Dzien

 1 1  |             Estremadurę. Służący mój Lopez i mulnik Moskito spoglądali
 2 1  |      objuczonym wszystkimi zapasami. Lopez odrzekł mi, że mulnik pozostał
 3 1  |            sam tylko byłem na czczo, Lopez bowiem przez cały czas zajadał
 4 1  |            napić się wody ze źródła. Lopez wstrzymał mnie, dowodząc,
 5 1  |           niezawodnie zemdlał, gdyby Lopez nie był mi pośpieszył na
 6 1  |       zwłaszcza na szyi i skroniach.~Lopez widząc, żem przyszedł do
 7 1  |     zabłąkanego Moskita. Na te słowa Lopez zalał się łzami i rzucając
 8 1  |         przywiązanego do drzewa, ale Lopez - Lopez znikł bez żadnego
 9 1  | przywiązanego do drzewa, ale Lopez - Lopez znikł bez żadnego śladu.~
10 3  |             z których jeden zwał się Lopez, drugi zaś Moskito. Z Kadyksu
11 32 |        prostu "Suarez", nie zaś "don Lopez Suarez" - tytuły żadnemu
12 33 |            krwi ocierał.~- Senor don Lopez - rzekł mi nieznajomy -
13 33 |             dalej mówił:~- Senor don Lopez, widzisz we mnie znakomitego
14 33 |             Widzisz zatem, senor don Lopez, że tylko kosztem mego posłuszeństwa
15 33 |     holenderskich każda.~- Senor don Lopez - rzekł - właśnie zbieram
16 33 |           powagi, rzekł:~- Senor don Lopez, zdaje mi się, że nie wypada,
17 34 |             całe gardło:~- Senor don Lopez, odmówiłem dwadzieścia zaproszeń
18 34 |         rzekł:~- Przyznaj, senor don Lopez, że oddałem ci wczoraj wielką
19 34 |            Nie wierz temu, senor don Lopez. Jesteś młody, przystojny,
20 34 |            list następującej treści:~Lopez Suarez do Inezy ***~Ręka
21 34 |          twarzy.~- Nazywasz się więc Lopez Suarez? Czy jesteś, senor,
22 35 |          rzekł:~- Pojmuję, senor don Lopez, że w twoim wieku nie masz
23 35 |       Kadyksie. Twoje szczęście, don Lopez, że przecież naprawiłem
24 35 |            minę i rzekł:~- Senor don Lopez, słowa, jakie do mnie wyrzekłeś,
25 35 |      niedorzeczności? Nie, senor don Lopez, zbyt ci jestem oddany,
26 35 |           rzekł:~- No cóż, senor don Lopez? Zdaje mi się, że piękna
27 35 |            odpowiadasz mi, senor don Lopez; dobrze więc, ponieważ chcesz
28 35 |          rzekł:~- Mniemam, senor don Lopez, że gdy przyzwoity człowiek
29 35 |           przekonywam się, senor don Lopez, że chcesz mnie obrazić.
30 35 |        nudziarza. Ale nie, senor don Lopez, nie mogę przypuścić, abyś
31 36 |         będzie za późno.~- Senor don Lopez - rzekł nienawistny mi Busqueros -
32 36 |          pytań! Zaufaj mi, senor don Lopez, zaufaj!~To powiedziawszy
33 36 |          darzą przyjaźnią, senor don Lopez. Nie, nie mylę się. Będzie
34 36 |                 Żadnej gadaniny, don Lopez, żadnych pytań! Taka była
35 47 |            dziwny nas uderzył widok. Lopez leżał w najgwałtowniejszej
36 47 |          najlepszym lekarstwem, gdyż Lopez siadł na łóżku, łzy puściły
37 47 |           zdrowie.~- Tak jest, senor Lopez - odpowiedziałem - ale na
38 47 |               i ja mniemam, że senor Lopez nie powinien tracić nadziei,
39 47 |             nią pomyślimy. Senor don Lopez, biegnę do moich przyjaciół,
40 48 |          HISTORII NACZELNIKA CYGANÓW~Lopez Suarez już od dwóch tygodni
41 48 |              Ale nie skończyłeś jej. Lopez Suarez powtórzył ją małemu
42 Dod|          przyjacielem, którego radom Lopez Suarez tak wiele zawdzięcza.~-
43 Dod|             syna. Powiedziano mu, że Lopez pojedynkował się z pewnym
44 Dod|        jedynym człowiekiem, z którym Lopez zawarł znajomość w Madrycie,
45 Dod|              Ach, mój ojcze - odparł Lopez - zadawałem się tylko z
46 Dod|             Już poprzednio syn twój, Lopez Suarez, usilował wkraść
47 Dod|        walczyć ze sobą w jego sercu.~Lopez, spostrzegłszy stan uczuć
48 Dod|         dalszego ciągu tej historii. Lopez został jeszcze tegoż wieczoru
49 Dod|     zwlekajcie, powrócił do Kadyksu.~Lopez już od piętnastu dni był