Dzien

 1 7  |              ale my chcemy wiecznie żyć w twojej pamięci i jeżeli
 2 12 |               od czasu gdy zacząłem żyć w tej pustyni, widziałem
 3 22 |              opuściłem go więc, aby żyć z cnotliwym przyjacielem,
 4 23 |           syna. Jeżeli teraz pragną żyć, jedyną tego przyczyną jest
 5 27 |          ubóstwiała go, zdawała się żyć i oddychać tylko dla niego,
 6 28 |         przyjechała do mnie; lubiła żyć w świecie, otworzyłem więc
 7 29 |         miłości, nigdy nie mogłabym żyć z nim razem. Jedynym moim
 8 29 |             Możnaż było przyjemniej żyć na świecie?~Myśli o podobnym
 9 31 |          ode mnie.~- Spodziewam się żyć dłużej i daleko uczciwiej -
10 31 |    przeciwnymi charakterami, możemy żyć ze sobą w tak ścisłej przyjaźni.
11 32 |            przez jakiś czas z czego żyć.~Przy tych słowach nieznajomy
12 32 |         łasce Delliusa i musieliśmy żyć z tego, co nam przynosił
13 32 |     pieniędzmi, że mieliśmy z czego żyć przez cały czas mojego dzieciństwa.~
14 33 |         temu filozofowi, który miał żyć przed dwoma tysiącami lat.
15 38 |     zabijają. Moje dzieci, skoro ja żyć przestanę, udajcie się do
16 38 |           Tymczasem będziecie mogli żyć z pięciuset darejków; znajdziecie
17 42 |          ofiarować. Trzeba przecież żyć, a często z głodu sił mi
18 42 | niewdzięcznicą nie zasługującą, aby żyć na świecie. Jestem dziełem
19 45 |      Przeciwnie, możesz bezpiecznie żyć dziewięćdziesiąt, a nawet
20 46 |          się już we znaki. Chciałem żyć z mego majątku; aby jednak
21 51 |          powody, dla których pragnę żyć w odosobnieniu, i gdyby
22 58 |      małoważności będę jeszcze mógł żyć w spokoju.~Wymówiłem ostatnie
23 58 |        senor Avadoro, ty nie możesz żyć w spokoju.~Obróciłem się
24 59 |    słuszność. W istocie, czy mogłem żyć z nią będąc i nie będąc
25 64 |            oddalić się do Stambułu, żyć tam w zbytkownym zapomnieniu
26 Zak|             gdzie chciała spokojnie żyć ze swego dożywocia.~W dzień
27 Dod|        sobie małżonka i że ma prawo żyć samodzielnie. Ojciec jej