Dzien

 1 1 |         się spodziewał, że dwie piękności nagle dymnikiem ulecą. To
 2 7 |         Miał żonę zachwycającej piękności. Młody książę Vał Castera,
 3 7 |    składali jego poddani ustami piękności, zajął się tylko wdziękami
 4 9 |    odgadnąć imiona niebiańskich piękności.~To wyrzekłszy mały rabinek
 5 9 |   Eliasza; trzymał za ręce dwie piękności, których wdzięków śmiertelni
 6 13| spostrzegłem kobietę niezwykłej piękności, która mi rzekła:~- Panie
 7 13|         mi pokazać ci wszystkie piękności swej siedziby.~Odpowiedziałem,
 8 13|        moja była tak doskonałej piękności i tak wspaniałej postaci,
 9 13| wreszcie Antinous nadzwyczajnej piękności. Oprócz tego w oknach stały
10 15|       na całą okolicę słynęła z piękności. Puścizna po moim ojcu była
11 15|  wzdychali i brzdąkali zarazem.~Piękności miejskie usychały z zazdrości,
12 15|   niczym nie mówił, jak tylko o piękności Elwiry, nazajutrz zaś doniesiono
13 18|   różnicy nosili barwy wybranej piękności i galopowali przy jej powozie,
14 26|       nareszcie dama niezwykłej piękności, od głowy do stóp osłonięta
15 34|    gdyby inni widzieli w nim te piękności, jakie ja na każdym kroku
16 38|  szesnastoletnia, nadzwyczajnej piękności, którą podnosił jeszcze
17 41|          o której nadzwyczajnej piękności pani wspomniałem.~Zaledwie
18 43|      wielbicieli jej doskonałej piękności i czcicieli nieporównanych
19 45|     jeszcze wiele z dawnej swej piękności. Hołdy jeszcze ją otaczały,
20 51|        celem nadskakiwań trzech piękności, ale spostrzegłem, że i
21 51|        mi sprzed nosa moje trzy piękności.~Nazajutrz ponury smutek
22 55|   znajduję obraz boskiej twojej piękności w osobie młodej, wesołej.
23 57| schronieniu, gdyby blask twojej piękności, jak samo słońce, nie był