Dzien

 1 1 |        więcej nabredził. ale spiąłem konia ostrogami i wtedy dopiero
 2 1 |            do źródła, znalazłem mego konia, przywiązanego do drzewa,
 3 1 |              na myśl, dosiadłem więc konia i, puściwszy go wyciągniętym
 4 1 |             zmierzchać, poszedłem po konia, który dotąd stał przywiązany
 5 2 |               w której odzyskam mego konia. W istocie, znalazłem go
 6 2 | przepatrywania kątów, dosiadłem więc konia i udałem się w dalszą podróż.~
 7 2 |              Przybywszy przywiązałem konia do drzewa, zapukałem do
 8 3 |             przypominać i dosiadłszy konia opuściłem pustelnię.~Przez
 9 4 |           Zoto rozkazał mi wsiąść na konia i ruszyć naprzód, zaręczając,
10 15|            szpadą w ręku zeskakuje z konia. Ażeby to się powiodło,
11 17|       ramieniu. Wicekról zeskoczył z konia, ukląkł na no kolano i rzekł:~-
12 17|             lektyki, sam zaś dosiadł konia i ruszyliśmy w dalszą drogę.~
13 20|             mnie w rękę, wskoczył na konia i w cwał pogonił ku Burgos.
14 22|               wsunął się między mego konia i muła Velasquezowego i
15 25|             podwoiły się, zsiadłem z konia, przywiązałem go, dobyłem
16 31|        rozkazał mu kroczyć obok mego konia i ciągnąć dalej opowiadanie
17 39|       popiersie mężczyzny z kadłubem konia, ciało kobiety z ogonem
18 55|            wziąwszy najpiękniejszego konia ze stajni swego brata, księcia
19 55|             ani słowa. Wskoczyłem na konia i podążyłem za nimi, również
20 57|        chcesz posłuchać, oddaj twego konia masztalerzowi i chodź ze
21 64|     osłabiony, że nie mogłem dosiąść konia, i gdy horda zmieniała koczowisko,
22 65|            cesarza, ale i posąg jego konia, który już był konsulem;