Dzien

 1 1  |               Nieznajome zbliżyły się ku mnie z uprzedzającym uśmiechem.
 2 1  |          rodziny, która już chyli się ku upadkowi. Dość byłoby do
 3 2  |     Opowiadanie jego może się przydać ku twemu zbawieniu, rozkażę
 4 7  |           górą. Zwróciłem się naprzód ku temu. co nazywamy Wieżą
 5 8  |          przemiany i chciałem uciekać ku naszemu mieszkaniu, ale
 6 8  |           bóść mnie rogami i popychać ku przepaści. Gdy już mnie
 7 8  |            chwili wisielcy poskoczyli ku mnie i wyciągnęli mnie z
 8 9  |             owiązane czoło. Wyciągnął ku mnie kapelusz, jak gdyby
 9 11 |               wdzięcznie zbliżyła się ku niemu i rzekła:~- O Menipie,
10 13 |        kościotrupa, który zbliżał się ku mnie w groźnej postawie.
11 14 |             niczego nie byłam zdolna. Ku wieczorowi zasnęłam i miałam
12 14 |               mimowolnie zwracały się ku zwierciadłu i zdawało mi
13 14 |               przytrafiło, ale dodał, ku wielkiemu memu zadziwieniu,
14 15 |               Rebeka zaś z pośpiechem ku mnie się zbliża. Postąpiłem
15 15 |               uczuciom, którymi pałał ku mojej siostrze. Elwira tymczasem,
16 15 |          Zraniony byk udał, że ucieka ku drzwiom, ale zwróciwszy
17 17 |              Ciotka jej wzniosła ręce ku niebu i padła na krzesło;
18 18 |             Madrytu, gdy uczucia moje ku Elwirze osiągnęły pewną
19 18 |               Elwira, pochyliwszy się ku pani, mówiła coś o mnie
20 18 |              wyratowałem, zbliżył się ku mnie z wyrazem najłagodniejszej
21 19 |              niektóre miejsca służące ku obronie naszego królestwa.
22 19 |           mówiąc pocałował ją w twarz ku wielkiemu zdziwieniu don
23 19 |           spostrzec, że Blanka nie ma ku mnie żadnej skłonności i
24 19 |             siły swego umysłu zwrócił ku polepszeniu losu załogi
25 19 |               na ręce i wznosząc oczy ku niebu, rzekł:~- O niezmierzona
26 20 |             na konia i w cwał pogonił ku Burgos. Nie potrzebuję opisywać
27 21 |    natychmiast, przez miłość, jaką ma ku mnie.~Mój dziad wypełnił
28 21 |           mnie przez miłość, jaką mam ku niej, abym natychmiast zjadł
29 22 |       sprawiony przez siły działające ku B i C. Przekątnia ta zbliży
30 22 |              Przekątnia ta zbliży się ku linii AB. jeżeli przypuścimy
31 22 |        miłości, przekątnia zbliży się ku linii AC. (Gdyby ambicja
32 24 |              złością za rękę i, chcąc ku sobie przybliżyć, pociągnął
33 24 |              we łzach, obróciłem oczy ku jedynemu kwadratowemu oknu
34 24 |             złożył ręce, wzniósł oczy ku niebu i rzekł:~- Wielki
35 25 |         opuścić obóz i udać się drogą ku zachodowi; spotkasz osoby,
36 26 |               wam drogę. Wznieś wzrok ku niebieskiemu światłu, wyrwij
37 26 |       powiedziawszy dama obróciła się ku koniuszemu, mówiąc:~- Don
38 27 |             się nad tym zastanawiać i ku czemu innemu zwróciła uwagę.~
39 28 |               moich poddanych. Miłość ku ojczyźnie i ludzkości napełniła
40 28 |             do tej myśli, powzięliśmy ku sobie wzajemne uczucia,
41 28 |                po czym, obracając się ku widzom z tąż samą zimną
42 29 |            tej ostrożności.~Nazajutrz ku wielkiej mojej radości przyszła
43 29 |           hidalgów i paziów poskoczył ku drzwiczkom i spostrzegłam
44 29 |                gdy zaś wznosiłem oczy ku niebu, błagając je o zakończenie
45 31 |            nim ożywieniu, że mają się ku pochodowi, aby znowu rozpocząć
46 31 |          wszelako gdy Żyd zbliżył się ku nam, Uzeda nie mógł powstrzymać
47 31 |                zwróciliśmy się drogą, ku Manzanaresowi, ale jeszcze
48 32 |              to naczelnik zwrócił się ku niemu i rzekł:~- Książę
49 34 |              przechodząc zbliżyła się ku mnie, mówiąc półgłosem:~-
50 34 |        Następnie kareta potoczyła się ku Buen Retiro, Busqueros zaś
51 34 |         przygoda, i z wolna podążyłem ku ogrodowi. Zastałem tam już
52 34 |       rzeczach obojętnych i udała się ku swojej karecie. Zanim wsiadła
53 35 |          przez kilka dni, po czym bóg ku wielkiej wszystkich radości
54 35 |              upał i udałem .się drogą ku Buen Retiro, ale wprzódy
55 35 |              się, że słońce chyli się ku zachodowi, nie mając ze
56 35 |               też, czy wiem co o jego ku mnie zapałach. Niebawem
57 37 |    dziecinnych lat, na miłości dzieci ku rodzicom, na potrzebach
58 38 |             noc, we dnie zaś obracają ku słońcu.~Rodzaj woli polipa
59 40 |               Zwróciliśmy nasze kroki ku drodze dla przekonania się,
60 40 |          karawanę, która zbliżała się ku wąwozowi i przeciągała o
61 40 |               Im bardziej podróżni ci ku nam się zbliżali, tym większą
62 41 |               razie czuliśmy wzajemny ku sobie pociąg. Krata dzieląca
63 42 |              jak najgorzej. Wszelako, ku wielkiemu memu zdziwieniu,
64 42 |            wszedł do pokoju Laury i - ku swemu rozkosznemu zdziwieniu -
65 44 |         światło, które, zbliżając się ku mnie coraz bardziej, oświeciło
66 44 | sprawiedliwości i przyjaźń, jaką miał ku mnie. Wyprawił lekki okręt
67 45 |               namiętność wznosiła cię ku górze, kiedy zacząłeś posuwać
68 45 |           gdzie zapałasz się miłością ku młodej dziewczynie, takiej,
69 47 |              na palcach pomykając się ku drzwiom, poszedłem otworzyć.
70 47 |      podzielał nienawiści, jaką pałał ku niemu nieboszczyk Gaspar
71 48 |         zwrócił więc swoje spojrzenia ku stolicy. Tam bez wątpienia
72 50 |            starym winem, wzniósł oczy ku niebu i rzekł:~- Boże, jeżeli
73 51 |               mimowolnie obróciły się ku mojej kiesie, która tuż
74 51 |               rynsztok, ale tym razem ku wielkiemu mojemu zadowoleniu,
75 52 |     wszystkich uczuć, jakimi już była ku mnie przejęta. Jej oddanie
76 52 |          Sobotni dzień chylił się już ku końcowi. Słońce zachodzące
77 52 |       Odzyskawszy ją, pobiegłem drogą ku Manzanaresowi. chcąc po
78 53 |             bardziej dzień chylił się ku schyłkowi, tym więcej szaty,
79 54 |        upodobanie w sąsiadce, powziął ku niej szczególniejszy szacunek.~
80 55 |          Druga z kobiet odwróciła się ku niemu; nie znał jej wcale
81 55 |         rozdziela, abym śmiał wznosić ku tobie uczucia. Dziś jednak
82 55 |         obudzę w niej pewną skłonność ku tobie. Ochmistrzyni naręcza
83 56 |    świętokradztwo wobec miłości, jaką ku niej pałałem, i gorzko je
84 57 |                Busqueros pochylił się ku mnie i półgłosem rzekł:~-
85 58 |               z miłością, jaką miałem ku księżniczce. Za grzech odbierałem
86 61 |         przygody Cygana zmierzają już ku końcowi, z tym większą przeto
87 63 |        zwrócił moją uwagę, postąpiłem ku jego spadkowi i przybyłem
88 Dod|           kamerdynera. Wkrótce potem, ku memu wielkiemu zadziwieniu,