Dzien

 1 11|      nieznośniejsza.~Natenczas stary Cygan zaprowadził mnie do swego
 2 12|        przygód?~- W istocie - odparł Cygan - od czasu gdy zacząłem
 3 12|       Odpowiedziawszy mi tymi słowy, Cygan tak dalej mówił:~- Wspominałem
 4 13|           ich obu wiszących? - rzekł Cygan,~- Jak to? - przerwałem -
 5 19|              pańskie rozkazy - rzekł Cygan - natychmiast poślę kilku
 6 20|           Nie inaczej - odpowiedział Cygan, po czym tak dalej mówił:~-
 7 26|      towarzyszką.~- Wszelako - rzekł Cygan, sam sobie przerywając -
 8 26|                Pozwól pani - odrzekł Cygan - abym poświęcił kilka chwil
 9 26|  jednogłośnie niecierpliwość Rebeki, Cygan zaś, wyprawiwszy człowieka,
10 26|             na murze cmentarnym.~Gdy Cygan doszedł do tego miejsca,
11 26|            przez całą noc nie zasnę.~Cygan przyrzekł zadośćuczynić
12 26|            umarły z przestrachu.~Gdy Cygan doszedł do tej części swych
13 27|       jeszcze zostaliśmy na miejscu. Cygan miał czas wolny; Rebeka
14 27|           przyjdę cię odwiedzić.~Gdy Cygan doszedł do tego miejsca,
15 28|              Mogę zaręczyć - odrzekł Cygan - że wiernie powtórzę słowa
16 28|         nasze zawsze żyją razem.~Gdy Cygan doszedł do tego miejsca
17 29|       Zebraliśmy się dość wcześnie i Cygan, mając czas wolny, tak dalej
18 29|             do domu naprzeciwko.~Gdy Cygan doszedł do tego miejsca
19 29|             sumę wszystkiego, co nam Cygan opowiada, mogę otrzymać
20 31|             zażądał spowiednika.~Gdy Cygan doszedł do tego miejsca,
21 32|              zebraliśmy się wszyscy; Cygan zdawał się być wolny, Rebeka
22 32|             handlowy w Kadyksie.~Gdy Cygan doszedł do tego miejsca,
23 32|           ciągnąć twoją rzecz dalej. Cygan tak dalej mówił:~- Ińigo
24 32|              z domem braci Moro.~Gdy Cygan kończył te słowa, przysłano
25 33|             zniknęła nam z oczu.~Gdy Cygan doszedł do tego miejsca,
26 34|            spożyliśmy lekki posiłek. Cygan, mając czas wolny, tak dalej
27 34|        wróciła do swojej karety.~Gdy Cygan doszedł do tego miejsca
28 35|              zupełnie, wieczorem zaś Cygan, mający wolny czas, tak
29 35|          chciała mnie uwiadomić.~Gdy Cygan doszedł do tego miejsca,
30 35|              nie powróci.~W istocie. Cygan nie pokazał się więcej i
31 36|              w górach. Nad wieczorem Cygan, mając czas wolny, tak dalej
32 36|             w całym Madrycie.~Gdy to Cygan mówił, jeden z jogo podwładnych
33 40|              niegdyś przy wicekrólu. Cygan odrzekł nam, iż wie, że
34 40|              się nie mylisz - odparł Cygan.~- Trzeba by koniecznie -
35 40|             już o tym - odpowiedział Cygan - i tej jeszcze nocy każę
36 41|   naczelnikowi pewne moje uwagi; ale Cygan o wschodzie słońca kazał
37 41|          polecenie. Po jego odejściu Cygan rzekł do mnie:~- Dawnymi
38 41|  przynajmniej uchodzi - odpowiedział Cygan. - Za panowania Arabów nazywano
39 41|             margrabiego.~Podczas gdy Cygan oprowadzał swoich gości
40 42|             miejsca swojej powieści, Cygan, mając ważne sprawy do załatwienia,
41 46|              do swego urodzenia, ale Cygan nie chciał żadnym sposobem
42 46|           tak nam się dali we znaki. Cygan szydersko uśmiechnął się
43 46|           moich ludzi - odpowiedział Cygan - dla dowiedzenia się o
44 46|     podzielają z nią strawę.~Gdy tak Cygan mówił, Velasquez tymczasem
45 47|        czterdziesty siódmy~Nazajutrz Cygan oznajmił nam, że oczekuje
46 47|           potrzebuje jego usług.~Gdy Cygan domawiał tych słów, jeden
47 48|            gdy zebraliśmy się razem, Cygan, ulegając powszechnym naleganiom,
48 48|        należącym do ministerium.~Gdy Cygan domawiał tych słów, odwołano
49 50|       wkrótce twardym snem zasnąłem.~Cygan, domówiwszy tych słów, prosił
50 51| zamordowanego hrabiego de Peńa Flor.~Cygan, domawiając tych słów, musiał
51 52|              moim własnym czole.~Gdy Cygan domawiał tych słów, jeden
52 55|             się o zwykłej godzinie i Cygan, mając czas wolny, tak dalej
53 55|          zamknęła za nami drzwi.~Gdy Cygan domawiał tych słów, jeden
54 56|             się o zwykłej godzinie i Cygan, mając czas wolny, tak nam
55 56|           dla młodego człowieka!~Gdy Cygan domawiał tych słów, dano
56 57|            jakichś ważnych wypadków. Cygan wysyłał posłańców na różne
57 57|              padłem bez zmysłów.~Gdy Cygan doszedł do tego miejsca
58 58|         pięćdziesiąty ósmy~Wieczorem Cygan tak mówił dalej:~DALSZY
59 58|             dziecięciem na ręku.~Gdy Cygan kończył te słowa i wszyscy
60 59|              oczekiwaliśmy wieczoru. Cygan zastał nas już od dawna
61 59|            zająć się sprawami hordy, Cygan opuścił nas więc, zostawiając
62 60|                 Dzień sześćdziesiąty~Cygan nazajutrz tak dalej mówił:~
63 60|              srogo mnie karzesz!~Gdy Cygan domawiał tych słów, spostrzegł,