Dzien

 1 1 |      głos sumienia przerywał im spoczynek, a - z dwojga złego jedno
 2 5 |     której wszyscy udali się na spoczynek.~Gdy się już uciszyło w
 3 10|         także przed pójściem na spoczynek, gdy ochmistrzyni głęboko
 4 11| Nareszcie czas było udać się na spoczynek. Posłano mi łoże w namiocie
 5 12|      gdzie przed udaniem się na spoczynek spożywał lekką wieczerzę.~
 6 12|         wszyscy rozeszli się na spoczynek; ale tym razem nie pokazała
 7 14|      moich oczu, odchodziłam na spoczynek, a łoże moje często było
 8 14|     razem, ja zaś udałem się na spoczynek. Ległszy w łóżku, rozmyślałem
 9 15|   wrażenie. Gdy udaliśmy się na spoczynek, w pokoju przyświecał nam
10 15|         późno w nocy szliśmy na spoczynek.~Pewnego wieczora, gdy mówiliśmy
11 15|       na jutro. Udaliśmy się na spoczynek i zasnąłem nieprzerwanym
12 17|         wszyscy udaliśmy się na spoczynek.~Położyłem się i natychmiast
13 17|  myślałem tylko o udaniu się na spoczynek. Elwira i Lonzeto ze łzami
14 20|       smutku rozeszliśmy się na spoczynek. Długo myślałem nad sposobami
15 24|         przybyliśmy wreszcie na spoczynek i posiliwszy się wieczerzą,
16 25|     rozeszło się. Udając się na spoczynek, natrafiłem na wiele uwag
17 26|    przybytek śmierci i zakłócać spoczynek umarłych.~Mniejsza o to,
18 33|      zaś wiedziałem, jak bardzo spoczynek jest mu potrzebny do odzyskania
19 35|     niebawem rozeszliśmy się na spoczynek.~ ~
20 38|          Dzień trzydziesty ósmy~Spoczynek poprzedniego dnia pokrzepił
21 45|        pozwolenie udania się na spoczynek. Sama tylko Rebeka pozostała.
22 45|        się snowi i poszedłem na spoczynek. Velasquez ciągle dalej
23 46|   jednak nie udali się zaraz na spoczynek, gdyż długo jeszcze słyszałem
24 47|        choremu przede wszystkim spoczynek, przepisał mu chłodzące
25 51|      domu. Kobiety udały się na spoczynek, ale ja na próżno usiłowałem
26 54|        sypialny pokój i legł na spoczynek.~Nazajutrz don Roque rozbudził
27 60|         wszyscy udaliśmy się na spoczynek.~ ~