Dzien

 1 1  |        litościwym wzrokiem, który zdawał się potwierdzać przestrogi
 2 2  |         umarła. Ojciec z początku zdawał się niepocieszony, ale gdy
 3 3  |         na głos pustelnika, który zdawał się niesłychanie cieszyć,
 4 3  |          sumienia, gdy honor wasz zdawał się być zagrożony. Dziś
 5 3  |           obok Trivulcja, ale nie zdawał się go spostrzegać. Nareszcie
 6 3  |        głębiej zastanowić.~Ojciec zdawał się z początku głęboko rozmyślać
 7 3  |          poszanowaniem.~Pustelnik zdawał się uśmiechać z mojej prostoty,
 8 3  |         hańbą.~Tu pustelnik znowu zdawał się uśmiechać i rzekł:~-
 9 6  | uszczęśliwiła, gdyż nowy mój stan zdawał mi się daleko szlachetniejszy
10 6  |           polakier wenecki, który zdawał się mocno skołatany burzą.
11 8  |         wziąłem za wisielca, gdyż zdawał się bez życia i miał stryczek
12 8  |         butelkami wina. Kabalista zdawał się być przy wybornym apetycie:
13 9  |         bardziej upada na siłach. Zdawał się być czystym duchem,
14 10 |       panował dokoła, potok nawet zdawał się huczeć z mniejszym łoskotem
15 10 |       chciał wyrwać mi tajemnicę, zdawał mi się być narzędziem Gomelezów
16 10 |          na łóżku; wkrótce Tybald zdawał się przychodzić do zmysłów
17 10 |            gdy wszedł kabalista i zdawał się chcieć wyczytać z moich
18 11 |           szczęk łańcuchów, który zdawał się naprzód dochodzić z
19 11 |   uprzejmie podtrzymywał rozmowę, zdawał się wiedzieć o poprzednich
20 12 |         odległy widnokrąg całkiem zdawał się zlewać z błękitem niebios.
21 13 | spostrzegłem obraz Rafaela, który zdawał się być pierwszym szkicem
22 18 |         wisielcami. Nieszczęśliwy zdawał się zupełnie pozbawiony
23 22 |        się wlokła, gdyż kabalista zdawał się być zafrasowany. Po
24 25 |      muszkiet na ziemi, jakby sam zdawał się na łaskę, i ofiarował
25 26 |         każdym dniem coraz więcej zdawał się zajmować tajemnicami,
26 28 |    doszedł do tego miejsca listu, zdawał się wahać i nie chciał dalej
27 28 |           ostrożność, że w Radzie zdawał się nigdy nie mieć własnego
28 29 |      jakiś dobrze ubrany jegomość zdawał się nam kolejno bacznie
29 31 |           które trzymałem w ręku.~Zdawał się jeszcze powątpiewać,
30 32 |         drzwiami człowieka, który zdawał się jeszcze oddychać; kazał
31 32 |     zebraliśmy się wszyscy; Cygan zdawał się być wolny, Rebeka znowu
32 33 |          historię swojej rodziny, zdawał się być zmożony snem, ponieważ
33 35 |           trzymał papier w ręku i zdawał się szukać kogoś. Chcąc
34 39 |       Słuchał mnie z uwagą, długo zdawał się zastanawiać i namyślać,
35 44 |          roztropności. Wyrok Rady zdawał się być wynikiem nieubłaganej
36 48 |         majątek, który z początku zdawał się śniadać z ośmiu tysięcy
37 48 |      przyszły mi do głowy.~Moreno zdawał się powątpiewać o tak szybidej
38 50 |  Pielgrzym, domawiając tych słów, zdawał się być pogrążony w głębokiej
39 50 |      następnie wziął kubek, który zdawał mi się napełniony starym
40 50 |  siedzącego naprzeciw mnie, który zdawał się oczekiwać chwili mego
41 51 |           zuchwałym spojrzeniem i zdawał się odmawiać mi nawet ukłonu.
42 52 |           starszyzny tego zakonu. Zdawał się dumać; siedział nieruchomo,
43 53 |  spojrzałem na który, natychmiast zdawał mi się mrugać oczami i wykrzywiać
44 54 |         musiał powstać na chwilę, zdawał się być zziębnięty i dzwonił
45 55 |       niemu; nie znał jej wcale i zdawał się być oczarowany jej pięknością.~
46 55 |           pozamykane. Będziesz mi zdawał sprawę z wszelkich czynności
47 57 | niepotrzebne domysły.~Wypadek ten zdawał się mocno niepokoić księżniczkę.
48 61 |         Kruszec był ciemnożółty i zdawał się zupełnie czysty. Zrozumiałem,
49 63 |       wzniesione nade mną.~Ojciec zdawał się pierwszym do przeszycia
50 64 |       jeden za drugim, gdzie bród zdawał się dość wąski. Natron kruszył
51 64 |           tobie.~Sid-Ahmeta szejk zdawał się znać od dawna. Zastawiono
52 Dod|       odmalował Busqueros. Agudez zdawał się być napełniony boskim
53 Dod|    ambicjom księcia; niekiedy sam zdawał się lękać, ażeby historia