Table of Contents | Words: Alphabetical - Frequency - Inverse - Length - Statistics | Help | IntraText Library | ||
Alphabetical [« »] zdziwily 2 zdziwiona 1 zdziwiony 8 ze 2999 zebach 1 zebami 4 zebra 1 | Frequency [« »] 3270 nie 3141 na 3134 z 2999 ze 1498 mnie 1311 o 1275 mi | Jan Potocki Rekopis Znaleziony w Saragossie IntraText - Concordances ze |
Dzien
501 10 | W istocie, zdaje mi się, że musieli się nadzwyczajnie 502 10 | jeden z biesiadników rzekł, że potrafi kochać lepiej od 503 10 | umiejętnością, by udowodnić, że ma słuszność, wpadł na szczególny 504 10 | biesiady, o mało nie udusił się ze śmiechu.~- A zatem - rzekł - 505 10 | się, senor; zapewniam cię, że był to nadzwyczaj przyjemny 506 10 | ale tak zauważyłam tylko, że jedziemy gdzieś bardzo daleko. 507 10 | zapomniał drogi, widzę bowiem, że wystarał się o światło i 508 10 | ulicy, aby mi powiedzieć, że jestem piękna. Głucha ochmistrzyni 509 10 | Głucha ochmistrzyni sądziła, że dopuścił się grubiaństwa. 510 10 | wszelako zapewniam cię, że to, co robiłem wczoraj, 511 10 | to? Zdawało się przecież, że tak kochasz te trzy dziewczęta! - 512 10 | O jeden dowód więcej, że żadnej z nich nie kocham 513 10 | wisiały pająki z gałęziami ze szczerego srebra. Kosztowne 514 10 | wtedy dopiero spostrzegł, że nie jest to dziecko, jak 515 10 | weń tak złośliwymi oczyma, że młodzieniec mieszał się 516 10 | Murzynek przyszedł sprzątnąć ze stołu.~Wtedy Orlandyna wzięła 517 10 | wypadkami i prawie dawać wiarę, że szatany dla złudzenia mnie 518 10 | trupy dwóch wisielców i że kto wie, czy nie jestem 519 10 | roztargnionymi, może dlatego, że sam nie mogłem zebrać myśli.~ 520 11 | ich obozu. Zaręczam ci, że uszczęśliwisz mego brata, 521 11 | nowego. Co do mnie - dodała ze smutkiem - muszę oddalić 522 11 | reszty śmiertelnych? Czuję, że jestem zdolniejsza kochać 523 11 | zaś mimowolnie pomyślałem, że z trudnością potrafi być 524 11 | upiorach. Gospodarz mówił nam, że starożytni mieli o nich 525 11 | empuz, larw i lamii, ale że dawni kabaliści równie byli 526 11 | Magu, ale Uzeda utrzymywał, że Apolloniusz z Tiany zasługuje 527 11 | Menip. Opowiadano w mieście, że kocha się w nim jakaś bogata 528 11 | twoją małżonką. Czy myślisz, że cię kocha prawdziwie?~- 529 11 | moich słów, powiem wam, że ta kobieta jest jedną z 530 11 | Natenczas empuza udała, że płacze, i błagała Apolloniusza, 531 11 | na nią coraz mocniej, tak że nareszcie wyznała, iż nie 532 11 | aby go potem pożreć, i że przede wszystkim smakuje 533 11 | Sądzę - rzekł pustelnik - że chciała ona pożreć raczej 534 11 | duszę niż ciało Menipa i że empuza ta była po prostu 535 11 | bałwochwalców. Mniemam więc. że Apolloniusz nie tylko nie 536 11 | przeciwnego zdania; utrzymywał, że poganie równie jak chrześcijanie 537 11 | bezużytecznej budowli, w nadziei, że jaki nieznajomy, nie wiedzący 538 11 | porzucił pióra, uspokoił się i, że tak powiem, zmusił do niezwracania 539 11 | Mędrzec odwrócił się i ujrzał, że duch nie przestaje go wzywać, 540 11 | tym wszystkim przyznaję, że wielkie zmiany zaszły w 541 11 | Otworzywszy ją, ujrzałem, że muszę jeszcze dostać się 542 11 | narodu. Zdawało się prawie, że tylko na jakiś czas dla 543 11 | podczas gdy druga, udając, że czyta z niej całą moją przyszłość, 544 11 | Łatwo można domyślić się. że nigdy nie byłbym odgadł, 545 11 | nigdy nie byłbym odgadł, że dirvanos kamela oznacza 546 11 | wiesz, senor kawalerze, że znajdujesz się pośród czeredy, 547 11 | tym większą przyjemnością, że rozprawy kabalisty zaczęły 548 11 | bezpieczeństwem.~Odpowiedziałem na to, że mając zaszczyt być kapitanem 549 11 | kroki od nas wytryskała ze skały przezroczystym strumieniem. 550 11 | mnie jakiś szmer. Czułem, że z obu stron podnoszono moje 551 11 | przyjęcia, osądziłem więc, że wypada wojskowemu w moim 552 11 | z głębokim przekonaniem, że tym razem nie miałem do 553 12 | całej Hiszpanii, i ręczę, że nie poczujesz znużenia.~ 554 12 | i znowu zdawało mi się, że widzę moje kuzynki. Stary 555 12 | było okiem sięgnąć, czyli że odległy widnokrąg całkiem 556 12 | przeczucie ostrzegało mnie, że to nie one należały do przygody 557 12 | niej, z tą tylko różnicą, że on przeplatał swoje jedzenie 558 12 | wszelako usilnie nalegałem, tak że nareszcie zgodził się opowiedzieć 559 12 | gdyż dowiedz się senor, że bynajmniej nie urodziłem 560 12 | najbardziej systematycznego ze współczesnych. Do tego stopnia 561 12 | nawet był systematyczny, że gdybym ci opowiedział historię 562 12 | dalece zajęło mego ojca, że odtąd nigdy własnowolnie 563 12 | i doskonale uformowane, że można było śmiało uważać 564 12 | sposobności, aby mu przypomnieć, że ja żyję na świecie i znajduję 565 12 | mimowolną przyczyną, bądź też że nie życzył sobie, aby moje 566 12 | teatynów.~Niestety, mniemam, że ojciec mój oddalał mnie 567 12 | otóż mogę śmiało zaręczyć, że nie było na ziemi człowieka 568 12 | trawiła mnie do tego stopnia, że - raz poznawszy sam siebie - 569 12 | Avadoro lub Pandesowna, sądzę, że w tym błędnym życiu musiałeś 570 12 | mówił:~- Wspominałem ci, że ciotka moja, dona Dalanosa, 571 12 | i pieszczotliwy uśmiech, że nie miałem serca stawiać 572 12 | postępowanie, wmówiła w siebie, że natura, wspomożona jej własnymi 573 12 | własnymi staraniami, uczyniła ze mnie prawdziwe arcydzieło. 574 12 | nad swoim wujem Geronimo, że ten nareszcie przyrzekł 575 12 | mojej ciotce, która ledwo że nie umarła z radości.~Muszę 576 12 | radości.~Muszę ci wyznać, że dziesięć lat melancholii 577 12 | atramentu; każdy wyznał, że nie ma czym pisać i na próżno 578 12 | materiału. Moreno rzekł na to, że ma w swoim sklepie zbiór 579 12 | zdziwił się mocno, widząc. że z łatwością pojął rzecz, 580 12 | Autor jednakowoż dowodził, że można otrzymać dobry atrament 581 12 | oddzielenia się od nich. że nadto sama guma jest skłonna 582 12 | tyle miłych chwil. Widząc, że literaci madryccy w mgnieniu 583 12 | radością uśmiechał się na myśl, że on także należy do tych 584 12 | wszystko wyznać, powiem, że w całym mieście nie nazywano 585 12 | ciotki, ta nie wątpiła, że jak tylko ojciec raz mnie 586 12 | mnie, a w końcu oznajmić, że znajduję się w jego mieszkaniu, 587 12 | różowy świąteczny strój ze srebrnymi frędzlami i guzikami 588 12 | brazylijskich topazów. Zaręczyła mi, że wyglądam jak bożek miłości 589 12 | wyglądam jak bożek miłości i że mój ojciec, spostrzegłszy 590 12 | zatrzymywały się, aby się ze mną popieścić. Przybyliśmy 591 12 | na nią, sądziłem bowiem, że nic nie będzie zabawniejszego, 592 12 | szafy. Wtem oznajmiono nam, że ojciec wchodzi na schody. 593 12 | ale schodząc poczułem, że stawiam nogę na brzegu kotła. 594 12 | zatrzymać się, ale spostrzegłem, że pociągam za sobą szafę. 595 12 | wprawiła mnie w taką radość, że znowu lękano się. bym nie 596 12 | podróżować w powozie, widząc, że postanowiłem nieodmiennie 597 12 | podejrzanych.~Można domyślić się, że nigdy nie zdarzyła mi się 598 12 | okazania mojej odwagi i że szczęśliwie przybyliśmy 599 12 | ci opisać. Powiem tylko, że tego dnia tak byłem szczęśliwy, 600 12 | nadzwyczajnej i zarazem strasznej, że dotąd nie mogę jej wymazać 601 12 | wszystkie moje przyjemności, że w istocie często dziwię 602 12 | chwaląc się, mogę wyznać, że śmiało postępowałem za nim 603 12 | daleki od podobnych błędów, że jedyną nauką, do której 604 12 | miejsce, gdzie zdawało mi się, że istność moja jak gdyby rozpływała 605 12 | Wreszcie niepodobna zaprzeczyć, że rozrzedzone powietrze gór 606 12 | Obejrzawszy ją pilnie, poznałem, że napis jest w języku punickim, 607 12 | naczelnikowi Cyganów i rzekłem, że wiele słyszałem o tym rozbójniku 608 12 | słyszałem o tym rozbójniku i że nawet znam jego synów.~- 609 12 | Pandesowna - tym bardziej że razem ze mną zostają w służbie 610 12 | tym bardziej że razem ze mną zostają w służbie wielkiego 611 12 | zwątpienia. Nie ma wątpliwości, że sam jestem jednym z ogniw 612 13 | charakter Zota sprawił, że zupełnie zaufałem jego przyrzeczeniom. 613 13 | zapasów. Na szczęście miałem ze sobą mięso na zimno, podzieliłem 614 13 | zamieszkałe. Odpowiedział mi, że w okolicy nazywano je zwykle 615 13 | monte albo też lo castello, że zamek jest zupełnie zrujnowany 616 13 | zrujnowany i nie zamieszkany, ale że wewnątrz zbudowano kaplicę 617 13 | zamku. Odpowiedział mi, że droga biegnie zboczem. w 618 13 | Przewodnik oznajmił nam. że w pobliżu znajduje się obszerna 619 13 | zaczepiłem się o drzewo i czując, że jestem ocalony, zacząłem 620 13 | szybkością następowały po sobie, że przy ich świetle zdołałem 621 13 | położeniu. Nagle zdało mi się. że widzę pochodnie, migające 622 13 | jakieś głosy. Sądziłem, że to moi ludzie, jąłem ich 623 13 | Monte Brugio, doniósł nam, że zabłąkałeś się w tych górach, 624 13 | jesteśmy oddaleni.~Myślałem, że w istocie jakaś neapolitańska 625 13 | siedziby.~Odpowiedziałem, że sądząc o księżniczce po 626 13 | tak wspaniałej postaci, że zaraz z początku pomyślałem, 627 13 | zaraz z początku pomyślałem, że kto wie, czy to nie jest 628 13 | księżniczka. Zauważyłem także, że nosi na sobie ubiór, jaki 629 13 | wieku; sądziłem jednak, że to strój dam neapolitańskich, 630 13 | srebra. Posadzka składała się ze srebrnych kwadratów, jednych 631 13 | do pierwszej, wyjąwszy, że wszystko, co tam było ze 632 13 | że wszystko, co tam było ze srebra, tu było złociste, 633 13 | misterne wzory i tak cienki, że można go było wziąć za mgłę, 634 13 | wykładana perłową macicą ze szlakami z korali. Dokoła 635 13 | tym boskim pałacu. Widzę, że pani nie masz zamiaru dotrzymywać 636 13 | zasiąść, chyba pod warunkiem, że pani raczysz opowiedzieć 637 13 | jego zaufanie, na równi ze swoją małżonką, margrabiną 638 13 | dziesięć lat - chciałam rzec, że jedyna córka księcia Monte 639 13 | ale i te nie mogły długo ze mną wytrzymać. Tymczasem 640 13 | mnie tym przyjemniejsze, że margrabina zawsze przyznawała 641 13 | mi słuszność, zaręczając, że cały świat jest na moje 642 13 | świat jest na moje usługi i że nie ma dość srogiej kary 643 13 | drugiej mnie opuściły, tak że wieczorem musiałam rozbierać 644 13 | się sama. Rozpłakałam się ze złości i pobiegłam do margrabiny, 645 13 | je po kolei i zapewniłam, że nigdy nie będą ani szczypane, 646 13 | postaci i nie mogę zaprzeczyć, że uczynił na mnie silne wrażenie. 647 13 | drogę z płaszczem w jednej, ze szpadą zaś w drugiej ręce. 648 13 | żelazem. Zdawało mi się, że byłam winna życie odwadze 649 13 | nazajutrz dowiedziałam się, że koniuszy jego naumyślnie 650 13 | naumyślnie przywiódł nam byka i że pan jego chciał tym sposobem 651 13 | Rzeszy, ale mówił po włosku ze śmiesznym tyrolskim akcentem.~ 652 13 | akcentem zapewniłam go, że jego obecność jest niezbędna 653 13 | wtedy dopiero poznałem, że karzeł ma twarz ze złota, 654 13 | poznałem, że karzeł ma twarz ze złota, oczy diamentowe i 655 13 | drogimi kamieniami, papugi ze szmaragdowymi piórami ulatywały 656 13 | istocie, można powiedzieć, że pani posiadasz raj na ziemi.~ 657 13 | pokryty czarnym aksamitem ze srebrnymi ozdobami. Gdy 658 13 | Pobożne śpiewy. Poznałem, że leżę pośród obszernych zwalisk; 659 13 | końca bulli, pomnę tylko, że przeor zaręczył mi, że nagabywania 660 13 | że przeor zaręczył mi, że nagabywania stały się daleko 661 13 | stały się daleko rzadsze, że jednakowoż czasami się wydarzały, 662 13 | naczelnikowi, mówiąc mu, że przeglądałem u kabalisty 663 13 | może - odrzekł naczelnik - że Romati nauczył się swojej 664 13 | historii z tej książki, a nawet że całkiem ją zmyślił. Wszelako 665 13 | odebranych w młodocianym wieku, że marzenia te długo zawracały 666 13 | dałeś mi do zrozumienia, że od czasu, jak żyjesz w tych 667 13 | a ponieważ okazało się. że Pandesowna ma wiele do czynienia, 668 13 | mymi stopami, zdało mi się. że poznaję z daleka nieszczęsną 669 13 | zwyczajem oba trupy wisiały. Ze zgrozą odwróciłem oczy i 670 13 | chodziłem; odpowiedziałem mu, że zapuściłem się aż do szubienicy 671 14 | czekoladę i raczyły zasiąść ze mną do śniadania. Następnie 672 14 | przewidziałam - rzekła - że milczenie twoje będzie miało 673 14 | tak byłam tym przerażona, że nie mogłam ułożyć dwóch 674 14 | jutro i skończyłam na tym, że prawie całkiem zapomniałam 675 14 | Nareszcie zagroził mi, że oskarży mnie przed ojcem; 676 14 | północy, rozbudził i rzekł, że natychmiast wywoła cień 677 14 | przejął mnie zgrozą; myślałam, że nie przeżyję pierwszego 678 14 | który dobrze wiedział, że należy wrócić ze mną do 679 14 | wiedział, że należy wrócić ze mną do pierwszych początków, 680 14 | badania; wtedy upadałam ze znużenia. Mulatka moja, 681 14 | byłam przejęta i zaskoczona, że stanęłam nieruchomo jak 682 14 | nagle zbladłam. Czułam, że odchodzę od zmysłów. Zulejka 683 14 | cień Mamuna i powiedz mu, że jego córka niegodna jest 684 14 | wszedł do mnie i myśląc, że jestem chora, dał mi uspokajające 685 14 | w południe i znalazłszy, że puls bije mi gwałtownie, 686 14 | byłam tak roztargniona, że sama nie wiedziałam, co 687 14 | twoich działań, i pomyśl, że cały twój los od nich zależy.~ 688 14 | dziwiło, gdy się dowiesz, że okładka mojej księgi była 689 14 | wymiona przypomniały mi, że umieram z czczości, nie 690 14 | Postanowiłam korzystać ze sposobności i położywszy 691 14 | Tymczasem spostrzegłam, że trawa schnie pod moimi stopami, 692 14 | martwe w przelocie. Poznałam, że duchy, wiedząc o tym, co 693 14 | aniołów, i zrozumiałam, że uczynią mi zaszczyt towarzyszenia 694 14 | przyszedł oznajmić mi, że czas już zacząć. Wyszłam 695 14 | dobrze, senor Alfonsie, że nie jestem w stanie opowiedzieć 696 14 | opowiedzieć ci wszystkiego, co się ze mną działo, a nawet nie 697 14 | zrozumieć. Dodam tylko, że nabyłam dość znacznej władzy 698 14 | znacznej władzy nad duchami i że nauczono mnie sposobów, 699 14 | noc przeciągnęłam pracę, że wreszcie owładnął mną sen, 700 14 | zwierciadło i zdało mi się, że półbożkowie rzucają mi zagniewane 701 14 | jego radość, tym bardziej że czułam się przejęta nieznanym 702 14 | zwierciadło. Spostrzegłszy, że nie jestem sama, kazałam 703 14 | sobie obyczajem strusia, że skoro sama nie widzę, nie 704 14 | wyobraźnią. Zdawało mi się, że w przepaści niebios widzę 705 14 | tej chwili zdało mi się. że Mulat Tanzai chwyta mnie 706 14 | westchnienia i sądziłam, że jest chora. Powinnam była 707 14 | wydarzyło w nocy. Odrzekł na to, że poprzedniego dnia sam ich 708 14 | poprzedniego dnia sam ich pożenił, że jednak jest mu przykro, 709 14 | Thoamimami, ale widział, że nie jestem dla nich obca, 710 14 | dla nich obca, bacząc zaś, że oddaję się coraz głębszemu 711 14 | Słońce miało już wychodzić ze znaku Bliźniąt, uznał więc 712 14 | tym. Ocknęłam się jakby ze snu; zadrżałam na myśl, 713 14 | snu; zadrżałam na myśl, że nie zobaczę więcej moich 714 14 | zwierciadło weneckie odczepiło się ze ściany i stanęło przede 715 14 | pochylali głowy na znak, że rzeczywiście byli obecni 716 14 | przy stworzeniu świata i że w istocie wszystko tak się 717 14 | zwierciadłu i zdawało mi się, że widzę, jak Thoamimowie z 718 14 | mieli u bioder. W obawie, że je rozwiną, zakryłam dłonią 719 14 | drobnych kawałków. Zrozumiałam, że słońce wyszło ze znaku Bliźniąt, 720 14 | Zrozumiałam, że słońce wyszło ze znaku Bliźniąt, które tym 721 14 | widnokręgiem, kiedy marzyłam, że jeszcze ich widzę. Nareszcie, 722 14 | przyszedł do mnie i rzekł, że niezawodne znaki, które 723 14 | Sufisa udaje się do Ameryki i że dwudziestego trzeciego naszego 724 14 | obserwatorium i stwierdziłam, że miał słuszność, ale rachunek 725 14 | Kordowy. ażeby mnie przekonać, że nie on, lecz ja byłam w 726 14 | przybył z powrotem, mówiąc, że władza silniejsza od jego 727 14 | siebie, które mi dowiodły, że nie jesteś ka-balistą. Ojciec 728 14 | Ojciec mój zapowiedział mi, że jakiś śmiertelnik zgubny 729 14 | wielkiemu memu zadziwieniu, że sam nie wie, z jakiego rodzaju 730 14 | nieśmiertelności. Myślałam, że będziesz mógł nam dać niektóre 731 14 | rozrywała do tego stopnia, że w tej chwili nie mogę ci 732 14 | dokładnie czynione, i sądzę, że musiałam chybić w jakim 733 14 | nieomylności i uznawszy, że w gospodzie nie ma ani duchów, 734 14 | szatanów, wywnioskowałam, że muszą tam być ludzie, i 735 14 | melodyjne i pełne harmonii, że żadna muzyka ziemska nie 736 14 | więc jeść bez ceregieli, że zaś nie było wody, napiłam 737 14 | roztoczyły skrzydła i poczułam, że unoszą mnie w powietrze, 738 14 | wewnętrzny przekonywa mnie, że nic nie straciłam z tego, 739 14 | pierwszą moją myślą było, że drwiła ze mnie od początku 740 14 | moją myślą było, że drwiła ze mnie od początku do końca 741 14 | myślami, gdym spostrzegł, że Rebeka zakreśla w powietrzu 742 14 | Po chwili złączyła się ze mną i rzekła:~- Doniosłam 743 14 | mego pobytu i jestem pewna, że wieczorem tu przybędzie. 744 15 | przerywać, ale wkrótce ujrzałem, że kabalista dąży w stronę 745 15 | ale następnie obiecał mi, że to samo uczyni, jeżeli będzie 746 15 | pytań, utrzymuje bowiem, że nie wiesz więcej od niego. 747 15 | pustelnika. Spodziewa się, że będzie mógł powziąć od niego 748 15 | mówiła, zawiadomiono nas, że śniadanie już jest gotowe. 749 15 | straszna burza. Widząc, że jesteśmy skazani na przepędzenie 750 15 | jęczmienia. Zdawało mi się, że za chwilę ujrzę wychodzących 751 15 | przyjęły zaproszenie, ale ze smutkiem, szczególnie zaś 752 15 | raz nawet spostrzegłem, że pocałował ją w dłoń.~Po 753 15 | odpowiedzieć. Gdy usłyszała, że płakałem bez żadnej przyczyny, 754 15 | ani wesoła. Gdy zebrano ze stołu, ciotka moja obróciła 755 15 | zdziwiłam się, zauważywszy, że pani nie znajdujesz w tym 756 15 | moja tak się zaplątała, że nigdy nie byłaby wybrnęła 757 15 | nich zamilczeć, ale widzę, że nie przystoi, abym ukrywała 758 15 | spokrewnionych z nami zakonnic, tak że ostatecznie dochód nasz 759 15 | dostawał swoją część i mniemam, że gdyby byli słyszeli, co 760 15 | tak wielką przyjemność, że często dopiero późno w nocy 761 15 | Czy zauważyłaś, siostro, że jak tylko wszyscy brzdąkacze 762 15 | potwierdził te słowa i dodał, że sam już uczynił był tę samą 763 15 | uwagę. Przypomniałam sobie, że w istocie słyszałam coś 764 15 | Jednakowoż zdało nam się, że przyjmuje te żarty z mniejszą 765 15 | się pode drzwiami. Udałam, że nic nie widzę, ale przy 766 15 | przy wieczerzy zauważyłam, że często wpada w zadumę i 767 15 | przyzwyczaił nas do swych pieśni, że dopiero wysłuchawszy go 768 15 | sobie wyobrazić, senora, że urodziwszy się w Nowym Świecie, 769 15 | własnej, skończył na tym, że powszechnie się z niego 770 15 | i dawał do zrozumienia, że księżniczka nie była obojętna 771 15 | własnej. Był przekonany, że umie wszystko i że każdy 772 15 | przekonany, że umie wszystko i że każdy zamiar potrafi przyprowadzić 773 15 | szczególnie zaś chełpił się ze sztuki zwalczania byków, 774 15 | niezwyciężonego.~Powiedziałam ci już, że nie prowadziliśmy domów 775 15 | zachwycony pięknością Elwiry, że stanął jak skamieniały. 776 15 | barwa. Elwira odpowiedziała, że dotąd żadnej nie dała pierwszeństwa.~- 777 15 | wieczora dowiedzieliśmy się, że wszędzie, gdzie był z odwiedzinami, 778 15 | nazajutrz zaś doniesiono nam, że zamówił czterdzieści ciemnych 779 15 | Oświadczył nam więc z emfazą, że kazał sprowadzić sto byków 780 15 | Wszyscy tak byli zajęci, że nasza ulica zaczęła się 781 15 | pod nasze okna. Oznajmił, że kazał sprowadzić z Madrytu 782 15 | Powinnam była wspomnieć, że wówczas syn mój miał dwa 783 15 | równie jak ja i mogę wyznać, że on jeden nas rozweselał, 784 15 | się przed nami. Oznajmił, że walka byków tylko z naszego 785 15 | reszcie. Wiadomo jednakże, że szlachta nie potyka się 786 15 | konie już są tak wyuczone, że cios rozjuszonego zwierzęcia 787 15 | grzbiecie. Wtedy szlachcic ze szpadą w ręku zeskakuje 788 15 | sposobu wycofania się. Udał, że nie spostrzega grożącego 789 15 | sztuki.~Zraniony byk udał, że ucieka ku drzwiom, ale zwróciwszy 790 15 | rogi z taką gwałtownością, że koń upadł zewnątrz areny, 791 15 | walki. Po czyni, widząc, że ofiara wymknęła się Jego 792 15 | skłonił się nam, wyskoczył ze szranków i znikł w tłumie. 793 15 | rzekła:~- Jestem pewna, że to nasz tajemniczy śpiewak.~ 794 15 | rzekła Rebeka - przykro mi. że przerwano naczelnikowi opowiadanie. 795 15 | przerwałem - i bądź pewna, że bogacza nie tak łatwo opuszczą; 796 15 | zdawało mi się - zawołałem - że pani wiesz o wszystkim!~- 797 15 | dlaczego wyobrażam sobie, że człowiek mojej wiary z trudnością 798 15 | wśród mahometan. Powiadają, że mieszkańcy Tunisu i Fezu 799 15 | mnie o to, wiedz tylko, że nie mogę zmienić wiary, 800 15 | Wiecznym Tułaczu, utrzymując, że jest już w drodze i że niebawem 801 15 | że jest już w drodze i że niebawem przybędzie z głębi 802 16 | wcześnie rozbudził mnie ze snu. Powaby natury coraz 803 16 | rzekłem sam do siebie - że woli rozkosze życia ludzkiego 804 16 | chwilę, po czym, widząc, że wszyscy udają się do jaskini 805 16 | NACZELNIKA CYGANÓW~Mówiłem wam, że przybyliśmy na drugi nasz 806 16 | drodze z Madrytu do Burgos i że znajdowaliśmy się tam z 807 16 | ostatnia powiedziała nam, że hrabia Rovellas leżał prawie 808 16 | ora dowiedzieliśmy się, że Rovellas wyszedł z niebezpieczeństwa. 809 16 | Wasza Miłość przekona się, że łaska Stwórcy raczłla mi 810 16 | zapewne, senor don Henryku, ze Opatrzność obdarzyła mnie 811 16 | otros.~Dziwi cię to, senora, że pamiętam tyle tytułów, ale 812 16 | nazywaliśmy nimi moją siostrę, tak że nareszcie wyuczyliśmy się 813 16 | odpowiedzieć. Elwira odrzekła, że we wszystkim zastosuje się 814 16 | męża, ale przy tym dodała, że przymioty hrabiego mniej 815 16 | słów i odpisał hrabiemu, że Elwira jest jeszcze zbyt 816 16 | mogła cenić jego uczucia, że jednak przyłącza się do 817 16 | chata wieśniacza, ozdobiona ze szczególniejszym smakiem. 818 16 | świeżością. Powiedziano nam, że domek ten został zakupiony 819 16 | wątpi; zaraz poznaliśmy, że to nie są wieśniacy.~Mąż 820 16 | dodał:~- Mógłby kto mniemać, że to nasz tajemniczy śpiewak.~ 821 16 | dodała Elwira - byłam pewna, że pieśni te były przeznaczone 822 16 | sąsiadów. Zdaje się nawet, że przed nami opuścili miasteczko.~ 823 16 | czasu dowiedzieliśmy się, że Rovellas przyszedł już nieco 824 16 | przyszedł już nieco do zdrowia i że walki byków mają się znowu 825 16 | ślubie hrabia dowiedział się, że położono koniec jego wygnaniu 826 16 | położono koniec jego wygnaniu i że wolno mu pokazać się na 827 16 | wybawcy, kazał więc ogłosić, że kto mu doniesie o miejscu 828 16 | poprzestań na przekonaniu, ze zgubiłeś go na wieki.~Rovellas 829 16 | mężowi i rzekł mu wyniośle, że pismo to pochodzi bez wątpienia 830 16 | jakiegoś współzalotnika. że nie wiedział, iż Elwira 831 16 | przedtem miłosne stosunki, i że w takim razie nigdy nie 832 16 | listu; doszliśmy do wniosku, że wieśniak z Villaca musiał 833 16 | Hrabia oświadczył jej, że nie chcąc zakłócać jej spokoju, 834 16 | dziewczynę, którą widzisz tu ze mną. i dwa dni potem umarła. 835 16 | nie Pojmuję, ale sądzę, że nadmiar mojej boleści dał 836 16 | Przypominała mi moją siostrę, a że poza mną nie miała nikogo 837 16 | po ojcu. Powiedziano mi, że należy się udać do sądu 838 16 | Ameryki. Oznajmiono mi, że spadek został podzielony 839 16 | dwudziestu dalszych krewnych i że dobrze wiedziano, że Rovellas 840 16 | krewnych i że dobrze wiedziano, że Rovellas nie przyznał dziecka 841 16 | Dowiedziawszy się jednak, ze miałyście panie przepędzić 842 16 | mogących wzbudzić podejrzenie, że jestem przebranym kochankiem.~ 843 16 | poszanowania.~Oświadczam więc, że hrabia Rovellas haniebnie 844 16 | haniebnie skłamał utrzymując, że mój szacunek dla nieporównanej 845 16 | dziecięcia.~Oświadczam, że jest to fałsz, i przysięgam 846 16 | Będzie to dostateczny do-wód, że nie jest ona moją córką. 847 16 | sześciu zakonnicami, tak że za cały majątek został mi 848 16 | siostrzenicą. Odpowiedział, że krzywdzę go okrutnie, sądząc, 849 16 | córce boskiej Elwiry. i że nie tylko nie jest winien 850 16 | sprawiedliwości. Poznałam. że don Sancho nie odstąpił 851 16 | ta suma. Domyśliłam się, że jest to grzeczność wicekróla, 852 16 | za późno spostrzegłam, że od dziecięcych lat nauczyła 853 16 | siostrzenicę i zyskałam tylko, że odtąd kryła się przede mną.~ 854 16 | przede mną.~Wiesz, senora, że na prowincji zabawa nasza 855 16 | Posiadaliśmy w Villaca ze dwadzieścia tomów tej pięknej 856 16 | na pamięć.~Dziwna rzecz, że mały mój Lonzeto miał umysł 857 16 | trudnością, wiadomo bowiem, że co się tyczy tych rzeczy, 858 16 | pieniędzy. Okazuje się, że bynajmniej nie uczyniłam 859 16 | wicekrólowej, wyobraziła sobie, że jest nieszczęśliwą kochanką, 860 16 | trzy lata i tak skrycie, że niczego się nie domyślałam.~ 861 16 | tu robią. Odpowiedzieli, że powtarzają scenę z romansu 862 16 | wszystkiego i poznałam, że prawdziwa miłość zaczyna 863 16 | spod tych komedii. Udałam, że nie spostrzegłam niczego, 864 16 | zastanowiwszy się chwilę, rzekł, że napisze do jednego ze swoich 865 16 | rzekł, że napisze do jednego ze swoich przyjaciół, duchownego, 866 16 | padłszy mi do nóg oświadczyli, że są sobie poślubieni.~- Któż 867 16 | Czyliż nie wiesz, hultaju, że Elwira jest twoją cioteczną 868 16 | gwałtowna mnie ogarnęła, że nie miałam nawet sił czynić 869 16 | słów, przypomniał sobie, że ma ważną sprawę do załatwienia, 870 16 | odpowiedziałem - wróży, że wkrótce uczynisz tyle postępu 871 16 | Mniemam - dodała Rebeka - że nauka, o której mówisz, 872 16 | dotąd się poświęcałam, i że miłość, podobnie jak kabała, 873 16 | Ben Mamun - oznajmiam wam, że Żyd Wieczny Tułacz tej nocy 874 16 | magia tak mnie już znudziła, że nie słuchałem, gdy zaczynano 875 16 | Zdawało mi się jednak, że to nie one, ale moje kuzynki 876 17 | siedemnasty~Spostrzegłszy, że wszyscy zbierają się w jaskini, 877 17 | Pośpieszono czym prędzej ze śniadaniem i Rebeka pierwsza 878 17 | dzieci, sama zaś umierałam ze zgryzoty, uważając się ze 879 17 | ze zgryzoty, uważając się ze jedyną przyczynę wszystkiego 880 17 | przywitaniu uwiadomił mnie, że hrabia de Peńa Velez, grand 881 17 | zaszczyt oświadczyć pani, że nigdy nie będę miał innej 882 17 | Następnie pożegnał się ze mną, poszedł na obiad do 883 17 | wszedł alkad, oznajmiając mi, że odprowadził corregidora 884 17 | granicy posiadłości Villlaca i że jest gotów na moje rozkazy, 885 17 | rozszlochała się do tego stopnia, że trzeba było ją rozebrać 886 17 | łóżka. Wypadek ten sprawił, że wszyscy udaliśmy się na 887 17 | zaczęło świtać, gdy uczułem, że mnie ktoś ciągnie za ramię. 888 17 | Moja matka jest tak dobra, że nam przebaczy. Co zaś do 889 17 | mnie leżały, wiecie bowiem, że kobiety w Kastylii nie są 890 17 | jak mówiono jej ciotce, że marszałek wicekróla czeka 891 17 | litości, które wskazywały, że nie ma co, jak tylko poddać 892 17 | ta dama. Odpowiedziałem, że jest to moja znajoma z Madrytu, 893 17 | pojmowałem. Byłem jednak pewny, że wicekról nie ożeni się ze 894 17 | że wicekról nie ożeni się ze mną, nie pozostawało ml 895 17 | go z kłopotu. Mniemałem, że oddanie przysługi przyjacielowi 896 17 | Przypomniałem sobie także, że chodząc, powinienem wystrzegać 897 17 | twarzy tak straszny wyraz, że nawet gdy chciał go złagodzić, 898 17 | zaś piszczał tak cienko, że nie można było powstrzymać 899 17 | swoich ludzi, zdawało się, że daje polecenia całemu wojsku, 900 17 | niespokojny. Przewidywałem, że gdy odkryje pleć moją, zapewne 901 17 | Obie ciotki udały się wraz ze mną; Elwira także chciała 902 17 | zaś do Lonzeta, ten wraz ze służbą pozostał w stajni.~ 903 17 | może mnie wystawić. Myśl, że mogę być oćwiczony, pogrążyła 904 17 | rozwiązanie wypadku. Oznajmiono, że obiad już jest gotów. Wicekról 905 17 | Z przykrością widzę, że w liście, który pani pisałaś 906 17 | Widać - przerwał wicekról - że pani jesteś z Europy, gdyż 907 17 | Świecie wszyscy dobrze wiedzą, że nie lubię żartować.~Po tych 908 17 | służącą. Wiedziała ona, że jestem chłopcem, posługiwała 909 17 | ponieważ zaś wicekról oznajmił, że przez cały dzień nie będzie 910 17 | się z całego serca, tak że nawet ciotki, zadowolone 911 17 | względem metody, co dowodziło, że wicekról i w Ameryce nie 912 17 | laskę, gdy zdało mi się, że sto rózeg więcej na mój 913 17 | tak dalece mnie zasmuciła, że myślałem tylko o udaniu 914 17 | spoczynek. Elwira i Lonzeto ze łzami pożegnali się ze mną.~- 915 17 | Lonzeto ze łzami pożegnali się ze mną.~- Do jutra - rzekłem.~- 916 17 | rozbudziła nas rano mówiąc, że Lonzeto z Elwirą uciekli 917 17 | Elwirą uciekli w nocy i że nie wiadomo, co się z nimi 918 17 | mnie, pomyślałem sobie, że nie mogę nic lepszego uczynić, 919 17 | niecierpliwością uczyniła uwagę. że zawsze ktoś nam przerywa 920 17 | rzeczach. Kabalista oznajmił, że doszły go wieści o Żydzie 921 18 | Los Hermanos, w nadziei, że znowu znajdę tam jaką ofiarę. 922 18 | jego rąk, przekonałem się, że ma jeszcze w sobie resztki 923 18 | mu twarz, widząc jednak, że bynajmniej nie wraca do 924 18 | oczyma, spostrzegłszy jednak, że rusza w krzaki i łatwo może 925 18 | Nieznajomy obrócił się. a widząc, że go gonię, jął tym prędzej 926 18 | nieznajomy, śmiem ci zaręczyć, że od najmłodszych lat wpajano 927 18 | tym mi są potrzebniejsze, że mam zaszczyt być kapitanem 928 18 | powinieneś wziąć pod uwagę, że ponieważ szubienica umieszczona 929 18 | Wtedy mógłbyś powiedzieć. że bieg mój przyśpieszony po 930 18 | oceniony tym sposobem, sprawił, że upadłem, nie zaś podwojenie 931 18 | niczym nie przeszkadza, że uważam cię za kapitana w 932 18 | prawdziwie mówił, czy też chciał ze mnie zadrwić.~- Naczelnik 933 18 | Naczelnik Cyganów widząc, że dowodzenie nieznajomego 934 18 | zaczętą.~Rebeka odpowiedziała, że nic dla niej nie może być 935 18 | przybiegła z oświadczeniem, że Lonzeto uciekł z Elwirą 936 18 | przez Elwirę, osądziłem, że pozostaje mi tylko zostać 937 18 | gdy marszałek oznajmił, że wszystko jest gotowe do 938 18 | ramię, chcąc mnie sprowadzić ze schodów. Tak miałem umysł 939 18 | koniecznością zostania wicekrólową, że mimowolnym poruszeniem podniosłem 940 18 | pocałował. Było mi przyjemnie, że sam wicekról tak się ze 941 18 | że sam wicekról tak się ze mną obchodzi, gdy nagle 942 18 | obiadu. Gdy sprzątnięto ze stołu, wicekról, zamiast 943 18 | rzekł:~- Zdaje mi się. że panie przestraszyłyście 944 18 | obca mojemu sercu; myślę, że dotąd znacie mnie tylko 945 18 | ją opowiedział. Zawarłszy ze mną ściślejszą znajomość, 946 18 | czarującego Genilu. Wiadomo wam, że dla poetów hiszpańskich 947 18 | dobitnie przekonali nas, że klimat nasz wpływa na rozbudzenie 948 18 | rozbudzenie uczuć miłosnych. że niewielu jest grenadczyków, 949 18 | przede wszystkim dlatego, że kobiety żadnego z tych zalotników 950 18 | jednak przekonałem się, że miłość jest zupełnie czym 951 18 | oburzał mnie tym więcej, że miłość i małżeństwo uważałem 952 18 | wszystkimi władzami mojej duszy, że czasami zaczynałem prawić 953 18 | wyobrażałem sobie natychmiast, że dom ten należy do mnie, 954 18 | zawsze cierpko, nierad, że przerywano ml moje marzenia.~ 955 18 | uczuć i spodziewam się, że nieporównana Elwira nie 956 18 | Elwiro - odparł wicekról - że pozwoliłem sobie urazić 957 18 | Roztargnienia te sprawiły, że w Grenadzie uważano mnie 958 18 | wydawałem się obłąkanym dlatego, że szaleństwo moje odmienne 959 18 | podnosiło co dzień w Prado, że niepodobna było mieszkać 960 18 | wszelako dałem się poznać ze zręczności, jaka okazywałem 961 18 | zatrzymują się i rozmawiają ze znajomymi. młodzież zaś, 962 18 | wszystkim - dodał don Henryk - ze wszystkich balkonów Segowii 963 18 | poprzedzają, sądziłem bowiem, że jeżeli na pierwsze wejrzenie 964 18 | początku zdawało mi się, że widzę przed sobą pospolitą 965 18 | przypatrzywszy się bliżej, poznałem, że niewysłowiona harmonia rysów, 966 18 | wszelako muszę wyznać, że nie byłaś w stanie wytrzymać 967 18 | stanie wytrzymać porównania ze swoją siostrą.~Z poddasza 968 18 | rozkoszą przekonałem się, że Elwira jest zupełnie obojętna 969 18 | na składane jej hołdy i że nawet zdaje się nimi znudzona. 970 18 | Przypominasz sobie pani, że wówczas nieźle śpiewałem, 971 18 | nareszcie spostrzegłem, że oddalaliście się państwo 972 18 | Wtedy dowiedziałem się, że wygnano Rovellasa do Segowii. 973 18 | chwilę bowiem nie wątpiłem, że zakocha się w Elwirze. Jakoż 974 18 | mnie przeczucia. Myśląc, że znajduje się jeszcze w Madrycie, 975 18 | ustroił w nie swoją służbę. Ze szczytu mego poddasza długo 976 18 | rozkoszą przekonałem się, że Elwira sądziła go bardziej 977 18 | zaparciem się samego siebie, że w duszy sam nawet pragnąłem, 978 18 | Dowiedziałem się nawet, że don Henryk zamierza wyjechać 979 18 | gdzie dowiedziałem się, że Rovellas ma zamiar wyprawić 980 18 | walkę byków. Ale pamiętam, że miałaś pani wówczas dwuletniego 981 18 | Torres, przypominając sobie, że ów synek jest tym samym 982 18 | rzekł wicekról - widzę, że odnawiam jakieś bolesne 983 18 | dziecięciu. Pamiętasz pani, że zachorował wówczas na ospę; 984 18 | najtkliwszymi staraniami i wiem, że Elwira także dnie i noce 985 18 | się od uwiadomienia pani, że jest ktoś na świecie, kto 986 18 | na waszą lożę i ujrzałem, że Elwira, pochyliwszy się 987 18 | rękę Elwiry. Utrzymywano, że nie został przyjęty, on 988 18 | Dowiedziawszy się jednak, że wyjeżdżacie do Villaca, 989 18 | wyjeżdżacie do Villaca, poznałem, że hrabia chełpił się według 990 18 | lub przynajmniej udawałem, że pracuję, gdyż w istocie 991 18 | wpierw uzyskać pewność, że Rovellas został odrzucony.~- 992 18 | Torres - nie ma wątpliwości, że byłbyś potrafił zająć Elwirę, 993 18 | niego, uczyniła to myśląc, że jesteś żonatym.~- Widać, 994 18 | jesteś żonatym.~- Widać, że opatrzność - odparł wicekról - 995 18 | posłaniec z Grenady doniósł mi, że matka moja śmiertelnie zachorowała. 996 18 | gdzie się dowiedziałem, że Elwira jest już hrabiną 997 18 | Usłyszałem jednocześnie, że hrabia przyrzekł nagrodę 998 18 | Ameryki, doszedł do wniosku. że byłem szczęśliwym kochankiem 999 18 | tego obowiązku osądziłem, że wolno mi szukać śmierci, 1000 18 | Dla pozyskania jednak, że tak powiem, prawa obywatelstwa,