Dzien

   1 Przed|              rękopis zawierał historie o kabalistach, zbójcach i
   2 Przed|             nam nasze rzeczy. Prosiłem o pozwolenie zatrzymania jednego
   3 Przed|                 na koniec zwrócili się o radę do kapitana. Ten, rzuciwszy
   4 1    |            rozbójnicy i kilku Cyganów, o których mówiono, że pożerają
   5 1    |           Dębów i wspominałem Lopezowi o potrzebie posiłku, spostrzegłem,
   6 1    |                i brzegów i tłucze fale o skały, które mu co chwila
   7 1    |             Dziwne wieści rozpowiadano o dwóch powieszonych braciach.
   8 1    |       wędrowców. Wiele nasłuchałem się o tym w Kordowie; zdjęty ciekawością
   9 1    |                abym nie był przekonany o istnieniu duchów, ale dlatego,
  10 1    |          czarniejszą barwę. To dumałem o nagłym zniknięciu moich
  11 1    |             dwóch służących, lub znowu o sposobach, jakimi mógłbym
  12 1    |               tej chwili posądziłem ją o rozkaz uprowadzenia mego
  13 1    |               słuszniej przystoi mówić o wierności? Jest to religia
  14 1    |           rodzaju wymuszoną elegancją, o jakiej nigdy nie zapomina
  15 1    |              co nazywają w Hiszpanii l o s d u l c e s, piękna Emina
  16 1    |             troskliwie dowiadywała się o moje zdrowie, uspokoiłem
  17 1    |                zdajesz się powątpiewać o ich prawdzie. Obiecałam
  18 1    |            zbywało nam na najmniejszym o waszej płci pojęciu. Natura
  19 1    |               orało przez okoliczność, o której ci opowiem. Miałam
  20 1    |                Przebąknąłem kilka słów o świętości mojej religii.
  21 1    |                 zbyt wiele opowiadałam o sobie i Zibeldzie. Nie było
  22 1    |         pochodzisz przez kobiety. Oto, o czym chciałam, abyś się
  23 1    |            każdy z nich wiedział tylko o cząstce tajemnicy. Wybrani
  24 1    |        wszystkie próby? Ach, któż śmie o tym wątpić! Drogi Alfonsie,
  25 1    |         Kochany Alfonsie, wiesz dobrze o prześladowaniach, jakich
  26 1    |             tego wszystkiego, co wiesz o nas. Czy odważysz się przyjąć
  27 2    |                na wierzch, oparłem się o słup szubienicy i jąłem
  28 2    |            przede wszystkim pomyślałem o opuszczeniu mego stanowiska.
  29 2    |           poznałem, że ktoś pilne miał o nim staranie. Nie mogłem
  30 2    |          ujechał, trzeba było pomyśleć o nowym schronieniu, ale nie
  31 2    |                w dali gotycką kaplicę, o którą opierała się mała
  32 2    |           oświadczył, i napomknąłem mu o głodzie, który mnie trawił.~-
  33 2    |               trawił.~- Myśl tymczasem o zbawieniu duszy, mój synu -
  34 2    |              przed krzyżem. Ja pomyślę o potrzebach twego ciała;
  35 2    |             świętej. Dowiedziawszy się o tym, zostawiłem również
  36 2    |            odpowiadała wieściom, jakie o niej krążyły. Przybywszy
  37 2    |          Zakazuję ci, synu mój, myśleć o tym małżeństwie, a to dla
  38 2    |              dowiedziawszy się od ojca o tym, co zaszło, przyszła
  39 2    |       przeszkadza, abym stał się jej c o r t e j o, czyli kochankiem,
  40 2    |               stał się jej c o r t e j o, czyli kochankiem, i że
  41 2    |          siebie. Zarazem jednak mówiła o swej miłości do mnie i o
  42 2    |               o swej miłości do mnie i o ofierze, jaką czyni, ustępując
  43 2    |              rozsypkę i nie wspominano o żadnych niebezpieczeństwach.~
  44 2    |          chwili nadeszli; słyszeli już o przestrogach oberżysty i
  45 2    |                bardziej troszczyli się o mnie, aniżeli sobie na to
  46 2    |              ci nie odmówi, ale pomnij o warunkach twego szczęścia.
  47 2    |          Biedne dziecko! Nic nie wiesz o bólu, jaki ci zada? Rzuci
  48 2    |              nami. Cóż mogę powiedzieć o tej nieszczęsnej nocy? Dosięgną-łem
  49 2    |                 Cóż więc, mój synu, co o tym myślisz? Mniemam, że
  50 2    |               i moich służących wielce o mnie zakłopotanych. Zapytałem
  51 2    |               z ognia dobyte. Błagałem o miłosierdzie - na próżno.
  52 2    |         Przekonywasz się, młodzieńcze, o potędze szatana, módl się
  53 3    |           powody, dla których nie chcę o tym wspominać.~Pustelnik
  54 3    |       koniecznie chciał mnie przekonać o niezbędnej potrzebie spowiedzi.
  55 3    |             Służył podczas całej wojny o sukcesję i po zawarciu pokoju
  56 3    |         trzynastu nie było w Madrycie, o miejscu zaś pobytu trzydziestu
  57 3    |           godziny powrócę i dowiem się o waszym postanowieniu.~To
  58 3    |                 bynajmniej nie wątpiąc o moim przybyciu, pomyślał,
  59 3    |              się do podróżnego, prosił o udzielenie mu chwilki rozmowy
  60 3    |          podziękował mu i prosił tylko o przedstawienie księciu de
  61 3    |         względem trybunału honorowego, o którym zawsze miał wysokie
  62 3    |            wysokie wyobrażenie, często o nim rozpowiadał w Hiszpanii,
  63 3    |          rozpowiadał w Hiszpanii, jako o nader mądrym ustanowieniu,
  64 3    |               swoim rodzaju, że prosił o pozwolenie pokazania go
  65 3    |          wspomnień postarał się jednak o umieszczenie w suchym miejscu
  66 3    |          palenisko kominka było wyższe o jedną stopę w stosunku do
  67 3    |          książę de Tavannes, prosił go o sąd w pewnej sprawie honorowej,
  68 3    |          ciągle rozmawiał z moją matką o synu, którego się spodziewał,
  69 3    |              którego się spodziewał, i o wyborze ojca chrzestnego.
  70 3    |               dały obecnym wyobrażenie o mojej niepospolitej zręczności.
  71 3    |            przybyciu Trivulcjo zapytał o grób Niny. Powiedziano mu,
  72 3    |         zaszczyt pokazywać mu historię o duchach napisaną własną
  73 3    |            kiedyś napisał mały traktat o zadośćuczynieniach, w razie
  74 3    |         zuchwałość, zaczęła rozprawiać o nieprzyzwoitych rzeczach
  75 3    |                 tak że przez kilka dni o niczym innym nie mówiono.
  76 3    |                mówiono. Niebawem wieść o tym wypadku doszła Odoarda
  77 3    |             rok życia, ojciec pomyślał o umieszczeniu mnie w pułku
  78 3    |               wzruszony, że lękano się o jego życie; wszelako niebawem
  79 3    |               nie chodzi tu bynajmniej o złoto lub srebro. Pragnę
  80 3    |               lochu, nie troszcząc się o rozwiązanie powrozów, które
  81 3    |          chodząc mógłbym uderzyć głową o mur. Dlatego też usiadłem
  82 3    |            wątpliwość, zacząłem marzyć o wypadkach dwóch dni ubiegłych.
  83 3    |               nad wszelkie wyobrażenia o potędze złych duchów, utwierdzało
  84 3    |                chlebem. Chodziło tylko o to. jakim sposobem podnieść
  85 3    |            ugryźć.~Gdyby nie pomyślano o rozkrojeniu chleba, nigdy
  86 4    |            tortur.~Przypomniałem sobie o moim postanowieniu i zamierzyłem
  87 4    |              broni. Emina krzyknęła:~- O Proroku! jesteśmy ocaleni!
  88 4    |               się z czterech jeźdźców. O świcie w odludnej okolicy
  89 4    |          natury i zapomniałem zupełnie o moich kuzynkach, które nie-bawem
  90 4    |        Alfonsie - rzekła Emina - tylko o przyjemną stronę snów twoich.
  91 4    |               miałżeby kto powątpiewać o mojej odwadze? Gdybym znalazł
  92 4    |      odpowiedziała Emina. - Są rzeczy, o których ci mówić nie mogę.
  93 4    |              nie mogę. Są nawet takie, o których sama dotąd nic nie
  94 4    |               dajmy pokój tym rzeczom, o których sam później dokładnie
  95 4    |           dokładnie się dowiesz. Mówmy o tobie, o wdzięczności, jaką
  96 4    |                dowiesz. Mówmy o tobie, o wdzięczności, jaką ci jesteśmy
  97 4    |           jesteśmy winne, czyli raczej o naszym uwielbieniu dla twojej
  98 4    |               razy rozmowa toczyła się o rzeczach poważnych - odbierała
  99 5    |                  Dzień piąty~Nazajutrz o świcie karawana gotowa była
 100 5    |               studnię i powiedz mi, co o niej sądzisz.~Odpowiedziałem,
 101 5    |       posiadanie Gomelezów. Co myślisz o tym, Alfonsie? To byłoby
 102 5    |             wielu niezwykłych przygód, o których posłuchalibyśmy
 103 5    |           Benewencie, stolicy księstwa o tej samej nazwie. Ojciec
 104 5    |              Mąż chciał dowiedzieć się o przyczynie, ona długo wzbraniała
 105 5    |        posępność mego ojca, zapytał go o przyczynę i ten mu wszystko
 106 5    |                zdania, gdy go proszono o uncję złota dla próżniaka,
 107 5    |             Ojciec, zdziwiony, zapytał o przyczynę, na co opowiedziała
 108 5    |         Kochany Zoto, dowiedziałem się o współzawodnictwie w dziwactwach,
 109 5    |           wyrzucił różdżkę, jął błagać o przebaczenie, otrzymał je
 110 5    |       przyjaźni dzielnych towarzyszów, o których ten mu wspomniał.
 111 5    |              już więcej nie wspomniano o tym, co zaszło, i wieczerza
 112 5    |               jeszcze raz wspomnisz mi o tych pieniądzach, będę sądził,
 113 5    |                i możesz być przekonany o mojej przyjaźni. Nie będę
 114 5    |              naczelnikiem towarzyszów, o których ci wspominałem;
 115 5    |                Krzyżem i bądź spokojny o resztę.~W trzy dni potem
 116 5    |           zobowiązał się, prosił tylko o zwłokę, wiedział bowiem,
 117 5    |       mieszkańców i długo jeszcze będą o nim mówić w całym Benewencie.~
 118 5    |               Opuścił nas więc prosząc o pozwolenie odłożenia na
 119 5    |              moje zamyślenie, zapytała o przyczynę. Odpowiedziałem,
 120 5    |              nieokreślonego - zamiary, o których ledwie napomykaliśmy
 121 6    |              do Mesyny, gdzie poprosił o azyl w klasztorze augustianów
 122 6    |         świetną od naszej.~Matka moja, o ile pamiętam, była nadzwyczaj
 123 6    |       widzieliśmy, jak płakała, myśląc o niebezpieczeństwach, na
 124 6    |                Ojciec mój wiedział już o śmierci żony, przyjął nas
 125 6    |          uliczników, gdy wtem wypadek, o którym dziś jeszcze nie
 126 6    |                wściekłości, postanowił o całym losie mego życia.~
 127 6    |                chłopczyk w moim wieku, o prześlicznej twarzy, ubrany
 128 6    |            klamra zaś, która zaczepiła o nos, rozdarła mi nozdrze
 129 6    |             dzień i noc myślałem tylko o ukaraniu Principina. Nieraz
 130 6    |               dnia ojciec zapytał mnie o przyczynę, dla której z
 131 6    |               głos i zaczął wrzeszczeć o pomoc; rozumie się, że nie
 132 6    |           wybrzeżach.~Dobrze wiedziano o tym w Mesynie; ale Lettereo
 133 6    |           rejka pełni funkcję rei, ale o wiele trudniej jest się
 134 6    |                zaczął coś przemyśliwać o tym okręcie i tuż obok niego
 135 6    |          marynarzami i z tylu zaczepił o polakier. Widząc to kapitan
 136 6    |              rozwinął żagle. Nazajutrz o świcie ujrzeliśmy się pośród
 137 6    |           statku hiszpańskim. Prosiłem o pozwolenie rozmowy z ojcem
 138 6    |                podróżach starałem się, o ile możności, unikać spotkania
 139 6    |           poświęcenia? Idzie tu więcej o ciebie niż o nas.~- Wszystkie
 140 6    |           Idzie tu więcej o ciebie niż o nas.~- Wszystkie te przemowy
 141 6    |           wzbudza dreszcz mimowolny.~- O! co się tyczy tego klejnotu -
 142 7    |        HISTORII ZOTA~Przyrzekłem mówić o Testa-Lundze i dotrzymam
 143 7    |               di Mazara. Ale w czasie, o którym wam mówię, to jest
 144 7    |             wam słabe zaledwie pojęcie o towarzyszach Testa-Lungi.
 145 7    |                wkrótce w całej Sycylii o niczym innym nie mówiono,
 146 7    |           innym nie mówiono, jak tylko o świetnych czynach małego
 147 7    |               Od dawna zapomniałem już o krzywdach, jakich od niego
 148 7    |             poprzestałem na zrządzeniu o ile możności jak największej
 149 7    |            przyrzekniesz nie wspominać o tym niegodziwym hultaju.~-
 150 7    |             Zota, cały dom wiecznie ci o nim będzie wspominał. Wszakże
 151 7    |           dwoje, położyłem jedną część o dziesięć kroków od drugiej
 152 7    |              Sycylijczycy. wspominając o Etnie, zowią ją zawsze il
 153 7    |             które zbiegały się ze sobą o milę dalej, tworząc rodzaj
 154 7    |           strony Antonino, uwiadomiony o wszystkim przez Mora, podwoił
 155 7    |   niedorzeczności. Nie przekonałem się o tym na własne oczy, nie
 156 7    |            oczy, nie mogę więc nic wam o tym powiedzieć. Jednakże
 157 7    |               wiary, gdyby ci co złego o nas mówiono.~Uśmiechnąłem
 158 7    |             żadnemu złemu, jakie by ci o nas mówiono, nie wierz nawet
 159 8    |                doświadczenia. Mniejsza o to, trzeba naprzód stąd
 160 8    |           wprowadzić mnie w wątpliwość o moim własnym istnieniu.~
 161 8    |               wiary, gdyby mi co złego o niej mówiono. Właśnie pogrążyłem
 162 8    |               pod szubienicą. Mniejsza o to: wychodźmy stąd, musimy
 163 8    |           który z trudnością wlókł się o kiju. Skoro tylko nas spostrzegł,
 164 8    |       wszystkiego. Postaram się jednak o ile możności zadowolić twą
 165 8    |             wierzył, gdyby mi co złego o niej i o jej siostrze mówiono.
 166 8    |             gdyby mi co złego o niej i o jej siostrze mówiono. Zresztą
 167 9    |                przy tym, co mam sądzić o człowieku, który przybył
 168 9    |             kapelusz, jak gdyby prosił o jałmużnę. Rzuciłem mu sztukę
 169 9    |            jest to Żyd Wieczny Tułacz, o którym zapewne musieliście
 170 9    |         nazajutrz rano będzie już stąd o jakie sześćdziesiąt mil.
 171 9    |               wyznać, że często wie on o wielu rzeczach; radzę ci
 172 9    |               prowincji. Pomyślano już o uspokojeniu twego czcigodnego
 173 9    |             Uzeda i pod tym nazwiskiem o dzień drogi stąd posiadam
 174 9    |             nabyli prawdziwego pojęcia o tych boskich księgach z
 175 9    |              właśnie owe dwie małżonki o niewypowiedzianych przymiotach,
 176 9    |            walił się z posad, obił się o moje uszy. Nie przeląkłem
 177 9    |               po czym zaczęliśmy mówić o czym innym.~- Senor Alfonsie -
 178 9    |         odgadnąć z jego oczu, co myśli o tym zamiarze. Zdawało się,
 179 9    |             Chociaż zamek oddalony był o dzień drogi, jak nam powiedział
 180 9    |            czas Ben Mamun opowiadał mi o swojej uczonej siostrze,
 181 9    |          powierzchowności, że mało dba o strój; wszelako, gdyby nawet
 182 9    |                Jakże byłam niespokojna o ciebie, zwłaszcza pierwszej
 183 9    |             wziął z biblioteki legendę o pierwszych ojcach, żyjących
 184 9    |              nareszcie nie śmiałem już o nich myśleć z obawy, abym
 185 9    |              nie wspominać przed nikim o tym, co widziałem.~- Jak
 186 9    |              dziewczynę, aby mi więcej o tym nie wspominała. Natenczas
 187 9    |                 pozwól mi wrócić jutro o tej samej godzinie i jeszcze
 188 10   |              także musiał coś wiedzieć o tajemniczym bycie Gomelezów,
 189 10   |                troszcząc się wcale ani o ojca, ani o resztę biesiadników.~
 190 10   |              się wcale ani o ojca, ani o resztę biesiadników.~Tak
 191 10   |                jak ona, gdyż mówiła mi o powinnościach małżeńskich
 192 10   |        małżeństwo. Prawiła mi nieraz i o innych rzeczach, ale nigdy
 193 10   |          opowiedzieć mi jaką historię, o której zabawności mnie zapewniała,
 194 10   |            mnie bawiła.~Mówiłam ci już o pewnym jegomościu, który
 195 10   |             Tybald poznał, że chodziło o wieczerzę, którą wczoraj
 196 10   |          pozostali utrzymywali to samo o sobie. Dziewczęta różniły
 197 10   |            pamiętał przebieg biesiady, o mało nie udusił się ze śmiechu.~-
 198 10   |             było odmienne, jak się sam o tym przekonasz, jeżeli mały
 199 10   |                bowiem, że wystarał się o światło i zapalił latarnię.~
 200 10   |                 przerwała Orlandyna.~- O jeden dowód więcej, że żadnej
 201 11   |              jeżeli zdołasz donieść mu o nich coś nowego. Co do mnie -
 202 11   |         przerwała Rebeka - dowiesz się o tym kiedyś. Teraz żegnam
 203 11   |                jak zwykle, toczyła się o duchach, widmach i upiorach.
 204 11   |               nam, że starożytni mieli o nich pomieszane pojęcia
 205 11   |           mającymi żadnego wyobrażenia o naukach hermetycznych. Pustelnik
 206 11   |     hermetycznych. Pustelnik wspomniał o Szymonie Magu, ale Uzeda
 207 11   |               się ku niemu i rzekła:~- O Menipie, od dawna cię już
 208 11   | rzeczywistością. I ażeby was przekonać o prawdzie moich słów, powiem
 209 11   |       dozwoleniem, i to zawsze prosząc o msze, których, jak wiecie,
 210 11   |          odmienne, i aby dowieść tego, o czym mówił, wziął książkę
 211 11   |            zdatny do zamieszkania, ale o złej sławie i opuszczony.
 212 11   |              brzęk żelaza uderzającego o żelazo, a skoro pilniej
 213 11   |               nieznajomy, nie wiedzący o przerażających przeszkodach,
 214 11   |             Spostrzegł napis i zapytał o cenę: uderzyła go niezwyczajna
 215 11   |         znajdujesz się pośród czeredy, o której krążą po kraju dość
 216 11   |           gasić pragnienie wodą, która o dwa kroki od nas wytryskała
 217 11   |           rozmowę, zdawał się wiedzieć o poprzednich moich przygodach
 218 11   |         postawiono straż przy wejściu.~O samej północy rozbudził
 219 12   |            wywyższały mnie lub zniżały o kilkaset stóp od nich. Wtedy
 220 12   |                samo, aż wreszcie wieść o tej zmianie doszła do uszu
 221 12   |                zdrowia, niewiele mówił o pociechach, jakie nam religia
 222 12   |           mojej niestałości, gdyż myśl o spokojnym szczęściu i o
 223 12   |                o spokojnym szczęściu i o życiu w domowym zaciszu
 224 12   |               nie pozwalał mi pomyśleć o wybraniu stałego siedliska.
 225 12   |               razu byłby się przekonał o moich doskonałościach. Zamiar
 226 12   |               bez przerażenia pomyśleć o chwili, w której po raz
 227 12   |          powrócił, rozmowa toczyła się o czym innym: zastanawiano
 228 12   |             nie chciał już słyszeć ani o atramencie, ani o przepisach,
 229 12   |          słyszeć ani o atramencie, ani o przepisach, za pomocą których
 230 12   |               W istocie chodziło tylko o umiejętne pomieszanie tynktury
 231 12   |           rozczynem kwasu siarkowego i o dodanie stosownej ilości
 232 12   |                 nazajutrz wystarał się o potrzebne ingrediencje,
 233 12   |              go za doskonały i prosili o więcej.~Wiodąc życie ciche
 234 12   |             sławnego literata z prośbą o butelkę atramentu; a gdy
 235 12   |            piśmiennictwie i rozmawiano o nim u Morena, mój ojciec
 236 12   |               kilku osobom.~Wiedziałem o tym wszystkim; często mówiono
 237 12   |           wszystkim; często mówiono mi o dziwacznym charakterze mego
 238 12   |      dziwacznym charakterze mego ojca, o urządzeniu jego pokoju,
 239 12   |                urządzeniu jego pokoju, o wielkim kotle z atramentem
 240 12   |            Geronimo, zawiadamiając nas o tym zamiarze, ostrzegł mnie,
 241 12   |              jakiej doznawałem na myśl o tej podróży, zmniejszyła
 242 12   |           każdy z nich opowiedział coś o krajach, jakie przebywał,
 243 12   |            lękasz, i ażebyś nie wątpił o tym, co ci powiadam, patrz,
 244 12   |            rzekłem, że wiele słyszałem o tym rozbójniku i że nawet
 245 13   |              głodu prosiłem naczelnika o dalszy ciąg historii jego
 246 13   |         pieszych pomocników.~Nazajutrz o świcie wyruszyłem w drogę
 247 13   |               i zaledwie oddaliłem się o milę od miasta, gdy ujrzałem
 248 13   |            polepszało. Już byłem tylko o dwa dni od Neapolu. gdy
 249 13   |           tylko można sobie wyobrazić. O południu przybyliśmy do
 250 13   |           Dziwne historie rozpowiadają o tym zamku, ale ja żadnej
 251 13   |             gdyż jak tylko kto zacznie o tym mówić, natychmiast uciekam
 252 13   |         cudownym trafem zaczepiłem się o drzewo i czując, że jestem
 253 13   |                 nie mogła więc być tą, o której mi przewodnik wspominał.
 254 13   |             pałac, od którego zaledwie o dwieście kroków jesteśmy
 255 13   |                nie mogłem dostatecznie o nim sądzić. Młodzieniec
 256 13   |              Odpowiedziałem, że sądząc o księżniczce po jej orszaku
 257 13   |         wyobrażenie, jakie można sobie o niej uczynić.~W istocie,
 258 13   |        rozpaczą. - Raj! czy mówiłeś co o raju? Proszę cię, panie
 259 13   |               w ten sposób, usunie cię o to proszę; teraz pójdź za
 260 13   |   przewodniczki - aby ktoś mógł myśleć o jedzeniu w tym boskim pałacu.
 261 13   |      opowiedzieć mi niektóre szczegóły o księżniczce, która posiada
 262 13   |          przerywaj mi pan, już cię raz o to prosiłam - odparła gniewnie,
 263 13   |               ostatni przybywał prosić o moją rękę, dwaj inni towarzyszyli
 264 13   |            usiłował bawić mnie rozmową o majoratach, jakie posiadał
 265 13   |            ziemskim rajem - ma właśnie o czym mówić - o raju.~Scena
 266 13   |              ma właśnie o czym mówić - o raju.~Scena ta poczynała
 267 13   |               nieszczęsnego porównania o raju, aby przekonać się,
 268 13   |              Ażebyś lepiej mógł sądzić o przyjemnościach tej siedziby,
 269 13   |              księżniczką i prosiłem ją o miłosierdzie.~Księżniczka
 270 13   |                całą noc marzyłem tylko o widmach, upiorach, duchach,
 271 14   |               ale ona pierwsza zaczęła o tym mówić.~- Dobrze to przewidziałam -
 272 14   |             poprawę, nie myśląc jednak o dotrzymaniu obietnicy. Nareszcie
 273 14   |              uczyniłam, wszedł do mnie o północy, rozbudził i rzekł,
 274 14   |             nie miałam żadnego pojęcia o miłości; wyrażenie tego
 275 14   |         rozpocząć je dopiero nazajutrz o północy. Schroniłam się
 276 14   |     niedźwiadki przyszły dopominać się o swoją część. Wyobraź sobie,
 277 14   |            Poznałam, że duchy, wiedząc o tym, co ma nastąpić, zaczynają
 278 14   |                na barki. Nie mówię już o rysach ich twarzy: możesz
 279 14   |                całe widzenie. Mówił mi o córkach Salomona, których
 280 14   |         miejsca słodkiemu rozmarzeniu, o którego rozkoszach dotąd
 281 14   |            oczy. Brat mój zapytał mnie o przyczynę tej srogości;
 282 14   |               potrzebne uprzedzić mnie o tym. Ocknęłam się jakby
 283 14   |             Edrisa, zawierającą poemat o stworzeniu świata. Usiadłam
 284 14   |               błyskający w ich oczach, o mało mnie nie spalił. Spuściłam
 285 14   |       trzeciego naszego miesiąca tybi, o siódmej godzinie i czterdziestej
 286 14   |                których widok zadrżałam o los mego brata. Kazałam
 287 14   |             niczego dowiedzieć się ani o naturze owych dwóch istot,
 288 14   |                jednak byłam przekonana o ich nieomylności i uznawszy,
 289 14   |              rzekła:~- Doniosłam bratu o miejscu mego pobytu i jestem
 290 14   |                i zdawała się zapominać o tajemnych naukach. Gdy nad
 291 14   |         pierwszy raz w życiu słyszałem o kabale, o adeptach i o znakach
 292 14   |              życiu słyszałem o kabale, o adeptach i o znakach niebieskich,
 293 14   |       słyszałem o kabale, o adeptach i o znakach niebieskich, nie
 294 15   |              łono Abrahama. Co myślisz o tym zamiarze?~- Popieram
 295 15   |               na nogach. Zapomniałem i o Romatim, i o księżniczce,
 296 15   |             Zapomniałem i o Romatim, i o księżniczce, i myślałem
 297 15   |          księżniczce, i myślałem tylko o rozkoszy z dalszego ciągu
 298 15   |               mnie z pokoju i zapytała o przyczynę tych łez. Nie
 299 15   |            niebo uchowa od złych sądów o bliźnich, zwłaszcza zaś
 300 15   |                bliźnich, zwłaszcza zaś o tobie, która wydajesz się
 301 15   |                co widziałaś, pytać się o powody mego pobłażania.
 302 15   |                pobłażania. Powinna bym o nich zamilczeć, ale widzę,
 303 15   |                gdyby byli słyszeli, co o nich mówiono, nazajutrz
 304 15   |                wieczora, gdy mówiliśmy o ulubionym przedmiocie, Elwira,
 305 15   |               Wkrótce usłyszałam głos, o którym siostra nam mówiła.
 306 15   |      przygrywki, po czym zawiódł pieśń o rozkoszach tajemnicy, drugą
 307 15   |            rozkoszach tajemnicy, drugą o bojaźli-wej miłości i potem
 308 15   |           Tymczasem dowiedzieliśmy się o przybyciu do Segowii nowej
 309 15   |         Świecie, niewiele miał pojęcia o zwyczajach Starego. Za to
 310 15   |                przyjemnością rozmawiał o swej niełasce i dawał do
 311 15   |                aby się z nim sprzeczać o dwa ostatnie talenty, byki
 312 15   |              gdzie był z odwiedzinami, o niczym nie mówił, jak tylko
 313 15   |            niczym nie mówił, jak tylko o piękności Elwiry, nazajutrz
 314 15   |             parkietem miejsce oddalone o sto kroków od amfiteatru,
 315 15   |            Zaledwie rozeszła się wieść o walce byków, gdy naraz ujrzano
 316 15   |           wyludniać. Wszelako Rovellas o zwykłej godzinie przyszedł
 317 15   |               nas, abyśmy zawyrokowały o ich zdolnościach. W tej
 318 15   |              zatem odłożyć nasz wyjazd o trzy tygodnie. Jak tylko
 319 15   |            wydaje, zupełnie zapomniała o tkliwym wieczornym głosie,
 320 15   |          widział jedno, ma wyobrażenie o reszcie. Wiadomo jednakże,
 321 15   |              zawołałem - że pani wiesz o wszystkim!~- Alfonsie -
 322 15   |                nie wspominaj mi więcej o naukach kabalistycznych.
 323 15   |               już wybór?~- Bynajmniej, o nikim dotąd nie myślałam.
 324 15   |          chrześcijan?~- Nie pytaj mnie o to, wiedz tylko, że nie
 325 15   |     usposobieniu. Kabalista rozprawiał o Żydzie Wiecznym Tułaczu,
 326 15   |           rozmowę, zacząłem więc mówić o czym innym. Szczerze pragnęliśmy
 327 15   |                Cyganów, ale prosił nas o pozwolenie odłożenia jej
 328 16   |   niezmierzonym widnokręgu. Pomyślałem o Rebece. - Ma słuszność -
 329 16   |                mój posłał z zapytaniem o jego zdrowie. Paź nasz długo
 330 16   |         piersiach, każą mi powątpiewać o zupełnym wyleczeniu. Wiesz
 331 16   |                modłów, które zanoszono o jego wyzdrowienie. Hrabia
 332 16   |             przeciwnie, wszędzie mówił o swoim małżeństwie z Elwirą
 333 16   |              małżeństwie z Elwirą jako o rzeczy zupełnie już ułożonej,
 334 16   |              żartował z Elwiry, mówiąc o ubóstwie domu, w którym
 335 16   |            porwana dziewczyna. Nikt tu o tym nie wątpi; zaraz poznaliśmy,
 336 16   |         prostoduszności i przestaliśmy o tym mówić. Przez sześć tygodni,
 337 16   |               dworze. Z radością mówił o wprowadzeniu tam mojej siostry.
 338 16   |          Segowii chciał dowiedzieć się o nazwisku swego wybawcy,
 339 16   |            ogłosić, że kto mu doniesie o miejscu pobytu nieznajomego
 340 16   |               z nim wszelkie stosunki.~O wyjeździe na dwór zupełnie
 341 16   |               w Villaca przekonał mnie o twojej niegodziwości, niezgrabnie
 342 16   |             życie. Zaczęłam starać się o zapewnienie jej puścizny
 343 16   |               to doszła mnie wiadomość o niegodziwościach, jakich
 344 16   |            byłem niewinną przyczyną, i o występku, o który oskarżono
 345 16   |               przyczyną, i o występku, o który oskarżono moją miłość,
 346 16   |       Zatrzymałam kobietę, która miała o nie pierwsze starania, zresztą
 347 16   |               mnie; wiedział on dobrze o szczególnym oświadczeniu
 348 16   |              sądząc, iż mógł zapomnieć o córce boskiej Elwiry. i
 349 16   |        dowiedziano się zatem w Villaca o zamiarach wicekróla względem
 350 16   |               Lonzeto. Często myślałam o rozłączeniu ich. ale nie
 351 16   |               ręki, ale gdy pomyślałam o zakazie, już ona umiała
 352 16   |            nieszczęście nie pomyślałam o oknie. Pewnej nocy posłyszałam
 353 16   |              załatwienia, i prosił nas o pozwolenie odejścia. Po
 354 16   |              dodała Rebeka - że nauka, o której mówisz, jest może
 355 16   |               słuchałem, gdy zaczynano o niej rozmawiać. Oddaliłem
 356 17   |            jedno kolano, zapewnił mnie o głębokim poszanowaniu swego
 357 17   |            Jednym słowem, postanowiłem o ile możności udawać młodą
 358 17   |             mówił tak, jak gdyby pytał o rozkaz na chwilę przed bitwą.~
 359 17   |           przestraszona, myślała tylko o tym, jak odwlec ostateczne
 360 17   |               zdawałaś się powątpiewać o wypełnieniu obietnic uczynionych
 361 17   |           zasmuciła, że myślałem tylko o udaniu się na spoczynek.
 362 17   |         czynności; wstał więc i prosił o pozwolenie odłożenia dalszego
 363 17   |         zajmującym, po czym rozmawiano o dość obojętnych rzeczach.
 364 17   |          oznajmił, że doszły go wieści o Żydzie Wiecznym Tułaczu,
 365 18   |                       Dzień osiemnasty~O świcie, gdy się obudziłem,
 366 18   |                  przerwał nieznajomy - o zasadach. jakie powziąłeś
 367 18   |             Jeżeli bowiem chcesz mówić o moim upadku i dowieść jego
 368 18   |              rzekł:~- Dowiedziałem się o figlu, jaki pani wypłatał
 369 18   |             galery", połączony z myślą o jej synu, pani de Torres
 370 18   |              zemdlała, ja zaś, słysząc o rózgach na podwórzu ojców
 371 18   |                chęć poznania bliższych o nim szczegółów; podziękował
 372 18   |               pierwszeństwo, gdy idzie o przyniesienie szklanki wody,
 373 18   |         Mężowie wcale nie są zazdrośni o ten rodzaj stosunków, gdyż
 374 18   |       stosunków, gdyż w istocie nie ma o co być zazdrosnym, przede
 375 18   |            racz nigdy nie wspominać mi o tych rzeczach, gdyż nic
 376 18   |        potwierdziło zdanie don Henryka o wdziękach Elwiry, postanowiłem
 377 18   |                Nie myślałem już więcej o zapoznaniu się i zaprzestałem
 378 18   |            historii wymaga, abym mówił o tym nieszczęsnym dziecięciu.
 379 18   |                 Nie zapomniałaśże pani o tym?~- Bynajmniej - odpowiedziała
 380 18   |                się ku pani, mówiła coś o mnie z wyrazem, który przejął
 381 18   |               oświadczył się listownie o rękę Elwiry. Utrzymywano,
 382 18   |         zbawienia, nie byłby zatknięty o trzy stopnie dalej na północ
 383 18   |                się do Madrytu, prosząc o powierzenie mi jakiego urzędu
 384 18   |               Sombre!~Uwiadomiono mnie o stosunkach, jakie miałeś
 385 18   |          krańców, gdy dowiedziałem się o śmierci Elwiry, męża pani
 386 18   |             którego chciałem przekonać o fałszu jego zarzutów. Uczyniłem
 387 18   |        Osiągnąłem najwyższe zaszczyty, o jakich może zamarzyć poddany
 388 18   |               hiszpańskiego i majątek, o którego źródłach winienem
 389 18   |               dokładnie mnie uwiadomić o stanie swego majątku, rzekł:~-
 390 18   |              wynosiły, powiększyły się o jedną ósmą, ilość zaś kruszcu
 391 18   |               ilość zaś kruszcu spadła o jedną szóstą.~Na te słowa
 392 18   |             pisze, chciał otrzeć pióro o swój czarny kaftan i otarł
 393 18   |               czarny kaftan i otarł je o suknię Rebeki. Następnie
 394 18   |                które tego roku wzrosły o dwie piętnaste. Natomiast
 395 18   |           ilość kruszcu zwiększyła się o sześć i jedna czwartą razy
 396 18   |       dywidendy ciągle zmniejszały się o dwie siedemnaste. Ponieważ
 397 18   |                bezustannie tylko mówił o Żydzie Wiecznym Tułaczu,
 398 18   |         udzielić niektórych wiadomości o dwóch szatanach, nazywających
 399 18   |                powiedz mi twoje zdanie o tym wszystkim, co słyszałeś
 400 18   |           twego w te góry i co myślisz o tych dwóch wisielcach, którzy
 401 18   |               Zresztą, sama mówiłaś mi o władzy, jaką Gomelezowie
 402 18   |                 kiedy indziej pomówimy o tym obszerniej.~Rebeka poszła
 403 19   |                 uwiadomienie was zatem o wszystkim, co się mnie tyczy,
 404 19   |              była swoje wyniesienie, i o ile możności zawsze i wszędzie
 405 19   |           księcia; Blanka zaś, wiedząc o uczynionym dla niej wyborze,
 406 19   |         będziecie mieli lekkie pojęcie o szczęściu, jakiego mój ojciec
 407 19   |                i często z żalem myślał o nieobecności brata swego,
 408 19   |       towarzystwie Blanki, rozmawiając o swoim przyszłym szczęściu
 409 19   |            swoim przyszłym szczęściu i o rozkoszy, z jaką uściska
 410 19   |               plany, ty zaś myśl tylko o twoim weselu, które się
 411 19   |              ale ponieważ prosisz mnie o to, poślę więc po niego.~
 412 19   |            poważam się upraszać JKMość o potwierdzenie mego małżeństwa
 413 19   |           łaziennika. Zresztą mniejsza o to, Gramont, Roquelaure
 414 19   |           Karlos opowiadał towarzystwu o uroczystościach wyprawianych
 415 19   |         Ludwika XIV, nade wszystko zaś o balecie pod tytułem "Miłostki
 416 19   |                grali. A Blanka co mówi o tym?... Blanka! Blanka!...
 417 19   |          księciu w żołądek i zwątpiono o jego życiu. Na chwilę przed
 418 19   |              swoją dymisję i prosił go o jaki urząd przy dworze.
 419 19   |                ten list, doniesiono mi o przybyciu mego brata; radość
 420 19   |             błąd ten winienem oskarżać o moje nieszczęścia. Gdyby
 421 19   |          ojciec - sprawia, iż upraszam o udzielenie mi tego miejsca.
 422 19   |               im metody analizy, które o można uważać za arcydzieła
 423 19   |            natężeniu umysłu, zapomniał o tej strasznej epoce swego
 424 19   |             jest to tajemnicą, wszyscy o tym wiemy, i moja córka
 425 19   |               słyszała ludzi mówiących o tobie z uwielbieniem, gdyż
 426 19   |                oczy ku niebu, rzekł:~- O niezmierzona potęgo, posiadająca
 427 19   |    niedorzecznościach i zuchwalstwach, o jakich gdziekolwiek usłyszę.~
 428 20   |                to niecierpliwienie się o jego papiery dowodzi dobroci
 429 20   |          natychmiast przekonałabyś się o jej działalności.~- Ale
 430 20   |               pod szubienicą. Mniejsza o to, nie chcę was bynajmniej
 431 20   |       wicekrólem, który mi rozpowiadał o stanie swego majątku.~-
 432 20   |               to wszystko, co mi mówił o swoim majątku, ale natomiast
 433 20   |              pani de Torres zaś drżała o swego syna i siostrzenicę
 434 20   |            syna i siostrzenicę na myśl o niebezpieczeństwach, jakie
 435 20   |                tymczasem byliśmy tylko o pół dnia oddaleni od Burgos.~
 436 20   |                 Ciągle tylko walczyłem o życie: z falami oceanu,
 437 20   |           Burgos, gdzie przekonasz się o skutkach mego pośpiechu.~
 438 20   |          oświadczeniu, które obiło się o uszy całego zgromadzenia,
 439 20   |              obietnicy; prosiłem króla o pozwolenie przybycia do
 440 20   |             Zarazem pozwolono mi tylko o pięćdziesiąt mil zbliżyć
 441 20   |         napiszę do króla i poproszę go o pozwolenie przybycia do
 442 20   |              wtedy zwróci się do Rzymu o pozwolenie zaślubienia swego
 443 20   |     włóczęgostwa. Ze wstrętem myślałem o chwili, w której miano mnie
 444 21   |              Afryki.~Po chwili Żyd był o kilkadziesiąt kroków od
 445 21   |                Kiedy indziej obszernie o tym pomówimy: tymczasem,
 446 21   |           człowieka i jego towarzysza. o którym historia geometrii
 447 21   |            Dellius często mi opowiadał o tych wypadkach.~Tu Velasquez
 448 21   |              Dellius, muzyk Kleopatry, o którym Flawiusz i Plutarch
 449 21   |             swoją siostrą, posądził ją o niepłodność i wyrzekł się
 450 21   |             taki smutek, że lękano się o jego życie.~W trzy tygodnie
 451 21   |         groziły dyktatorowi. Mówiła mu o swoich przeczuciach, ale
 452 21   |                przestrogi, zamierzyła, o ile możności, wyciągnąć
 453 21   |        zbudować prawie taki sam okręt, o jakim mówiła, wylądowała
 454 22   |           poleceń. Przy tym proszę cię o pismo do twego teścia Hillela;
 455 22   |              powrócił i zaraz dat znać o sobie memu dziadowi, uprzedzając
 456 22   |         Ponieważ od czasu mego powrotu o nich tylko mówię. Antoniusz
 457 22   |          wszelkiego rodzaju rozpuście? O Delliusie. za długo żyłem
 458 22   |               Kleopatra dopominała się o zemstę, ale Antoniusz odpowiedział,
 459 22   |              nią znudzony i bynajmniej o to gniewać się nie będzie.
 460 22   |           Oskarżono Kleopatrę w Rzymie o oczarowanie Antoniusza.
 461 22   |           przypadająca, atoli pomówimy o tym kiedy indziej. Bądź
 462 22   |         nadeszła Melea. Uwiadomiono ją o śmierci ojca i dwóch starszych
 463 22   |                 co nasi prorocy mówili o Mesjaszu.~Wyrzekłszy te
 464 22   |               zuchwalec nie ma pojęcia o połowie formuł będących
 465 22   |               swoim kosztem. Ale mówmy o czym innym. Senor Velasquez,
 466 22   |           historią. Tertulian wspomina o sekcie herodian.~- Byłżebyś
 467 22   |            obdarzony mniejszą energią, o wiele prędzej dochodził
 468 22   |                strony często zapominam o chwilowych stosunkach z
 469 23   |           zachwycający. Zerwaliśmy się o wschodzie słońca i po lekkim
 470 23   |              jednak nie upominałeś się o nie, przyłączono je do majątków
 471 23   |              głosu i nie błagała nieba o błogosławieństwo dla ciebie
 472 23   |              list.~Wspomniałem wam już o wpływie, jaki wspomnienia
 473 23   |                z raz wytkniętej linii.~O ile pamiętam, ciekawość
 474 23   |               pojedynku i że prosi nas o udzielenie mu schronienia,
 475 23   |             jeszcze uwiadomię ministra o całej naszej rozmowie.~-
 476 23   |                do pomówienia z siostrą o niektórych ważnych rzeczach.
 477 24   |                 Wtedy nie myślałem już o płaczu, serce biło mi z
 478 24   |           radości; dziś nawet nie mogę o tym mówić bez wzruszenia.~
 479 24   |              nie troszczyła się więcej o mój los, gdyż - co do mnie -
 480 24   |                nie miałem bowiem dotąd o nich najmniejszego pojęcia.~
 481 24   |             powziąłem pierwsze pojęcia o ułamkach. Upewniłem się
 482 24   |        kwadratu z dwóch otrzymałem pas o powierzchni dwa i ćwierć.~
 483 24   |       algebraicznie, nie miałem bowiem o tej nauce żadnego pojęcia.
 484 24   |         Cassiniego i Huygensa, prosząc o przysłanie mu nut i figur
 485 24   |              nadto w rogu mały kwadrat o czterech kwadracikach dotykający
 486 24   |              krawatkę i zacząłem wołać o pomoc. Nareszcie wrócił
 487 24   |                Już nie było nawet mowy o dalszym więzieniu. Tego
 488 24   |            ogólną don Izaaka Newtona i o ile mi się zdaje, ojciec
 489 24   |            wypadało jednak donieść jej o przyjściu na świat córki.
 490 24   |                opłacać: pewnego dnia - o czym wam wkrótce opowiem -
 491 24   |            wydała na świat dziewczynkę o pięć lat młodszą ode mnie.
 492 24   |             Szczególnie troszczyła się o mnie i przynajmniej dwadzieścia
 493 24   |         systemu albo też przekonać się o prawdziwości odkrytej zasady,
 494 24   |             nabywa pewnych wiadomości, o których istnieniu dotąd
 495 24   |           zapewne chciała mnie zapytać o formułę ogólną, odpowiadającą
 496 24   |         słyszeliśmy także różne rzeczy o tobie. Powiadają, że jesteś
 497 25   |           zniechęcenie i dopytywał się o przyczynę. Długo opierałem
 498 25   |              nich kołacze, nie pomyślą o otworzeniu mu drzwi. Mało
 499 25   |             Mało kto potrafi zapomnieć o samym sobie; znajdziesz
 500 25   |        umysłowym nie pozwala mi myśleć o niedolężności. smutnej towarzyszce