Dzien

 1 1 |    szczęścia nie pojmowałyśmy.~Nie pamiętam, jak długo bawiły nas te
 2 1 | najszaleńszych złudzeń, ale dobrze pamiętam, że zawsze znajdowałem się
 3 3 |             znacznie uspokojony. - Pamiętam, żem kiedyś napisał mały
 4 6 |         bandą Monaldiego, i dobrze pamiętam, jak moją matkę, mnie i
 5 6 |          naszej.~Matka moja, o ile pamiętam, była nadzwyczaj dobra i
 6 6 |     przeraźliwie krzyczeć, ale nie pamiętam tego dobrze, gdyż upadłem
 7 8 |           zostawałem w tym stanie. Pamiętam jednak, że znowu obudziłem
 8 12|       wioski, której nazwy już nie pamiętam, położonej u stóp Etny.
 9 13|          rzeczonych zwalisk...~Nie pamiętam już końca bulli, pomnę tylko,
10 16|           Dziwi cię to, senora, że pamiętam tyle tytułów, ale żartami
11 18|         wspaniałą walkę byków. Ale pamiętam, że miałaś pani wówczas
12 18|      odpowiedziała ciotka Torres - pamiętam bardzo dobrze i wczoraj
13 20|            stanie swego majątku.~- Pamiętam bardzo dobrze - rzekł Velasquez -
14 21|          nader młody i zaledwie go pamiętam. ale niejaki Dellius często
15 22|            Ja na przykład wybornie pamiętam wszystko, czego uczyłem
16 23|            wytkniętej linii.~O ile pamiętam, ciekawość była pierwszą
17 25|    sprzyjał temu zatrudnieniu. Nie pamiętam ile czasu tym sposobem straciłem,
18 27|             Wyszliśmy z Burgos nie pamiętam przez którą bramę i postępowaliśmy
19 27|            miłości swego małżonka, pamiętam tylko, że długie cierpienia
20 32|        Miałem wówczas siedem lat i pamiętam, że dzieliłem tę chwilę
21 32|            misteriach tej bogini i pamiętam, że często z zajęciem przysłuchiwałem
22 36|          zapomniałeś, ja dobrze ją pamiętam.~Przez resztę dnia Busqueros
23 43|       poznał.~- Wszelako - dodał - pamiętam cię daleko młodszą i nie
24 50|           temu dziwię, ale zarazem pamiętam, że jakaś nadprzyrodzona