Dzien

 1 1 |         się przez miłosierdzie za duszę Gonzaleza z Murcji, dawnego
 2 1 |     zupełnie wrzące moje uczucia. Dusze nasze zdawały się razem
 3 3 |          i zepsuty przez los, ale duszę miał tkliwą; zgryzoty sumienia
 4 8 |      mojej pustelni, wyrwij twoją duszę ze szponów szatana, a tymczasem
 5 8 |           Mahometa. Wtedy, widząc duszę chrześcijańską w niebezpieczeństwie,
 6 9 |         umysł, działa na zmysły i duszę zarazem. Chociaż nie jesteście
 7 9 |          ciała można było widzieć dusze i dokładnie rozpoznać, jak
 8 9 |      ukołysała nieco moją znękaną duszę. Tak rozmyślając, powróciłem
 9 10|         tym winie zapisuję krew i duszę, jeżeli się kiedykolwiek
10 10|        tej chwili zapisuję krew i duszę, jeżeli przyśle mi tu swoją
11 11|         chciała ona pożreć raczej duszę niż ciało Menipa i że empuza
12 13|      odprawić kilkanaście mszy za duszę księżniczki i samemu ich
13 14|    zdawała się wkładać całą swoją duszę.~Dotąd nie miałam żadnego
14 14|    brzmiał melodią, która unosiła duszę przez wszystkie odcienie
15 15|           która wydajesz się mieć duszę dobrą i prawdziwie chrześcijańską.
16 16|          silniej działały na moją duszę. Wyszedłem z namiotu, aby
17 18|     pieśni. Odkrycie to napełniło duszę moją niepojęcie słodkim
18 19|       ostatnie słowa wpoiły się w duszę Blanki i zaprawiły ją trucizną
19 20|   zazdrosne niebo wzywa do siebie duszę, której świat nie jest godny,
20 27|          zawsze. Margrabina miała duszę tkliwą i potrzebującą kochania,
21 27|       Znasz ją, wiesz, że posiada duszę silną i umysł nader wykształcony.
22 27|     ostatnich jego chwil i oddała duszę równocześnie z duchem margrabiego
23 28|          tych schronieniach upaja duszę i zmysły. Powietrze tchnie
24 29|    jednakowo wykształciłem z tobą duszę, tak że mogłem myśleć tylko
25 29|      uczucia, jakie mogą opanować duszę, miotały kolejno jej umysłem.
26 29|         piękna i zdawała się mieć duszę jeszcze piękniejszą, ale
27 33|      książkom. Roztkliwiałem moją duszę: karmiłem ją czułymi i tęsknymi
28 34|          to jest złego i dobrego. Dusze bohaterów najbliższe są
29 34|          powietrza, zwyczajne zaś dusze mają w sobie już coś ziemskiego.
30 34|           światłem niż aniołowie. Dusze bohaterów mają mniej blasku,
31 34|      aniołów, jednakże więcej niż dusze zwykłych śmiertelników,
32 35|  czarownych nadziei ogarnęło moją duszę. Odprowadziłem Inezę do
33 41|           Kiedym cię znał, senor, duszę twoją przepełniały tkliwe
34 43|      sądziła, że znalazła we mnie duszę podobną do swojej. Myliła
35 44|      odmalowałem wam jej postać i duszę; dalszy ciąg mojej historii
36 45|       którą kochałeś, ma wzniosłą duszę, ogarnia zapałem twoją i
37 46|     dziwne uczucia przejmują moją duszę: miałżeby to być koniec
38 50|     Ludzie powiedzieli mi, że mam duszę, i zająłem się jej kształceniem
39 50|  dziwaczne marzenia obłąkały moją duszę, sen zaś opanował zmysły.~
40 51|   dziecinnych lat rzucają w naszą duszę pierwsze zarody tych zdań,
41 53| Tete-Foulque i każ zmówić za moją duszę sto mszy w kaplicy zamkowej.~
42 53| Tete-Foulque i każ zmówić za moją duszę sto mszy w kaplicy zamkowej.~
43 54|         uczucia, jakie napełniały duszę moją i unosiły ją chwilowym
44 55|     uczuciem, jakie wypełnia moją duszę. Uczucia należne małżonce
45 60|      przecie istotą rozumną, masz duszę i religia powinna przewodniczyć
46 61|           działały kojąco na moją duszę znękaną światem i zgiełkliwą