Dzien

 1 2 |      przerwał:~- To ja, Inezilla, pozwól mi wejść do twego łóżko.
 2 3 |    przekonany, że umiem ją cenić. Pozwól, abym wstał, a wtedy przyjdę
 3 9 |         dodała:~- Senor Alfonsie, pozwól mi wrócić jutro o tej samej
 4 16|         madrycką gazetę, rzekł:~- Pozwól pani, abym ci powinszował
 5 18|       więcej od mego wspólnika.~- Pozwól, senor - przerwał nieznajomy -
 6 19|           żadnego innego stopnia. Pozwól, książę, abym oddalił się
 7 22|     oddałem się nauce historii.~- Pozwól, senor Velasquez - rzeki
 8 25|          że jesteś już wyleczony, pozwól, abym ci pierwszy tego powinszował.~-
 9 26|           drażliwego położenia.~- Pozwól pani - odrzekł Cygan - abym
10 30|           tym ważnym przedmiocie, pozwól, abym ci ofiarował lekki
11 32|    kawalerze - rzekłem naówczas - pozwól. abym uczynił jeszcze jedną
12 33|      Utwierdź mnie, daj mi silę i pozwól przystąpić do Twojej laski
13 35|        Velasqueza i rzekłem mu:~- Pozwól, abym cię zapytał, co myślisz
14 41| przyjacielu - odrzekł margrabia - pozwól tylko, abym wyjął spod tego
15 47|           losem mego przyjaciela, pozwól, abym ci towarzyszył w wyszukaniu
16 50|          wnuk, syn contadora. Ale pozwól, żebym wrócił do mego ojca
17 51|    struchlałej duszy Cornadeza.~- Pozwól - odrzekł naczelnik - abym
18 51|           są bardziej rozwinięte, pozwól, abym zanim mnie opuścicie,
19 54|       saletry. Twarda jak kamień, pozwól, spróbuję.~Mój ojciec chciał
20 59|         się na to przed lordem.~- Pozwól mi na chwilę wejść do miasta
21 63|         Drogi ojcze - zawołałem - pozwól, abym nigdy nie opuszczał