Dzien

 1 5  | przechadzki jakiś zamożnie ubrany nieznajomy zbliżył się do niego i rzekł:~-
 2 5  |           pokaże.~Po tych słowach nieznajomy zawinął się w płaszcz i
 3 5  |           nadejściem wiosny jakiś nieznajomy służący podszedł do mego
 4 5  |         wieku i czterech konnych. Nieznajomy szlachcic rzekł:~- Panie
 5 8  |          tylko, i rozbudziłem go. Nieznajomy, spojrzawszy na miejsce
 6 9  |          takie wrażenie wywołuje. Nieznajomy ukląkł przede mną i zdjął
 7 9  |   Udzieliwszy mi tego ostrzeżenia nieznajomy ukląkł przed pustelnikiem,
 8 10 |        celu naszej podróży. Jakiś nieznajomy otworzyl drzwiczki od karety
 9 11 |       budowli, w nadziei, że jaki nieznajomy, nie wiedzący o przerażających
10 12 |           signora Zoto.~Natenczas nieznajomy, przybrawszy poważną postać,
11 15 |          martwy u stóp zwycięzcy. Nieznajomy rzucił szpadę i płaszcz
12 16 |       szranków, podczas gdy młody nieznajomy na przeciwnej stronie śmiertelnym
13 16 |         bliższych szczegółów, ale nieznajomy znikł, sprzedawszy swój
14 16 |        mieszkał niegdyś przeklęty nieznajomy, pałający tajemniczą miłością
15 18 |     pobiec za nim i zatrzymać go. Nieznajomy obrócił się. a widząc, że
16 18 |      koszuli, owiązałem mu głowę. Nieznajomy nic mi nie rzekł; wtedy,
17 18 |          nie poważa się uchybiać.~Nieznajomy jął zapijać czekoladę jak
18 18 |           pokaleczył.~Na te słowa nieznajomy położył łyżkę i obracając
19 18 |          odpowiedziałem :~- Senor nieznajomy, śmiem ci zaręczyć, że od
20 18 | wallońskiej.~- Mówiłem - przerwał nieznajomy - o zasadach. jakie powziąłeś
21 18 |      wallońskiej.~Po tych słowach nieznajomy wziął się znowu do swojej
22 18 |          Pozwól, senor - przerwał nieznajomy - suma przypadająca na wicekróla
23 18 |          wyraźniej mówiąc - rzekł nieznajomy - połowa sumy plus połowa
24 18 |       tytułami, sercem i ręką.~Tu nieznajomy, ciągle pisząc na tabliczkach,
25 19 |       Wszelako ten oto szlachetny nieznajomy będzie zapewne mógł wynagrodzić
26 19 |       uwagi.~- Nie sądzę - odparł nieznajomy - abyś pani miała poświęcać
27 19 |          słuszność - odpowiedział nieznajomy i schowawszy tabliczki do
28 29 |         się sprawisz.~Podczas gdy nieznajomy to mówił, bacznie mu się
29 32 |         naszej nieobecności jakiś nieznajomy, którego nie mógł poznać
30 32 |      czego żyć.~Przy tych słowach nieznajomy wręczył mu kiesę z pięćdziesięciu
31 33 |        Senor don Lopez - rzekł mi nieznajomy - dowiedziałem się na dołe
32 33 |             Wyśmienicie - zawołał nieznajomy - podziwiam twoją przenikliwość!
33 33 |           rzeczy.~Po tych słowach nieznajomy, wcale nie proszony, wszedł
34 35 |       oczu ze mnie nie spuszczał. Nieznajomy powracał przez kilka następnych
35 35 |          kiedy indziej znów jakiś nieznajomy wkradł się cichaczem do
36 47 |              Kłamstwo! - krzyknął nieznajomy. - Kobieta ta jest Ineza
37 47 |       Toledo, brat księcia Lermy.~Nieznajomy uchylił kapelusza i odparł:~-
38 50 |   szlachta po wsiach się odziewa.~Nieznajomy spostrzegłszy, że się obudziłem,
39 50 |        jest bezzasadna - przerwał nieznajomy - kiedy indziej jaśniej
40 50 |           na nas.~Po tych słowach nieznajomy klasnął w dłonie i sześciu
41 51 |           zasiedliśmy w fotelach, nieznajomy tak do mnie przemówił:~-
42 51 |        równowagę.~Po tych słowach nieznajomy wyciągnął szufladę, dobył
43 52 |     wieczora wszedł do mnie jakiś nieznajomy, starannie osłonięty szerokim
44 53 |         mi się w zupełności i gdy nieznajomy przekonał się, że nie ciekawość
45 54 |      podobnymi. Na te słowa jakiś nieznajomy obrócił się do mego ojca
46 54 |        męty zostawały na spodzie. Nieznajomy wszedł, ale zamiast odejść,
47 54 |  odpowiedzieć, ale nic nie rzekł, nieznajomy dobył więc z kieszeni cygara
48 65 |         Madrycie obróciłem, jakiś nieznajomy ciągle ścigał mnie wzrokiem
49 65 |   czynienia?~- Nic - odpowiedział nieznajomy. - Chcę cię tylko zamordować,
50 65 |     umysłem.~Było już dość późno. Nieznajomy zaprosił mnie do siebie,
51 65 |          i opowiedzieć, kim jest. Nieznajomy, posłuszny moim życzeniom,
52 Dod|   powściągał oburzenie; tymczasem nieznajomy tak dalej mówił:~- Mało
53 Dod|           gniewem, gdy wtem jakiś nieznajomy, zwracając się do obrońcy
54 Dod|       przechadzkę po Prado, na co nieznajomy wyraził zgodę. Gdy usiedli