Dzien

 1 3 |           się do waszego światła, lękam się bowiem, że mój własny
 2 3 | przepędziłeś noc w Venta Quemada, lękam się, czyś tam nie doświadczył
 3 3 |       mnie. Dość dla mnie, że nie lękam się żadnych widm ani upiorów.
 4 5 |        wystawiacie moją cnotę, to lękam się, że tym razem nie zdoła
 5 7 |           wypadek.~- I ja również lękam się - odparła Emina. - Niebezpieczeństwo
 6 9 |         Aby wam dowieść, jak mało lękam się pogróżek tego człowieka,
 7 9 |          twoje jest zbyt czułe... lękam się, aby jaki śmiertelnik...
 8 9 |          jednak wcale się ich nie lękam, rozgościłem się w jadalnej
 9 9 |           istoty nie znam dobrze. Lękam się nawet, aby ta przygoda
10 15|      jutra nikt go nie podniesie, lękam się, by nie było za późno.~-
11 29|          do mnie, niczego się nie lękam, i jeżeli mnie powołają
12 29|           moja mała córeczka; nie lękam się o jej los. Odziedziczy
13 31|         odpowiedział Toledo - ale lękam się, ażeby ona mnie nie
14 32|          to uczynił - rzekł - ale lękam się opuścić mego kupca;
15 32|      jakieś zajmujące obliczenie, lękam się więc, aby dalsze moje
16 35|          ani miary, ani wędzidła. Lękam się jednej tylko rzeczy,
17 35|   pierwszym rębaczem w Hiszpanii, lękam się tylko skutków takiego
18 45|         cała historia mego życia. Lękam się jednak, że was znudziła,
19 51|        mniemanie o ich matce. Nie lękam się zmiany twego zdania,
20 57|          się głęboko i odszedł.~- Lękam się - rzekła księżniczka -