyma. Zdawało mi
2594 51   |                 myśli, o jakich przedtem nie miałem żadnego pojęcia.~
2595 51   |                 dziewcząt były uchylone, nie mogłem się powstrzymać i
2596 51   |              wyrwać się z ich objęć, ale nie miałem na to dość siły.
2597 51   |                 na jej ustach, a wkrótce nie miała już prawa czynić nam
2598 52   |                  pistolów. Senor Goranez nie przebywa już w Segowii,
2599 52   |         domyślałem się. że pani Santarez nie ma żadnych zasobów pieniężnych,
2600 52   |         podejrzenie swych przełożonych i nie może więcej u niej bywać,
2601 52   |          ulepieni są z jednej gliny. Ale nie spodziewałem się, żeby tak
2602 52   |               się rozkosze, jakich nigdy nie doznawali sami nawet królowie
2603 52   |          królowie tej małej kuli, którzy nie znali moich cukierków.~-
2604 52   |             życia, ten bynajmniej mi się nie znudził. Przeciwnie, obawiam
2605 52   |                do uczuć zalotnicy, która nie przyrzecze ci nawet cienia
2606 52   |             żaden śmiertelnik przed tobą nie doznał? Tu don Belial zmienił
2607 52   |                nagle ton i rzekł:~- Ależ nie, nie mam racji. Ojciec pani
2608 52   |                 ton i rzekł:~- Ależ nie, nie mam racji. Ojciec pani Santarez
2609 52   |                  że jesteś...~Don Belial nie dał mi dokończyć.~- Jestem -
2610 52   |            obchodzić, z czego też ludzie nie zaniedbują korzystać.~-
2611 52   |           Belialu - przerwałem - czy-liż nie uważasz, że sprawiedliwość
2612 52   |       najłagodniejsze ze zwierząt, nigdy nie robi nam nic złego;~tymczasem,
2613 52   |          niewinnie oskarżonego Goraneza. Nie powinieneś na chwilę się
2614 52   |             Santarez i jej córki jeszcze nie spały, czekały na mnie.
2615 52   |              nieszczęśliwym więźniu, ale nie dano mi na to czasu... Lecz
2616 52   |                straciliśmy miarę czasu i nie liczyliśmy dni. O więźniu
2617 52   |        zatrzymali mnie i zaprowadzili na nie znaną ulicę, do domu równie
2618 52   |                 ulicę, do domu równie mi nie znanego, ale w którym wkrótce
2619 52   |                tysięcy pistolów. Goranez nie mógł nigdzie ich dostać
2620 52   |              zapytać o rzeczy, o których nie masz żadnego wyobrażenia.
2621 52   |             odchodząc rzucił mi sztylet. Nie miałem siły go podnieść,
2622 52   |                 dobiegła, że sama śmierć nie byłaby mnie mogła uspokoić.~-
2623 52   |                 że się budzę; w istocie, nie znajdowałem się już w więzieniu,
2624 52   |                  pani Santarez. Jednakże nie odnalazłem go, choć rozpoznałem
2625 52   |              jeszcze pod władzą szatana. Nie śmiałem dalej prowadzić
2626 52   |               się do Buen Retiro. Nikogo nie zastałem w ogrodzie, prócz
2627 53   |             nieznajomy przekonał się, że nie ciekawość wyłącznie Miną
2628 53   |                  do zakonu maltańskiego, nie wyszedłszy jeszcze z lat
2629 53   |                 i ponieważ tymczasem nic nie miałem do czynienia, poszedłem
2630 53   |                 obym był nigdy większego nie popełnił. Ten, który dziś
2631 53   |           wyspiarskich, które bynajmniej nie wchodzą do zakonu i nie
2632 53   |                  nie wchodzą do zakonu i nie mają żadnych stosunków z
2633 53   |                  że zachowanie tajemnicy nie zgadza się z charakterem
2634 53   |              jednak żyją zawsze osobno i nie chcą uczyć się włoskiego
2635 53   |              cały kraj mówi, nikt przeto nie zważa na ich plotki.~Żyliśmy
2636 53   |             Uliczki, przejścia, na które nie wychodzi żadne okno. Uliczka
2637 53   |              szpady. Żaden z nich jednak nie może się cofnąć.~Przeciwnicy
2638 53   |                 przechodzących, ażeby im nie przeszkadzali. Zwyczaj ten
2639 53   |               wie, że ma nieprzyjaciela, nie przechodzi przez Ciasną
2640 53   |              Wreszcie, pod karą śmierci, nie wolno ze sztyletem przechodzić
2641 53   |                  wiec, że pojedynek jest nie tylko tolerowany, ale nawet
2642 53   |           chociaż wyraźnie pozwolenie to nie jest ogłoszone. Kawalerowie
2643 53   |             Kawalerowie ze swojej strony nie tylko że nie nadużywają
2644 53   |               swojej strony nie tylko że nie nadużywają tej swobody,
2645 53   |             komandora po Ciasnej Uliczce nie były zatem na swoim miejscu,
2646 53   |            bardzo był wrażliwy, jednakże nie miałem nadziei, aby mogło
2647 53   |          zazdrość i obawa, aby ktoś inny nie podał wody i tym sposobem
2648 53   |                podał wody i tym sposobem nie starał się zawrzeć znajomości.
2649 53   |             krótszą drogą, i tak, że się nie spostrzegł, zawiodłem go
2650 53   |               szpady, pewny, że nikt nam nie przeszkodzi, wszyscy bowiem
2651 53   |                 rzekł - w Wielki Piątek? Nie chciałem go słuchać.~- Racz
2652 53   |                  od przeszło sześciu lat nie byłem u spowiedzi. Przeraża
2653 53   |         przyprowadzeni do ostateczności, nie mogą się już opamiętać.
2654 53   |                ducha. W pierwszej chwili nie zwróciłem uwagi na jego
2655 53   |           światem pojedynek ten wcale mi nie zaszkodził. Nie cierpiano
2656 53   |                 wcale mi nie zaszkodził. Nie cierpiano komandora i uznano,
2657 53   |                 dokoła, zdało mi się, że nie znajduje się w swoim pokoju,
2658 53   |                 spać w moim pokoju i nic nie widziałem. Przez cały tydzień
2659 53   |            Ciasnej Uliczce, ale poza tym nie widział ani nie słyszał
2660 53   |                 poza tym nie widział ani nie słyszał komandora.~Z początku
2661 53   |            słyszał komandora.~Z początku nie wiedziałem, co to za Tete-Foulque,
2662 53   |                  wielkim spowiednikiem i nie taiłem mu widzenia, które
2663 53   |               ciągle mnie prześladowało. Nie odmówił mi rozgrzeszenia,
2664 53   |                 Po odbyciu pokuty miałem nie zapomnieć o stu mszach w
2665 53   |               komandora i zauważyłem, że nie więcej go żałowano niż na
2666 53   |             epoki, wszelako żaden z nich nie był tak uderzający jak portret
2667 53   |                ponieważ sen mnie jeszcze nie morzy, pomodlę się zatem
2668 53   |                  tymi małymi schodkami i nie będziesz mógł ominąć mego
2669 53   |                tylko, abyś po północy tu nie zostawał.~Murgrabia wyszedł.
2670 53   |                do czasu drzewa na ogień. Nie śmiałem jednak zbyt przypatrywać
2671 53   |           podwoiło moją trwogę. Wszelako nie przestawałem żarliwie się
2672 53   |               który uśmiercił komandora, nie pozwalając mu się nawet
2673 53   |                   że miłościwy Taillefer nie wypuści tak na sucho owego
2674 53   |            rzuciła mi rękawicę pod nogi.~Nie wiedząc, co począć, pochwyciłem
2675 53   |            murgrabiego, który widząc, że nie powracam, wziął święconej
2676 53   |          podłodze. Spojrzałem na piersi, nie miałem żadnej rany, cios
2677 53   |      przywidzeniem. Murgrabia o nic mnie nie pytał, ale radził, abym
2678 53   |                  i żadne pobożne uczynki nie mogą go oddalić. Smutek
2679 53   |                 z przeciwnikiem, któremu nie pozwolił nawet porachować
2680 53   |            Wielki spowiednik udzielił mu nie tylko warunkowego, ale i
2681 53   |                 ale dotąd żadnej jeszcze nie uwiódł i nie zbałamucił.
2682 53   |              żadnej jeszcze nie uwiódł i nie zbałamucił. Ponieważ grzeszył
2683 53   |                  tylko myślą, dusza jego nie była jeszcze w niebezpieczeństwie;
2684 53   |                rzekł:~- Senor Busqueros, nie myślę darować ci dalszego
2685 53   |                 w tę stronę i jeżeli się nie mylę, idzie prosto do twojego
2686 54   |              biernym widzem tej intrygi, nie mogąc stanąć jej na przeszkodzie.
2687 54   |             wracał do pokoju, jeżeli ich nie pozdrowił. Sąsiedzi, aby
2688 54   |                   Sąsiedzi, aby go długo nie zatrzymywać, spieszyli odebrać
2689 54   |              niego dzień dobry; poza tym nie miał z nimi żadnych innych
2690 54   |               poczynała, tego mój ojciec nie mógł odgadnąć, nie mając
2691 54   |                ojciec nie mógł odgadnąć, nie mając zaś zwyczaju nigdy
2692 54   |            Moreno, gdzie zastał jakiegoś nie znanego mu człowieka, który
2693 54   |               wzięli się do próbowania i nie mogli się dość nachwalić
2694 54   |                   otworzył usta, ale nic nie rzekł i odszedł do swego
2695 54   |               mego ojca w żadnym wypadku nie może być dla mnie korzystne,
2696 54   |             sakramentem boskim, na który nie ma prawa nastawać, że jednak
2697 54   |                  aby mi w niczym krzywdy nie wyrządzono.~Kawaler Toledo
2698 54   |              krewnych, sam bowiem u nich nie bywał.~Pani Cimiento nigdy
2699 54   |               bywał.~Pani Cimiento nigdy nie wychodziła z domu i nikogo
2700 54   |                 z domu i nikogo u siebie nie przyjmowała. Mój ojciec
2701 54   |                 na miasto. Nigdy dawniej nie byłby się wyrzekł swego
2702 54   |         kamieniem siedział w domu. Wtedy nie mógł oderwać się od okna
2703 54   |                  jego wyobraźnię tak, że nie mógł o niczym innym myśleć.~
2704 54   |                te kociołki, ale ponieważ nie miał zwyczaju mówienia,
2705 54   |            zwyczaju mówienia, nic przeto nie rzekł i odszedł do siebie.
2706 54   |          atramentów, i że nikt w mieście nie jest w stanie poszczycić
2707 54   |               czarny atrament, miałżebyś nie znać sposobów sporządzania
2708 54   |      sporządzania kolorowego?~Mój ojciec nie lubił, gdy go o co pytano,
2709 54   |                aby odpowiedzieć, ale nic nie rzekł, gdyż wolał pobiec
2710 54   |                flaszki do Morena. Obecni nie mogli dość wydziwić się
2711 54   |              pomieszało mu się w głowie, nie umiał zebrać dwóch myśli,
2712 54   |                to zapytać, ale znowu nic nie rzekł i wrócił do swego
2713 54   |                coś odpowiedzieć, ale nic nie rzekł, nieznajomy dobył
2714 54   |              pośrednictwem atramentu, że nie wspomnę o bilecikach miłosnych
2715 54   |                względzie, senor Avadoro? Nie odpowiadasz, przyzwyczaiłeś
2716 54   |             Mniejsza o to, jeżeli ty nic nie mówisz, ja za to mówię za
2717 54   |            butelka jest próżna, wszelako nie zadawaj sobie trudu, ja
2718 54   |                raz powrócił i udając, ze nie spostrzega szkody, jaką
2719 54   |                 się znajdowało w pokoju, nie wyłączając nawet Busquera,
2720 54   |                atramentem. Senor Tintero nie wie, gdzie się podziać.
2721 54   |           uprzedził mego ojca, że dłużej nie ścierpi go u siebie.~Ojciec,
2722 54   |                  świecie wyraz twarzy.~- Nie potrzebujesz martwić się,
2723 54   |                mieszkanie, którego wcale nie potrzebują;~każę natychmiast
2724 54   |                ci, abyś przez jakiś czas nie wychodził z tego domu, gdybyś
2725 54   |             stłuczonym kotle, a wiem, że nie lubisz wiele mówić. Spojrzyj,
2726 54   |         atramentu; jutro w całym mieście nie będzie się o niczym innym
2727 54   |                 wychodziła, brała farby, nie mówiąc ani słowa, tak że
2728 54   |                  milczenie. Ojciec nigdy nie był równie szczęśliwy. Tak
2729 54   |              marzyłeś, ale których dotąd nie odważyłoś się wypowiedzieć.
2730 54   |              odpowiedzieć, ale Busqueros nie dał mu na to czasu i ciągnął
2731 54   |              twoje małżeństwo dla nikogo nie jest tajemnicą. Cały Madryt
2732 54   |                  którego żadnym sposobem nie możesz uniknąć.~Ojciec osłupiał
2733 54   |          Cimiento weszła cała zmieszana, nie śmiejąc podnieść oczu na
2734 54   |            swojej małżonki ani sam nigdy nie płakał, ani też nie dał
2735 54   |                nigdy nie płakał, ani też nie dał nikomu powodu do płaczu.
2736 54   |                bardziej go wzruszyły, że nie mógł dokładnie odgadnąć
2737 54   |                Czy chce zaślubić go, czy nie? Jednakowoż ciągle płakała.
2738 54   |                 pocałowała ojca w rękę i nie mówiąc ani słowa, zajęła
2739 54   |                kontrakt ślubny, w którym nie zapomniano o mnie. Ojciec
2740 54   |               wielkiego kałamarza ojciec nie śmiał pokazywać się w teatrze,
2741 54   |              świeżym powietrzem, ale nic nie rzekł, wziął pannę Cimiento
2742 54   |                  i płochą. Do nikogo się nie odzywał, a ponieważ nikt
2743 54   |                 a ponieważ nikt go o nic nie pytał, milczenie to było
2744 54   |                 odważył się zapytać, czy nie byłaby już pora wracać do
2745 54   |            Busquerów z Leonu. Dotychczas nie chciałem ci wspominać o
2746 54   |          własnymi, prawdę bowiem mówiąc, nie mam żadnych własnych interesów.
2747 54   |                którego, nawiasem mówiąc, nie umiałeś wydawać. Brałeś
2748 54   |            uczynki. Bynajmniej cię w tym nie ganię, ale. na honor, żal
2749 54   |                na wyposażenie twego domu nie będzie zbyt wiele, gdyż,
2750 54   |                  pistolów, z którymi sam nie wiesz, co począć. Ażeby
2751 54   |                  je podpisać.~Mój ojciec nie mógł ochłonąć ze zdumienia,
2752 54   |                aby coś odpowiedzieć, ale nie wiedząc, jak zacząć, odwróci!
2753 54   |                 o to - rzekł Busqueros - nie jesteś pierwszym, który
2754 54   |                  zobaczymy, czy ta rzecz nie da się inaczej ułożyć.~Mój
2755 54   |                 ten zaszczyt i mysie, że nie zawiodą się na tobie. Przekonasz
2756 54   |              przyjmować gości. Na honor, nie poznasz skromnej fabrykantki
2757 54   |           fabrykantki laku! Nic mi na to nie odpowiadasz, senor Avadoro,
2758 54   |                  i masz słuszność, że mi nie przerywasz. Tak na przykład
2759 54   |                 ale założę się. że nigdy nie byłeś na operze włoskiej,
2760 54   |            letargu. Przyszedłszy do sił, nie poznawał (nikogo, z wyjątkiem
2761 54   |                  był spokojny, milczał i nie chciał wstawać z łóżka.
2762 54   |                nim nocami, ale chory jej nie poznawał; co zaś do mojej
2763 54   |           stracił całą odporność. Zgasł, nie poznawszy mnie nawet, chociaż
2764 54   |                Tak umarł człowiek, który nie przyniósł ze sobą na świat
2765 54   |             spotkam komandora Toledo już nie jako służący, ale prawie
2766 54   |                  zapewnił mnie, że nigdy nie dał się omamić memu przebraniu
2767 54   |             morzu przez cztery miesiące, nie zaszkodziwszy wiele Berbery
2768 54   |                  do szlachetnego Toleda.~Nie opowiem wam z równą dokładnością
2769 54   |               jak posępne ochmistrzynie, nie mogąc oprzeć się tak wzruszającemu
2770 54   |                Opowiadanie moich mogłoby nie być dla was zbyt zajmujące,
2771 55   |                 wojsku mundury, co dotąd nie było jeszcze w zwyczaju.
2772 55   |             tylko przybijaliśmy, kobiety nie odchodziły od okien, ochmistrzynie
2773 55   |              sztukę porzucania kochanek, nie zrywając z nimi dobrych
2774 55   |                  odwróciła się ku niemu; nie znał jej wcale i zdawał
2775 55   |                 ustach, dając znak, abym nie wydał jej tajemnicy. Następnie
2776 55   |          nieśmiałość, jakiej w nim dotąd nie widziałem przy żadnej kobiecie.
2777 55   |                  Sidonia oświadczyła, że nie wejdzie już w powtórne związki;
2778 55   |          księżniczka Avila zaś, że nigdy nie pójdzie za mąż. Wobec tak
2779 55   |                 testament bowiem niczego nie wyjaśnił. Dwór milczał,
2780 55   |                 w pojęciach hiszpańskich nie mogła istnieć żadna równość
2781 55   |                przyjaciółki.~Służba taka nie była dla mnie nieprzyjemna;
2782 55   |               mnie nieprzyjemna; mogłem, nie zdradzając mojej namiętności,
2783 55   |              spojrzenie lub westchnienie nie wydały uczuć mego serca.
2784 55   |                mego serca. Obawa, by jej nie ubliżyć i nie narazić się
2785 55   |              Obawa, by jej nie ubliżyć i nie narazić się na zakaz widywania,
2786 55   |               dzień, ale nigdy noga moja nie postała w jej domu. Pewnego
2787 55   |            płynie w moich żyłach, gdybym nie użyła całej wziętości mojej
2788 55   |             nazwiska. Spodziewam się, że nie odmówisz mu zaszczytu przyjęcia
2789 55   |              będzie pozwolenie, abym ich nie przerywał.~Księżniczka nic
2790 55   |                 Księżniczka nic mi na to nie odrzekła, tylko lekkim skinieniem
2791 55   |                 rzekła:~- Senor Avadoro, nie mogę do nie mogę dopuścić
2792 55   |               Senor Avadoro, nie mogę do nie mogę dopuścić do tego, abyś
2793 55   |              daje jej w posagu milion...~Nie pozwoliłem dokończyć księżniczce
2794 55   |                 krew Avilów i Sorrientów nie płynie w moich żyłach, serce
2795 55   |                 spodziewać, że tym razem nie odmówisz. Idzie o oddanie
2796 55   |               uszczęśliwić. Żadnej innej nie pragnę i przyjąć nie mogę.~-
2797 55   |               innej nie pragnę i przyjąć nie mogę.~- Przybliż się - mówiła
2798 55   |               mówiła dalej księżniczka - nie chcę, aby nas słyszano z
2799 55   |             urodzenia, o której ona sama nie wie. Zawiadomił mnie także
2800 55   |                podobieństwie do mnie, że nie śmiałam więcej powracać.
2801 55   |                się odwołasz, do domu zaś nie wolno ci wchodzić. Córka
2802 55   |               Córka mego ojca i infantki nie powinna dawać nawet pozorów
2803 55   |              sługę rodziny Avilów, który nie nosił liberii. Dom obficie
2804 55   |                  obrazy słodkiego Jezusa nie mogą być bardziej do siebie
2805 55   |            młodej dziewczyny, nikt o tym nie wie. Nieboszczyk książę
2806 55   |             duszą...~Ksieni byłaby nigdy nie skończyła swej gadaniny,
2807 55   |          zasłonięte i wsiadły do powozu, nie mówiąc ani słowa. Wskoczyłem
2808 55   |               podążyłem za nimi, również nie odzywając się do nikogo.
2809 55   |                  przy drzwiach domu. Sam nie wszedłem za nimi, ale udałem
2810 55   |           ponieważ Leonorą ani na chwilę nie usiadła na miejscu, nie
2811 55   |                  nie usiadła na miejscu, nie mogłem przeto dokładnie
2812 55   |                pytań ochmistrzyni, która nie mogła za nią nadążyć i zamknęła
2813 55   |              klucz, tak że odtąd nic już nie widziałem.~Po południu poszedłem
2814 55   |           Stosownie do naszych obyczajów nie możesz u niej bywać, chociażbyś
2815 55   |              mówiłem tylko, że w wyborze nie będę powodował się zyskiem,
2816 55   |                że postanowiłem nigdy się nie żenić.~Wyszedłem od księżniczki
2817 55   |                do Toleda, któremu jednak nie zwierzałem się z moich tajemnic,
2818 55   |                 wdziękiem, jakiego nigdy nie byłbym się spodziewał po
2819 55   |                 do tańczenia z Andradem. Nie mogłem się nadziwić, że
2820 55   |                 żaluzje i nic już więcej nie ujrzałem.~Nazajutrz poszedłem
2821 55   |           wczorajsze moje spostrzeżenia. Nie taiłem niewymownej rozkoszy,
2822 55   |            siostrami, proszę, abyś nigdy nie łączył ich razem w twoich
2823 55   |            Myślałem, że każe mi odejść i nie pokazywać się więcej na
2824 55   |                  się więcej na oczy; ale nie, powtórzyła mi tylko, abym
2825 55   |         poszedłem do księżniczki sam już nie wiem, co jej mówiłem. Ona
2826 55   |         przechadzki po zachodzie słońca, nie odchodząc wszakże daleko
2827 55   |           uprzedziłam ochmistrzynię, aby nie broniła ci z nią rozmawiać
2828 55   |             nadzwyczajna duma wcale mnie nie zrażała, sądziłem bowiem,
2829 55   |     Odpowiedziałem, że nigdy się na niej nie zawiedzie.~- Dobrze więc -
2830 55   |                   Leonora - odrzekłem.~- Nie o to się pytam - przerwała -
2831 55   |          przecież mieć jeszcze nazwisko. Nie jestem już tak prosta, jaką
2832 55   |                mężowie, którzy ich nigdy nie opuszczają, i że dzieci
2833 55   |              według nader ostrej reguły, nie zdziwiła mnie więc ta nieświadomość
2834 55   |             Odparłem przeto, że niestety nie znam jej nazwiska. Powiedziałem
2835 55   |                  jej pokoju i że zapewne nie u karmelitanek uczyła się
2836 55   |         karmelitanek uczyła się tańca.~- Nie - odpowiedziała - książę
2837 55   |             żonami, wszystkie mi mówiły, nie uważając tego wcale za tajemnicę.
2838 55   |                 należne małżonce zapewne nie znalazłyby już w niej miejsca.
2839 55   |                  dość wpływów na dworze. Nie odpisuj mi więc; wydalam
2840 55   |                 jej przyjaciółki i nigdy nie byłby nic przeciw niej przedsięwziął.
2841 55   |               ochmistrzynią. Panna młoda nie zdjęła welonu, położono
2842 55   |                 małżonce, której oblicza nie widnieli, i odeszli. Ochmistrzyni
2843 55   |                  już go tego dnia więcej nie widzieliśmy.~ ~
2844 56   |                 jej mieszkania, wszelako nie wychodziła z domu i nie
2845 56   |                  nie wychodziła z domu i nie miałem sposobności, by zbliżyć
2846 56   |                 się, że cię od tak dawna nie widział, że kryjesz się
2847 56   |               kryjesz się przed nim i że nie może domyślić się, co tak
2848 56   |                zamiary. Ale ty, paniczu, nie zapominaj o uszanowaniu,
2849 56   |                się do śmierci mego ojca, nie mogłem się więc powstrzymać
2850 56   |                  którego uwadze nic ujść nie zdoła. Trzeba usunąć Leonorę
2851 56   |            jeszcze wyprawię ją do Avila. Nie miej mi tego za złe, Avadoro,
2852 56   |          spełnienie życzeń, ja zaś nigdy nie życzyłem sobie zostać małżonkiem
2853 56   |                 nigdy jej bowiem w dzień nie widuję.~Tego samego wieczora
2854 56   |                ulicę Retrada, ale nikogo nie zastałem. Drzwi i okna były
2855 56   |                 ze mną w Neapolu. JKMość nie życzy sobie, abym odbył
2856 56   |              zdaje mi się, że ten zamiar nie bardzo przypada ci do smaku.~-
2857 56   |                  której przyzwolenia nic nie odważę się przedsięwziąć.~
2858 56   |             bezpiecznym miejscu. Leonora nie będzie do ciebie pisała,
2859 56   |             pisać; karmelitanki jej tego nie nauczyły. Ja zastąpię ją
2860 56   |              papierami od ministra. Były nie podpisane i charakter pisma
2861 56   |       przywrócenia mi spokoju. Wprawdzie nie znałem Leonory, ale była
2862 56   |             przywitać się z księżniczką. Nie miała mi tego za złe, przeciwnie,
2863 56   |                Jakkolwiek odznaczenie to nie stawiało mnie na równi z
2864 56   |                 zamknięty i przez nikogo nie zamieszkany. Pewnego poranku
2865 56   |           zapewnił, że ze strachu na nic nie patrzył, że zresztą za żadne
2866 56   |                za żadne skarby w świecie nie podjąłby się przepędzenia
2867 56   |            filiżanek czarnej kawy, ażeby nie zasnąć, i doczekałem się
2868 56   |              duchy się pojawiały. By ich nie spłoszyć, zgasiłem świecę.
2869 56   |                pokoju do pokoju.~Żaluzje nie pozwalały mi dostrzec, skąd
2870 56   |                 i poszedłem go obejrzeć. Nie znalazłem żadnych sprzętów,
2871 56   |         pośpieszyłem do księżniczki, ale nie zastałem jej w domu. Udałem
2872 56   |                niespokojnych. Z początku nie chciano mi nic powiedzieć,
2873 56   |             pewne przyczyny, dla których nie chcę, aby twoje dziecko
2874 56   |               wychodzącym na ulicę i aby nie zamykano żaluzji. Gdy północ
2875 56   |              oknie. Wkrótce ujrzałem już nie kobietę w bieli, ale jakiegoś
2876 56   |               jest to podwórze, na które nie zajeżdżają powozy. W głębi
2877 56   |                 gwałtowność sprawiła, że nie zastanawiałem się nawet
2878 56   |            niezwykłością tego zdarzenia. Nie miałem na to zresztą czasu;
2879 56   |                  i zniknęła w ciemności. Nie wiedziałem, co z sobą począć;
2880 56   |                   którego przywoływałem, nie odpowiadał na moje krzyki;
2881 56   |             literami: "Leonora Avadoro". Nie było wątpliwości, przepędziłem
2882 56   |                 mnie zmieszało. Od dawna nie zbliżałem się do trybunały
2883 56   |              grzech wyjątkowy, z którego nie każdy spowiednik może uwolnić.
2884 56   |              uwolnić. Gdy człowiek długo nie przystępuje do sakramentów,
2885 56   |                do wielkiego spowiednika. Nie trać czasu, nikt nie jest
2886 56   |        spowiednika. Nie trać czasu, nikt nie jest pewny godziny śmierci.~
2887 56   |             pytania. Obiad u księżniczki nie rozproszył mego smutku,
2888 56   |                 żoną. Spodziewam się, iż nie powiesz, żeś się tego domyślał.
2889 56   |            zażądał od córki, ażeby nigdy nie wchodziła w małżeńskie związki
2890 56   |             księżniczka za nic w świecie nie byłaby przyjęła niczyjej
2891 56   |                  Bogiem i Kościołem, ale nie przed ludźmi, a przynajmniej
2892 56   |               nam wysłać cię do Neapolu, nie wiedzieliśmy bowiem, jak
2893 56   |               śmierci osoby, która nigdy nie istniała. Wszelako szczery
2894 56   |                Wszelako szczery twój żal nie był stracony. Księżniczka
2895 56   |                rolę kobiety w bieli, ale nie ona to z taką lekkością
2896 56   |         przywiązanego do zasuwy od okna.~Nie wiem, co się działo na podwórzu
2897 56   |             klęczałeś przy konfesjonale. Nie lubię mieć do czynienia
2898 56   |                  i lękałem się, aby żart nie był za daleko posunięty.
2899 56   |                 był za daleko posunięty. Nie sprzeciwiałem się już zatem
2900 56   |                wcale mnie przez to mniej nie uszczęśliwiało. Doznałem
2901 57   |            trząsł głową i odpowiadał. że nie może dokładnie naznaczyć
2902 57   |                moje ramię. Spojrzenie to nie uszło uwagi Busquera. Przybrał
2903 57   |           zuchwałą minę i rzekł:~- Pani, nie mogłem oprzeć się pokusie
2904 57   |              twojej osoby i zapewne nikt nie byłby mnie odkrył w moim
2905 57   |              piękności, jak samo słońce, nie był oświecił tych schodów.~
2906 57   |             księżniczka - czy słowa moje nie doszły ciekawych uszu tego
2907 57   |                rzekł do mnie - o mało co nie wygrzmociłeś mnie kijem
2908 57   |                  powinieneś wiedzieć, że nie jestem już podrzędnym służalcem,
2909 57   |                   Zadzieramy więc nosa i nie boimy się nikogo.~Ale ty,
2910 57   |           niesłychanie obawiać, abym was nie podsłuchał. Uprzedzam cię,
2911 57   |            podsłuchał. Uprzedzam cię, że nie bardzo lubimy ani Avilów,
2912 57   |        wychuchanego Toleda. Pani Uscariz nie może mu przebaczyć, że ją
2913 57   |              przebaczyć, że ją porzucił. Nie pojmuję, po co jeździliście
2914 57   |         zajmowano się wami. Wy o tym nic nie wiecie, wy jesteście niewinni
2915 57   |         księżniczki dla swego syna. Mała nie skończyła jeszcze jedenastu
2916 57   |                jedenastu lat, ale to nic nie szkodzi. Margrabia od dawna
2917 57   |                jeszcze, mości pasierbie, nie myśl, żebym nie poznawał
2918 57   |               pasierbie, nie myśl, żebym nie poznawał w tobie małego
2919 57   |                  świętą inkwizycja, a ja nie jestem ciekawy spraw mających
2920 57   |              spodziewałem. Toledo, który nie był już tak piękny i nie
2921 57   |                 nie był już tak piękny i nie miał już dawnej ochoty do
2922 57   |                był u kardynała, wcale go nie cieszyły.~Księżna Sidonia
2923 57   |                 francuski, którego nigdy nie chciał porzucić, korzystnie
2924 57   |                 którzy często prawie nic nie mówią i zapewne dlatego
2925 57   |                 spostrzegł, że słuchacze nie są dlań obojętni. Wtedy,
2926 57   |                  dotąd nigdy się nad tym nie zastanawiała. Miała dwadzieścia
2927 57   |                   aby znakomity wasz ród nie wygasł. Wszyscy grandowie
2928 57   |                zawołał:~- Jak to, czyliż nie myśli on nikogo innego używać
2929 57   |      odpowiedziałem - ale czy jesteś lub nie jesteś kawalerem, senor
2930 57   |                 od ciebie wyjaśnień, ale nie mogę się na ciebie gniewać
2931 57   |             napoje i zaczął mówić rzeczy nie mające ze sobą żadnego związku.
2932 57   |             nagle zerwał się i ani słowa nie powiedziawszy wyszedł. Wallończycy
2933 57   |              śmiechu, którego bynajmniej nie zgaduję przyczyny. Mogę
2934 57   |                 naszej rozmowy wcale was nie dotyczył i rozmowa toczyła
2935 57   |             rzekł:~- Towarzysze moi i ja nie zgadzamy się co do skutków,
2936 57   |                 używa, w pojedynku z nim nie obiecuje mi żadnego zaszczytu.
2937 57   |                 na nas. Sądzę przeto, że nie nadając bynajmniej ważności
2938 57   |                 chcieli go przekonać, że nie ma się o co bić ani z nimi,
2939 57   |               mnie i rzekł:~- Jeżeli się nie mylę, oficerem, który zranił
2940 57   |                 twój ojciec.~- Wcale się nie mylisz - odpowiedziałem -
2941 57   |               kłótni z oficerami, którzy nie podzielali jego zdania,
2942 57   |                 mego ojca, bardzo mi się nie podobał i już chciałem jej
2943 58   |                 jakimi poleceniami, tego nie mogłem odgadnąć. Drugi list
2944 58   |                od księżniczki Avila, ale nie jej ręką pisany. Oznajmiała
2945 58   |                jej udzielić, ale zapewne nie byłbym tak dobrze się znalazł.~-
2946 58   |                   odpowiedziałem - wcale nie skarżę się na ranę, jaką
2947 58   |            Busqueros - to ostatnie wcale nie jest konieczne i w obecnej
2948 58   |                  abyś w takim razie zbyt nie przedłużał rozmowy, gdyż
2949 58   |           następnie od snu wstrzymać się nie może.~Podziękowałem marszałkowi
2950 58   |                  don Busqueros - rzekł - nie dowiedziałżeś się w tych
2951 58   |                dnia, ani poprzednich nic nie odkryłem zajmującego. Zastanowiwszy
2952 58   |              istocie, kochany pasierbie, nie ma już nagrobka tam, gdzie
2953 58   |                 cię przed jego eminencją nie dlatego, abym chciał dochować
2954 58   |                mną małżeństwo, które nic nie ma w sobie rzeczywistego,
2955 58   |             pogardzam. Z drugiej strony, nie mogę usprawiedliwić się,
2956 58   |                 mogę usprawiedliwić się, nie zdradzając księżniczki,
2957 58   |               łona w Sorriente, a której nie śmiałem nazwać moją córką. -
2958 58   |               gotuje? Może klasztor? Ale nie, ja jestem twoim ojcem i
2959 58   |           zapomną o mojej sprawie, jakoż nie pomyliłem się. Król umarł
2960 58   |                 Bez wątpienia, czuję, że nie mam słuszności, ale gardząc
2961 58   |                   Czyż mam jej już nigdy nie zobaczyć?~- Ujrzysz ją -
2962 58   |        księżniczka - ale teraz mi o niej nie wspominaj. Wierzaj mi, że
2963 58   |          znakomitych osób, że już takich nie wymieniam, którzy wydawali
2964 58   |             względem spraw hiszpańskich. Nie jesteśmy ani Francuzami,
2965 58   |                  zostanie naszym królem. Nie przewidujemy wydarzeń, jakie
2966 58   |                 zaręczyć, że żaden z nas nie rozpocznie wojny domowej.~
2967 58   |             Europa się uzbroi i że nigdy nie ścierpi, aby rodzina Burbonów
2968 58   |          zamyślił się i odpowiedział, że nie nadeszła jeszcze pora do
2969 58   |           wyrzucać mi moje postępowanie. Nie ma co mówić, jestem winna,
2970 58   |           wytłumaczyć ci moje położenie. Nie byłam stworzona do miłości,
2971 58   |                  je poznać. Cóż powiesz? Nie zmieniły one w niczym mego
2972 58   |                 osobą, jakkolwiek słabe, nie mogą już istnieć. Zatarłam
2973 58   |        Portugalii, w królestwie Algarve. Nie jest to jedyna ostrożność,
2974 58   |                  Są w Hiszpanii miejsca, nie znane rządowi, gdzie bezpiecznie
2975 58   |              własnym myślom, które wcale nie sprzyjały wielkim panom.~-
2976 58   |                  sprawie! Ale nic z tego nie będzie. Dzięki mojej małoważności
2977 58   |                  głos mi odpowiedział:~- Nie, senor Avadoro, ty nie możesz
2978 58   |                   Nie, senor Avadoro, ty nie możesz żyć w spokoju.~Obróciłem
2979 58   |             czasach nikt spokoju znaleźć nie zdoła. Zasiania cię można
2980 58   |               Zasiania cię można opieka, nie powinieneś jej marnować.
2981 58   |                udaj się do mego zamku.~- Nie wspominaj mi o księżniczce -
2982 58   |                  zaś strony rzeczywiście nie należało mi porzucać moich
2983 58   |                     Senor don Juanie, tu nie jestem już Uzedą, ale Mamunem
2984 58   |                okiennice.~Z początku nic nie spostrzegłem, po chwili
2985 58   |                  już go więcej tego dnia nie widzieliśmy.~ ~
2986 59   |                   jakie mu okazywaliśmy, nie dał się nawet prosić i sam
2987 59   |                  oczarowania mego wzroku nie potrzebowałeś współuczestnictwa
2988 59   |                 widziałem w zwierciadle, nie wątpię, że ona sama także
2989 59   |              znajduje się w tym zamku.~- Nie mylisz się - odparł Mamun -
2990 59   |                nóg mojej małżonki, która nie mogła ukryć swego wzruszenia.
2991 59   |                 mogłem żyć z nią będąc i nie będąc jej mężem? Jeżeli
2992 59   |                przenikliwością ogółu, to nie uniknęlibyśmy wzroku naszych
2993 59   |             służących, a wtedy tajemnicy nie można by zachować. Nie ma
2994 59   |         tajemnicy nie można by zachować. Nie ma wątpliwości, że wówczas
2995 59   |                  była ochrzczona z wody, nie zaś z oleju.~Zeszliśmy razem
2996 59   |                 z Hiszpanii nigdy z nich nie wychodzili. W tej oto dolinie,
2997 59   |                  ostatni wreszcie żadnej nie wyznają wiary. Na szczycie
2998 59   |        dominikanie zaś obowiązani są nic nie widzieć. Dom, w którym się
2999 59   |    chrześcijanami, inni nareszcie żadnej nie wyznają wiary. W istocie,
3000 59   |                małej Ondyny, która nigdy nie dowie się o swoim pochodzeniu: