Dzien

 1 51|       senor, że nazywam się Inez Santarez i jestem wdową po Juanie
 2 51|         i jestem wdową po Juanie Santarez, corregidorze Hawany. Ożenił
 3 51|       Domawiając tych słów, pani Santarez zalała się łzami.~- Nie
 4 51|     sobie już nic smutnego.~Pani Santarez rzuciła na mnie na pół tęskne,
 5 51|         młodzieniec. Wziął panią Santarez za rękę, odprowadził na
 6 51|    Weszliśmy do domu, gdzie pani Santarez kazała zastawić lekką wieczerzę
 7 51| Otworzywszy oczy, ujrzałem panią Santarez siedzącą u moich nóg. Zdawała
 8 51|    wszystkiego odmawiać.~Tu pani Santarez zaczęła szlochać, a oczy
 9 51|         i ofiarowałem jedną pani Santarez. Nie spodziewała się tak
10 51|       razem na taras, gdzie pani Santarez wkrótce się z nami złączyła.
11 51|     kolejno nam usługiwały. Pani Santarez, wycieńczona doznanymi wzruszeniami,
12 51|         Wino wzburzyło krew pani Santarez, pomimo to jednak niepodobna
13 51|       widok don Krzysztofa. Pani Santarez i jej córki nie były wprawdzie
14 51|      kobietom, odprowadził panią Santarez na koniec tarasu, długo
15 51|       gdzie przebywa ojciec pani Santarez. Teraz od ciebie zależy
16 52|    zagłusza uczucia natury. Pani Santarez, cała oddana wyuzdanym żądzom,
17 52|        się być przyjacielem pani Santarez. pragnę więc szczerze i
18 52|    załatwiać jej z kobietą. Pani Santarez zaufała wietrznikowi nazwiskiem
19 52|          domyślałem się. że pani Santarez nie ma żadnych zasobów pieniężnych,
20 52|       życia ojcu napełniła panią Santarez najwyższą radością. Dodała
21 52|       nie mam racji. Ojciec pani Santarez jest naprawdę niewinny i
22 52|    zjadłem kilka cukierków. Pani Santarez i jej córki jeszcze nie
23 52|          nieba! - krzyknęła pani Santarez - jestże to duch nieba lub
24 52|         Mieszkałeś razem z panią Santarez, domyślają się więc, że
25 52|          chcąc odszukać dom pani Santarez. Jednakże nie odnalazłem