Dzien

 1 4 |    natychmiast zarzuciły mi je na szyję. Rozłączono nas. Zoto rozkazał
 2 5 |    kolczyków i takiż łańcuszek na szyję. Matka, wróciwszy z wesela,
 3 7 |        ale Zibelda objęła mnie za szyję i nożyczkami, które trzymała
 4 8 |          z szyi i zaciągnął go na szyję młodzieńca, który pieszczotami
 5 9 |       Rebeka rzuciła się bratu na szyję, mówiąc:~- Jakże byłam niespokojna
 6 10|          Tybalda i rzekła:~- Masz szyję prawie taką jak moja, ramiona
 7 10|        kto szpony zapuszczał mu w szyję.~- Orlandyno! - zawołał -
 8 13|          głowę. Pochwyciłem go za szyję, ale obwinął mnie kościstymi
 9 15|        nie pękło; rzuciłem się na szyję młodego mulnika i rozpłakałem
10 26| odsłoniłem kwef i rzuciłem się na szyję naszego nauczyciela, mówiąc:~-
11 29|           Hermosita przykutego za szyję do słupa. na którym się
12 29|      Zibelda zarzuciła mi ręce na szyję.~ ~
13 38|           kamieniami, zdobiły jej szyję, ramiona i nogi. Na sobie
14 42|          Laurę. Rzucam się jej na szyję, ale Cecco wyrywa mnie z
15 46|          nagle zarzuca mu ręce na szyję i nazywa go imieniem zmarłego
16 46|       zbladła i rzuciła mi się na szyję. Starzec długo spoglądał
17 54|    dziewcząt, zarzucających mi na szyję śnieżne ramiona, widzę nawet,
18 60|          pierścieniach na śnieżną szyję, niekiedy wstrząsała nimi