Dzien

 1 3  |            mi ją raczył opowiedzieć. Widzę teraz po sposobie twego
 2 3  |           prostoty, po czym rzekł:~- Widzę, mój synu, że masz jeszcze
 3 4  |               Tym gorzej dla ciebie; widzę, że muszę sam cię naprowadzić
 4 5  |          sądzisz.~Odpowiedziałem, że widzę wodę i że sądzę, iż jest
 5 5  |            się pan - odparł ojciec - widzę, że mnie wcale nie znasz.
 6 7  |             spędziłem na tej wyspie, widzę, jak bardzo różnią się od
 7 8  |        jesteś, jak na kabalistę. Ale widzę, że także masz powróz na
 8 10 |        Czasami wyobrażałam sobie, że widzę w zwierciadle towarzyszkę
 9 10 |        Murzynek nie zapomniał drogi, widzę bowiem, że wystarał się
10 10 |         padło na twarz Tybalda.~- Co widzę! - krzyknęła Orlandyna -
11 11 |           Ach, szlachetny panie, cóż widzę na twojej dłoni! Namiętną
12 12 |             znowu zdawało mi się, że widzę moje kuzynki. Stary naczelnik
13 13 |               Nagle zdało mi się. że widzę pochodnie, migające na dnie
14 13 |        jedzeniu w tym boskim pałacu. Widzę, że pani nie masz zamiaru
15 14 |           strusia, że skoro sama nie widzę, nie będę widziana. Położyłam
16 14 |               że w przepaści niebios widzę dwie świetlne gwiazdy, które
17 14 |     zwierciadłu i zdawało mi się, że widzę, jak Thoamimowie z coraz
18 14 |             marzyłam, że jeszcze ich widzę. Nareszcie, gdy ogon Raka
19 15 |            bym o nich zamilczeć, ale widzę, że nie przystoi, abym ukrywała
20 15 |         drzwiami. Udałam, że nic nie widzę, ale przy wieczerzy zauważyłam,
21 17 |               rzekł:~- Z przykrością widzę, że w liście, który pani
22 18 |             których, zdawało mi się, widzę już ślady jej stóp. Również
23 18 |          początku zdawało mi się, że widzę przed sobą pospolitą piękność,
24 18 |              pani - rzekł wicekról - widzę, że odnawiam jakieś bolesne
25 21 |              spodziewała. Hiskiasie, widzę, że nie jesteś stworzony
26 22 |           raz wyraził mój podziw, że widzę cię równie biegłym w historii
27 22 |         czyli, wyraźniej mówiąc, nie widzę rzeczy podpadających mi
28 28 |            Wyznaję, że z przykrością widzę pojedynek, tę najszlachetniejszą
29 29 |              nie taka, jaką dziś cię widzę, ale jaką cię opuściłem.
30 29 |             kamieniem w głowę... Ale widzę, że opowiadanie moje sprawiło
31 29 |              Witaj, senor kawalerze, widzę, że umiesz dotrzymywać słowa,
32 29 |           wrażenia, ale ile razy was widzę, zawsze z niepokojem myślę,
33 31 |          zdziwił się niepomału.~- Co widzę - zawołał - tyżeś to, mój
34 32 |          twoim postępowaniu, ale nie widzę znowu potrzeby obarczania
35 34 |         doszedł swego przeznaczenia? Widzę po twojej twarzy, senor,
36 35 |            że nie po raz ostatni cię widzę.~- Zanim się pani obudziłaś -
37 37 |           odpowiedział tymi słowy:~- Widzę, dokąd pani zmierzasz; zadajesz
38 43 |          wejść w związek ze mną, ale widzę, że nie zamierzało ono pozbawić
39 45 |           was znudziła, zwłaszcza że widzę, iż ten oto senor od pewnego
40 47 |      wytrzeszczał je i zawołał:~- Co widzę, senor don Jose tutaj? Wczoraj
41 47 |         wyśmienicie, nasz chory, jak widzę, jest dziś daleko zdrowszy!
42 51 |               zdawało mi się, ciągle widzę przed sobą.~Nienawistny
43 52 |              niego, zdało mi się, że widzę pod jego nogami przepaść,
44 53 |     PIELGRZYMA~Łatwo zrozumiałem, że widzę przed sobą jednego z dwunastu
45 53 | najprzykładniej się prowadzi. Ale co widzę? Oto właśnie i ona, zmierza
46 54 |            pamięci. Zdaje mi się, że widzę przed sobą celę mojego rektora
47 54 |    najświetniejsze czasy mego życia, widzę tylko zgiełk rozmaitych
48 54 |             przedmioty tej miłości i widzę tylko pogmatwane obrazy
49 54 |            na szyję śnieżne ramiona, widzę nawet, jak posępne ochmistrzynie,
50 54 |           zawsze powinny rozdzielić. Widzę upragnioną lampę dającą
51 Dod|                Zapewniam cię, że nie widzę w tych wierszach żadnej
52 Dod|          którzy nieśli świeczniki.~- Widzę, senor Suarez - rzekł przybyły
53 Dod|              człowiek, którego teraz widzę obok ciebie. Zresztą zapewniam