Dzien

 1 2 | człowiek.~- Synu mój - odparł starzec - jest to opętany, z którego
 2 5 |      i przywiązaną do fotela. Starzec rzekł do niego:~- Panie
 3 8 |    ruszyliśmy w dalszą drogę: starzec kroczył, wspierając się
 4 11|       którego nazywały ojcem. Starzec, rzuciwszy na mnie złośliwe
 5 11|   rękę na mojej szpadzie; ale starzec z uprzejmością podał mi
 6 11|   bezpieczeństwa. Na te słowa starzec uśmiechnął się i rzekł:~-
 7 11|    narażać się bezużytecznie.~Starzec miał słuszność i zawstydziłem
 8 23|       Niebawem wysiadł z niej starzec złamany wiekiem i odziany
 9 26|     był siedemdziesięcioletni starzec, nader szlachetnego i uprzejmego
10 26|     przeznacza ci go cnotliwy starzec, którego krew krąży w twych
11 30|   odmawiał przy nim pacierze.~Starzec odwrócił się do mnie i rzekł
12 30|   wypoczynku.~Po tych słowach starzec zaprowadził, mnie do sąsiedniej
13 30|     na miejscu - odpowiedział starzec. - Ramię twoje należy do
14 38|     się we wspaniałe jezioro. Starzec zwykł tam przepędzać wieczory
15 38|     co się działo w ogrodzie.~Starzec ocknął się; po kilku pytaniach,
16 39|       mu opowiadać zdarzenie, starzec postąpił parę kroków naprzód,
17 39|   razach, które otrzymałeś.~- Starzec z góry Libanu wzywa mnie -
18 40|    pierwszej klasy. Ten drugi starzec to margrabia Torres Rovellas,
19 44|    zaczepiać go z tej strony. Starzec pokazał mi inny sposób,
20 44|      rozwijająca...~Rozżalony starzec nie mógł więcej mówić, łkania
21 46|      rzuciła mi się na szyję. Starzec długo spoglądał w milczeniu,
22 46|    całować dziadka po rękach. Starzec zwiesił głowę na piersi,
23 51|      jego ją zajmuje, po czym starzec tak dalej mówił:~HISTORIA
24 61|      tron, na którym siedział starzec w śnieżnym turbanie na głowie.