Dzien

 1 3 |          młodzieniec, promieniejący szczęściem i dumny ze swojej urody.
 2 12|         niebo i z niewypowiedzianym szczęściem odkryłem dwie gwiazdy, niedostrzegalne
 3 19|           urzędników za tę pomyłkę. Szczęściem, posiadałem jeszcze twój
 4 20|         zaszczytów i obdarzyć nowym szczęściem spokojnych rozkoszy domowych,
 5 29|             nim razem. Jedynym moim szczęściem jest moja mała córeczka;
 6 29|        często zastanawiałem się nad szczęściem, jakiego zdawali się kosztować
 7 35|          zajęłam się wyłącznie jego szczęściem. Niestety, zamiary moje
 8 36|         ramię, rzekł, że prawdziwym szczęściem jest dlań ta nowa sposobność
 9 41|          nie wiedziałem, co począć; szczęściem .spostrzegłem dwie służące
10 43| przygotowania i zajmowała się tylko szczęściem swego narzeczonego. Nadeszła
11 43|             co można by porównać ze szczęściem, jakim obdarza nas młoda
12 44|           podziemie w promieniejący szczęściem przybytek. Miłości, bożku
13 50|          mniej udzieliło tej nauki. Szczęściem dla ciebie, dziad twój jest
14 51|            nic miała, z największym szczęściem zająłbym c u a r t o p r
15 51|           ten przepełnił pierś moją szczęściem.~Śród tego zbliżył się do
16 52|            bez zawiści cieszyła się szczęściem, którym darzyła cię druga.
17 54|         moją i unosiły ją chwilowym szczęściem. Spostrzegam wprawdzie promyki
18 57|  uprzyjemniały dni. To, co nazywamy szczęściem w tym krótkim życiu, zapełniało