Dzien

 1 9 |      pulpitem, jak to zwykli czynić rabini podczas modlitwy.
 2 10|      po placu, jak to zwykli czynić rozpustnicy, kiedy chcą
 3 10|   podobnie jak ja to zwykłam czynić wieczorami przed zwierciadłem.
 4 12|      się, nie wiedząc, co ma czynić, nareszcie zaczął w te słowa:~
 5 16|   ażeby się poradzić, co mam czynić w tym wypadku. Proboszcz,
 6 16|      że nie miałam nawet sił czynić im wyrzutów. Kazałam Lonzetowi
 7 17|   się do snu, staraliśmy się czynić to jak najskromniej.~Nazajutrz
 8 24|  sarabandy, jak to zwykł był czynić mój ojciec, i] e razy przypominał
 9 27|    się, nieraz byłabym mogła czynić podobne spostrzeżenia.~Tak
10 28|  pielgrzymkach, co też muszę czynić dla dobra naszych spraw.
11 29|     mnóstwo flaszek i zaczął czynić jakieś doświadczenia. Następnie
12 33|   moje rzeczy, jak to zwykli czynić podróżni po wprowadzeniu
13 42|   Zaczęliśmy z naszej strony czynić poszukiwania i niebawem
14 42|      też wcale ich sobie nie czynić.~Gdy margrabia doszedł do
15 43|       czy znowu mam je sobie czynić, czy też wcale o nich nie
16 46|    od kogokolwiek powinienem czynić podobne zapytania.~- Wszakże
17 51| jakie by nieznajoma mogła mi czynić. Zapłaciłem stół i mieszkanie
18 51|  wkrótce nie miała już prawa czynić nam wyrzutów.~Przebacz,
19 53|     mnie, zapytując, co mają czynić dla pohamowania warcholstwa,
20 54|    na myśl, że będzie musiał czynić wyjaśnienia przed całą rodziną,