Dzien

 1 2 |       stanowiska. Zeskoczyłem na ziemię i upadając, nieco się potłukłem.~
 2 3 |          cała woda wylała się na ziemię. Czyniąc dalsze poszukiwania,
 3 5 |     można je było sprowadzać pod ziemię przez otwór, wychodzący
 4 6 |          dachu na wóz, z wozu na ziemię i co tchu pobiegłem do klasztoru
 5 6 |          mu nogę; upadł mocno na ziemię i w dodatku padając, sam
 6 11|       samym środku zapadło się w ziemię. Filozof, zostawszy sam,
 7 12|      błagając, abym zeskoczył na ziemię. Nie mogłem oprzeć się tak
 8 13|       rękoma i chciał powalić na ziemię. Nareszcie zdołałem się
 9 14| Natychmiast zostałam strącona na ziemię. Upadek ten pozbawił mnie
10 15|       wzrastającą złością, kopał ziemię nogami i bił biodra ogonem.
11 22|       jak półbożek zstępujący na ziemię. Wyobraź sobie głowę najpiękniejszej
12 27|        którego żądałam. Upadł na ziemię i mocno się potłukł. Odtąd
13 29|           ale wetknąłem ostrze w ziemię, śmiało więc możecie się
14 31|       jęk.~Toledo padł twarzą na ziemię, następnie porwał się, wziął
15 34|         sobie prawdę, schodzi na ziemię i działa pod postacią płodności,
16 34|           Gdy bogowie schodzą na ziemię, słońce i księżyc skrywają
17 35|        mi sił, zeszedłem więc na ziemię, usiadłem na ławce i śmiało
18 37|           Rzym podbijał naówczas ziemię i przypuszczał ją do swoich
19 39|    Człowiek, który obejrzał całą ziemię oczami podróżników, który
20 41|   śmiertelną bladością; padła na ziemię, jak gdyby bez duszy. Nigdy
21 44|         ciemnych nocy schodzą na ziemię i odwiedzają starodawny
22 51|         gwałtownie, że straciłem ziemię pod sobą, a potem puścił,
23 59|     Senor don Juanie, depcesz tu ziemię, nieprzeniknioną dla zwyczajnego
24 62|           wdarła się także i pod ziemię, czyli do naszych jaskiń.