Dzien

 1 1  |         słuchać i dobrze mi teraz. Jakże często mi powiadał, że oficerowie
 2 1  |           nie jesteś muzułmaninem! Jakże byłabym szczęśliwa, widząc
 3 2  |         twoje drogie kochanki.~- A jakże, przeklęci wisielcy - zawołałem -
 4 9  |          bratu na szyję, mówiąc:~- Jakże byłam niespokojna o ciebie,
 5 9  | nieopisanej łagodności i rzekła:~- Jakże szczęśliwy jesteś, że możesz
 6 9  |         sumienia możesz kosztować! Jakże nasz los różny jest od twojego!
 7 10 |        rzekła:~- Piękny kawalerze, jakże spędzimy ten wieczór? Tybald
 8 10 |           moja, ramiona też - lecz jakże odmienne piersi! Przed rokiem
 9 13 |         nakryty dla mnie samego.~- Jakże możesz pani sądzić - rzekłem
10 25 | błyskotliwe, ale czyste i słodkie. Jakże byłem szczęśliwy wewnętrznie,
11 26 |          moją stronę dowodów.~Ach, jakże gorzko żałuję, że dostojny
12 27 |    Potępiłeś nas bez wysłuchania - jakże teraz odpowiesz przed straszliwym
13 31 |   Aguilarze? Przybyłeś do Madrytu, jakże jestem szczęśliwy! Cóż się
14 31 |          tu pewne nieporozumienie. Jakże to, do diabła, więc chcesz,
15 38 |      zacząłem mu się przypatrywać. Jakże sen jego odmienny był od
16 41 |         mogłem. Spojrzałem na nią. Jakże jej pięknie było z tą bladością.
17 42 |   grzeczności. Ach, moje łachmany! jakże teraz płaczę za wami! Nie
18 51 |          krezę, która go dusi.~- A jakże - rzekła matka - piękne
19 55 |           popełnia się na świecie! Jakże szczęśliwa jestem, żem go
20 60 |       muzułmanką!... Wielki Boże - jakże srogo mnie karzesz!~Gdy
21 Dod|       podczas deszczowej pory. Ale jakże dostanę się do ciebie, przychodząc
22 Dod|           do mnie:~- Mały biedaku, jakże się to dzieje, że zniżam