Dzien

 1 1 |         kolana, całowałam ślady jej stóp, zaklinałam wietrzyk, aby
 2 2 |    Wyspowiadałem się z grzechów i u stóp ołtarza znalazłem niejaką
 3 3 |           złemu zaradzić. Klęknij u stóp ołtarza, wyznaj twoje winy
 4 3 |         rzucenia się raz jeszcze do stóp monarchy, ale ponieważ już
 5 4 |         tylko Ardeny i Zeelandię. U stóp moich rozciągała się czarująca
 6 5 |             tworząc pomost na kilka stóp nad wodą. po czym uzbrojony
 7 6 |             do wioski, którą mamy u stóp Etny, i tam przyjemnie spędzisz
 8 7 |             miasteczka położonego u stóp Etny. Miał żonę zachwycającej
 9 9 |            się za nimi i stanąłem u stóp tronu, na którym Enoch zasiadał,
10 10|            maja. Zbliżyły się aż do stóp tarasu, ale zdawały się
11 12|         mnie lub zniżały o kilkaset stóp od nich. Wtedy zatrzymywałem
12 12|           nie pamiętam, położonej u stóp Etny. Tam przygotowałem
13 13|       przewoźnik wylądował z nami u stóp skały, która otworzyła się,
14 14| rozwścieczone zwierzę upadło u mych stóp. Wzdęte jej wymiona przypomniały
15 15|  podstawioną szpadę i padł martwy u stóp zwycięzcy. Nieznajomy rzucił
16 16|          użytku, jak składając ją u stóp nieporównanej Elwiry de
17 18|            się, widzę już ślady jej stóp. Również wpatrywałem się
18 18|      wicekróla. Mogę tylko złożyć u stóp twych godność granda hiszpańskiego
19 19|         jakie święte schronienie, u stóp ołtarzy ukoił moją boleść
20 25|           zatrzymał. Ujrzałem się u stóp szubienicy obciążonej dwoma
21 26|            rzekł Sanudo - klęknij u stóp ołtarza i ze łzami błagaj
22 26|   niezwykłej piękności, od głowy do stóp osłonięta czarną krepą.
23 30|       przenocujesz, nazajutrz zaś u stóp góry łatwo spostrzeżesz
24 34|          się na piasku, który ślady stóp twoich zachował, i nie mogą
25 35|          wznieśli się o dwadzieścia stóp nad nasze głowy, mają mieć
26 35|          przynajmniej na piętnaście stóp wysoką. Trzech z was zawinąwszy
27 38|        widnokrąg rozciągający się u stóp gór, nareszcie całą naturę
28 39|         zaczepiłem ją na krzakach u stóp ogrodowego tarasu. Sara
29 40|          przeciągała o pięćdziesiąt stóp pod skałami, na których
30 43|       władczynię i słały się jej do stóp. Tlaskala przestawała być
31 51|           Sparadoz zmierzył mnie od stóp do głowy zuchwałym spojrzeniem
32 55|          hołdy pełne poszanowania u stóp księżniczki Avila. Zanim
33 55|           biały welon okrywał ją od stóp aż do głowy.~Zadziwiły mnie
34 60|      szubienicę na dwadzieścia pięć stóp wysoką, przeznaczoną dla
35 65|             kolosy na sześćdziesiąt stóp wysokości, polecił więc,