Dzien

 1 3 |         połową własnej krwi okupił szczęście rzucenia się raz jeszcze
 2 5 |       centrum, nie odmówiono mi na szczęście dostępu do innych rejonów.
 3 6 |         dokuczały mi mocno, ale na szczęście byłem w wieku, w którym
 4 7 |           czy jest kto, co by mógł szczęście rachować na lata. Moje przynajmniej
 5 9 |              Spodziewam się, że na szczęście senor do nas nie należysz.~
 6 10|     którego wcale nie rozumiem. Na szczęście umiałam już mówić, gdy zamknięto
 7 10|      wiedziałam, co począć, gdy na szczęście spotkałam pana.~Tybald.
 8 11|            drugą stronę potoku. Na szczęście, wzdłuż muru znalazłem jakby
 9 13|          nieco z moich zapasów. Na szczęście miałem ze sobą mięso na
10 15|            wszystkim jednak miałam szczęście wieczerzać z panią i zawsze
11 19|    pozwolić przyjechać memu bratu, szczęście moje bowiem nie będzie zupełne,
12 19|   przyjaźniejszych gwiazd odzyskam szczęście i spokój.~Ojciec mój, otrzymawszy
13 20| Zachwycająca Elwiro, im więcej mam szczęście zbliżać się do ciebie, tym
14 22|   trzydzieści tysięcy darejków, na szczęście jednak znalazłem, wprawdzie
15 22|      posłaniec wrócił donosząc, że szczęście Heroda z każdym dniem wzrasta
16 22|        podobne niedorzeczności. Na szczęście dostałem się do szafy i
17 25|            miała stanowić chlubę i szczęście twego ojca. Ujrzysz rysy
18 26|       zawarte w kilka dni potem, i szczęście obojga małżonków byłyby
19 27|  zaniedbała, aby tylko zapewnić mi szczęście na przyszłość, ale nieubłagany
20 28|            pewna, że stanowię jego szczęście. Myśl ta na wskroś przejmowała
21 28|           ustalić nasze małżeńskie szczęście. Różne jednak okoliczności
22 29|      Girona także podzielała nasze szczęście.~Nazajutrz książę zaprosił
23 29|     podwoiło jeszcze jego miłość i szczęście nasze stało się zupełne.~
24 29|           nie trwał on długo, gdyż szczęście tak wielkie jak nasze zapewne
25 29|         jakim sposobem tak wielkie szczęście mogło przemienić się w niedolę.
26 29|      Karmiłam sama moją córkę i na szczęście przestałam ją karmić przed
27 29|      stanowi duchownemu, całe moje szczęście pokładałem w modleniu się
28 29|  pokładałem w modleniu się o twoje szczęście w tym i zbawienie w przyszłym
29 29|    niepodobna żadnej rozpoznać. Na szczęście wzory aksamitu i koronek
30 31|           za największe dla siebie szczęście.~- Z największą chęcią -
31 32|          tego jedynego ratunku. Na szczęście, odziedziczyłem mały spadek
32 35|         handlowy w Kadyksie. Twoje szczęście, don Lopez, że przecież
33 35|          się do jej ciotki. Miałem szczęście spodobać się pani Avalos;
34 35|           piękną jej siostrzenicę.~Szczęście moje trwało przez sześć
35 35|         bardziej niecierpliwił. Na szczęście błogi ten stan trwał niedługo.~
36 35|   rozproszyły w jednej chwili całe szczęście, jakiego kosztował mój małżonek.
37 42|           z powabami ciała. Jakież szczęście pokazywać jej samemu świat,
38 43|            przenikliwego ogółu. Na szczęście uniknęliśmy powszechnej
39 47|            bym połową życia okupić szczęście tego młodego człowieka,
40 47|           tej samej chwili, jak na szczęście, lekarz księcia Lermy przychodził
41 48|    postępować powinien. Jeden całe szczęście upatruje w małżeństwie,
42 48|    Cornadez ożenił się. Z początku szczęście jego było nie do opisania;
43 51|           drugim osiemdziesiąt. Na szczęście wynaleziono zdradę, która
44 51|        kończą je w męczarniach. Na szczęście, prawa ludzkie są czym innym,
45 52|       mogła bez urazy spoglądać na szczęście córek. Po takich chwilach
46 54|     miłosnych i sprzysiężeniach na szczęście i honor mężów. Jakież jest
47 55|         zaś do przysług, jakie mam szczęście codziennie waszej książęcej
48 56|   wiedziałem, co z sobą począć; na szczęście karzeł ofiarował mi pomoc
49 56|           jej zupełne rozbicie. Na szczęście księżniczka Avila ma przyjaciółkę,