Dzien

 1 47|          się na co przydam.~Zamiar Toleda bynajmniej mnie nie zdziwił,
 2 47|      Busqu-eros, zwracając mowę do Toleda - szczerze zajmujesz się
 3 47|          przyjemnością spogląda na Toleda, żegnającego się z Suarezem.~-
 4 47|          pobiegłem czym prędzej do Toleda i opowiedziałem ma wszystko,
 5 47|         hałas. Zbiegłem i ujrzałem Toleda wiodącego żywą sprzeczkę
 6 47|          Suareza przyczepił się do Toleda, wszelako z daleko mniejszą
 7 48| przedsięwzięcia, przyczepił się do Toleda. Uprzedziłem kawalera o
 8 52|    Busqueros opowiadał na życzenie Toleda.~DALSZY CIĄG HISTORII NACZELNIKA
 9 54|      wyciągam ręce do szlachetnego Toleda.~Nie opowiem wam z równą
10 55|        obróciła piękne swe oczy na Toleda, którego twarz wyrażała
11 55|           damy nader mile przyjęły Toleda, który z wdzięcznością podziękował
12 55|     mieszkania, jakie zajmowałem u Toleda. Co zaś do domu pozostałego
13 55|        księżniczki i udałem się do Toleda, któremu jednak nie zwierzałem
14 56|            ujrzałem przybywającego Toleda, w chwili gdy najmniej się
15 56|           się do mego mieszkania u Toleda, pomimo to jednak zachowałem
16 56|    przerwać spowiedź.~Poszedłem do Toleda, który oświadczył, że zaprowadzi
17 56|          smutku, jednakże wesołość Toleda i obu dam była tak żywa,
18 57|           nawet twego wychuchanego Toleda. Pani Uscariz nie może mu
19 58|     księżniczkę, księżnę Sidonię i Toleda; wszyscy mieli łzy w oczach.
20 58|         dwa listy; pierwszy był od Toleda, który donosił mi, że wyjechał
21 59|       Maltę.~Udałem się do przeora Toleda. Szlachetny mój przyjaciel
22 59|      żadnych wiadomości od przeora Toleda? Odpowiedziałem, że dotąd
23 59|        znajdziesz we mnie drugiego Toleda. Opłakuj twego przyjaciela