Dzien

 1 10 |            zielone sukno zasłaniało okna. Natomiast wieża oświecona
 2 15 |             kobiety wyglądały przez okna, mężczyźni spacerowali po
 3 15 |        godzinie przyszedł pod nasze okna. Oznajmił, że kazał sprowadzić
 4 15 |         wyzdrowiało drogie dziecię, okna nasze znowu otworzyły się
 5 16 |             ocieniała masa kwiatów, okna były wielkie i przezroczyste,
 6 20 |   przyległej izby i poskoczy-łem do okna w nadziei, że znajdę jaki
 7 22 |   zniecierpliwiony, kazał zamurować okna wychodzące na jezioro i
 8 24 |            powzięte z kwadratu mego okna, które pomimo to zalecały
 9 24 |            Mój synu, gdybym do tego okna, mającego 26 kwadratów we
10 24 |       Gdybym atoli dodał u podstawy okna linię nieskończenie wąską,
11 24 |         pasy równie długie jak boki okna, ale nieskończenie wąskie,
12 26 |             z innymi zbliżał się do okna. ale jak tylko spostrzegał,
13 26 |         kobiet, po co ciśnie się do okna, jeżeli zaś pragnie je widzieć,
14 26 |            nie omieszkał podejść do okna, ażeby ujrzeć piękną hrabiankę
15 26 |         Księżyc przez żelazne kraty okna oświecał izbę; spostrzegłem
16 26 |          zostałem jakby przykuty do okna, odurzony i prawie bez zmysłów.~
17 26 |           wyrwałem gwóźdź z futryny okna; gwoździem tym zamierzałem
18 29 | gromadzącego się ludu. Pobiegłam do okna i ujrzałam mnóstwo ludzi
19 29 |         ojciec także zbliżył się do okna.~- Ach, to on - zawołał -
20 29 |            suknie. Zbliżyłem się do okna i ujrzałem, że wychodzi
21 35 |        piętra otwierali na całą noc okna dla świeżego powietrza.
22 35 |             noce zostawiają otwarte okna? Cóż więc, czy dlatego,
23 35 |           powierzchowności, którego okna nie były bardzo wysoko.
24 35 |             moją głowę do wysokości okna, aby się dowiedzieć, jak
25 35 |   grzecznością odprowadziła mnie do okna; zeszedłem po drabinie i
26 35 |            razu zbliżył się do mego okna, jak gdyby czegoś szukając,
27 35 |          przyszła wczoraj pod nasze okna jedynie po to, aby mnie
28 51 |    przybyliśmy do ich domu, którego okna wychodziły na Prado. Córki
29 54 |             nie mógł oderwać się od okna wychodzącego na małą uliczkę
30 54 |   upragnioną lampę dającą mi znak z okna, tajemne schodki prowadzące
31 55 |  przynajmniej zdawało mi się z mego okna, ale ponieważ Leonorą ani
32 55 |        Żaluzje naprzeciwko, a nawet okna były pootwierane. Stary .
33 55 |        wróciłem na moje stanowisko. Okna naprzeciwko były pootwierane,
34 55 |             aż po łokcie.~Zamknięto okna i żaluzje, ale to, co widziałem,
35 55 |           mojej przyszłej małżonce.~Okna były otwarte, widziałem
36 56 |        nikogo nie zastałem. Drzwi i okna były pozamykane.~W kilka
37 56 |          zaś zająłem pokój, którego okna wychodziły na dawny dom
38 56 |        północ wybiła, podszedłem do okna. Spostrzegłem w pokoju naprzeciwko
39 56 |            przypatrywać. Niebawem z okna zeskoczył albo raczej ześliznął
40 56 |          przywiązanego do zasuwy od okna.~Nie wiem, co się działo
41 Zak|           nie mogłem oderwać się od okna. Wprawdzie powodowała mną