Dzien

 1 5 |         wziął kiesę i odparł:~- Mości margrabio, daję ci słowo
 2 5 |     śmiejąc się.~- Przebacz mi, mości margrabio - przerwał mój
 3 7 |      tym niegodziwym hultaju.~- Mości książę - odpowiedziała dziewczyna -
 4 19| poczuciem pewności:~- Tak jest, mości książę, i chociaż wstępuję
 5 19| wysłuchać, i rzekł:~- Nie wiem, mości książę, jakim sposobem imię
 6 21|        tym pomówimy: tymczasem, mości podróżny, rozkazuję ci,
 7 23|         się od stołu i rzekł:~- Mości margrabio, jesteś pan człowiekiem,
 8 23|     ojciec rzekł mu z powagą:~- Mości margrabio, grasz pan na
 9 23|   płynie w żyłach twego syna.~- Mości Cadanza - przerwał mój ojciec -
10 24|       potrafisz dalej rachować, mości geometro.~Słowa ciotki zdały
11 28|     oszczędzał waszej książęcej mości.~Przerażeni widzowie stali
12 29|       sprawia mi przyjemność.~- Mości książę - odpowiedziała Żydówka -
13 33|          rzekła:~- Cóż myślisz, mości książę, o egzaltowanych
14 33|         Velasquezowi, mówiąc:~- Mości książę, jeżeli dobrze cię
15 45|       lat. Upraszam cię jednak, mości margrabio, abyś nie myślał,
16 47|  przystąpił do niego i rzekł:~- Mości książę, nie myliłeś się,
17 55|     codziennie waszej książęcej mości wyświadczać, najsłodszą
18 55|       moje dla waszej książęcej mości jest jedynym uczuciem, jakie
19 57| odnalazłem Busquera na ulicy.~- Mości pasierbie - rzekł do mnie -
20 57|        Ale zaczekaj no jeszcze, mości pasierbie, nie myśl, żebym
21 59|    okiennice i wtedy rzekłem:~- Mości czarnoksiężniku, mniemam,
22 59|    Waszej Cesarsko-Apostolskiej Mości margrabiego Castelli, szlachcica
23 60|        kolana Jego Apostolskiej Mości. Cesarz raczył rozważać