Dzien

 1 1 |           osoba nader nas zajmuje - mówiła dalej Mauretanka - ale może
 2 1 |         przyszła nam powiedzieć, że mówiła z naczelnikiem naszej rodziny
 3 1 |         piękna Mauretanka tak dalej mówiła:~- Senor Alfonsie, zbyt
 4 1 |           milczenia Emina tak dalej mówiła:~- Kochany Alfonsie, wiesz
 5 2 |           na siebie. Zarazem jednak mówiła o swej miłości do mnie i
 6 3 |         zmieszała mego ojca i matka mówiła, że wpadł w takie roztargnienie,
 7 9 |           mniemać, senor Alfonsie - mówiła dalej Rebeka - ażeby słowo
 8 10|         równie głucha jak ona, gdyż mówiła mi o powinnościach małżeńskich
 9 10|       Tymczasem Orlandyna tak dalej mówiła:~- Zajechaliśmy więc do
10 10|          czynili ci młodzi ludzie - mówiła dalej Orlandyna. - W istocie,
11 10|          Przychodzi mi pewna myśl - mówiła dalej. - Widzisz to wielkie
12 11|          niej całą moją przyszłość, mówiła we właściwym im narzeczu:~-
13 13| pięćdziesięciu laty.~- Ta komnata - mówiła dalej nieznajoma - należy
14 13|        bawialnej.~- Oto jest sala - mówiła dama - która bez wątpienia
15 13|         gniewnie, po czym tak dalej mówiła:~- Zachciało mi się wystawiać
16 13|           po tych słowach tak dalej mówiła:~- W dniu, w którym skończyłam
17 14|            przyszła do siebie i tak mówiła dalej;~- Nie słyszałam reszty
18 15|              Podczas gdy Rebeka tak mówiła, zawiadomiono nas, że śniadanie
19 15|          głos, o którym siostra nam mówiła. Śpiewak zaczął od kunsztownej
20 15|         służbie.~- Masz słuszność - mówiła Żydówka - zresztą nie to
21 18|            pochyliwszy się ku pani, mówiła coś o mnie z wyrazem, który
22 19|          naszej małej osady. Często mówiła do mnie: "Kochany nasz komendant
23 21|          które groziły dyktatorowi. Mówiła mu o swoich przeczuciach,
24 21|             taki sam okręt, o jakim mówiła, wylądowała w Cylicji, której
25 25|             tego wszystkiego, co mi mówiła. Bez zastanowienia zrobiłem
26 26|          słyszeli, jak dona Mendoza mówiła do swojej młodej wychowanicy:~-
27 26|         dziewczynę, która tak dalej mówiła:~- Nierozsądna ochmistrzyni
28 26|        rodziców.~- Ach, mój ojcze - mówiła dalej dziewczyna - dla-czegóż
29 29|      wrażenie.~- Mogę ci zaręczyć - mówiła dalej księżna - że nabożne
30 34|      wczoraj widziałem, i tak dalej mówiła:~- Gdy odniosłeś mi zgubiony
31 41|      rodziny Rovellas.~Ciotka twoja mówiła mojej matce o swoim wuju
32 43|             od pierwszych lat życia mówiła tylko o miłości, należało
33 43|             przyjaźń. O mężczyznach mówiła rzadko, i to z wielką powściągliwością,
34 43|             tylko ożywiała się, gdy mówiła o pomyślności Meksyku i
35 43|            niepokojem. Mało do mnie mówiła, nie wspominała o tym, co
36 44|          dwóch myśli razem i ciągle mówiła od rzeczy. Powróciłem do
37 49|               Zwyczajny intrygant - mówiła - byłby dla przestraszenia
38 55|          nie mogę.~- Przybliż się - mówiła dalej księżniczka - nie
39 55|           za mąż.~Następnie Leonora mówiła mi o teatrze, o przechadzkach,
40 57|           powiedz no, co ci takiego mówiła księżniczka? Zdawaliście
41 57|      Kochany pasierbie, księżniczka mówiła do ciebie: "tam małżonek
42 60|       władzy nad sobą. W ogóle mało mówiła, wdrapywała się na drzewa,
43 60|             tajemnicę."~Tak do mnie mówiła Mauretanka, ja zaś natychmiast
44 63|         wielkie uroczystości.~Matka mówiła do mnie po hiszpańsku, ojciec