Dzien

 1 19|       tylko jedną córkę imieniem Blanka. Książę przeznaczył ją za
 2 19|    większą przychylność księcia; Blanka zaś, wiedząc o uczynionym
 3 19|         swego życia. I dlaczegóż Blanka nie miałaby go kochać? Stary
 4 19|  przekroczyła granice Hiszpanii. Blanka kochała swego narzeczonego
 5 19|        opóźni waszego szczęścia. Blanka będzie twoja.~Możecie domyślić
 6 19|  potwierdzenie mego małżeństwa z Blanką Velasquez, dziedziczką majątków
 7 19|  wypięknieć.~W tej chwili weszła Blanka. Don Karlos zbliżył się
 8 19|   uniewinnić go przed księciem i Blanką, ale na próżno, gdyż stary
 9 19|         był do niego uprzedzony, Blanka zaś nie brała mu niczego
10 19|           Gdy bal się rozpoczął, Blanka ukazała się wystrojona nie
11 19|    Karlos tańczył nieporównanie. Blanka zaś, z natury nader zgrabna,
12 19|     przedmiotem ich uwielbienia. Blanka pojęła doskonale ukrytą
13 19|        jak zostaniesz jej mężem.~Blanka niepowstrzymanym śmiechem
14 19|          ten balet wybornie i ze Blanka byłaby zachwycająca w roli
15 19|          Don Henryk opuścił bal. Blanka nie spostrzegła nawet jego
16 19|       raczyłeś już spostrzec, że Blanka nie ma ku mnie żadnej skłonności
17 19|         lekkomyślna i zdradliwa?~Blanka rozpłakała się, zemdlała
18 19|    książę nie był na nim obecny. Blanka, wtrąciwszy w rozpacz swojego
19 19|   muzykanci niegodziwie grali. A Blanka co mówi o tym?... Blanka!
20 19|         Blanka co mówi o tym?... Blanka! Blanka!... Nieszczęśliwy,
21 19|        co mówi o tym?... Blanka! Blanka!... Nieszczęśliwy, odpowiadaj!...~
22 19| zalot-nicę, nazwiskiem Lajardin, Blanka zaś oddaliła się do klasztoru.
23 24|    urodziła córkę, którą nazwano Blanką, na pamiątkę pięknej, chociaż
24 25|    widzieć swojego spadkobiercę.~Blanka Velasquez~Muszę wyznać,