Dzien

 1 3 |             racz mi oddać szpadę,~W milczeniu spełniłem żądanie, gdy wtem
 2 4 |         słomę. Obstajesz przy twoim milczeniu? Dobrze więc, niech mu ścisną
 3 9 |         jednak oblicza i siedział w milczeniu. Ben Mamun smacznie zajadał,
 4 9 |          mnie. Wszelako wytrwałem w milczeniu i poprzestałem na oświadczeniu,
 5 15|             jak zacząć, zajadałem w milczeniu.~Ruszyliśmy w drogę: dobra
 6 17|       Torres.~Długo wszyscy jedli w milczeniu, gdy wtem wicekról przerwał
 7 18|            przeszło w nieprzerwanym milczeniu, przy drugim jednak wicekról,
 8 18|             tych słowach wicekról w milczeniu oczekiwał naszej odpowiedzi.
 9 24|             to ani słowa, powstał w milczeniu, wziął mnie za rękę, zaprowadził
10 25|          zalał się łzami. Po długim milczeniu zwrócił na mnie wzrok pełen
11 43|            wszystkich czekających w milczeniu, zaczął w te słowa:~DALSZY
12 44|            Zebraliśmy się wszyscy w milczeniu i margrabia, zasiadłszy,
13 44| pozostaliśmy pogrążeni w uroczystym milczeniu. Każdy z osobna ubolewał
14 46|           Starzec długo spoglądał w milczeniu, trząsł głową, jak gdyby
15 46|      krzyżowało się w jego duszy, w milczeniu darł papiery na drobne kawałki,
16 50|          Przez dłuższy czas trwał w milczeniu, potem podniósł głos i rzekł:~-
17 51|          udał się za nim. Szliśmy w milczeniu i przybyliśmy do mostu na
18 54|           kolana mego ojca, który w milczeniu pośpieszył obetrzeć się
19 54|         farb i zaczęła je mieszać w milczeniu. Bojaźliwość jej podnio-sła
20 54|             ojca w rękę i wróciła w milczeniu do swego laku.~Od chwili