Dzien

 1 8 |             tę przemianę tłumaczyć.~Kabalista spojrzał na mnie bystrym
 2 8 |      przeklętą dolinę Los Hermanos. Kabalista zapytał mnie, dokąd chcę
 3 8 |  nieszczęsną gospodę Venta Quemada. Kabalista zatrzymał się i rzekł:~-
 4 8 |             i dwoma butelkami wina. Kabalista zdawał się być przy wybornym
 5 8 |             się w tych myślach, gdy kabalista zwrócił uwagę na coś błyszczącego,
 6 8 |   zawiesiłem je z powrotem na szyi.~Kabalista zaczął się śmiać i rzekł:~-
 7 8 |           Senor Alfonsie - przerwał kabalista - ludzie, którzy tak jak
 8 8 |            każdy odszedł do siebie. Kabalista utrzymywał; że musi przepędzić
 9 9 |           przybył z tobą i zwie się kabalistą. Przedsięwziął wyleczyć
10 9 |     następnie uczynił to samo przed kabalistą, ale wnet zerwał się mówiąc:~-
11 9 |      pustelni. Gdy zostaliśmy sami, kabalista zaczął śmiać się i rzekł:~-
12 9 |           tak długo czekać - odparł kabalista. - Musiałbym mało znaczyć
13 9 |           zamiarze. Zdawało się, że kabalista przeniknął moje wątpliwości,
14 9 |         gotów jest nam towarzyszyć. Kabalista pochylił głowę na prawe
15 10|             tę historię, gdy wszedł kabalista i zdawał się chcieć wyczytać
16 10|     Tybaldem.~Zadzwoniono na obiad. Kabalista nie przyszedł do stołu.
17 11|            zawsze powrócił do domu.~Kabalista, przeczytawszy tę historię,
18 11|       nadają mu dowolne kształty...~Kabalista wyraźnie chciał zwrócić
19 15|            ale wkrótce ujrzałem, że kabalista dąży w stronę obozu, Rebeka
20 15|         nader wesołym usposobieniu. Kabalista rozprawiał o Żydzie Wiecznym
21 16|            do stołu z jego córkami. Kabalista ani jego siostra wcale się
22 17|           dość obojętnych rzeczach. Kabalista oznajmił, że doszły go wieści
23 18|             swoimi roztargnieniami.~Kabalista również był zajęty i bezustannie
24 19|        Dzięki Najwyższemu! - odparł kabalista. - Tym sposobem prędzej
25 20|             Pedro Velasquez - rzekł kabalista - jeżeli sam nigdy się nie
26 20|            tak dziwną przygodą; ale kabalista przyrzekł nam daleko ciekawsze
27 21|          pierwszy~Ruszono w pochód, kabalista zaś, który na ten dzień
28 21|            W tej jeszcze odległości kabalista z całej siły wołał do niego:~-
29 21|     podstępnie osiągnąłeś nade mną.~Kabalista zadumał się na chwilę, po
30 21|             chciał się opierać, ale kabalista przemówił do niego kilka
31 21|          miejsca swego opowiadania, kabalista rzekł do niego:~- Dość tego
32 22|        zdrów!~- Kłamiesz - przerwał kabalista - ja mam sto razy więcej
33 22|      wkrótce straciliśmy go z oczu.~Kabalista zmieszał się cokolwiek,
34 22|            w matematyce? - przerwał kabalista.~- Niezupełnie - rzekł Velasquez -
35 22|             senor Velasquez - rzeki kabalista - abym jeszcze raz wyraził
36 22| roztargnionego.~- W istocie - rzekł kabalista - pojmuję teraz, jakim sposobem
37 22|             powoli się wlokła, gdyż kabalista zdawał się być zafrasowany.
38 23|       obrusa, rozesłanego na ziemi. Kabalista zaczął odzywać się z pewnymi
39 23|       Velasquez domawiał tych słów, kabalista przerwał mu, mówiąc, że
40 25|             Wydawało mi się - rzekł kabalista - że czasami jeszcze wpadasz
41 31|           wszyscy dosiedliśmy koni, kabalista rzekł:~- Tym razem mogę
42 31|             Uprzedzałem was - rzekł kabalista - że to największy łotr
43 31|         daleko uczciwiej - przerwał kabalista. - Ale zostaw te impertynencje
44 39|              Potężniejszy od ciebie kabalista wzywa mnie gdzie indziej.~-
45 39|         indziej.~- Zapewne - odparł kabalista - nie chcesz nam opowiedzieć
46 46|       bystrym krokiem obiegał górę. Kabalista zaczął wymawiać jakieś straszliwe
47 46|            przyszłość cię oczekuje.~Kabalista roześmiał się na całe gardło,
48 46|         waszym podaniem.~Widząc, że kabalista chce wpaść na drogę uwag,
49 57|           zająć się sprawami hordy.~Kabalista zwrócił się do mnie i rzekł:~-