Dzien

 1 2  | troskliwością i rzekł:~- Wejdź, mój synu, czym prędzej, nie przepędzaj
 2 2  |    tymczasem o zbawieniu duszy, mój synu - odparł - idź do kaplicy,
 3 2  |    pustelnika, co to za człowiek.~- Synu mój - odparł starzec - jest
 4 2  |             i rzekł:~- Zakazuję ci, synu mój, myśleć o tym małżeństwie,
 5 2  |            do mnie:~- Cóż więc, mój synu, co o tym myślisz? Mniemam,
 6 2  |            wallońskiej.~- Ależ, mój synu - przerwał pustelnik - czy
 7 3  |           łzami w oczach i rzekł:~- Synu mój, dziwne rzeczy działy
 8 3  |         mnie przemawiał, i rzekł:~- Synu mój, dziwi mnie twoja odwaga.
 9 3  |            rozmawiał z moją matką o synu, którego się spodziewał,
10 3  |     zwracając się do mnie, rzekł:~- Synu mój, Alfonsie, czy zląkłbyś
11 3  |         mnie straszliwie i rzekł:~- Synu niegodny ojca, nikczemność
12 3  |      obrócił się do mnie i rzekł:~- Synu mój, Alfonsie, czy zląkłbyś
13 3  |          twojej pustelni.~- Kochany synu - rzekł pustelnik - twoja
14 3  |            czym rzekł:~- Widzę, mój synu, że masz jeszcze wiarę,
15 4  |           odezwał:~- Drogi, kochany synu, podziękuj niebu, że cię
16 4  |             odpowiadasz - niestety, synu mój, złe, bardzo źle czynisz.
17 4  |          mówił:~- Cóż więc, kochany synu, poznajesz je? Ciągle milczysz?
18 4  |              Ciągle milczysz? Drogi synu, niech cię to wcale nie
19 8  |             głos i rzekł do mnie:~- Synu mój, możeż to być, żebyś
20 9  |             wszystkie moje słowa. - Synu mój, do ciebie naprzód się
21 9  |             z nich rzekł do mnie:~- Synu Adama! powróć do zmysłów.
22 9  |         złagodził mówiąc do mnie:~- Synu Adama, natychmiast przywiodą
23 9  |        wyznać win swoich. Alfonsie, synu mój, Alfonsie! żałuj za
24 13 |            powieść, przeor rzekł:~- Synu mój, nie patrzałeś, czy
25 16 |      chłopcu przebranym za mulnika. synu Marii de Torres. Ta ostatnia
26 18 |             połączony z myślą o jej synu, pani de Torres natychmiast
27 22 |            pełnym wzgardy, rzekł:~- Synu nieczysty Mamuna, potężniejszy
28 23 |              Ucz się sarabandy, mój synu, ucz się sarabandy i porzuć
29 24 |          obliczeniami, rzekł:~- Mój synu, gdybym do tego okna, mającego
30 25 |     współczucia i rzekł:~- Ach, mój synu, ty tylko uchodzisz za szaleńca,
31 25 |        opuszczoną afrykańską skałę.~Synu mój, należymy obaj do tego
32 25 |            życiu. Widzisz więc, mój synu, że i my mamy nasze radości,
33 25 |          dostatków.~Ciebie, kochany synu, mieszkańcy Ceuty uważają
34 25 |          błogosławiąc mnie rzekł:~- Synu mój, ujrzysz Blankę; nie
35 27 |        ukończył, matka rzekła mu:~- Synu mój, dziś obchodzimy trzynastą
36 29 |            któregoś dnia i rzekł:~- Synu mój. serce twoje przepełnia
37 32 |       odezwał się w te słowa:~- Mój synu, jedziesz do miasta, gdzie
38 32 |         pieniądzach.~Pojmujesz, mój synu, jak silnie uczułem tę okrutną
39 32 |            mniej. Widzisz zatem mój synu, że mam wystarczające powody,
40 38 |            Pierwszy zapewni ci, mój synu, posiadanie najpiękniejszego
41 50 |           mnie uprzejmie i rzekł:~- Synu mój - tak cię nazywam, traktuję
42 55 |           księciem. Zaczęto mówić o synu, na którym miały spoczywać
43 56 |     pokuszenie. Jeżeli myślisz, mój synu, że spotkałeś takie widma,
44 63 |           ojciec był między nimi.~- Synu mój - rzekł do mnie - opuścisz
45 Dod|        obrzucił Lopeza wymówkami.~- Synu - rzekł - zabroniłem ci