Dzien

 1 35|          Salero na dony Franciszki Cornadez i wprowadziłam się do domu,
 2 35|       trwał niedługo.~Pewnego dnia Cornadez, wychodząc z domu, spostrzegł
 3 35|          zachwycającej Frasquety". Cornadez skrzywił się tak, że mały
 4 35| przykładnej pobożności.~Jednakowoż Cornadez nie śmiał wspomnieć mi o
 5 35|     postępuje, ponieważ wie, senor Cornadez, o twojej pobłażliwości.~
 6 35|      handlowych. Żegnam cię, senor Cornadez; przebacz, żeśmy clę niepokoili.~
 7 48|      wielmożność powie zapewne, że Cornadez z tak wyłącznym upodobaniem
 8 48|     drugiej. Takim sposobem i nasz Cornadez ożenił się. Z początku szczęście
 9 48|    małżonka wymknął się z piekieł. Cornadez zesmutniał i nie odzywał
10 48|         tak przerażający wzrok, że Cornadez w najwyższej niespokojności
11 48|    niewysłowioną udręką. Nareszcie Cornadez, przezwyciężając wrodzoną
12 48|              Kto jesteś? - zapytał Cornadez, zdjęty strachem.~- Jestem
13 48|         uszy jego historia - rzekł Cornadez. - Był to bezbożnik, który
14 50|       twoje zbawienie lub zatratę.~Cornadez wrócił do domu z duszą przepełnioną
15 51|      wyrzutów.~Przebacz, senor don Cornadez - dodał pielgrzym - przebacz,
16 51|        jutro o tej samej godzinie.~Cornadez wrócił do domu, gdzie w
17 52|       NACZELNIKA CYGANÓW~Jak tylko Cornadez stawił się o oznaczonej
18 53|           na tej pielgrzymce. Pani Cornadez przepędziła ten czas w Madrycie,
19 54|      opowiadaniem jej o Frasquecie Cornadez jako o zachwycającej kobiecie,