Dzien

 1 1 |     najniebezpieczniejsza.~- Młody panie - odparł gospodarz - Wasza
 2 3 |           byłoby, jaśnie wielmożny panie, aby zamiast tego wszystkiego
 3 3 |        waćpana?~- Jaśnie wielmożny panie - mówił dalej Garcias -
 4 5 |            do niego tymi wyrazy:~- Panie Zoto. jestem ci więcej winien,
 5 5 |   nienawiści tak dobrze usłużył.~- Panie Zoto - rzekł tenże - mocno
 6 5 |         jego pomieszanie, rzekł:~- Panie Zoto, odłóż na bok te smutki.
 7 5 |      Nieznajomy szlachcic rzekł:~- Panie Zoto, weź tę kiesę z, pięćdziesięciu
 8 5 |          Starzec rzekł do niego:~- Panie Zoto, masz tu jeszcze sto
 9 5 |          To się na nic nie przyda, panie hrabio - przerwał ojciec -
10 6 |            się w nim różne wielkie panie, wtedy był jednak tylko
11 11|           znaczy: "Ach, szlachetny panie, cóż widzę na twojej dłoni!
12 13|      piękności, która mi rzekła:~- Panie Romati, księżniczka Monte
13 13| wykończeniem dłuta snycerskiego.~- Panie Romati - rzekła mniemana
14 13|           mozaikach florenckich.~- Panie Romati - rzekła nieznajoma -
15 13|     mówiłeś co o raju? Proszę cię, panie Romati, nie wyrażaj się
16 13|         dumną postawę i odparła:~- Panie Romati, prosiłam cię, abyś
17 13|           z oburzeniem i rzekła:~- Panie Romati, już cię prosiłam,
18 16|          odebrał następujący list:~Panie hrabio!~Zadajesz pan sobie
19 16|           się jednak, ze miałyście panie przepędzić pewien czas w
20 17|          istocie, jaśnie oświecony panie - odpowiedziała ciotka Elwiry -
21 18|          rzekł:~- Zdaje mi się. że panie przestraszyłyście się nieco
22 18|         mówiąc:~- Jaśnie oświecony panie, racz nigdy nie wspominać
23 18|              Ach, jaśnie oświecony panie - rzekła ciotka Torres -
24 20|     Majątek twój, Jaśnie Oświecony Panie, jest zapewne wielki, ale
25 20|      wicekróla:~- Jaśnie Oświecony Panie, ta młoda osoba nigdy nie
26 26|     oświecić na drodze zwątpienia! Panie w Trójcy jedyny, cóż mam
27 31|          dodając:~- Teraz wejdźcie panie naprawdę do kościoła, ja
28 33|            moje uszanowanie.~- Mój panie - odpowiedziałem - jeżeli
29 35|        wieczorem spostrzegłam dwie panie ze służącym w bogatej liberii.
30 35|          pokazały się te same dwie panie, zasiadły na ławce i kazały
31 42|          pań rzymskich, ale piękne panie zaczęły go dla młodszych
32 47|          jakimś nieznajomym.~- Mój panie - mówił cudzoziemiec - zaręczam
33 48|          bojaźliwość, rzekł:~- Mój panie, oskarżę cię przed alkadem,
34 53|        Myślę, mój miłościwy mężu i panie - odrzekło widmo niewieście -
35 54|       jednak, a miejsce ich zajęły panie Cimiento, dalekie krewne
36 54|          na balkonie.~- Ach, zacne panie - zawołał Busqueros - stał
37 54|           rzekł mu Busqueros. - Te panie mają w podwórzu obszerne
38 55|          Nieboszczyk książę Avila, Panie świeć nad jego duszą...~
39 57|             w jasną perukę. Żegnam panie: Portocarrero chce mnie
40 57|            w którym rozpierały się panie Uscariz i Busqueros. Książę